Did she just call me by name? I'm so sure... she called me by my name...
"What is it, Collier Harrington?" Tila natuod ako sa kinatatayuan ko nang bigkasin niya ang buong pangalan ko. She then raised her brows and smiled at me.
Dahan-dahan siyang lumapit sa akin.
"I-I'm Freia Arivalli. Excuse me?"
She smiled even more. "I'm running some errands. What do you need?"
Paanong hindi niya pa rin ako sinasaktan gayong alam niya na ang pangalan ko. She probably knows by now that I'm the mastermind! Or... did she know the whole time around? Kung ganoon bakit hindi siya nagsumbong kahit kaharap niya na ang principal kanina?
I tried to hide the disappointment in myself but I failed miserably.My knees trembled as I ran across the vast sand that caused me to stumble upon it.Sacred helped me immediately. He harshly stood me up."There's no room for any fear, Collier. Let's go!"Isa-isang naglabasan ang mga kasapi sa Fascists at pinaulanan kami ng bala. I didn't if I was too lucky but I managed to dodge and avoid those bullets.Tila walang katapusang pagpapaulan iyon ng bala sa sobrang dami nila at halos malagutan ako ng hininga nang madaplisan ako sa braso."Damn it!" hiyaw ko sa sakit. Fuck!
"Moved on, huh..." Sacred teased while smirking at me maliciously. His left brow raised as his eyes traveled from me to the ocean."How did you know about him?""Connections."Well, I guess... I already moved on. Dahil hindi na ako nasasaktan sa pag-iisip na umalis siya patungong Naion. Na ayos lang sa akin dahil para din naman sa kaligtasan niya iyon."Paano kung bumalik iyon at makita niyang pinalitan ko na siya?" tanong niya at muling ngumisi.Gulat akong tumingin sa kanya! Anong pinagsasasabi ng lalaking ito? I should take that as a joke, right?"Huh? What do you mean?" iyon lang an
Kunot noo ko siyang tiningnan. Matapos ay ngumisi ako."I don't think I need to see him." I am so sure about it. I am not bitter but I still can not forgive them for what they did to me. The betrayal I felt is just so painful that I think I can just ignore it.I suddenly remember my sister... Nalaman ko na pagtapos namin siyang turukan ng antidote ay agad siyang pinapatay ni Kira. Kada naaalala ko ang ikinwentong iyon ni Apollo ay nag-iinit ang ulo ko at gusto ko na agad na patayin ang babaeng iyon.Palagi ko lang napipigilan ang sarili ko dahil alam ko ang misyon ko at hindi ako dapat na magpadalos-dalos."Susugod tayo sa center to conquer the main land. That's our goal. We need to focus on officials. V
Palagi na lang silang may pasabog!Halos lumabas ang puso ko mula sa ribcage dahil sa sobrang gulat pero walang panahon para doon. Agad kong kinuha ang mga kailangang armas.I wore a bulletproof vest and armed myself with guns and knives.Pisces handed me a heavy weapon. It is an M4 with complete gears from the optics until the magazine.Alam kong sa hudyat na pagsabog na iyon ay naalerto na ang lahat. Tinungo naming dalawa ang lugar kung nasaan sina Harem."We need to leave," I said.Ni hindi kami pinatulog at agad na umatake. Gabing-gabi pa at mulat ang mga zombies sa pali
I couldn't think properly. Hindi ko inaasahan na ganoon kadali lang para sa kanya na gawin iyon. Ang akala ko ay mahihirapan siya kahit papaano pero ni hindi siya nagdalawang isip."Collier! Are you hurt? Anong masakit sa'yo?" I couldn't utter a word. Alala siyang lumapit sa akin. All of the words doomed in me. Ang lahat ng nangyari. Ang lahat ng mga namatay. It felt like a dream. And the man in front of me right now felt surreal.Nilingon ko si Kira at nilapitan. Her eyes are wide open. Her blood scattered on the floor."Damn it, Collier!" Hinawakan ako ni Pisces sa magkabilang balikat. "Anong masakit sa'yo?"Umiling ako. "She killed my whole family."
After a long journey of searching for the remains of those people inside the helicopter, we found out that it was Vos Rockefeller, Crimson and Velvet Benchers’.Nahirapan pa kaming ma-identify and mga bangkay dahil sunog na sunog na ang mga ito but the accessories and jewelries gave it all.I’m happy that we eliminated three of them but still unsatisfied since Sid Rockefeller is still at large.“His first hideout would probably be Naion since they can enter it back and forth without any permission from the government.”Ngayong iniisip naming kung paano mapababagsak si Sid nang walang nasasaktan na taga-ibang bansa, alam ko na agad na mahihirapan kami. We don’t want to cause any bad image and the team wants to do it secretly.
I never knew that I’ll be able to go to the Naion. Hindi ko iyon naisip kailanman at nadagdagan pa nga ang takot ko na pumunta roon nang malamang nadi-discriminate ang mga taga-Coventry dahil sa lumalaganap na zombie virus outbreak. Malamang ay kung malaman nila na ako ang pinakanaunang maging zombie ay hindi na sila mag-aksaya pa ng panahon para paalisin ako. They would probably stone me to death for the mischief I brought and what I can bring to their country.Well, that should be the least of my priority. Takot lang din siguro talaga ako dahil alam ko kung sino ang pupuntahan namin doon. Ang taong pinagkakasalaan ko ng malaki. Hindi ko alam kung handa na ba ako na makita sila dahil hanggang ngayon ay ikinahihiya ko pa rin ang nangyari dati.“Don’t worry... I know them.” Napansin yata ni Pisces ang kaba ko nang nasa eroplano na kami pa
I couldn’t believe it... Magician na siya? Agad akong tumakbo patungo sa kung saan nagkukumpulan ang mga tao at doon ko tuluyang nakita ang dating kaibigan. I almost cried and felt nostalgic to see Max right in front of me pero hindi ko na pinalampas pa ang pagkakataon.“Puntahan natin siya!” tawag ko kay Pisces.“He’s still performing... We don’t want to let this people get mad at us for ruining his performance.”“B-baka umalis siya...” wika ko habang patuloy na pinagmamasdan ang kaibigan.He changed a lot... mas tumangkad siya at mas nag-mature. Sa ganda ng ngiti niya ay para bang payapa na ang utak laban sa mga trahedyang pinagdaanan. I suddenly felt embarassed... dahil pumunta kami rito para lang