Sometimes, we fall for someone we wouldn't expect to fall for. Sometimes, that someone's feelings for you are not the same. That is the reason why we feel so little about ourselves.
Ano bang kulang sa akin? Bakit hindi na lang ako? And those questions will haunt you until you fall asleep.
It was a cold evening, I couldn't forget the rejection but I know that I needed to move on.
That's just nothing, Collier. Maraming tao na may mas malalaking problema! At ikaw, 'yan lang ang problema mo? Sobrang dami mo nang napagdadaanan at hindi ang simpleng mga salita ang dudurog sa'yo.
Wala lang 'yon. Hindi siya kawalan. Ayos lang 'yan.
"Are you sure, Collie
Kita ko si Pisces na may hawak ng pan at si Kira na nakayakap mula sa likod ni Pisces habang tumatawa. Dumaloy ang pait sa sikmura ko at para bang piniga ang puso ko.Napalingon sila sa akin. Ibinalik ni Pisces ang tingin sa pan. Umigting ang panga niya bago baliktarin ang pancake na nasa pan.Si Kira ay nanatiling nakayakap sa kanya. Makalipas ang ilang sandali ay bumitaw siya."Andito ka pala, Collier." She smirked.Hindi ako nagsalita pero nagpatuloy na lang sa pagpasok sa kusina."Collier." Inawat ako ni Nate na magpatuloy pa pero hindi ako nagpatinag. Ano namang pakiala
I passed out. Over fatigue daw sabi ni Celine.Ngayong nakaratay ako sa higaan ko, hindi nila ako pinapayagang umalis. Isinara nila ang laboratory ko na ikinagulat at ikinabahala ko."Nasobrahan ka na talaga, Collier. Kung itutuloy mo pa 'yan, mamamatay ka na talaga bago pa malaman ang lunas!" Celine preached. Umiling-iling siya, sobrang dismayado sa akin.Bumuntong hininga ako at hindi na sumagot pa. Kaya siguro lagi akong nahihilo ay dahil sa sobrang pagod. Tama rin naman si Celine na dapat akong magpahinga.Hindi nila ako tinantanan at may schedule pa sa pagbabantay sa akin. Hindi ko nagugustuhan iyon dahil naaabala pa sila."You have t
"Saan ba makikita ang paaralan na 'yon?" tanong ko."There is a small island in the eastern wing of the Coventry. Doon matatagpuan ang Zombie University. It is a school, only for brave people. Doon sa may mga naitabing pera bago ang simula ng outbreak. Maraming sumusubok na pumasok pero kaunti ang nagagawang makalabas. Kung hindi mae expel, mamamatay," paliwanag ni Nate, nananatiling seryoso."Get ready. Aalis na tayo bukas." Pisces ordered.Totoo ngang ang mas natutupad pa ang mga biglaang plano. I don't know, biglaan lang naman kasi. O baka para sa akin lang dahil hindi na ako naiinformed sa mga nagaganap dahil nag resign ako sa trabaho.Babalik na lang siguro ako kapag naayos ko na ang lahat.
"That bitch!" Max' veins protrude as he grasped the vase and slammed it on the wall. Nasugatan lang siya dahil sa ginawa niya.Napatalon ako sa gulat dali-dali namin siyang dinaluhan.Nang makarating kami sa room ay pilit naming pinakalma si Max. Ayaw niyang kumalma."She wanted me to own every mistake that I made!""Max! Calm down... You have to calm down." awat ni Celine."Kumuha ka ng first aid, Celine," utos ni Pisces kaya sinunod naman ito agad ni Pisces.Pilit nilang pinaupo sa isang kama si Max. Nakita ko ang simpleng mga pigurin at mga paintings na nasa pader. Simple pero nagsusumigaw
It was followed with screams. Pisces entered the room. We followed him.He's dead.'I'm sorry for being a failure' was written on a mirror using red ink.I was in shock! He committed suicide because of that stupid professor!Hindi ko alam kung paano 'yon ipag-sisink in sa utak ko. An innocent student died.He failed to pass their project because he was injured on one of their major subjects. He tried to pass his project but the professor rejected it. He committed suicide because of the extreme depression that happened in a short period of time.He died because of someone's inconsiderati
"Yellow diamond wasp has gone extinct. But… maybe we could imitate it," usal ni Nate. Nakiusap siya na samahan ko siya sa trabaho dahil palagi siyang out of place kina Pisces at Kira.For all I know, sinabihan lang siya ni Celine para r'yan. Celine's plan is to direct my attention to someone else para makalimutan ko si Pisces.Pumayag na lang ako. 'Yan din ang priority ko para sa peace of mind na gusto ko."I'm so glad na bumalik ka, Collier!" dumating si Miss Crimson. She smiled widely and hugged me."Ay, naku, Miss. Sinamahan ko lang po si Nate ngayon.""Hay, sayang naman. Sana bumalik ka na."
Wala lang naman sa kanila pero pakiramdam ko ay isa akong malaking failure. Natalo ako ni Kira!"That's just fine, Collier. Marami pa namang ibang laro." Bakas sa boses ni Celine ang pangamba. Hindi niya naman kailangang mangamba para sa akin.Nawalan na ako ng gana sa ibang laro. Lumipas ang mga oras at ibinaling ko na lang sa iba ang atensyon ko. Maraming gustong makipag-usap sa akin kaya inubos ko na lang ang oras ko sa pakikipag-usap sa kanila."Wow, so lucky of me. Nakausap ko ang isang Collier Harrington! Dati ay napapanood ko lang sa mga tape, ngayon kausap ko na talaga." Mangha ang isang lalaki na nakikipag-usap sa akin. Kada yata may bago ay nag-aabot ng maiinom. Medyo tipsy na ako at hindi ko ito gusto!An
It took more than two hours before I arrived. Hindi ko alam kung bakit sa center nila ako gustong makita gayong pareho lang naman kaming nasa north wing. Wala akong pakialam!Handa na ba silang patawarin ako?I smiled widely. Kinakabahan ako. Malapit ko nang masolusyunan ang lunas na hinahanap ko. I know!Ngayon naman ay handa na yata akong patawarin ng mga magulang ko. Pag gumaling ang kapatid ko, sa wakas ay pwede ko nang maayos ang konting bitak sa mga problema ko.Naalala ko na naman tuloy ang planong pag sakop sa Fegenland at Naion. Kailan kaya 'yon mangyayari at paano ko 'yon mapipigilan? Dapat maging handa ako.That stupid Apollo Riegorio! Napa
Dan. Meow-Meow. Carrot. Bolt. Huwanie. Zyrah. This story is for you. --- After three years of hardwork, we finally reached the end. I would like to thank all of those people who supported me. It took me a lot of time to finish this because deep inside myself, I never want this story to end. I want to cherish every moment with my very first story. I want to cherish all the lessons that I've learned throughout this journey. I would like to thank you for reaching this part. You made it. I hope I made an impact with your life. I hope that you've learned something from Collier and her friends. If ever you feel like there's no hope for you, always remember that living is really hard... Life is really unfair... Live through it and be happy. I love you so much.
They said that dying is easier than living. I used to think before that I never wanted to die too early. Everyone count on me and I am their only hope.Reminiscing those memories of the past... Those people that I lost... I think that dying for them could be peace.Yumuko ako para tingnan ang puntod niya. It’s been four years but the wounds are still fresh. I learned to forgive myself but I don’t think I’ll ever forgive fully.“Bago pa man magsimula ang lahat, kinaiinisan ko na siya... Hindi ko gusto ang aura niya.” Cedrick was beside me while holding a bouquet of flower. He is smiling but his eyes were never happy. “Makaka-move on kaya tayo?”I chuckled a little. “Hindi na yata.”
Tinuloy ko ang paglalakad. Every step I take feels so nostalgic. It’s as if I was back to the nightmare I entered... Just like before, I was the one who enter it to my doom.Nakarinig ako ng pag-uusap sa gitnang parte ng arena. Naaalala ko pang ito ‘yong parte ng arena na madamo. Tiningnan ko ang inaapakan at tuyong damo lang ang mga natatapakan ko. This place is a mess.“Aalis na ako, Sir. Nagawa ko na ang trabaho ko.” Mababa ang boses ng lalaki pero nakapaninindig ng balahibo.“Walang aalis! Sama-sama tayo rito! You entered Fascist and there’s no turning back!”“Hindi ko pa ho gustong mamatay, kung gusto niyo pong mamatay, hindi ako ang tamang tao na dapat niyong idamay.”
“We have no time for this...” Napaupo ako kahit na nanghihina. “Sabi niya ay pasasabugin niya ang buong bansa! We know his capabilities!”Kunot ang noo ni Apollo habang malalim na nag-iisip.“Matagal nang inihinto ang land bomb project dahil self-destruct ang plano na iyon kaya paanong-” Nanlaki ang mga mata niya sa iniisip na posibilidad.“He’s purposely doing it to self-destruct. Na kung mamatay man siya ay damay ang buong Coventry,” wika ni Nate sa isang malalim na boses.“We have to stop him, Harem.” Puno nang pag-aalala ang boses ko. Ang mga taong umaasa sa pag-uwi namin ay hindi ko maaaring biguin.Sumakay kami sa sasakyan namin upang ihanda na ang
I really don’t know what gotten into him but after that realization, he helped us... He probably thinks that he doesn’t want Celine to really die in vain.He told us all the possible places. Nakakagulat na sobrang dami niyang alam na kahit pasikot-sikot ay alam niya. Of course, it’s his job!There are three possible hideouts. First, his unit just near La Serpienta. His oil company on Sky Town, and the last one is their vacation mansion on the Isla Corvientos. Some of our men headed to his unit and some went to Sky Town. Kaming lima ay nagpasyang magtungo sa Isla Corvientos dahil iyon ang pinakamalayo.“Hindi kagaya sa Coventry, dito sa Naion ay may signal. Tawagan niyo kami sa kung anong balita. Ganoon din ang gagawin namin,” paalala ni Harem. Sila ang team na pupunta sa unit. Sina Apol
“He’s two cities away from Azteria. Ayaw niya rin talagang bumibisita ako dahil may naaalala raw siya. Kaya tinanong ko rin kayo kung sure ba talaga kayo... Lalo na si Collier...” Malapit na kami sa probinsiya ng La Serpienta at mas nadadagdagan lang talaga ang kaba ko sa tuwing maaalala kung kanino kami patungo.“Sigurado naman akong alam niya ang buong Naion dahil mahilig daw mamasyal ang mga amo niya,” dugtong pa ni Nate.Nagkabati rin sila ng fiancée niya kagabi. Nagselos lang daw dahil akala yata ay kinausap ako para sabihing mahal pa ako. Na kaya raw ako umiyak ay dahil mahal ko rin talaga si Nate kaso lang ay hindi na kami pwede. Gusto kong maiyak lalo sa katatawa pero alam ko ang pakiramdam ng nagseselos kaya hindi ko na ginawa pa.Kaya rin busangot kagabi si
I couldn’t believe it... Magician na siya? Agad akong tumakbo patungo sa kung saan nagkukumpulan ang mga tao at doon ko tuluyang nakita ang dating kaibigan. I almost cried and felt nostalgic to see Max right in front of me pero hindi ko na pinalampas pa ang pagkakataon.“Puntahan natin siya!” tawag ko kay Pisces.“He’s still performing... We don’t want to let this people get mad at us for ruining his performance.”“B-baka umalis siya...” wika ko habang patuloy na pinagmamasdan ang kaibigan.He changed a lot... mas tumangkad siya at mas nag-mature. Sa ganda ng ngiti niya ay para bang payapa na ang utak laban sa mga trahedyang pinagdaanan. I suddenly felt embarassed... dahil pumunta kami rito para lang
I never knew that I’ll be able to go to the Naion. Hindi ko iyon naisip kailanman at nadagdagan pa nga ang takot ko na pumunta roon nang malamang nadi-discriminate ang mga taga-Coventry dahil sa lumalaganap na zombie virus outbreak. Malamang ay kung malaman nila na ako ang pinakanaunang maging zombie ay hindi na sila mag-aksaya pa ng panahon para paalisin ako. They would probably stone me to death for the mischief I brought and what I can bring to their country.Well, that should be the least of my priority. Takot lang din siguro talaga ako dahil alam ko kung sino ang pupuntahan namin doon. Ang taong pinagkakasalaan ko ng malaki. Hindi ko alam kung handa na ba ako na makita sila dahil hanggang ngayon ay ikinahihiya ko pa rin ang nangyari dati.“Don’t worry... I know them.” Napansin yata ni Pisces ang kaba ko nang nasa eroplano na kami pa
After a long journey of searching for the remains of those people inside the helicopter, we found out that it was Vos Rockefeller, Crimson and Velvet Benchers’.Nahirapan pa kaming ma-identify and mga bangkay dahil sunog na sunog na ang mga ito but the accessories and jewelries gave it all.I’m happy that we eliminated three of them but still unsatisfied since Sid Rockefeller is still at large.“His first hideout would probably be Naion since they can enter it back and forth without any permission from the government.”Ngayong iniisip naming kung paano mapababagsak si Sid nang walang nasasaktan na taga-ibang bansa, alam ko na agad na mahihirapan kami. We don’t want to cause any bad image and the team wants to do it secretly.