Seryoso na nakatanaw si Colton sa may hardin. Tinitingnan ang pag-uusap ng nakababata na kapatid at ng babae na kan’yang pinakamamahal. Sa kabila ng mga nakita niya na pagyakap at paghalik ng kapatid sa babae ay wala siya na naramdaman na galit at selos para rito sa pagkakataon na iyon. Pinili niya na huwag sumunod kay Atasha sa hardin. Gusto niya na bigyan ng pagkakataon na makapag-usap at maayos na tapusin ng dalawa kung ano man ang namagitan sa kanila. Nais niya na maging maayos ang samahan nina Atasha at Aldrick dahil alam niya kung gaano ka-importante ang kan'yang kapatid para sa prinsesa. Muli siya na bumalik sa pagkakaupo at hinimas ang noo. Kahit paano ay nakaramdam siya ng kaluwagan ng loob dahil sa naging pag-uusap ng kan'yang ina at ni Atasha. Patuloy niya na hihilingin na unti-unti na maayos ang buhay niya at ng pamilya niya. Umaasa siya na matatapos na ang lahat ng gulo kasama ang hindi nila pagkakaunawaan ng kan'yang kapatid na prinsipe. “Colton Mijares.” tawag sa kan’
“Prinsipe Akiro.” Pagpuputol ko sa usapan nila Akiro, Nathan at Caden. Nagpupulong ang tatlo upang mapag-usapan ang pag-alis nila ng Pilipinas upang agad na makabalik sa Genova kasama ang Reyna ng Laureus. “Maaari ba tayo na mag-usap?” tanong ko pa. Sumenyas naman siya kina Nathan at Caden upang bigyan kami ng pribado na sandali na makapag-usap. Agad na tumalima at umalis ang dalawang tauhan sa utos ni Akiro. Tinapik pa ni Akiro ang espasyo sa tabi ng kinauupuan niya na sofa upang doon ako paupuin. Lumakad ako at yumakap agad sa kan’ya nang makaupo ako sa tabi niya. “Thank you, Aki. Thank you for giving me a chance to talk to her." "Alam mo na hindi kita mahihindian sa mga pakiusap mo, prinsesa." "You’re leaving?” tanong ko muli sa kan’ya. “Yeah. Kusa nang sumuko ang reyna kaya mas napabilis ang lahat ng kailangan namin na gawin dito. Kaya mamayang gabi rin ay lilipad na ulit kami pabalik ng Genova. Gusto ko na mapabilis ang lahat tungkol sa kaso na ito. Huwag kang mag-alala at
“What the hell, Yulence? Ano na? Bakit ngayon ka lang nagpakita rito? Ilang linggo na ang nakakalipas at wala ka pa rin kaplano-plano ukol sa pinag-usapan natin. Ano? Nganga na lang tayo habang nagsasaya sila? I can’t wait for your plan forever. Kaya sabihin mo sa akin kung ano ang plano mo dahil wala akong pasensya sa paghihintay!” mataray na salita ni Lia Madrigal kay Yulence Villagomeza nang puntahan siya ng lalaki sa kan’yang condo unit. “Sa tingin mo ba ganoon lang kadali ang lahat? Fuck! Hirap na hirap na ang mga tauhan ko kung paano malulusutan ang mga tauhan ni Colton Mijares na lagi na nakabantay kay Kane. Ngayon sa tingin mo paano ko mamadaliin ang lahat? Hindi basta-basta ang plano natin. Kailangan ang lahat ay pinag-aaralan ng mabuti. At isa pa hindi ba ang usapan natin ay ikaw ang bahala kay Loyola? Ano na ang balak mo na gawin? Imbes na dumadakdak ka ng dumadakdak diyan sa akin bakit hindi ka kumilos at magtrabaho. Hindi iyon inaasa mo sa akin ang lahat at panay utos ka
Nang matapos ang tawag na iyon sa pagitan nina Kane Loyola at Lia Madrigal ay hindi na naman malaman ni Kane kung ano ang kan’yang gagawin. Muli ay naiipit siya sa dalawang nag-uumpugan na bato. Muli ay nasa gitna siya ng daan at hindi sigurado kung alin ang dapat niya na tahakin. Sa isang iglap ay gumulo muli ang sistema niya dahil lamang sa isang tawag. Isang tawag na nagmumula sa babae na pinapangarap niya. Ang babae na naging dahilan nang pagkakaroon niya ng magulo at komplikado na buhay ngayon. Alam ni Kane na walang maganda na kahihinatnan kung tutulungan niya si Lia Madrigal. Si Lia na rin ang naging rason ng malaki na pagkakasala niya sa maraming tao, hindi man iyon alam ng babae ay iyon ang totoo. Ngunit sa pagkakataon na ito, siya na mismo ang lumalapit kay Kane upang humingi ng tulong. Kaya ba niya na muli na ilubog ang sarili? Maraming isinaaalang-alang si Kane sa pagkakataon na ito. Hindi pa man siya lubusan na pinakakawalan ni Colton ay handa na naman ba siya na dagdag
“Ano ang ibig sabihin nito? Bakit ang dami-dami ninyo na hinahanda na pagkain? Sino ang nagsabi sa inyo na puwede kayo magdesisyon ng basta-basta na hindi ko nalalaman?!" Galit na galit na bulyaw ni Ofelia sa mga katulong sa mansyon ng mga Mijares nang maabutan niya ang mga iyon na abalang-abala na naghahanda ng pagkain na akala mo ay may salo-salo na mangyayari ngayon araw. “M-mam.” Nauutal na sagot ng mayordoma. “Mam? Anong mam, Lucia? Ano ang sabi ko sa’yo na itatawag mo sa akin? Boba ka talaga! Ayusin mo!” “M-madam. Pasensya na po, madam.” Muli ang takot na takot na boses ng katulong. “Pasensya? Wala akong pasensya sa mga tatanga-tanga na kagaya ninyo. At kailan pa kita binigyan ng pahintulot na makialam dito sa pamamahay ko? Sino ang nagsabi sa’yo na sumuway sa akin? Sagot!” “Madam, wala po akong sinusuway. Kami ay sumusunod lamang po sa ipinag-uutos.” “Sagutin mo ako, sino ang nagsabi na maghanda ng ganito karami na pagkain? Sino ang nagbigay ng utos na ito?” sigaw ni Ofeli
“Lucia, nakahanda na ba ang lahat? Naisaayos ba ang lahat ng utos ko?” Bungad na tanong ni Celsius Mijares sa mayordoma na nakaabang na sa may pintuan ng mansyon. “Nakahanda na ang lahat ayon sa inyong utos, sir.” sagot naman agad ng tauhan. “Mabuti naman. Si Ofelia, narito ba?” “Umalis po si madam, sir. Hindi po nagsabi kung saan ang tungo, pero tinawagan po ni Sir Yulence kanina bago umalis.” “Mabuti kung ganoon at mas maigi kung hindi muna sila magpang-abot ng ating mga panauhin. Pupunta lamang ako sa study, tawagin mo ako kapag dumating na ang mga bisita.” Utos muli ng matanda. “Masusunod po, Sir Celsius.” Nagdiretso si Celsius Mijares sa kan’yang study. Noon isang araw pa siya hindi mapakali dahil kagaya ni Diana ay nais na rin niya na maging malinaw ang lahat ng mga naging pangyayari sa nakaraan sa buhay ng kan'yang pamilya. At umaasa siya na ngayon na ang tamang oras upang maipaliwanag ang mga natitira pa na katanungan ng kahapon. Hindi na sila muli na nagkausap ni Diana
“Mabuti pa nga at magdesisyon ka na, honey, nang matapos na ang mga kaguluhan sa kumpanya. Ang dami na rin reklamo ng mga board members ukol sa kasalukuyan na CEO ng kumpanya. Hindi na nila ikinatutuwa ang nagiging pamamalakad ni Colton hindi lamang sa DU kung hindi sa buong Mijares empire. Isa pa sa hindi nagustuhan ng mga board members ay ang mga bali-balita kay Colton noon na nakabuntis ng empleyado ng DU na hindi pinanagutan at basta na lamang na iniwan dahil sa hindi niya ka-lebel ang babae. Hindi tama na ganoon ang gagawin ng iyong anak, Celsius. Sirang-sira ang imahe mo dahil sa kagagawan ng anak mo. Tapos ito na naman ngayon si Colton na may kasama na iba na naman na babae?” Sunod-sunod na sabi pa ni Ofelia upang lalo na masira ang papel ni Colton sa ama na si Celsius. Agad na itinaas ni Celsius ang kan'yang kamay sa harap ng mukha ni Ofelia upang patigilan at patahimikin sa sunod-sunod na pagsasalita. Matapang naman na nakatitig si Colton sa mag-ina na simula noon pa ay wala
Ilang linggo matapos ang paghaharap namin ng mag-ina na Villagomeza at ang mag-ama na sina Celsius at Colton ay mas lalo na naging mahigpit ang seguridad at pagbabantay para sa amin ng aking mga anak. Nagdagdag pa ng ilang tauhan si Colton at kahit ang mismo na ama niya na si Celsius upang masiguro na walang magagawa ang mga pagbabanta ni Ofelia. Hindi man kami na mag-iina ang nasa sentro ng galit na iyon ay kailangan namin na mag-ingat laban sa mga Villagomeza. Lahat kami ay gulat na gulat nang malaman na peke ang kasal ni Ofelia kay Celsius. Maski sa hinagap ay hindi ko inasahan ang katotohanan na iyon. Masama man ang maging masaya ako sa kinahinatnan niya ay iyon ang nararamdaman ko. Sa lahat ng pagkakamali at pang-aalipusta na ginawa niya sa akin, kulang pa ang kabayaran na iyon na inabot niya. Sa ngayon ay wala pa rin kami na balita sa nangyayari sa Genova. Nananatili rin na tikom ang bibig ni Nathan at ang lagi lamang na sinasabi ay huwag na ako na mag-alala dahil inaayos na l
Maraming salamat po sa lahat ng mga nagbasa at tumangkilik sa istorya nina Colton Mijares at Atasha Altamirano-Mijares. Sana po ay nagustuhan ninyo ang kuwento nila. Sa mga umasa ng isang Aldrick sa buhay nila ay abangan po ninyo ang kuwento niya. Ang kuwento na siya naman ang bida at hindi na pang-second male lead lamang. Sana po ay suportahan ninyo rin ang iba pa na on-going stories ko sa GN: Elliot and Ariella - My back-up Boyfriend is a Mafia Boss (English) Mikel and Tamara - Married to the Runaway Bride (Tagalog) Evan and Harper - The Rise of the Fallen Ex-Wife (Tagalog) Kenji and Reiko - Falling for the Replacement Mistress (Tagalog) Again, thank you for all your support. No words to express my gratitude to all of you. Hanggang sa susunod po na kuwento sana ay makasama ko pa kayo.
“Why are you staring at me, love?” Pupungas-pungas pa na tanong ni Atasha sa kan’yang asawa. Hindi namalayan ni Colton ang pagdilat ng asawa na si Atasha dahil masyado na natuon ang atensyon niya sa pagbabalik-tanaw niya sa naging love story nilang dalawa. Ang love story na hindi niya inakala na mapagtatagumpayan nila sa huli. Ngumiti siya at ginawaran ang asawa ng isang matamis na halik sa labi, "I’m just looking back at our love story. How far we’ve come along since that day that I saw you at the airport and met you in DU again." Namilog ang mga mata ni Atasha sa kan’yang sinabi. Hindi siya sigurado kung tama ba ang narinig niya sa sinabi ni Colton. “You saw me at the airport? Kailan mo ako nakita sa airport? Paano?” Napasimangot si Colton sa kaalaman na hindi man lamang talaga siya tumatak sa isipan ni Atasha. Siya lang yata talaga ang tanging babae na hindi naapektuhan ng kan’yang presensya. Is he that ordinary to her, kaya hindi man lamang nabighani si Atasha sa kan’ya? “Ibig
Darkness. I was consumed by total darkness at hindi ko alam kung makakaalis pa ako sa kadiliman na kinasasadlakan ko. Pinipilit ko na makaalpas kung saan lugar ako na naro’n pero may pumipigil sa akin. At kahit na anong pilit ko ay patuloy lamang ako na paikot-ikot sa madilim na lugar na ito. Ang sabi nila kapag oras mo na ay makakakita ka ng liwanag na gagabay sa’yo sa direksyon na patutunguhan mo, pero bakit sa akin ngayon ay walang kahit na anong liwanag? Wala akong maaninag na kahit na anong senyales ng buhay kung hindi ang patuloy na kadiliman lamang. I am lost and I am scared. Natatakot ako dahil hindi ko masilayan ang pamilya ko. Hindi ko makita si Atasha at ang kambal. Hindi ko maramdaman ang presensya ng babaeng mahal ko at ang mga anak ko. Is this the end? Hanggang dito na lamang ba ang buhay ko? Hanggang dito na lamang ba ang pakikipaglaban ko sa buhay? And because of the darkness, I found myself engulfed in it. Napapagod na ako na lumaban, napapagod na rin ako sa lahat.
Things were never easy dahil patuloy kami na sinusubok ng tadhan at ng pagkakataon. It’s as if the world is conniving against us. Pilit kami na pinagtatagpo pero pilit din kami na binibigyan ng rason upang magkahiwalay. But this time, we both stood with each other. Hindi na kami makakapayag na mawala at mahiwalay sa bawat isa lalo na at inuumpisahan na namin na buuin ang aming pamilya. At lahat ay gagawin namin para lamang makamit ang matagal na namin na pangarap na ito. And then another challenge came over us. Samantha Randal kidnapped our twins. At hindi ko alam kung ano ang gusto ko na gawin kay Samantha sa mga oras na iyon. She is Atasha's fucking bestfriend, but she is a traitor. “Colton.” “Fucking Samantha, Migs! Hindi ko alam kung bakit niya ginagawa ang mga bagay na ito, pero pagsisisihan niya ito for hurting Atasha this way.” galit na galit na turan ko kay Miguel. At sa mga oras na ito ay wala akong pakikinggan na eksplanasyon. No words of wisdom from Miguel can change th
“Ano? Sigurado ka ba sa mga plano mo na ito, Colton?” Naguguluhan na tanong sa akin ni Miguel na sigurado ako ay hindi sang-ayon sa mga plano ko. “Yes, I need to make a diversion, Migs, and Lia is the available option that I have. She likes me so everything will be easier at wala na rin magiging pagtatanong pa ang pamilya namin kung sakali.” “I’m not sure about this. Hindi ganito kadali mo lamang na malilinlang ang mag-ina na iyon. At higit sa lahat, are you sure about Lia Madrigal? Alam natin ang background ni Lia and it’s not good, Colton.” “I need to try, Migs. I need to try to get them away from planning something against Atasha. Alam ko na may kinalaman sila sa pagkawala niya at kailangan ko na patuloy na siguruhin ang kaligtasan niya.” “We’ve been trying to find evidence, Colton, pero hanggang ngayon ay wala tayong link na may kinalaman nga sila sa pagkawala ni Atasha. Hindi kaya sinadya ni Atasha na umalis?” “Why would you even say that? Everything is good between us at wal
“What I did is just a rebound sex! No strings attached. Huwag mo sabihin na you’re expecting something out of that? ‘Yan ba ang inaasahan mo sa mga babaeng napupulot mo sa bar gabi-gabi?” Those words coming from her totally destroyed me. Ang maalab na gabi na pinagsaluhan namin ay nauwi sa pagtatalo nang magising siya at mahimasmasan sa kalasingan. She thought that I always engaged in one-night stands, but I never did. Last night was the first, and she was my first. Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko sa kan’ya lalo na at iniwan niya na lang ako ng basta-basta. And what’s worst? She never bothered to know who I am, wala siyang pakialam sa presensya ko sa kan’ya. I don’t matter to her, and it’s that simple for her to leave me after what happened. Tang-ina lang talaga na parang nagkabaligtad pa kami ng papel dahil ako pa ang nag-iisip dahil sa nangyari sa pagitan namin habang siya ay walang pakialam. Mas lalo ko siya na hindi makalimutan pagkatapos nang nangyari sa amin. How ca
I continued admiring her and loving her from afar. Kahit na ano ang gawin ko, Atasha Andres is clouding my mind. But I am a gentleman at marunong ako na tumanggap ng pagkatalo. Kaya kahit na masakit sa akin na kay Yulence siya napunta ay wala akong ginawa upang magkasira silang dalawa. Her happiness is my happiness even if it hurts me deep inside. “Tasha!” Gulat na gulat si Atasha habang naglalakad sa labas ng DU building nang marinig ang malakas na boses ni Yulence. Nasaktuhan ko ang paglabas niya kanina kaya naisipan ko na tingnan kung saan siya papunta dahil hindi ko nakita na sinundo siya ni Yulence. Sinadya ko na magtago upang hindi nila malaman ang presensya ko. “I have to go, Yulence.” Pilit niya na nilampasan si Yulence ngunit hinatak siya nito sa braso dahilan upang bumangga siya sa dibdib nito. Bumangon ang inis ko dahil sa nakita ko na marahas na pagtrato sa kan’ya ni Yulence. “We need to talk, Tash. Please talk to me.” Pagsusumamo ni Yulence. “Wala na tayong dapat p
“Hi Atasha!” Gulat na lumingon ang babae sa tumawag sa pangalan niya at paglingon niya ay sumilay ang pagkatamis-tamis na ngiti sa kan’yang labi. Huminto siya sa paglalakad at hinintay ang paglapit ng lalaki na tumawag sa kan’ya. May dala-dala na tsokolate ang lalaki na ngiting-ngiti rin na nakatunghay kay Atasha. Inabot niya kay Atasha ang bitbit niya kaya mabilis naman na pinamulahanan pa ng mukha si Atasha habang hiyang-hiya na nagpasalamat. “Thank you, Yulence. Para saan ba ang mga ito?” Hindi maalis-alis ang pagkakangiti sa mga labi niya habang titig na titig sa kanya si Yulence Villagomeza, my fucking step-brother. “I told you last time na liligawan kita, hindi ba? Don’t tell me na nakalimutan mo na kaagad.” Lalo na pinamulahanan ng mukha si Atasha Andres sa sinabi ni Yul pero hindi nawawala ang mga ngiti sa labi niya, “Let’s go and let’s have dinner at pagkatapos ay ihahatid na kita sa apartment mo.” Pagyaya pa ni Yulence sa kan’ya habang nakahawak ang mga kamay sa beywang ni
Mataman na pinagmamasdan ni Colton ang natutulog na asawa. Hindi pa rin siya makapaniwala na pagkatapos ng lahat ng pinagdaanan nila ay asawa na niya ang babae na kan’yang pinapangarap. Hindi niya lubos maisip kung ano ang kabutihan na nagawa niya upang pagbigyan siya sa naging hiling niya na maging asawa ang babae na bumihag sa puso niya. Napangiti pa siya nang maalala kung gaano nila pinagsaluhan ang init ng kanilang pagmamahalan kagabi. Hinimas niya ang ulo ng tulog na tulog na asawa at muli na binalikan ang kanilang nakaraan. --- “Ouch!” Shit! Napatigil at napalingon ako nang marinig ang mahina na impit na boses na ‘yon ng isang babae. Dahil sa pagmamadali ko ay nabangga ko siya at nagsilaglagan ang mga gamit na dala-dala niya. Itinaas ko ang shades na suot-suot ko at inilagay iyon sa aking ulo at muli ako na napatingin sa babae na nakayuko na nagpupulot ng mga gamit na nalaglag. “I’m sorry, miss, hindi kita napansin. Are you alright?” Tanong ko pa pero ang aking atensyon ay