Galit na galit si Lia Madrigal habang inaayos ang mga gamit sa kan’yang opisina. Hinding-hindi niya matatanggap na ganoon na lamang siya ipinagtabuyan ni Colton Mijares. At mas lalo na hindi niya matatanggap na pagkatapos ng lahat ng sakripisyo at paghihirap niya na pakisamahan ang bilyonaryo na ubod ng sungit at higpit ay mababalewala ang lahat dahil lamang sa pagbabalik ng Atasha Andres na iyon. Hindi matatanggap ni Lia na hindi maisasakatuparan ang nais niya na maging Misis Mijares. Hindi puwede na mawala sa kan’ya ang Mijares Empire kaya sisiguraduhin niya na si Colton Mijares mismo ang luluhod at magmamakaawa sa kan’ya. Isang pagkatok sa pintuan ang narinig ni Lia at nang sumulyap siya sa direksyon ng pintuan ay papasok na si Miguel Daza, ang matalik na kaibigan ni Colton. “What!?” Pagbubulyaw niya rito pagkapasok ni Miguel sa opisina niya. “I was given orders to ensure that you leave the company peacefully.” “What!? Ano sa tingin ninyo ang gagawin ko? Ang lalo pa na ipahiya
Hindi pa rin ako makapaniwala sa narinig kay Aldrick. Kapatid niya si Colton? Hindi ko alam kung paano nangyari na magkapatid sila at ngunit ngayon lamang nila nalaman ang tungkol dito. At iisa lamang ang naiisip ko na dahilan, ang reyna. Iyon din ba ang bagay na nalaman ni Colton? Iyon ba ang mga katotohanan na lubhang nagpapasakit sa damdamin niya ngayon? Ang ina ba na tinutukoy rin ni Colton ay ang reyna ng Laureus? Siya ba ang ina na nag-abandona at nang-iwan sa lalaki na mahal ko? Gulat na gulat ako sa bagay na iyon at wala akong nagawa kung hindi ang lumuha na lamang. Hindi ko alam kung saan hahantong ang lahat ng ito kung totoo na magkapatid ang parehong lalaki na nagmamahal sa akin. Ano bang klase na biro ito ng pagkakataon na naman sa amin? Pilit kami na ginugulo at pinagsasabong-sabong at ayaw kami na bigyan ng katahimikan “Atasha.” Seryoso na tawag sa akin ni Akiro nang makapasok sa aking silid. “Aki?” “Ano ang nangyari? Why are you crying? At ano itong ibinalita ni Na
Naging mabilis ang pagkilos ng araw na iyon nang malaman ni Akiro ang mga impormasyon patungkol kina Colton at Cole Ashton. Namalayan ko na lamang na bumibiyahe na kami patungo sa sinasabi na lugar sa Batangas. Hindi na ako binigyan ng pagkakataon ni Akiro na kontakin at makausap si Colton. Kabadong-kabado ako sa buong biyahe, hindi para sa sarili ko kung hindi para sa mga anak ko na maaari na maipit sa kaguluhan kapag nagkataon. Pero nangako sa akin si Akiro na walang mangyayari na gulo sa pag-uusap na ito. Kagaya ko may bahagi niya na naniniwala na kakampi namin si Colton sa lahat ng ito. Naniniwala rin siya na hindi kalaban ang lalaking mahal ko. Pilit ko na pinapakalma ang sarili ko habang nasa daan kami. Itinuon ko ang aking atensyon kay Ashira na masayang-masaya na muli siya nakakapamasyal. “Prinsesa Atasha?” tawag sa akin ni Nathan. Makaraan ang ilang oras na biyahe ay hindi ko namalayan na nakarating na pala kami sa bahay bakasyunan na iyon. Maganda ang lugar, tahimik at
Nakahinga ako ng maluwag matapos ang paghaharap at pag-uusap sa pagitan nina Akiro at Colton. Kahit paano ay nabawasan ang pangamba sa puso ko. Alam ko na marami pa kami na kahaharapin pero alam ko na basta’t magkasama kami ni Colton ay magiging maayos ang lahat. Hindi pa namin napag-uusapan ang tungkol sa kaugnayan niya kina Aldrick at sa reyna at ayaw ko na rin muna isipin ang mga bagay na iyon. Nais ko muna na namnamin ang mga oras na makakasama ko ang buong pamilya ko. Pagkatapos ng pag-uusap nila ay nagpaalam na sa akin si Akiro na muli na siya na babalik ng Maynila. “Atasha, I have to go. May mga kailangan kami na asikasuhin ni Caden. Maiiwan si Nathan dito kasama ninyo. Masaya ako para sa’yo, Atasha. Masayang-masaya ako na muli mo makakasama si Cole. Mabubuo na ang pamilya na pangarap mo.” Yumakap ako kay Akiro. Mula noon si Akiro na ang naging sandigan ko sa lahat ng problema ko sa buhay. “Masayang-masaya rin ako, Aki. Hindi pa rin ako makapaniwala na buhay siya. Buhay ang
“Ano si Akiro?” Naguguluhan na tanong niya pagkapasok namin sa silid. Sobra ang lakas ng tibok ng puso ko. Hindi ko alam kung nasasabik ba ako o kinakabahan sa mga naiisip ko na puwedeng mangyari ngayon gabi. Iba ang itinatakbo ng isip ko lalo na at dalawa lamang kami sa kuwarto na ito. Hindi ko maiwasan ang kakaibang sensasyon na nararamdaman ko. “Darating si Akiro. Baka-“ Hindi ko na natuloy ang sasabihin ko nang ikulong ako ni Colton sa pagitan ng pintuan at ng katawan niya. Itinaas pa niya ang kanyang mga kamay at humawak sa dalawang gilid ng pintuan upang lalo na hindi ako makagalaw. Nanlalambot ang mga tuhod ko sa mga oras na iyon, lalo na ng muli niya ako na titigan. Ang mga asul na mata niya na parang lagi ako na hinihipnotismo ay hinahatak na naman ako. Parang gusto ko nang umupo dahil hindi ko alam kung hanggang kailan ako kaya suportahan ng mga binti ko dahil sa sobrang kaba na ang nararamdaman ko. “I love you, Princess Atasha Minette Altamirano, and soon you will be a
Hindi mawala-wala ang mga ngiti sa labi ni Colton nang magising siya kinabukasan. Katabi niya si Atasha na mahimbing na mahimbing pa ang tulog habang balot na balot ng kumot ang h***d pa na katawan. Parang ganitong-ganito rin ang eksena nila noon una na may mangyari sa kanila. Ang kaibahan lamang ay mas nauna na nagising sa kan’ya si Atasha noon. Masayang-masaya si Colton sa kabila ng mga problema na kinakaharap sa ina at sa kan’yang kapatid. Hindi siya makapaniwala na kagabi ay muli niya na naangkin ang babae na mahal na mahal niya. Pagkatapos ng matagal na paghihintay niya ay muli sila na naging isa. Hindi niya akalain na papayag si Atasha at muli niya na isusuko ang kan’yang katawan kay Colton. At ito ang mas lalo na nagpapasaya sa bilyonaryo ngayon. Wala na siyang pag-aalinlangan na hindi siya ang pipiliin ni Atasha. Napatunayan ni Colton ang pagmamahal sa kan’ya ng prinsesa. Handa na rin ang babae na panindigan siya sa kabila ng kaalaman niya na kapatid ni Colton ang prinsipe na
Kahapon pa hindi mapakali si Prinsipe Aldrick. Hindi na niya inabutan sina Prinsesa Atasha at Ashira sa mansyon nang makauwi siya. Alam niya na si Prinsipe Akiro ang may kagagawan noon. Sigurado siya na nagsabi na si Nathan sa prinsipe ang mga nangyari sa pagitan nila ni Atasha, kaya marahil wala ang mag-ina ngayon. Malamang ay inilayo na sila ng prinsipe ng mga Altamirano sa kanya at lalo na hindi niya malaman ang kan'yang gagawin. Alam rin ni Prinsipe Aldrick na masama ang loob ni Atasha sa kan’ya dahil sa mga nangyari lalo na sa mga ikinilos at nasabi niya pero hindi ba na sa pagitan nilang dalawa ay siya pa nga ang dapat na mas magalit? Ang mga salita na matagal niya na hinihintay na sabihin ni Atasha ay narinig niya na sinasabi ng kasintahan niya sa iba. Dinig na dinig ni Aldrick nang aminin ni Atasha ang pagmamahal sa nakatatanda niya na kapatid. At sa mga oras na iyon ay parang sinaksak ang puso niya. Halos parang mawalan siya ng ulirat sa sobrang sakit ng dibdib niya sa mga
Isang mensahe ang ipinadala sa akin ni Colton. "Love, ayaw ko na magtago na naman sa'yo ng isang sikreto. Pagkagaling ko sa opisina ay magkikita kami ni Diana Mijares, ang aking ina. Mas kilala mo bilang Reyna Isabel Laureus. Gusto ko lamang talaga na matapos na ang lahat ng kasinungalingan niya at malaman na ang buong katotohanan. I'll be back tonight at sasabihin ko sa'yo ang lahat ng tungkol sa pagkatao ko." Nang mabasa iyon ay hindi ko na naman sigurado kung ano ang magiging reaksyon ko. May parte ng puso ko ang umaasa na baka sa pagkakataon na ito ay makuha na niya hindi lamang ang buong katotohanan sa pagkatao niya kung hindi pati ang dahilan sa aksidente na ginawa ng reyna. Ang totoong dahilan na hanggang sa ngayon ay hindi ko matanggap na sinasabi ng reyna. Alam ko na malaki ang pagkakasala ko sa anak niya na si Colton nang mapagdesisyunan ko na itago ang kambal ngunit hindi iyon sapat na dahilan upang pagtangkaan ang buhay ng aking anak at ng aking kapatid na susunod na hari
Maraming salamat po sa lahat ng mga nagbasa at tumangkilik sa istorya nina Colton Mijares at Atasha Altamirano-Mijares. Sana po ay nagustuhan ninyo ang kuwento nila. Sa mga umasa ng isang Aldrick sa buhay nila ay abangan po ninyo ang kuwento niya. Ang kuwento na siya naman ang bida at hindi na pang-second male lead lamang. Sana po ay suportahan ninyo rin ang iba pa na on-going stories ko sa GN: Elliot and Ariella - My back-up Boyfriend is a Mafia Boss (English) Mikel and Tamara - Married to the Runaway Bride (Tagalog) Evan and Harper - The Rise of the Fallen Ex-Wife (Tagalog) Kenji and Reiko - Falling for the Replacement Mistress (Tagalog) Again, thank you for all your support. No words to express my gratitude to all of you. Hanggang sa susunod po na kuwento sana ay makasama ko pa kayo.
“Why are you staring at me, love?” Pupungas-pungas pa na tanong ni Atasha sa kan’yang asawa. Hindi namalayan ni Colton ang pagdilat ng asawa na si Atasha dahil masyado na natuon ang atensyon niya sa pagbabalik-tanaw niya sa naging love story nilang dalawa. Ang love story na hindi niya inakala na mapagtatagumpayan nila sa huli. Ngumiti siya at ginawaran ang asawa ng isang matamis na halik sa labi, "I’m just looking back at our love story. How far we’ve come along since that day that I saw you at the airport and met you in DU again." Namilog ang mga mata ni Atasha sa kan’yang sinabi. Hindi siya sigurado kung tama ba ang narinig niya sa sinabi ni Colton. “You saw me at the airport? Kailan mo ako nakita sa airport? Paano?” Napasimangot si Colton sa kaalaman na hindi man lamang talaga siya tumatak sa isipan ni Atasha. Siya lang yata talaga ang tanging babae na hindi naapektuhan ng kan’yang presensya. Is he that ordinary to her, kaya hindi man lamang nabighani si Atasha sa kan’ya? “Ibig
Darkness. I was consumed by total darkness at hindi ko alam kung makakaalis pa ako sa kadiliman na kinasasadlakan ko. Pinipilit ko na makaalpas kung saan lugar ako na naro’n pero may pumipigil sa akin. At kahit na anong pilit ko ay patuloy lamang ako na paikot-ikot sa madilim na lugar na ito. Ang sabi nila kapag oras mo na ay makakakita ka ng liwanag na gagabay sa’yo sa direksyon na patutunguhan mo, pero bakit sa akin ngayon ay walang kahit na anong liwanag? Wala akong maaninag na kahit na anong senyales ng buhay kung hindi ang patuloy na kadiliman lamang. I am lost and I am scared. Natatakot ako dahil hindi ko masilayan ang pamilya ko. Hindi ko makita si Atasha at ang kambal. Hindi ko maramdaman ang presensya ng babaeng mahal ko at ang mga anak ko. Is this the end? Hanggang dito na lamang ba ang buhay ko? Hanggang dito na lamang ba ang pakikipaglaban ko sa buhay? And because of the darkness, I found myself engulfed in it. Napapagod na ako na lumaban, napapagod na rin ako sa lahat.
Things were never easy dahil patuloy kami na sinusubok ng tadhan at ng pagkakataon. It’s as if the world is conniving against us. Pilit kami na pinagtatagpo pero pilit din kami na binibigyan ng rason upang magkahiwalay. But this time, we both stood with each other. Hindi na kami makakapayag na mawala at mahiwalay sa bawat isa lalo na at inuumpisahan na namin na buuin ang aming pamilya. At lahat ay gagawin namin para lamang makamit ang matagal na namin na pangarap na ito. And then another challenge came over us. Samantha Randal kidnapped our twins. At hindi ko alam kung ano ang gusto ko na gawin kay Samantha sa mga oras na iyon. She is Atasha's fucking bestfriend, but she is a traitor. “Colton.” “Fucking Samantha, Migs! Hindi ko alam kung bakit niya ginagawa ang mga bagay na ito, pero pagsisisihan niya ito for hurting Atasha this way.” galit na galit na turan ko kay Miguel. At sa mga oras na ito ay wala akong pakikinggan na eksplanasyon. No words of wisdom from Miguel can change th
“Ano? Sigurado ka ba sa mga plano mo na ito, Colton?” Naguguluhan na tanong sa akin ni Miguel na sigurado ako ay hindi sang-ayon sa mga plano ko. “Yes, I need to make a diversion, Migs, and Lia is the available option that I have. She likes me so everything will be easier at wala na rin magiging pagtatanong pa ang pamilya namin kung sakali.” “I’m not sure about this. Hindi ganito kadali mo lamang na malilinlang ang mag-ina na iyon. At higit sa lahat, are you sure about Lia Madrigal? Alam natin ang background ni Lia and it’s not good, Colton.” “I need to try, Migs. I need to try to get them away from planning something against Atasha. Alam ko na may kinalaman sila sa pagkawala niya at kailangan ko na patuloy na siguruhin ang kaligtasan niya.” “We’ve been trying to find evidence, Colton, pero hanggang ngayon ay wala tayong link na may kinalaman nga sila sa pagkawala ni Atasha. Hindi kaya sinadya ni Atasha na umalis?” “Why would you even say that? Everything is good between us at wal
“What I did is just a rebound sex! No strings attached. Huwag mo sabihin na you’re expecting something out of that? ‘Yan ba ang inaasahan mo sa mga babaeng napupulot mo sa bar gabi-gabi?” Those words coming from her totally destroyed me. Ang maalab na gabi na pinagsaluhan namin ay nauwi sa pagtatalo nang magising siya at mahimasmasan sa kalasingan. She thought that I always engaged in one-night stands, but I never did. Last night was the first, and she was my first. Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko sa kan’ya lalo na at iniwan niya na lang ako ng basta-basta. And what’s worst? She never bothered to know who I am, wala siyang pakialam sa presensya ko sa kan’ya. I don’t matter to her, and it’s that simple for her to leave me after what happened. Tang-ina lang talaga na parang nagkabaligtad pa kami ng papel dahil ako pa ang nag-iisip dahil sa nangyari sa pagitan namin habang siya ay walang pakialam. Mas lalo ko siya na hindi makalimutan pagkatapos nang nangyari sa amin. How ca
I continued admiring her and loving her from afar. Kahit na ano ang gawin ko, Atasha Andres is clouding my mind. But I am a gentleman at marunong ako na tumanggap ng pagkatalo. Kaya kahit na masakit sa akin na kay Yulence siya napunta ay wala akong ginawa upang magkasira silang dalawa. Her happiness is my happiness even if it hurts me deep inside. “Tasha!” Gulat na gulat si Atasha habang naglalakad sa labas ng DU building nang marinig ang malakas na boses ni Yulence. Nasaktuhan ko ang paglabas niya kanina kaya naisipan ko na tingnan kung saan siya papunta dahil hindi ko nakita na sinundo siya ni Yulence. Sinadya ko na magtago upang hindi nila malaman ang presensya ko. “I have to go, Yulence.” Pilit niya na nilampasan si Yulence ngunit hinatak siya nito sa braso dahilan upang bumangga siya sa dibdib nito. Bumangon ang inis ko dahil sa nakita ko na marahas na pagtrato sa kan’ya ni Yulence. “We need to talk, Tash. Please talk to me.” Pagsusumamo ni Yulence. “Wala na tayong dapat p
“Hi Atasha!” Gulat na lumingon ang babae sa tumawag sa pangalan niya at paglingon niya ay sumilay ang pagkatamis-tamis na ngiti sa kan’yang labi. Huminto siya sa paglalakad at hinintay ang paglapit ng lalaki na tumawag sa kan’ya. May dala-dala na tsokolate ang lalaki na ngiting-ngiti rin na nakatunghay kay Atasha. Inabot niya kay Atasha ang bitbit niya kaya mabilis naman na pinamulahanan pa ng mukha si Atasha habang hiyang-hiya na nagpasalamat. “Thank you, Yulence. Para saan ba ang mga ito?” Hindi maalis-alis ang pagkakangiti sa mga labi niya habang titig na titig sa kanya si Yulence Villagomeza, my fucking step-brother. “I told you last time na liligawan kita, hindi ba? Don’t tell me na nakalimutan mo na kaagad.” Lalo na pinamulahanan ng mukha si Atasha Andres sa sinabi ni Yul pero hindi nawawala ang mga ngiti sa labi niya, “Let’s go and let’s have dinner at pagkatapos ay ihahatid na kita sa apartment mo.” Pagyaya pa ni Yulence sa kan’ya habang nakahawak ang mga kamay sa beywang ni
Mataman na pinagmamasdan ni Colton ang natutulog na asawa. Hindi pa rin siya makapaniwala na pagkatapos ng lahat ng pinagdaanan nila ay asawa na niya ang babae na kan’yang pinapangarap. Hindi niya lubos maisip kung ano ang kabutihan na nagawa niya upang pagbigyan siya sa naging hiling niya na maging asawa ang babae na bumihag sa puso niya. Napangiti pa siya nang maalala kung gaano nila pinagsaluhan ang init ng kanilang pagmamahalan kagabi. Hinimas niya ang ulo ng tulog na tulog na asawa at muli na binalikan ang kanilang nakaraan. --- “Ouch!” Shit! Napatigil at napalingon ako nang marinig ang mahina na impit na boses na ‘yon ng isang babae. Dahil sa pagmamadali ko ay nabangga ko siya at nagsilaglagan ang mga gamit na dala-dala niya. Itinaas ko ang shades na suot-suot ko at inilagay iyon sa aking ulo at muli ako na napatingin sa babae na nakayuko na nagpupulot ng mga gamit na nalaglag. “I’m sorry, miss, hindi kita napansin. Are you alright?” Tanong ko pa pero ang aking atensyon ay