—SINADYA ng personal ni Nathalia si Darcy upang masaksihan Ang pagdurugo ng puso nito buhat ng pang iiwan ng tanging babaing minamahal. "What else do you want from me, Nathalia?" Patay na tanong sa kaharap. Wala na Siyang lakas pa makipag diskusyun sa taong ito. "Ganyan ba dapat Ang pagbati sa isang katulad ko?" Tinaasan niya ito ng kilay. Nagpalakad lakad Siya sa espasyu ng office ni Darcy. "Katulad mo?? What do you think of yourself? A goddess? Dapat ba akong magpa red carpet sa entrance mo?" Pamimilosopo niya. Bumalin si Nathalia. "Anong pakiramdam ng iniwan?" Taglay niya Ang buong lakas para durugin ng pino sa harap niya si Darcy kahit pa Hindi dumapo rito ng mga kamay niya. Suminghap lamang si Darcy. Gumalaw Ang ulong yumuko angat. "Are you satisfied now? You want me to kill myself too just like your sister did." Yun Naman talaga Ang sagot sa lahat ng panggugulo pang gigipit sa kanya ni Nathalia. Pati na Ang pagdamay nito Kay Ingrid at kapatid upang gamitin laba
Hindi nagugustuhan ni Nathalia ang atmosphere kaya akma na sana Siyang aalis. "Take it with you. " ng ihabol ni Darcy Ang brown envelope. "It's about the real reason behind her suicide." Ang mga mata nito ay walang bahid ng kahit anong emosyun maliban sa simpatya at lungkot? pagkalumo? Panay Ang naging pag kurap ni Nathalia bago tinanggap Ang hawak ni Darcy. May kung anong Kaba Siyang naramdaman sa mga tingin na iyon Mula sa itinuturing na kaaway. Agad Siyang umalis matapos talikuran ang kausap. Bumalik Naman si Darcy sa kanyang pwesto ng makapag salin Siya ng wine para inumin. Nagiging alcoholic na din Siya na dating Hindi naman. "Wala pa rin bang matinong balita sa asawa ko?" Diin niya sa bawat salita sa kausap. Takot na lumunok Ang lalaki. Malakas Ang kutob na may sumasabutahi sa ginagawa niyang investigation pero Wala pa Siyang sapat na basihan kung kaya Hindi masabi Kay Darcy. Agad na pinagbagsakan ng tawag ni Darcy Ang kausap Ang walang nakuhang sagot kundi mah
[AUDHREY SOLACE]Halos three months na ang lumipas matapos ang naging kasal ko sa taong ni hindi sumagi sa panaginip ko na magiging asawa ko. Panay ang lakad ko dito sa loob ng kwarto habang mahigpit na hawak ang phone. Hindi ko alam kung paano tatapusin ang lahat sa long time boyfriend ko. Siya lang sa buong buhay ko ang inibig ng puso ko. Naka plano na ang lahat. Sa kanya ko nakita ang future ko na naghihintay sa akin sa altar. Siya ang pinangarap kong makasama sa mga darating pang araw, buwan at taon ko dito sa mundo ng ibabaw. Hanggang sa pag tanda, sa pag puti ng buhok, sa pag lagas ng ngipin namin at maging sa kabilang buhay. Nagunaw lahat ng iyon ng makasal ako sa mahaderang CEO ng company kung saan isa akong empleyado. Nung una mataas ang tingin ko sa kanya dahil hindi lang siya mayaman, maganda, matalino kundi saksakan ng bait. Kilala siya na matulungin sa lahat ng nangangailangan. Down to earth sa kabila ng mataas na antas niya sa buhay. Ngayon kinasusuklaman ko siya
Dumating ako sa address na sinabi ko kay Liandro kung saan kami magkikita para mag usap. "Kumusta ka na? Akala ko hindi ka na talaga magpapakita." Hawak hawak niya ang mga kamay ko habang magkaharap kami nakaupo. Andito kami ngayon sa isang restaurant. Mabuti na lang at walang katao tao. Hindi ko magawang ibuka ang bibig ko. Nanginginig ang buong kalamnan ko. Hindi ko alam paano saan maguumpisa. Ngayon ko lang siya ulit nakita at halatang malaki ang naging epekto ng biglang hindi ko pagpaparamdam sa kanya. Bagsak ang mukha nito. Sobrang stress. Tila nabawasan din ang timbang niya. Bahagyang humaba ang buhok, balbas at bigote niya. Ang itim din ng paligid ng mga mata niya. Hindi siya marahil nakakatulog dahil sa kaiisip sa akin. Kung ano na bang nangyari. "Babe.. Kausapin mo naman ako, please. Tsaka sino ba tong kasama mo?" Tinutukoy niya ang personal body guard ko. Oo. Hindi ako nakakalabas ng Mansion ng mag isa. "I'm so sorry, Lian. H-hindi ko gustong saktan, masaktan ka." Ga
Kasunod kong pumasok ng kotse si Darcy. Hindi ko alam pero bigla ko na lang siyang niyakap ng mahigpit at sa kanya nilabas ang lahat lahat. "Soon.. Everything will be fine, my dear wife." Niyakap niya ako pabalik at wala man lang akong naramdamang pagkaalangan. Tila nakakatulong ang yakap niya para mabawasan ang sakit. Naisantabi bigla lahat ng muhi ko sa kanya. Patuloy lang ako sa pag iyak habang hinahaplos niya ang likuran ko. Hindi ko namalayang nakatulog na pala ako. Pag gising ko wala na kami sa kotse at.. At andito na ako sa kwarto? Pero hindi ko to kwarto... Asan ako?? "You're awake." Agad akong napasulyap sa pinang galingan ng boses. Naka cross ang mga paa at kamay nitong prenteng nakaupo ng couch. Tanging malaking t shirt ang suot?? "Are you hungry? Gusto mo bang magpadala ako ng pagkain?" Dibale na lang. Wala akong gana. "Anong ginagawa ko dito?" "You are my wife. Dito ka dapat sa kwarto ko. Kwarto natin." "May isang buwan pa ko, Darcy. Pleas
Nauna nga akong makauwi kay Axell. Nagkapang abot pa kami ni papa sa hospital. Nalaman kong sa ibang bahay na pala siya nakatira at doon na din uuwi si mama kapag labas nito.Malapit na din daw makauwi ang kapatid ko. Ibig sabihin bumubuti na ang kalagayan niya. Iba talaga kapag sa private. Si Axell ang bumili ng bahay kaya nabigla talaga ako. Naikwento din sa akin ni mama kung paano sila uli nagkita ni Axell. Pero ang hindi ko natanong ay kung bakit hindi man lang niya nakwento sa akin. Ang dami ko pa sanang gustong itanong pero nakatulog si mama marahil dala ng mga gamot na iniinom niya. After kong magbihis lumabas ako ng kwarto at tutungo sana ng garden ng may marinig akong tawanan. Kilala ko ang isa sa mga boses. Si Axell yun. Mukhang may bisita siya. Nagpatuloy na ako sa paglalakad hanggang marating ko ang pakay. Naging tambayan ko na to maliban sa kwarto ko at dining. Nang makaupo ako ng bench naalala ko nanaman si Lian. Ilan sandali lang napaluha nanaman ako. Sa kabila n
"Do you wanna go somewhere else?" Tanong nito habang papasok ng banyo. Kinuha niya ang toothbrush na katabi lang ng akin. "Ayoko kung ikaw lang din naman ang kasama." Kinuha ko din ang akin at nagsimulang magsipilyo matapos malagyan ito ng toothpaste. Hindi maiwasang mahagip ko siya sa reflection ng salamin dahil magka lapit lang naman kami. Mabuti na lang at dalawa ang sink hindi namin need mag share. "Ganun ba talaga kalaki ng galit mo sakin?" Pumilig siya para tignan ako matapos niyang magmumog. Hindi pa ako tapos kaya di ako makasagot. "Sinong hindi magagalit sa ginawa mo?" Ganti ko ng makaharap sa kanya. Nakapa maywang pa ako. Meron naman ako nun pero di ko naiwasang mapatingin ng mabilis sa dibdib niya. Ang laki. "I just-" Hindi niya matuloy tuloy ang sasabihin. Bigla na lang ako nitong nilayasan. Bahala siya sa buhay niya. Dumaan pa ang three months na puro kami bangayan ni Axell. Minsan nga nakakatulugan na lang namin ang pag aaway. Mainit pa din talaga ang dugo ko sa
LUMIPAS ang wala pang dalawang linggo at nagamay ko nga ang pagiging assistant ng magaling kong asawa. Hindi ko alam kung sinasadya niya ba akong inisin dahil hanggang sa trabaho magkasama kami. Ang daming posisyon sa kumpanya o di kaya pwede namang ibalik na lang niya ako sa dati kong trabaho pero assistant pa talaga niya?Nakaka imbyerna makita, makasama siya 24 hours. Hindi na talaga ako makahinga. Kahit saan andoon siya. Parang anino ko na ngang maituturing. "Who told you to change my fucking rules??!!" Galit na galit ito ng makarating dito sa table ko sa labas ng kanyang office. "Anong sinasabi mo??" Pinag taasan ko din siya. Ano siya lang pwede? "Did Zylvia forget to remind you that I'm available anytime?" Medyo kumalma na siya. Natauhan ata. "Kahit oras ng lunch?? Ano mauubusan ka ba ng kayamanan kung mabawasan ang oras mo sa trabaho?" Mukhang nakarating na sa kanya yung pang aaway ko sa isang assistant. 12 noon kasi ang hinihinging appointment ng boss niya sa boss ko. H