NANG mga sumunod na araw ay nauubusan na si Eleand ng mga gagawin. He was really bored. Lalo pa at laging siya lang ang nasa bahay. Bumalik na si Ezekiel sa California at si Erone naman ay abala sa trabaho. Samantalang madalas namang pumunta ang kanyang ama sa kanilang farm malapit sa Mt. Isarog.
Ginawa niyang pagpapalipas ng oras ang paglalaro ng archery. Pero hindi naman sa lahat ng panahon ay iyon lang ang gagawin niya. Kaya ngayon ay pinili niyang magbasa ng mga paborito niyang libro sa loob ng kanilang library. Halos dalawang linggo nang ganito ang kanyang routine—archery and books. Umaasa siyang tuluyang mawawala na sa kanyang imahinasyon ang mga kakaibang nilalang at mahikang nakikita niya. Pero bigo pa rin siya, that Erganiv was still torturing his mind.
Why don’t you try to indulge yourself with your imagination? Bigla niyang naisip. Basta sisiguruhin lang niya na walang makakakita para hindi siya magmukhang nas
INISA-ISA ni Eleand ang laman ng cabinet. Nakapaloob doon ang iba-ibang scrolls at aklat na luma na. Nang tingnan niya ang laman ng mga aklat, mayroong mga portrait doon ng iba-ibang mukha mula pa sa kanilang ninuno.He carefully checked the book and scrolls. Some dated a hundred years—from the Spanish Era. At ang tanging kilala niya sa mga iyon ay ang kanyang lolo at lola na napayapa na.He learned that the Altierras originally came from Spain. Mula nang na-colonized ng mga espanyol ang Pilipinas. Ang kanilang ninuno ay lumipat sa Pilipinas dahil sa pangangalakal. Hanggang sa kumalat ang kanilang lahi. Ang iba ay nag-asawa ng mga Filipino at ang iba naman ay umalis ng bansa.Halos inabot na siya ng hapon sa pag-aaral sa dugong pinamulan niya. Doon na rin siya sa loob ng library kumain ng tanghalian. He was taking notes of his possible fae ancestor.Sino sa kanyang mga ninuno ang isang diwata? All of them perfectly looked
WALANG itinago ang ama ni Eleand sa pagkuwento sa mga nangyari noon kung paano siya napunta sa pamilya ng mga Altierra. Paulit-ulit na humingi ng tawad sa kanya ang ama at wala naman siyang karapatan na magalit.Ang lahat na dumaang mga araw ay ginugol ni Eleand sa pag-research sa kanyang pinagmulan. He was certain that he was a human. Pero sa mga mahikang taglay niya, sigurado sin siya na may dugong diwatang nananalatay sa kanya. Then he might be a half breed, Demifae—half human and half faerie.Naisip niya na din ang posibilidad na baka galing talaga siya sa Erganiv nang mga panahong nakuha siya ng mga magulang. Dahil wala namang matinong tao na mag-iiwan ng bata sa kagubatan. Plus the fact that the place where his parents camp that time was a private property. Pag-aari nila iyon kaya hindi roon basta-basta makakapasok ang kung sino lang.Unti-unti na niyang natatanggap sa sarili, that he was indeed a Demifae. Dahil p
HINDI na nagdalawang isip si Eleand na gamitin ang Vanire kasama ni Ezekiel. Madalian niyang pinuntahan ang kinaroroonan ng kanilang ama at ni Erone. Pero may isang Shadow na nasa likod ng dalawa. Mabuti na lang at nakahawak siya sa hita ng kanyang ama bago tuluyang naglaho ang mga ito. Kaya nagkasama sila ni Ezekiel sa paglaho.Halos hindi makapagsalita si Ezekiel sa labis na pagkagulat nang tumambad sila sa mapunong lugar. Napaluhod pa ito at nasuka kaya inalalayan niya ito.Sinamantala ng kalaban ang pagiging abala niya sa bunsong kapatid. Mabilis ang kilos ng Shadow dahil hindi niya namalayan na malayo na ang agwat nito sa kanila kasama ang ama at panganay na kapatid.Napansin niyang naroon sila dinala sa isang kagubatan ng kanilang paglaho. Nasa Erganiv na ba sila? Pero nang makita niya ang isang tree house sa hindi kalayuan ay nakakasiguro siyang wala sila sa mundo ng mga diwata kundi sa kanilang private farm sa Caramoan. Ibig s
NAKALUHOD si Eleand sa damuhan at patuloy sa pagsuka ng dugo. Humahaplos si Kharyn sa kanyang likod habang patuloy niyang sinusuntok ang lupa. Sunog halos ang buong paligid. Wala nang trace ng shadow. At abalang ginagamot ni Zanti si Ezekiel sa hindi kalayuan.“Tell me this is not real!” He was still in denial. Hindi siya makapaniwalang napatitig sa kanyang mga kamay, at unti-unting namasa ang kanyang mga mata.“I-I killed Dad…and Erone, too.” His voice cracked.“Eleand, tama na.” sabi ni Kharyn.Samantalang napabuntong-hininga na lang si Zanti sa hindi kalayuan habang nakatingin kay Eleand. Abala pa rin ito sa paggamot kay Ezekiel na hanggang ngayon ay wala pa ring malay.“We temporarily locked the portal.” Mahinang sabi ni Kharyn.“I killed my family.” Hindi matanggap ni Eleand ang kanyang nagawa. He was a monster. Paano niya nagawang patayin ang mga taong nag
SABAY-SABAY silang naglaho mula sa hospital patungo sa private farm nila sa Caramoan. Kharyn was holding a key—it was a medium sized gold triangle with inscriptions written in faerie language. Mula roon ay bumulaga ang nakakasilaw na liwanag at sabay-sabay silang pumasok.Ngayon ay naiintindihan na ni Eleand kung bakit siya roon sa farm natagpuan ng kanyang mga magulang. He might be really a Demifae. Malamang isa sa kanyang magulang ang mortal at na-inlove sa isang diwata. Malalaman din niya ang katotohanan kung sino siya lalo pa at tuluyan na siyang mananatili sa mundo ng mga diwata.Hindi halos mabilang ni Eleand kung ilang ulit silang naglaho bago nila narating ang kanilang destinasyon. Umasa siya na ang Gintong Palasyo ang sasalubong sa kanya pero tumambad sa kanyang mata ang isang malaking palasyo na gawa sa isang kakaibang uri ng diyamante. It was a palace made of precious stones glimmering in the sunlight.“This palace is made of
“ARE you really Brandy?” tanong ni Eleand habang pakiramdam niya ay madudurog na ang kanyang buto sa kamay sa sobrang pagkakakuyom niyon.“Do have a problem with that? Aren’t you happy to see your wife?” nakakalokong ngumiti ang babae.Hindi niya talaga alam kung ano ang magiging reaksyon. All this time, pinaglalaruan siya ng reyna ng mga diwata! Pinaniwala pa siya nito na totoo ang pagmamahalan nila at siya naman itong tanga na naniwala.Malamang ay malaki ang kinalaman ng kanyang dugong diwata kung bakit niya ito nakilala sa mundo ng mga tao. Siguro alam na nito ang kanyang nakatagong kakayahan kaya planado nito ang lahat ng pangyayari sa buhay niya. This evil bitch queen manipulated his life!“Why did you do this to me?” maharas siyang nagbuga ng hangin para kontrolin ang sarili. Anong karapatan nitong panghimasukan ang tahimik na buhay niya?“Wala akong ginawa sa’
WALANG ibang nakitang diwata si Eleand sa malaking palasyo. Maging sina Kharyn at Zanti ay wala rin nang bumaba siya mula sa kanyang silid. Naabutan niya si Rieska na tila nakikipaglaro sa malaking itim na lobo malapit sa hagdan. Tumayo ito nang tuwid nang makita siya.“Your dog is quite huge.” Puna niya sa alaga nito. Bigla tuloy niyang naalala si Brandy at ang pagkahilig nito sa aso. May isa silang alagang aso sa California, si Eclipse. Isang itim na Labrador na malaki rin ang sukat. Inampon iyon ni Brandy noong maliit pa at dinala sa bahay.Namilog ang mata ng babae. “It’s a wolf. Natagpuan ko siya sa desyerto noong maliit pa, he was heavily wounded kaya inalagaan ko.”Nagulat na lang siya nang biglang lumapit sa kanya ang higanteng lobo at tila naglalambing na yumapos sa kanya. The wolf was wiggling his darn tail!“Hey, stop that!” naiinis na saway niya sa lobo. Halos mawala ang bal
DUMAAN ang sandaling katamikan nang makita ni Eleand ang malawak na disyerto. It was made of different elevations; the topography looks magical yet dangerous. Wala siyang nakikitang kahit anong water source sa paligid. Anong klaseng diwata kaya ang nabubuhay sa klase ng klima sa lugar na ito? Wala rin naman siyang kahit anong nilalang na nakikita sa paligid kundi ang maliliit na ipo-ipo na naglalaro sa buhangin na sanhi na maliliit na sand storm. “The faerie realm is just like the mortal world. I’m wondering how the faeries were created. Why are they considered higher beings compared to humans?” Nilingon ni Eleand ang tahimik na reyna. Huminga ito nang malalim bago nagsalita. “Humans and faeries were created pretty the same. We are all created by Yerie, the King of all Kings, the Most High Father. He is the one governing Zurga—the Heaven Realm, at siya ang pinakamakapangyarihan sa lahat.” “Hmmm, interesting.” Napatango-tango si Eleand sa narini
ICY WORLD THE mortal world was covered in ice. Nagpatuloy sa paglalakad si Zaza patungo sa landas na walang kasiguraduhan. Samantalang si Yiyi, sa kanyang anyong pusa ay kumportableng nakaupo sa tuktok ng ulo ng kapatid para mabigyan ito ng init. Zaza’s small body was filled with frostbite. “Yiyi, kailangan natin na makahanap ng pansamantalang masisilungan…” bulong niya habang pinagmamasadan ang naiipong maitim na mga ulap. His gut feeling was telling him that something horrible would happen. Thunder had roared and the flash of lightning seemed enraged that it never halted. Iniisip ni Zaza kung bakit ni isang buhay na nilalang ay wala silang makita sa ginawa nilang paglalakbay. Halos ay mga bangkay na nagkalat sa makapal na niyebe. Napakaraming patay at hindi niya maintindihan ang nangyayari. Hanggang sa natagpuan niya ang sarili na nagpapahinga sa loob ng isang kuweba. Naupo siya sa isang malaking nakausling bato habang gumalaw naman si Yiyi at tumungo sa kanyang mga hita. Ramdam
CURSE OF AYI AND AZACRIMSON lightning filled the dark sky and the entire armada of the aerial army led by King Airoh launched a full-scale attack against the Shadow Army of the Muhler Empire. Ang pulang kidlat ay pinakakawalan ng makapangyarihang si Reyna Rieska. Nagmistulang dagat ng dugo and malawak na disyerto habang nakikipaglaban ang libong mga diwatang kawal sa pamumuno ng hari at reyna ng Alegerio.As the two heads of the Kingdom of Alegerio were busy holding the line, another sinister plan was set to harm their twin offspring—Ayil and Azahil.Tahimik na natutulog ang tatlong taong gulang na kambal na supling na walang kamalay-malay sa digmaang nagaganap sa labas ng Palasyo ng Raledia. Their room was heavily warded.Ten Alegerian high guards were there overseeing the twins, and their hands gracefully waved to produce bright yellow magic circle to strengthen the protection shield.Pero isang hindi inaasahang bisita ang biglang nagpakita at pumasok sa silid ng kambal. He wore a
THE QUEEN walked in the path of darkness. She fought hard with her weakened body. Esdras did this to her. And she would not let him succeed. Hindi siya mangingiming tapusin ang sariling buhay kaysa maging daan siya sa mga masasamang plano nito. Paubos na ang kanyang mahika. From the time she was imprisoned in the iron room in the watchtower, her power was slowly draining. The ritual. The excruciating pain. She cried. Her beautiful dream. Halos walang katapusan ang pagdaloy ng mga alaala sa isip niya simula ng una niyang naramdaman ang enerhiya ng mahika ni Airoh pagkatapos ng mahigit sampung libong taon. She managed to follow the flickering ember of the king’s mana in the mortal realm. She had seen how he bargained his life to Sorath, and she was just there unbelievingly staring while the king’s body transformed into a human baby. Sinigurado niyang mababantayan palagi ang mortal na katawan ng sinaunang hari habang nasa mundo ito ng mga tao na walang alam sa tunay nitong pinagmul
NAGBIGAY-DAAN si Airoh para ma tingnan ni Phali si Rieska. The Aogian faerie seemed to scan Rieska’s body using the light from her eyes. Matapos ay hinawakan ni Phali ang dibdib ng reyna at may maliit na magic circle na lumabas sa palad nito.“Nasa katawan ko ang lahat ng kristal. Inipon ko iyon isa-isa sa napakahabang panahon pero sa lakas na taglay ng kapangyarihan nito ay tuluyang nawala ang aking paningin. Dahil sa iyong pagtulong sa amin, hayaan n’yong ako naman ang tumulong. Sinisiguro kong ibabalik ko sainyo ang reyna sa dati niyang estado.” Nakatinginan sina Winzi at Harewyn. Samantalang tulala naman si Airoh at hindi makapaniwala sa takbo ng mga pangyayari. “Maraming salamat, Phali.” Nagagalak na sambit ni Airoh.“Napakakumplikado ng mahikang sumpa na nakapaloob sa katawan ng reyna.” Nilingon ni Phali si Winzi, “Kakailanganin ko ang tulong mo Winzi.”Winzi assisted the blind faerie. It took them a while before Phali fully reconstructed the queen’s inner core. Paunti-unti at
NAGULAT si Airoh nang biglang palibutan sila ng mga kalaban sa himpapawid kahit nakalayo na sila sa kinaroonan nina Zanti.“King, use the transportation magic to get them in a safe place, if you can still make it. Let me handle this, kaya ako sumama sa ‘yo dahil inaasahan ko nang mangyayari to. Hindi mo puwedeng sagarin ang kapangyarihang nasa katawan mo, nararamdan ko ang mahinang tibok ng iyong pulso.” Tumalon si Zaza mula kay Griga at lumutang ito sa hangin pero hindi nito kasama ang kambal.Yiyi, in her cat form, was being held by Phali. Samantalang napagitnaan nila ang dalawang batang Aogian.Ipinusisyon ni Airoh ang dalawang daliri sa kanyang noo at lumabas doon ang dilaw na liwanag matapos ay ipinasa niya iyon sa ulo ni Zaza. He just shared information about Raledia. Hindi niya maintindihan kung bakit sadyang magaan ang pakiramdam niya sa diwatang ito.“Zaza, mag-iingat ka. Hihintayin kita sa aking palasyo. Ako nang bahala sa kapatid mo,” Airoh assured him.“Alam ko, handa na b
“SIRE, I’m glad you’re back!” Tila nakahinga nang maluwag si Neilmyr nang makita ang hari. Kung walang maraming buhay ang nakasalalay ay kanina pa sana niya pinakawalan ang buong lakas. His barrier magic was very basic compared to Airoh and being outnumbered like this was unexpected.“What heck is wrong with these creatures?” Iritadong sambit ni Zenus. Habang nakatayo lang sila roon ay parami nang parami ang kalaban. “We fought around fifty of them at first.” Nahihirapan wika ni Winzi. Ginagamot nito ang sarili dahil malaki ang sugat nito sa tagiliran. Namumutla na rin ang kulay nito pero sinisikap nitong tumayo nang tuwid.“Winzi, ayos ka lang ba?” nag-aalalang tanong ni Airoh sa diwata. Akma sana niya itong tutulungan sa paggamot pero pinigilan siya nito. “Maayos lang ako. Kaya ko na ito. Ang mga nilalang na iyan ay bigla na lang sumulpot mula sa ilalim ng lupa,” ani Winzi. “Mahal na Hari, ano na ang gagawin natin?” tarantang wika ni Phali. Nasa unahan ito ng mga batang Aogian.
NANG masiguro ni Airoh na wala nang magiging balakid sa pakikipaglaban sa mga nilalang na naroon. He unleashed his black fire in an instant. Napuno ng matinis na sigaw mula sa mga halimaw ang paligid nang matamaan sila ng itim na apoy. Wala ring inaksayang sandali sina Zaza at Zenus. Magkasabay nilang pinakawalan ang buong lakas na taglay. Zenus was eradicating the creatures using his hell fire. Pero hindi naging madaling lipulin ang mga kalaban. “Sire, these shadow hybrids are far stronger than the soul stealers,” ani Zenus na namumuo ang pawis sa noo. The temperature was getting humid. Marahil iyon sa haring na ginawa ni Airoh na walang hangin na nakakapasok.“I know.” Mas lalong humigpit ang pagkakahawak ni Airoh kay Hasmal. Kagaya sa Kaluwah, may kakayahan ang mga nilalang na magpalit anyo. They could shapeshift to red particles. The only difference was that these creatures were built not just to possess a living being, but also to suck the life of anything it touched. Kaya p
“WHAT is going on here?” Tiningnan ni Airoh si Zaza. The young fae took his human form. At halos magkapantay na ang tangkad nilang dalawa. “Nagmadali kaming pumunta rito nang maramdaman ko ang malakas na enerhiyang mula sa kailaliman ng lupa. It took us a while to look for the portal. But the dark magic doesn’t come from that tentacled beast earlier,” paliwanag ni Zaza. “What do you mean?” sabat ni Zenus. “I’m talking about…” sandali g tumigil si Zaza at waring may hinintay bago nagpatuloy, “that thing.”Itinuro nito ang isang nilalang na malaki ang pagkakahawis sa isang Muhlerian Shadow. It was a cloaked creature with bat wings and probably eight meters tall. Wala itong mukha kundi usok na pula lamang. It was like a hellfire crafted as a head while its body had six hands with deadly claws. “I have never seen a creature like that.” Hindi maalis ni Winzi ang mata sa nilalang na lumilipad. “It’s like the Shadow hybrid,” wika ni Zenus at idinagdag sa sarkastikong tono, “The enemies
SAMANTALA sa loob ng Gintong Palasyo. Napukpok ni Nahil ang mesa nang marinig ang sinabi ni Ahldrin. Dahilan para magulat ang dalawang diwatang tagasilbi na nakatayo sa hindi kalayuan. Katatapos lang nilang maghapunan at tanging silang dalawa lang ang naroon sa malaking parihabang mesa. Magkaharap ang dalawa at seryosong nag-uusap sa lenggawahe ng mga diwata. “Nahihibang ka na ba, Ahldrin?” Naikuyom ni Nahil ang kamao. “Nagsasabi lang ako ng totoo, Nahil. Ilang linggo nang nawawala si Aserah at hindi puwedeng manatiling ganito ang Mirasaen lalo na at paparating na ang napipintong digmaan,” kaswal na wika ni Ahldrin. “Hindi ako kailanman interesado sa trono. Tandaan mo 'yan.” Patuloy ang pagtaas-baba ng dibdib ni Nahil dahil sa nararamdamanang tensyon. Pero pilit niyang kinakalma ang sarili. Handa na nga ba siyang gawin ang napakalaking responsilibilidad na iniatang sa kanya ni Aserah? “Ano bang mali sa pagpapatawag ng pulong sa mga pinuno ng apat na rehiyon? Sila ang magdedes