NAKABALIK na si Eleand sa Gintong Palasyo matapos siyang bigyan ng basbas ni Alva na puwede na siyang makaalis sa Aderawiel. Halos hindi siya makapaniwala na nandoon na ulit siya sa Mirasaen. Niyakap niya si Nahil dahil matagal niya itong hindi nakita. Tinapik naman niya sa balikat si Zanti, medyo nag-alangan naman siyang batiin si Ahldrin kaya nginitian na lang niya ang heneral.
“It’s nice to see you again.” masayang wika ni Nahil na gumanti ng yakap sa kanya.
Paalis si Aserah patungo sa Argia nang dumating siya. Madalas na nakikipagpulong ang Pinuno ng Noyuh sa kabisera ng Erganiv dahil sa lumalalang kaguluhan.
“Welcome back, Eleand.” Nakangiting bati ni Aserah.
Yumuko naman siya sa diwatang pinuno. Tinggal niya ang suot na kuwintas at iniabot sa babae. Nagtataka itong kinuha iyon.
“Maraming salamat sa amulet na ‘yan, pero hindi ko na kakailanganin ‘yan ngayon. I can shie
UNTI-UNTING iminulat ni Eleand ang mata hanggang sa mapagtantong nakagapos ang mga kamay at paa niya. It was a heavy iron chain glimmering in the dark. Ilang sandali pa ay biglang lumiwanag ang paligid. Wala din siyang damit pang-itaas. Tumambad sa kanyang harapan ang apat na kawal at isang lalaking nakasuot ng itim ng pulang kapa.“Sino ka? At bakit ka nangahas na pumasok sa Gwiazda?” mapanganib na tanong ng lalaking nakaitim.Hindi siya kumibo. Lihim niyang pinag-aralan ang mukha ng lalaking nagsasalita, siguradong isa itong mataas na uri ng diwata. Napansin niyang malaki ang pagkakahawig nito kay Ahldrin. Malamang ay kapamilya ito ng heneral.Pinilit niyang kumawala pero mahigpit ang pagkakagapos sa kanya. Kalmado naman siya at nag-iisip ng paraan para makatakas. Alam niyang hindi niya magagamit ang Vanire dahil hindi iyon gumagana kapag nakagapos siya sa isang bakal. Sa pag-aaral niya ng iba-ibang mahika, natutunan niy
BIGLANG nagmulat si Eleand ng mata. Hindi pamilyar sa kanya ang silid na kinaroroonan. Sigurado siyang wala sa isa sa apat na rehiyon ng Noyuh. The room was smaller, the paint was white, and the curtain was green. Nagulat pa siya nang makita ang iba-ibang aparatong nakakabit sa kanyang katawan.Teka, nasa hospital ba siya? Siguro nasa Argia siya dahil doon lang naman may mga modernong kagamitan katulad sa mundong pinanggalingan niya. Pero bakit naman siya dadalhin sa hospital kung puwede naman na pagalingin siya ng mahika?Weird. Marahas siyang nagbuntong-hinga. Lalo lang siyang naguluhan nang may pumasok na isang lalaki at babae sa kanyang kuwarto. Both were wearing laboratory gown! Mukhang pinaglalaruan siya ng kanyang imahinasyon. May doctor din ba sa Erganiv?Luh.“This is a miracle!” maluha-luhang sabi ng lalaking doctor matapos nitong i-check ang kanyang katawan pati ang mga aparatong nakakab
DUMATING si Ezekiel nang sumunod na araw. His youngest brother was doing well. Halos walang patid ang kanilang kuwentuhan nang makarating ito sa bahay. Hindi rin ito makapaniwala na nagkakausap na sila ngayon pagkatapos ng mahigit dalawang taon.“I’m planning to go with you, back in California.” wika ni Eleand sa bunsong kapatid. Kasalukuyan silang kumakain ng hapunan kasama ang kanilang ama at si Erone.“Are you sure? I will just be staying here for a week. Sa susunod na tatlong buwan pa ang sunod na schedule kong bumalik dito, for my painting exhibit in Manila.” Napatigil si Ezekiel sa pagsubo ng pagkain at idinagdag, “At para na rin sa kasal ni Kuya.”Tumango si Eleand. “Just a week? Why don’t you extend it.” suhestiyon niya.“Believe me, I really want to. But you know the news about the aircraft who crashed recently in Florida, ang insurance company natin ang
NANG mga sumunod na araw ay nauubusan na si Eleand ng mga gagawin. He was really bored. Lalo pa at laging siya lang ang nasa bahay. Bumalik na si Ezekiel sa California at si Erone naman ay abala sa trabaho. Samantalang madalas namang pumunta ang kanyang ama sa kanilang farm malapit sa Mt. Isarog.Ginawa niyang pagpapalipas ng oras ang paglalaro ng archery. Pero hindi naman sa lahat ng panahon ay iyon lang ang gagawin niya. Kaya ngayon ay pinili niyang magbasa ng mga paborito niyang libro sa loob ng kanilang library. Halos dalawang linggo nang ganito ang kanyang routine—archery and books. Umaasa siyang tuluyang mawawala na sa kanyang imahinasyon ang mga kakaibang nilalang at mahikang nakikita niya. Pero bigo pa rin siya, that Erganiv was still torturing his mind.Why don’t you try to indulge yourself with your imagination? Bigla niyang naisip. Basta sisiguruhin lang niya na walang makakakita para hindi siya magmukhang nas
INISA-ISA ni Eleand ang laman ng cabinet. Nakapaloob doon ang iba-ibang scrolls at aklat na luma na. Nang tingnan niya ang laman ng mga aklat, mayroong mga portrait doon ng iba-ibang mukha mula pa sa kanilang ninuno.He carefully checked the book and scrolls. Some dated a hundred years—from the Spanish Era. At ang tanging kilala niya sa mga iyon ay ang kanyang lolo at lola na napayapa na.He learned that the Altierras originally came from Spain. Mula nang na-colonized ng mga espanyol ang Pilipinas. Ang kanilang ninuno ay lumipat sa Pilipinas dahil sa pangangalakal. Hanggang sa kumalat ang kanilang lahi. Ang iba ay nag-asawa ng mga Filipino at ang iba naman ay umalis ng bansa.Halos inabot na siya ng hapon sa pag-aaral sa dugong pinamulan niya. Doon na rin siya sa loob ng library kumain ng tanghalian. He was taking notes of his possible fae ancestor.Sino sa kanyang mga ninuno ang isang diwata? All of them perfectly looked
WALANG itinago ang ama ni Eleand sa pagkuwento sa mga nangyari noon kung paano siya napunta sa pamilya ng mga Altierra. Paulit-ulit na humingi ng tawad sa kanya ang ama at wala naman siyang karapatan na magalit.Ang lahat na dumaang mga araw ay ginugol ni Eleand sa pag-research sa kanyang pinagmulan. He was certain that he was a human. Pero sa mga mahikang taglay niya, sigurado sin siya na may dugong diwatang nananalatay sa kanya. Then he might be a half breed, Demifae—half human and half faerie.Naisip niya na din ang posibilidad na baka galing talaga siya sa Erganiv nang mga panahong nakuha siya ng mga magulang. Dahil wala namang matinong tao na mag-iiwan ng bata sa kagubatan. Plus the fact that the place where his parents camp that time was a private property. Pag-aari nila iyon kaya hindi roon basta-basta makakapasok ang kung sino lang.Unti-unti na niyang natatanggap sa sarili, that he was indeed a Demifae. Dahil p
HINDI na nagdalawang isip si Eleand na gamitin ang Vanire kasama ni Ezekiel. Madalian niyang pinuntahan ang kinaroroonan ng kanilang ama at ni Erone. Pero may isang Shadow na nasa likod ng dalawa. Mabuti na lang at nakahawak siya sa hita ng kanyang ama bago tuluyang naglaho ang mga ito. Kaya nagkasama sila ni Ezekiel sa paglaho.Halos hindi makapagsalita si Ezekiel sa labis na pagkagulat nang tumambad sila sa mapunong lugar. Napaluhod pa ito at nasuka kaya inalalayan niya ito.Sinamantala ng kalaban ang pagiging abala niya sa bunsong kapatid. Mabilis ang kilos ng Shadow dahil hindi niya namalayan na malayo na ang agwat nito sa kanila kasama ang ama at panganay na kapatid.Napansin niyang naroon sila dinala sa isang kagubatan ng kanilang paglaho. Nasa Erganiv na ba sila? Pero nang makita niya ang isang tree house sa hindi kalayuan ay nakakasiguro siyang wala sila sa mundo ng mga diwata kundi sa kanilang private farm sa Caramoan. Ibig s
NAKALUHOD si Eleand sa damuhan at patuloy sa pagsuka ng dugo. Humahaplos si Kharyn sa kanyang likod habang patuloy niyang sinusuntok ang lupa. Sunog halos ang buong paligid. Wala nang trace ng shadow. At abalang ginagamot ni Zanti si Ezekiel sa hindi kalayuan.“Tell me this is not real!” He was still in denial. Hindi siya makapaniwalang napatitig sa kanyang mga kamay, at unti-unting namasa ang kanyang mga mata.“I-I killed Dad…and Erone, too.” His voice cracked.“Eleand, tama na.” sabi ni Kharyn.Samantalang napabuntong-hininga na lang si Zanti sa hindi kalayuan habang nakatingin kay Eleand. Abala pa rin ito sa paggamot kay Ezekiel na hanggang ngayon ay wala pa ring malay.“We temporarily locked the portal.” Mahinang sabi ni Kharyn.“I killed my family.” Hindi matanggap ni Eleand ang kanyang nagawa. He was a monster. Paano niya nagawang patayin ang mga taong nag
ICY WORLD THE mortal world was covered in ice. Nagpatuloy sa paglalakad si Zaza patungo sa landas na walang kasiguraduhan. Samantalang si Yiyi, sa kanyang anyong pusa ay kumportableng nakaupo sa tuktok ng ulo ng kapatid para mabigyan ito ng init. Zaza’s small body was filled with frostbite. “Yiyi, kailangan natin na makahanap ng pansamantalang masisilungan…” bulong niya habang pinagmamasadan ang naiipong maitim na mga ulap. His gut feeling was telling him that something horrible would happen. Thunder had roared and the flash of lightning seemed enraged that it never halted. Iniisip ni Zaza kung bakit ni isang buhay na nilalang ay wala silang makita sa ginawa nilang paglalakbay. Halos ay mga bangkay na nagkalat sa makapal na niyebe. Napakaraming patay at hindi niya maintindihan ang nangyayari. Hanggang sa natagpuan niya ang sarili na nagpapahinga sa loob ng isang kuweba. Naupo siya sa isang malaking nakausling bato habang gumalaw naman si Yiyi at tumungo sa kanyang mga hita. Ramdam
CURSE OF AYI AND AZACRIMSON lightning filled the dark sky and the entire armada of the aerial army led by King Airoh launched a full-scale attack against the Shadow Army of the Muhler Empire. Ang pulang kidlat ay pinakakawalan ng makapangyarihang si Reyna Rieska. Nagmistulang dagat ng dugo and malawak na disyerto habang nakikipaglaban ang libong mga diwatang kawal sa pamumuno ng hari at reyna ng Alegerio.As the two heads of the Kingdom of Alegerio were busy holding the line, another sinister plan was set to harm their twin offspring—Ayil and Azahil.Tahimik na natutulog ang tatlong taong gulang na kambal na supling na walang kamalay-malay sa digmaang nagaganap sa labas ng Palasyo ng Raledia. Their room was heavily warded.Ten Alegerian high guards were there overseeing the twins, and their hands gracefully waved to produce bright yellow magic circle to strengthen the protection shield.Pero isang hindi inaasahang bisita ang biglang nagpakita at pumasok sa silid ng kambal. He wore a
THE QUEEN walked in the path of darkness. She fought hard with her weakened body. Esdras did this to her. And she would not let him succeed. Hindi siya mangingiming tapusin ang sariling buhay kaysa maging daan siya sa mga masasamang plano nito. Paubos na ang kanyang mahika. From the time she was imprisoned in the iron room in the watchtower, her power was slowly draining. The ritual. The excruciating pain. She cried. Her beautiful dream. Halos walang katapusan ang pagdaloy ng mga alaala sa isip niya simula ng una niyang naramdaman ang enerhiya ng mahika ni Airoh pagkatapos ng mahigit sampung libong taon. She managed to follow the flickering ember of the king’s mana in the mortal realm. She had seen how he bargained his life to Sorath, and she was just there unbelievingly staring while the king’s body transformed into a human baby. Sinigurado niyang mababantayan palagi ang mortal na katawan ng sinaunang hari habang nasa mundo ito ng mga tao na walang alam sa tunay nitong pinagmul
NAGBIGAY-DAAN si Airoh para ma tingnan ni Phali si Rieska. The Aogian faerie seemed to scan Rieska’s body using the light from her eyes. Matapos ay hinawakan ni Phali ang dibdib ng reyna at may maliit na magic circle na lumabas sa palad nito.“Nasa katawan ko ang lahat ng kristal. Inipon ko iyon isa-isa sa napakahabang panahon pero sa lakas na taglay ng kapangyarihan nito ay tuluyang nawala ang aking paningin. Dahil sa iyong pagtulong sa amin, hayaan n’yong ako naman ang tumulong. Sinisiguro kong ibabalik ko sainyo ang reyna sa dati niyang estado.” Nakatinginan sina Winzi at Harewyn. Samantalang tulala naman si Airoh at hindi makapaniwala sa takbo ng mga pangyayari. “Maraming salamat, Phali.” Nagagalak na sambit ni Airoh.“Napakakumplikado ng mahikang sumpa na nakapaloob sa katawan ng reyna.” Nilingon ni Phali si Winzi, “Kakailanganin ko ang tulong mo Winzi.”Winzi assisted the blind faerie. It took them a while before Phali fully reconstructed the queen’s inner core. Paunti-unti at
NAGULAT si Airoh nang biglang palibutan sila ng mga kalaban sa himpapawid kahit nakalayo na sila sa kinaroonan nina Zanti.“King, use the transportation magic to get them in a safe place, if you can still make it. Let me handle this, kaya ako sumama sa ‘yo dahil inaasahan ko nang mangyayari to. Hindi mo puwedeng sagarin ang kapangyarihang nasa katawan mo, nararamdan ko ang mahinang tibok ng iyong pulso.” Tumalon si Zaza mula kay Griga at lumutang ito sa hangin pero hindi nito kasama ang kambal.Yiyi, in her cat form, was being held by Phali. Samantalang napagitnaan nila ang dalawang batang Aogian.Ipinusisyon ni Airoh ang dalawang daliri sa kanyang noo at lumabas doon ang dilaw na liwanag matapos ay ipinasa niya iyon sa ulo ni Zaza. He just shared information about Raledia. Hindi niya maintindihan kung bakit sadyang magaan ang pakiramdam niya sa diwatang ito.“Zaza, mag-iingat ka. Hihintayin kita sa aking palasyo. Ako nang bahala sa kapatid mo,” Airoh assured him.“Alam ko, handa na b
“SIRE, I’m glad you’re back!” Tila nakahinga nang maluwag si Neilmyr nang makita ang hari. Kung walang maraming buhay ang nakasalalay ay kanina pa sana niya pinakawalan ang buong lakas. His barrier magic was very basic compared to Airoh and being outnumbered like this was unexpected.“What heck is wrong with these creatures?” Iritadong sambit ni Zenus. Habang nakatayo lang sila roon ay parami nang parami ang kalaban. “We fought around fifty of them at first.” Nahihirapan wika ni Winzi. Ginagamot nito ang sarili dahil malaki ang sugat nito sa tagiliran. Namumutla na rin ang kulay nito pero sinisikap nitong tumayo nang tuwid.“Winzi, ayos ka lang ba?” nag-aalalang tanong ni Airoh sa diwata. Akma sana niya itong tutulungan sa paggamot pero pinigilan siya nito. “Maayos lang ako. Kaya ko na ito. Ang mga nilalang na iyan ay bigla na lang sumulpot mula sa ilalim ng lupa,” ani Winzi. “Mahal na Hari, ano na ang gagawin natin?” tarantang wika ni Phali. Nasa unahan ito ng mga batang Aogian.
NANG masiguro ni Airoh na wala nang magiging balakid sa pakikipaglaban sa mga nilalang na naroon. He unleashed his black fire in an instant. Napuno ng matinis na sigaw mula sa mga halimaw ang paligid nang matamaan sila ng itim na apoy. Wala ring inaksayang sandali sina Zaza at Zenus. Magkasabay nilang pinakawalan ang buong lakas na taglay. Zenus was eradicating the creatures using his hell fire. Pero hindi naging madaling lipulin ang mga kalaban. “Sire, these shadow hybrids are far stronger than the soul stealers,” ani Zenus na namumuo ang pawis sa noo. The temperature was getting humid. Marahil iyon sa haring na ginawa ni Airoh na walang hangin na nakakapasok.“I know.” Mas lalong humigpit ang pagkakahawak ni Airoh kay Hasmal. Kagaya sa Kaluwah, may kakayahan ang mga nilalang na magpalit anyo. They could shapeshift to red particles. The only difference was that these creatures were built not just to possess a living being, but also to suck the life of anything it touched. Kaya p
“WHAT is going on here?” Tiningnan ni Airoh si Zaza. The young fae took his human form. At halos magkapantay na ang tangkad nilang dalawa. “Nagmadali kaming pumunta rito nang maramdaman ko ang malakas na enerhiyang mula sa kailaliman ng lupa. It took us a while to look for the portal. But the dark magic doesn’t come from that tentacled beast earlier,” paliwanag ni Zaza. “What do you mean?” sabat ni Zenus. “I’m talking about…” sandali g tumigil si Zaza at waring may hinintay bago nagpatuloy, “that thing.”Itinuro nito ang isang nilalang na malaki ang pagkakahawis sa isang Muhlerian Shadow. It was a cloaked creature with bat wings and probably eight meters tall. Wala itong mukha kundi usok na pula lamang. It was like a hellfire crafted as a head while its body had six hands with deadly claws. “I have never seen a creature like that.” Hindi maalis ni Winzi ang mata sa nilalang na lumilipad. “It’s like the Shadow hybrid,” wika ni Zenus at idinagdag sa sarkastikong tono, “The enemies
SAMANTALA sa loob ng Gintong Palasyo. Napukpok ni Nahil ang mesa nang marinig ang sinabi ni Ahldrin. Dahilan para magulat ang dalawang diwatang tagasilbi na nakatayo sa hindi kalayuan. Katatapos lang nilang maghapunan at tanging silang dalawa lang ang naroon sa malaking parihabang mesa. Magkaharap ang dalawa at seryosong nag-uusap sa lenggawahe ng mga diwata. “Nahihibang ka na ba, Ahldrin?” Naikuyom ni Nahil ang kamao. “Nagsasabi lang ako ng totoo, Nahil. Ilang linggo nang nawawala si Aserah at hindi puwedeng manatiling ganito ang Mirasaen lalo na at paparating na ang napipintong digmaan,” kaswal na wika ni Ahldrin. “Hindi ako kailanman interesado sa trono. Tandaan mo 'yan.” Patuloy ang pagtaas-baba ng dibdib ni Nahil dahil sa nararamdamanang tensyon. Pero pilit niyang kinakalma ang sarili. Handa na nga ba siyang gawin ang napakalaking responsilibilidad na iniatang sa kanya ni Aserah? “Ano bang mali sa pagpapatawag ng pulong sa mga pinuno ng apat na rehiyon? Sila ang magdedes