SUMABAY si Eleand sa almusal ni Navi at asawa nito. Nakilala niya si Nikola, ang dukesa ng Croea. Nakapaganda nitong diwata. Her complexion was fair and her hair was golden blonde. Kulay abo ang mata nito katulad ng asawa nito, at tsinita din.
“Sana maging masaya ang pananatili mo dito, Eleand.” magiliw na wika ni Nikola.
“Certainly, I will.” Ginantihan niya ng ngiti ang babae.
Pormal na nagsimula ang pag-aaral ni Eleand ng Gaoitherie. Dinala siya sa malaking library ng kastilyo ni Navi. Binigay nito ang aklat sa dapat niyang matutunan. Dalawang makapal na aklat ang mga iyon.
“Dito mo aralin ang lahat ng mahikang nakapaloob sa aklat. Sabihan mo lang ako kapag handa ka na. Titingnan ko kung hanggang saan ang kakayahan mo sa elemento ng hangin.”
“I’m a fast learner, don’t worry.”
“Mabuti naman.” Tinapik siya nito sa balikat bago s
SANAY na ang mata ni Eleand sa magagandang tanawin dito sa Erganiv pero napasinghap pa rin siya nang tumambad sa kanya ang templo ni Alva. It was a castle designed with bricks made of ruby. Ancient symbols glowing in red, and it was floating near the main door. Malamang isa iyong proteksyon sa templo. Hindi na siya nagtaka sa mataas na hagdanan bago marating ang malaking pinto na may anim na kawal na nakabantay. They were wearing a silver armor with crimson cloak.The gigantic trees around had a combination of red and yellow leaves. Malalaki ang mga bulaklak na parang sunflower pero kulay pula. Kitang-kita rin niya ang malaking ilog na kulay asul ang tubig. May isang kahoy sa hindi kalayuan ang nakaagaw ng atensyon niya, the leaves were yellow green and glowing. Literal na lumiliwanag iyon kaya kahit may distansya at kitang-kita niya.“That is the Nizu River, it stretches from Gwiazda passing here then to the Great Sea in Alsache.&rdqu
NANG pormal na magsimula ang kasiyahan ay naging abala si Alva sa pagsasayaw. Hindi niya naman ito pinakialaman dahil masaya naman siya sa mga pagkain na nakahain sa mesa. Pero lihim niyang pinag-aaralan ang itsura ng bawat diwatang nakikita niya. Ang iba ay pamilyar na sa kanya lalo na kapag taga-Noyuh.Ang iba ay ngayon lang din niya nakita kaya malamang galing ang iba sa Argia o kaya Gwiazda. He even saw shorter faeries, hanggang bewang lang niya. Pero ang mga taga-Alsache, katulad ni Winzi ay kulay puti ang buhok. Ang iba ay maputi ang kutis ang iba naman ay maitim.Hindi rin pinalampas ni Eleand ang hitsura ng ama ni Winzi. Itinago niya ang pagkagulat nang ipakilala ito dahil limang libong taon na ito pero hindi nalalayo ang tanda sa kanya. Pareho ni Winzi ang mata nito, it was glowing silver. Napaganda din ng asawa nitong si Lady Sereia, she may be old in age but she looks like in her late thirties. Wala din itulak-kabigin sa nakatatan
AGAD na umuwi sina Eleand at Alva pabalik sa templo ng taglagas. Malalim na ang gabi kaya dumeretso na siya sa kanyang silid. Mabuti na lang at wala namang naging gulo sa Alsache at nakauwi sila nang matiwasay.Tahimik niyang hinuhubad ang kanyang damit pang-itaas nang biglang sumulpot sa harapan niya si Alva.“Holy shit!” muntik na niya itong masuntok sa pagkagulat. Napatiim-bagang na lang siya nang makita ang pilyang ngiting nakaguhit sa labi nito.“Hey there!” anang babae na nakatingin sa kanyang matipunong dibdib.“What do you want?” Naikuyom niya ang kamao dahil sa pagpipigil sa sarili. No, he was not lusting over her. Kung tutuusin puwede niya naman itong pagbigyan dahil wala namang mawawala sa kanya. It was also thrilling since he had never experienced making love with a faerie. Pero may parte kasi sa pagkatao niya na nagsasabing mali iyon.“I want you to try me, tonight.&
ILANG ulit pang napamura si Eleand nang isandal niya ang likod sa malaking bato malapit sa ilog. Inulit niya ang mahikang ginawa niya kanina para sa sarili pero hindi na gumagana sa kanya. Maybe because he was too weak. Nasabi na iyon sa kanya ni Alva, that was the drawback for the magic of healing. Hind na niya iyon magagawa kapag hindi na kaya ng kanyang katawan.Ayaw niyang mag-panic dahil wala iyong maidudulot na mabuti. Kailangan niyang mag-isip ng paraan. He was calling his friends, but no one came. Baka may ibang inaasikaso ang mga ito na higit na importante kaysa sa kanya. There must be a way for him to survive.Patuloy ang pagdurugo ng kanyang sugat. His purple blood must be a part of the illusions. Fae blood was usually blue, having a red blood would mean a Commoner. Kapag hindi siya nakagawa ng paraan ay siguradong dito na siya tuluyang mamamatay.You need to shift.Narinig niya ang isang pamilyar na tinig s
NAKABALIK na si Eleand sa Gintong Palasyo matapos siyang bigyan ng basbas ni Alva na puwede na siyang makaalis sa Aderawiel. Halos hindi siya makapaniwala na nandoon na ulit siya sa Mirasaen. Niyakap niya si Nahil dahil matagal niya itong hindi nakita. Tinapik naman niya sa balikat si Zanti, medyo nag-alangan naman siyang batiin si Ahldrin kaya nginitian na lang niya ang heneral.“It’s nice to see you again.” masayang wika ni Nahil na gumanti ng yakap sa kanya.Paalis si Aserah patungo sa Argia nang dumating siya. Madalas na nakikipagpulong ang Pinuno ng Noyuh sa kabisera ng Erganiv dahil sa lumalalang kaguluhan.“Welcome back, Eleand.” Nakangiting bati ni Aserah.Yumuko naman siya sa diwatang pinuno. Tinggal niya ang suot na kuwintas at iniabot sa babae. Nagtataka itong kinuha iyon.“Maraming salamat sa amulet na ‘yan, pero hindi ko na kakailanganin ‘yan ngayon. I can shie
UNTI-UNTING iminulat ni Eleand ang mata hanggang sa mapagtantong nakagapos ang mga kamay at paa niya. It was a heavy iron chain glimmering in the dark. Ilang sandali pa ay biglang lumiwanag ang paligid. Wala din siyang damit pang-itaas. Tumambad sa kanyang harapan ang apat na kawal at isang lalaking nakasuot ng itim ng pulang kapa.“Sino ka? At bakit ka nangahas na pumasok sa Gwiazda?” mapanganib na tanong ng lalaking nakaitim.Hindi siya kumibo. Lihim niyang pinag-aralan ang mukha ng lalaking nagsasalita, siguradong isa itong mataas na uri ng diwata. Napansin niyang malaki ang pagkakahawig nito kay Ahldrin. Malamang ay kapamilya ito ng heneral.Pinilit niyang kumawala pero mahigpit ang pagkakagapos sa kanya. Kalmado naman siya at nag-iisip ng paraan para makatakas. Alam niyang hindi niya magagamit ang Vanire dahil hindi iyon gumagana kapag nakagapos siya sa isang bakal. Sa pag-aaral niya ng iba-ibang mahika, natutunan niy
BIGLANG nagmulat si Eleand ng mata. Hindi pamilyar sa kanya ang silid na kinaroroonan. Sigurado siyang wala sa isa sa apat na rehiyon ng Noyuh. The room was smaller, the paint was white, and the curtain was green. Nagulat pa siya nang makita ang iba-ibang aparatong nakakabit sa kanyang katawan.Teka, nasa hospital ba siya? Siguro nasa Argia siya dahil doon lang naman may mga modernong kagamitan katulad sa mundong pinanggalingan niya. Pero bakit naman siya dadalhin sa hospital kung puwede naman na pagalingin siya ng mahika?Weird. Marahas siyang nagbuntong-hinga. Lalo lang siyang naguluhan nang may pumasok na isang lalaki at babae sa kanyang kuwarto. Both were wearing laboratory gown! Mukhang pinaglalaruan siya ng kanyang imahinasyon. May doctor din ba sa Erganiv?Luh.“This is a miracle!” maluha-luhang sabi ng lalaking doctor matapos nitong i-check ang kanyang katawan pati ang mga aparatong nakakab
DUMATING si Ezekiel nang sumunod na araw. His youngest brother was doing well. Halos walang patid ang kanilang kuwentuhan nang makarating ito sa bahay. Hindi rin ito makapaniwala na nagkakausap na sila ngayon pagkatapos ng mahigit dalawang taon.“I’m planning to go with you, back in California.” wika ni Eleand sa bunsong kapatid. Kasalukuyan silang kumakain ng hapunan kasama ang kanilang ama at si Erone.“Are you sure? I will just be staying here for a week. Sa susunod na tatlong buwan pa ang sunod na schedule kong bumalik dito, for my painting exhibit in Manila.” Napatigil si Ezekiel sa pagsubo ng pagkain at idinagdag, “At para na rin sa kasal ni Kuya.”Tumango si Eleand. “Just a week? Why don’t you extend it.” suhestiyon niya.“Believe me, I really want to. But you know the news about the aircraft who crashed recently in Florida, ang insurance company natin ang
ICY WORLD THE mortal world was covered in ice. Nagpatuloy sa paglalakad si Zaza patungo sa landas na walang kasiguraduhan. Samantalang si Yiyi, sa kanyang anyong pusa ay kumportableng nakaupo sa tuktok ng ulo ng kapatid para mabigyan ito ng init. Zaza’s small body was filled with frostbite. “Yiyi, kailangan natin na makahanap ng pansamantalang masisilungan…” bulong niya habang pinagmamasadan ang naiipong maitim na mga ulap. His gut feeling was telling him that something horrible would happen. Thunder had roared and the flash of lightning seemed enraged that it never halted. Iniisip ni Zaza kung bakit ni isang buhay na nilalang ay wala silang makita sa ginawa nilang paglalakbay. Halos ay mga bangkay na nagkalat sa makapal na niyebe. Napakaraming patay at hindi niya maintindihan ang nangyayari. Hanggang sa natagpuan niya ang sarili na nagpapahinga sa loob ng isang kuweba. Naupo siya sa isang malaking nakausling bato habang gumalaw naman si Yiyi at tumungo sa kanyang mga hita. Ramdam
CURSE OF AYI AND AZACRIMSON lightning filled the dark sky and the entire armada of the aerial army led by King Airoh launched a full-scale attack against the Shadow Army of the Muhler Empire. Ang pulang kidlat ay pinakakawalan ng makapangyarihang si Reyna Rieska. Nagmistulang dagat ng dugo and malawak na disyerto habang nakikipaglaban ang libong mga diwatang kawal sa pamumuno ng hari at reyna ng Alegerio.As the two heads of the Kingdom of Alegerio were busy holding the line, another sinister plan was set to harm their twin offspring—Ayil and Azahil.Tahimik na natutulog ang tatlong taong gulang na kambal na supling na walang kamalay-malay sa digmaang nagaganap sa labas ng Palasyo ng Raledia. Their room was heavily warded.Ten Alegerian high guards were there overseeing the twins, and their hands gracefully waved to produce bright yellow magic circle to strengthen the protection shield.Pero isang hindi inaasahang bisita ang biglang nagpakita at pumasok sa silid ng kambal. He wore a
THE QUEEN walked in the path of darkness. She fought hard with her weakened body. Esdras did this to her. And she would not let him succeed. Hindi siya mangingiming tapusin ang sariling buhay kaysa maging daan siya sa mga masasamang plano nito. Paubos na ang kanyang mahika. From the time she was imprisoned in the iron room in the watchtower, her power was slowly draining. The ritual. The excruciating pain. She cried. Her beautiful dream. Halos walang katapusan ang pagdaloy ng mga alaala sa isip niya simula ng una niyang naramdaman ang enerhiya ng mahika ni Airoh pagkatapos ng mahigit sampung libong taon. She managed to follow the flickering ember of the king’s mana in the mortal realm. She had seen how he bargained his life to Sorath, and she was just there unbelievingly staring while the king’s body transformed into a human baby. Sinigurado niyang mababantayan palagi ang mortal na katawan ng sinaunang hari habang nasa mundo ito ng mga tao na walang alam sa tunay nitong pinagmul
NAGBIGAY-DAAN si Airoh para ma tingnan ni Phali si Rieska. The Aogian faerie seemed to scan Rieska’s body using the light from her eyes. Matapos ay hinawakan ni Phali ang dibdib ng reyna at may maliit na magic circle na lumabas sa palad nito.“Nasa katawan ko ang lahat ng kristal. Inipon ko iyon isa-isa sa napakahabang panahon pero sa lakas na taglay ng kapangyarihan nito ay tuluyang nawala ang aking paningin. Dahil sa iyong pagtulong sa amin, hayaan n’yong ako naman ang tumulong. Sinisiguro kong ibabalik ko sainyo ang reyna sa dati niyang estado.” Nakatinginan sina Winzi at Harewyn. Samantalang tulala naman si Airoh at hindi makapaniwala sa takbo ng mga pangyayari. “Maraming salamat, Phali.” Nagagalak na sambit ni Airoh.“Napakakumplikado ng mahikang sumpa na nakapaloob sa katawan ng reyna.” Nilingon ni Phali si Winzi, “Kakailanganin ko ang tulong mo Winzi.”Winzi assisted the blind faerie. It took them a while before Phali fully reconstructed the queen’s inner core. Paunti-unti at
NAGULAT si Airoh nang biglang palibutan sila ng mga kalaban sa himpapawid kahit nakalayo na sila sa kinaroonan nina Zanti.“King, use the transportation magic to get them in a safe place, if you can still make it. Let me handle this, kaya ako sumama sa ‘yo dahil inaasahan ko nang mangyayari to. Hindi mo puwedeng sagarin ang kapangyarihang nasa katawan mo, nararamdan ko ang mahinang tibok ng iyong pulso.” Tumalon si Zaza mula kay Griga at lumutang ito sa hangin pero hindi nito kasama ang kambal.Yiyi, in her cat form, was being held by Phali. Samantalang napagitnaan nila ang dalawang batang Aogian.Ipinusisyon ni Airoh ang dalawang daliri sa kanyang noo at lumabas doon ang dilaw na liwanag matapos ay ipinasa niya iyon sa ulo ni Zaza. He just shared information about Raledia. Hindi niya maintindihan kung bakit sadyang magaan ang pakiramdam niya sa diwatang ito.“Zaza, mag-iingat ka. Hihintayin kita sa aking palasyo. Ako nang bahala sa kapatid mo,” Airoh assured him.“Alam ko, handa na b
“SIRE, I’m glad you’re back!” Tila nakahinga nang maluwag si Neilmyr nang makita ang hari. Kung walang maraming buhay ang nakasalalay ay kanina pa sana niya pinakawalan ang buong lakas. His barrier magic was very basic compared to Airoh and being outnumbered like this was unexpected.“What heck is wrong with these creatures?” Iritadong sambit ni Zenus. Habang nakatayo lang sila roon ay parami nang parami ang kalaban. “We fought around fifty of them at first.” Nahihirapan wika ni Winzi. Ginagamot nito ang sarili dahil malaki ang sugat nito sa tagiliran. Namumutla na rin ang kulay nito pero sinisikap nitong tumayo nang tuwid.“Winzi, ayos ka lang ba?” nag-aalalang tanong ni Airoh sa diwata. Akma sana niya itong tutulungan sa paggamot pero pinigilan siya nito. “Maayos lang ako. Kaya ko na ito. Ang mga nilalang na iyan ay bigla na lang sumulpot mula sa ilalim ng lupa,” ani Winzi. “Mahal na Hari, ano na ang gagawin natin?” tarantang wika ni Phali. Nasa unahan ito ng mga batang Aogian.
NANG masiguro ni Airoh na wala nang magiging balakid sa pakikipaglaban sa mga nilalang na naroon. He unleashed his black fire in an instant. Napuno ng matinis na sigaw mula sa mga halimaw ang paligid nang matamaan sila ng itim na apoy. Wala ring inaksayang sandali sina Zaza at Zenus. Magkasabay nilang pinakawalan ang buong lakas na taglay. Zenus was eradicating the creatures using his hell fire. Pero hindi naging madaling lipulin ang mga kalaban. “Sire, these shadow hybrids are far stronger than the soul stealers,” ani Zenus na namumuo ang pawis sa noo. The temperature was getting humid. Marahil iyon sa haring na ginawa ni Airoh na walang hangin na nakakapasok.“I know.” Mas lalong humigpit ang pagkakahawak ni Airoh kay Hasmal. Kagaya sa Kaluwah, may kakayahan ang mga nilalang na magpalit anyo. They could shapeshift to red particles. The only difference was that these creatures were built not just to possess a living being, but also to suck the life of anything it touched. Kaya p
“WHAT is going on here?” Tiningnan ni Airoh si Zaza. The young fae took his human form. At halos magkapantay na ang tangkad nilang dalawa. “Nagmadali kaming pumunta rito nang maramdaman ko ang malakas na enerhiyang mula sa kailaliman ng lupa. It took us a while to look for the portal. But the dark magic doesn’t come from that tentacled beast earlier,” paliwanag ni Zaza. “What do you mean?” sabat ni Zenus. “I’m talking about…” sandali g tumigil si Zaza at waring may hinintay bago nagpatuloy, “that thing.”Itinuro nito ang isang nilalang na malaki ang pagkakahawis sa isang Muhlerian Shadow. It was a cloaked creature with bat wings and probably eight meters tall. Wala itong mukha kundi usok na pula lamang. It was like a hellfire crafted as a head while its body had six hands with deadly claws. “I have never seen a creature like that.” Hindi maalis ni Winzi ang mata sa nilalang na lumilipad. “It’s like the Shadow hybrid,” wika ni Zenus at idinagdag sa sarkastikong tono, “The enemies
SAMANTALA sa loob ng Gintong Palasyo. Napukpok ni Nahil ang mesa nang marinig ang sinabi ni Ahldrin. Dahilan para magulat ang dalawang diwatang tagasilbi na nakatayo sa hindi kalayuan. Katatapos lang nilang maghapunan at tanging silang dalawa lang ang naroon sa malaking parihabang mesa. Magkaharap ang dalawa at seryosong nag-uusap sa lenggawahe ng mga diwata. “Nahihibang ka na ba, Ahldrin?” Naikuyom ni Nahil ang kamao. “Nagsasabi lang ako ng totoo, Nahil. Ilang linggo nang nawawala si Aserah at hindi puwedeng manatiling ganito ang Mirasaen lalo na at paparating na ang napipintong digmaan,” kaswal na wika ni Ahldrin. “Hindi ako kailanman interesado sa trono. Tandaan mo 'yan.” Patuloy ang pagtaas-baba ng dibdib ni Nahil dahil sa nararamdamanang tensyon. Pero pilit niyang kinakalma ang sarili. Handa na nga ba siyang gawin ang napakalaking responsilibilidad na iniatang sa kanya ni Aserah? “Ano bang mali sa pagpapatawag ng pulong sa mga pinuno ng apat na rehiyon? Sila ang magdedes