HUMIHINGAL silang tatlo nang makarating sa templo. Sa loob ng silid ni Eleand sila dinala ng Vanire na ginawa ni Rade. Gayun na lang din ang panlalaki ng kanilang mata nang makita si Enkille na nakaupo sa kama na wari at naghihintay sa kanila.
“Where the hell have you been?” Mapanganib na tanong ni Enkille. Tumayo ito at wari ay pinag-aralang ang itsura nilang tatlo. Hindi naman magawang tumingin ng deretso ng dalawang diwata sa galit na mukha ng babae.
“You’re drunk!” Nanlalaki ang matang wika ng babae, “You’ve been to Argia! What a fool! Hindi niyo ba alam na nagkakagulo ngayon ang buong Erganiv dahil nawawala ang mgaparte ng susi sa lagusan na nakatago sa magkakaibang kaharian?”
“I’m sorry...” mahinang usal ni Eleand.
Bumaling si Enkille sa magpinsan. “Kayong dalawa, leave us alone. Saka na tayo magtutuos.”
Tumango naman ang dalawa at biglang naglaho sa h
SHAPESHIFTING was never easy. Para kay Eleand ay higit itong mas kumplikado kaysa pag-aral niya ng mahika ng apoy. Natatakot pa rin siya sa maaring kalabasan. Paano kung hindi na siya makabalik sa dati niyang anyo?Pero nasa aklat na hawak niya ang sagot sa kanyang mga katanungan. Matiyaga sina Atlhy at Rade sa pagtuturo sa kanya kahit ang dalawa ay hindi naman nagagawa ang shapeshifting.“Bakit ko ba kasi kailangan itong gawin?” Inis na reklamo niya isang araw habang nagsasanay sila sa paborito nilang lugar. Mabuti na lang at muli nang tumubo ang mga halaman at namulaklak na ulit simula nang aksidente niyang masunog ang paligid.“It’s an additional power. Isipin mo na lang kung nakakalipad ka ‘di ba?” positibong wika ni Rade.“Masuwerte ka nga dahil gifted ka, nakakaya mong aralin ang lahat ng mahika. Alam mo ba na noong panahong nakikipaghalubilo pa ang mga mortal sa mga diwata, the humans would tr
“SHIT! Your wings are distracting me.” Inis na hinawi ni Althy ang pakpak ni Eleand. Magkakatabi silang tatlo habang nasa likod ng isang malaking bato.They were hunting a white lion. Ito ang napili ng dalawa para raw may thrill. Naroon sila sa masukal na kagubatan na sakop ng Rehiyon ng Taglamig. The glacier was thick and the snow was falling heavily. Binalot na lang ni Eleand ang sarili ng manipis na pulang apoy para hindi siya lamigin.“Deal with it!” pinanlakihan niya ng mata ang lalaki.Tumawa naman si Rade at napapailing. “Be quite, paano natin mahuhuli ang leon kung maingay kayo?”“Teka, sigurado ba kayong hindi diwata ang isang ‘yan?” nag-aalinlangang taonong niya. Naalala kasi niya si Harewyn na biglang nag-anyong tao noong nasa Temple Ruins sila ni Winzi.“No, that is wild animal not a faerie.” siguradong wika ni Rade.Sa totoo lang ay wal
“PAANO ito nangyari?” nag-aalalang tanong ni Zanti. The black smoke from his hand soothing Eleand’s body. Parang unti-unting nanumbalik ang kanyang lakas.“There were creatures, four of them wearing back hood and their eyes were bloody read. There was also a red smoke from their hands. They almost killed Althy and Rade, malalakas sila.” Napapailing na wika niya. Naupo siya nang tuwid nang maramdaman niya ang karagdagang lakas.“Damn, good thing you burned them to ash.” Nangtatangis ang mga bagang ni Zanti.“How did you know?” takang tanong niya.Nagbaba ito ng tingin bago sumagot, “We know the progress of your magic training. Alam namin ang kakayahan mo sa paggamit ng apoy.”Napatango-tango si Eleand. Tahimik niyang pinagmasdan si Winzi na abalang ginagamot ang dalawa gamit ang magkabilang kamay nito. Nakapatong ang mgay palad ni Winzi sa magkabilang dibdi
SUMABAY si Eleand sa almusal ni Navi at asawa nito. Nakilala niya si Nikola, ang dukesa ng Croea. Nakapaganda nitong diwata. Her complexion was fair and her hair was golden blonde. Kulay abo ang mata nito katulad ng asawa nito, at tsinita din.“Sana maging masaya ang pananatili mo dito, Eleand.” magiliw na wika ni Nikola.“Certainly, I will.” Ginantihan niya ng ngiti ang babae.Pormal na nagsimula ang pag-aaral ni Eleand ng Gaoitherie. Dinala siya sa malaking library ng kastilyo ni Navi. Binigay nito ang aklat sa dapat niyang matutunan. Dalawang makapal na aklat ang mga iyon.“Dito mo aralin ang lahat ng mahikang nakapaloob sa aklat. Sabihan mo lang ako kapag handa ka na. Titingnan ko kung hanggang saan ang kakayahan mo sa elemento ng hangin.”“I’m a fast learner, don’t worry.”“Mabuti naman.” Tinapik siya nito sa balikat bago s
SANAY na ang mata ni Eleand sa magagandang tanawin dito sa Erganiv pero napasinghap pa rin siya nang tumambad sa kanya ang templo ni Alva. It was a castle designed with bricks made of ruby. Ancient symbols glowing in red, and it was floating near the main door. Malamang isa iyong proteksyon sa templo. Hindi na siya nagtaka sa mataas na hagdanan bago marating ang malaking pinto na may anim na kawal na nakabantay. They were wearing a silver armor with crimson cloak.The gigantic trees around had a combination of red and yellow leaves. Malalaki ang mga bulaklak na parang sunflower pero kulay pula. Kitang-kita rin niya ang malaking ilog na kulay asul ang tubig. May isang kahoy sa hindi kalayuan ang nakaagaw ng atensyon niya, the leaves were yellow green and glowing. Literal na lumiliwanag iyon kaya kahit may distansya at kitang-kita niya.“That is the Nizu River, it stretches from Gwiazda passing here then to the Great Sea in Alsache.&rdqu
NANG pormal na magsimula ang kasiyahan ay naging abala si Alva sa pagsasayaw. Hindi niya naman ito pinakialaman dahil masaya naman siya sa mga pagkain na nakahain sa mesa. Pero lihim niyang pinag-aaralan ang itsura ng bawat diwatang nakikita niya. Ang iba ay pamilyar na sa kanya lalo na kapag taga-Noyuh.Ang iba ay ngayon lang din niya nakita kaya malamang galing ang iba sa Argia o kaya Gwiazda. He even saw shorter faeries, hanggang bewang lang niya. Pero ang mga taga-Alsache, katulad ni Winzi ay kulay puti ang buhok. Ang iba ay maputi ang kutis ang iba naman ay maitim.Hindi rin pinalampas ni Eleand ang hitsura ng ama ni Winzi. Itinago niya ang pagkagulat nang ipakilala ito dahil limang libong taon na ito pero hindi nalalayo ang tanda sa kanya. Pareho ni Winzi ang mata nito, it was glowing silver. Napaganda din ng asawa nitong si Lady Sereia, she may be old in age but she looks like in her late thirties. Wala din itulak-kabigin sa nakatatan
AGAD na umuwi sina Eleand at Alva pabalik sa templo ng taglagas. Malalim na ang gabi kaya dumeretso na siya sa kanyang silid. Mabuti na lang at wala namang naging gulo sa Alsache at nakauwi sila nang matiwasay.Tahimik niyang hinuhubad ang kanyang damit pang-itaas nang biglang sumulpot sa harapan niya si Alva.“Holy shit!” muntik na niya itong masuntok sa pagkagulat. Napatiim-bagang na lang siya nang makita ang pilyang ngiting nakaguhit sa labi nito.“Hey there!” anang babae na nakatingin sa kanyang matipunong dibdib.“What do you want?” Naikuyom niya ang kamao dahil sa pagpipigil sa sarili. No, he was not lusting over her. Kung tutuusin puwede niya naman itong pagbigyan dahil wala namang mawawala sa kanya. It was also thrilling since he had never experienced making love with a faerie. Pero may parte kasi sa pagkatao niya na nagsasabing mali iyon.“I want you to try me, tonight.&
ILANG ulit pang napamura si Eleand nang isandal niya ang likod sa malaking bato malapit sa ilog. Inulit niya ang mahikang ginawa niya kanina para sa sarili pero hindi na gumagana sa kanya. Maybe because he was too weak. Nasabi na iyon sa kanya ni Alva, that was the drawback for the magic of healing. Hind na niya iyon magagawa kapag hindi na kaya ng kanyang katawan.Ayaw niyang mag-panic dahil wala iyong maidudulot na mabuti. Kailangan niyang mag-isip ng paraan. He was calling his friends, but no one came. Baka may ibang inaasikaso ang mga ito na higit na importante kaysa sa kanya. There must be a way for him to survive.Patuloy ang pagdurugo ng kanyang sugat. His purple blood must be a part of the illusions. Fae blood was usually blue, having a red blood would mean a Commoner. Kapag hindi siya nakagawa ng paraan ay siguradong dito na siya tuluyang mamamatay.You need to shift.Narinig niya ang isang pamilyar na tinig s