LOGINShare
Kabanata 6
Last Updated:
2021-10-09 23:52:22Kabanata 6
“Why are you asking me that?”
Napabuntong-hininga ako at saka in-off ang stove. Katawagan ko ngayon si Trixie at nagtanong ako about sa opinion niya.
“Kasi mas gusto ko mga opinion mo. Maybe I should not go because I have a daughter, right?” Natigil ako at saka inayos ang paghawak sa phone ko. “Kanina ko pa ito iniisip. Hindi na ako puwedeng gumala dahil may anak na ako.”
“What kind of mindset is that?” tanong niya sa kabilang linya. “Porket may anak ka na bawal ka nang maglakwatsa?”
“Nagtatago nga ako di ba?”
“Sus, apat na taon na ang nakalipas. Hindi ka man lang hinahanap ng parents mo. Just go have some fun! Ihabilin mo na lang si Felecity kay Aling Maria.”
“Trixie…”
“Fiona Carolina,” tawag niya sa pangalan ko. “Basta huwag ka lang magpabuntis ulit. You have to be really careful!”
Natawa ako sa sinabi niya at hinain ko na ang niluto ko. “Gaga ka! S’yempre, hindi na. Sapat na sa akin ang anak ko. Ayoko na maulit.”
“Ayan naman pala! Just don’t worry about your daughter. Pa-minsan-minsan lang naman ang fun, Fiona. Just enjoy it.”
Napatango na lamang ako sa aking kaibigan. Kaya nang kinaumagahan, nagpaalam ako kay Aling Maria at sa anak ko na baka matatagalan ako sa pag-uwi.
“Hindi ba ako puwede sumama?” malungkot na tanong ng anak ko. “I want to go to party too!”
Lumuhod ako sa harap ng anak ko at saka sinapo ang kanyang mukha. Malungkot ako na ngumiti sa kanya.
“Hindi pa kasi puwede anak. You are still a baby at saka uuwi rin ako agad for you.”
Lumabi siya. “K-Kailan ba tayo gagala, Mommy? I love being with you!”
Kinagat ko ang labi ko. “Kapag day-off ko na, anak. Gagala tayo sa park, ha? Kakain din tayo sa restaurant. Chicken, right?”
Pinagmasdan ko ang mukha ng anak ko. Hindi ko akalain na kaunti lang ang nakuha niya sa akin. Mabuti naman at mukhang pogi ng nakabuntis sa akin. At least may naiambag siya sa anak ko. Ang kanyang genes.
“Promise po iyan, ha?”
Tumango ako at saka hinalikan siya sa noo. “Promise, anak.”
**
Nang nakarating ako sa working place ay una kong nakita si Mang Kanor. Tumango lang ako sa kanya at saka inayos na ang sarili. Ang sabi ay darating ang boss namin ngayon kaya dapat kami na maging presentable. Hindi ko alam kung ano ang ice-celebrate pero siguro sa success na rin ni Sir Tan sa ibang bagay bukod sa paglago ng restaurant niya.
“Ano? Sama ka ngayong gabi?” tanong ni Jane.
Tumango ako at nag-iwas ng tingin. “Pero saglit lang…”
“Hay, bakit ka ba limit lang? Wala ka namang jowa, ah! Kahit matagal ka pa umuwi ay okay lang. Matanda ka na, eh.”
Bumuntong-hininga ako at hindi na sumagot sa kanyang tanong. Wala na akong balak mag-bar pero sinunod ko lang advice ni Trixie. Masyadong mapilit din kasi si Jane at baka totohanin niya ang kanyang sinabi. Ayoko naman na mawalan ng trabaho. Mahirap pa naman na humanap ng trabaho ngayon.
Alas dyes na ng umaga dumating si Sir Tan. Lahat kami ay binati siya at congratulate na rin. Akmang babalik na sana ako sa puwesto ko kanina nang bigla niya akong tinawag.
“Carolina…”
Natigilan ako at agad humarap sa kanya.
“Ano po iyon, Sir?”
Tumikhim siya. “Are you free tonight? All workers will be having a dinner with me. I hope you will come. The last time I asked you, you said you weren’t available. I hope you have time right now.” Ngumiti siya pagkatapos.
“Ah…” Kinagat ko ang labi ko at saka napayuko. “Okay, Sir. Um, sasama po ako mamaya.”
Sumigla bigla ang kanyang mata. “Really?”
Tumango ako at awkward na ngumiti sa kanya. “Opo…”
“Wow, thank you, Carolina. It really means a lot to me,” makahulugan niyang sinabi. Hindi na lang ako nagsalita at saka tumango na lang sa kanya.
Naging normal lang naman ang trabaho. Nakahinga ako ng maluwag dahil hindi ko na ulit nakita si Yohan. His presence made me nervous at hindi ko gusto ang mga ginagawa niya sa akin. He is a flirt. At alam ko na hindi niya talaga ako gusto. Gusto niya lang akong ikama.
Bakit kailangang ako pa? Tumanggi na nga ako tapos ginugulo niya pa rin ako. And besides, hindi ko pa masyadong kilala para umasta siya na parang gano’n.
I sighed. Hindi ko na dapat iniisip ang lalaking iyon. He is out of my league. Pero kung nasa dati pa akong buhay, baka pinatulan ko pa siya. But I am not a fuck girl that time. I lost my virginity to the man who impregnated me. At kung nasaan man siya ngayon, sana malaman niya na may anak siya sa akin.
Pero ayoko rin maghabol. Hindi ako yong tipong tao na naghahabol. And I will not do that. Hindi ako mahinang babae and I can definitely live without a man beside me.
I just lost interest in men when God gave me Felecity. Siya ang dahilan kung bakit nagbago ako ng tuluyan. Kahit maarte ang batang iyon ay mahal ko iyon at hindi ko siya ipagpapalit kahit kanino. Natuto ako maging kontento sa ano mang meron ako ngayon and leaving my luxury life is worth it. Marami akong natutuhan.
Related chapters
The Hidden Child of Carolina (Filipino Story) Kabanata 7
Kabanata 7“Guys! That’s it!”Natigil kaming lahat sa aming ginagawa nang narinig naming nagsalita si Sir Jude. Siniko ako ni Jane at umayos siya sa kanyang tayo. Lahat ng mga katrabaho ko ay pinag-isa ni Sir.“I am thankful na naging parte kayo ng business ko. And without all of you, hindi lalago ito. So, maaga tayong magsara ngayon dahil may dinner tayo!” ani ni Sir sabay ngiti.Naghiyawan naman ang mga kasamahan ko at tipid na ngiti ang tanging binigay ko sa kanila. Nakita ko naman ang pagbaling ni Sir sa akin. Akmang magsasalita na sana siya nang may kumalabit sa kanya. Nag-iwas na lamang ako ng tingin at saka kinuha na ang mga gamit ko.“Sabay tayo, ah!” si Jane. “May dala ka bang extra na damit?” tanong niya.Tumango ako at saka inangat ko ang paper bag. “I have.”Umawang ang labi niya. “May accent ka talaga kapag nagsasalita ka ng English, eh.
Last Updated : 2021-10-10The Hidden Child of Carolina (Filipino Story) Kabanata 8
Kabanata 8 “Did you eat a lot?” Napasinghap ako at napalingon nang nakita ko si Sir Jude na papatungo sa akin. Matapos ko kasing kumain ay napagpasyahan ko na magpahangin muna. Hindi pa kasi tapos si Jane at mas lalong natagalan dahil sa pagkukuwento nila. Hindi rin naman ako maka-relate kaya hindi na lang din ako nakipag-jam. At isa pa, tinawagan ko rin si Aling Maria kung kumusta ang anak ko. Nakahinga ako nang maluwag nang nakatulog na ito. Niyakap ko ang aking sarili. “Hindi.” Ngumuso siya at sinundan ang tingin ko. Nasa kalangitan ang tingin ko kaya tumingala rin siya. “Bakit naman?” “I just don’t like eating heavy dinner,” ani ko at saka huminga nang malalim. “Thank you for the dinner, Sir.” Nakita ko sa gilid ng mata ko na umawang ang labi niya. “You can call me, Jude you know, Carolina…” Binalingan ko siya. “I prefer the other one. I don’t want to call my boss
Last Updated : 2021-10-10The Hidden Child of Carolina (Filipino Story) Kabanata 9
Kabanata 9Hindi ako masyadong umimik. Ang tanging sinabi ko lang sa kanya ay ang daan patungo sa amin. Ngunit hindi ko sinabi sa kanya ang bahay. Ayokong malaman niya at mas lalong ayoko na siyang makita pa sa totoo lang.Ano pa ba ang gusto ng lalaking ito sa akin? Tinanggihan ko na siya at hindi na ako mag-iiba ng desisyon.“Why are you so silent?”Bumuntong-hininga ako. “Hindi tayo close para kausapin kita.”“Gaano ba ka-close ang gusto mo?” He chuckled. “I kissed you. Does it affect you?”Lumunok ako at saka tumingin sa bintana. “Hindi…”He sighed. “I’m sorry. I just want to take you home safe. Wala naman akong masamang intensyon sa iyo. Kalimutan mo na ang in-offer ko sa iyo.”“Bakit ka pa lapit nang lapit? Alam mo namang hindi ako interesado sa iyo.”“I am interested.”Nai
Last Updated : 2021-10-10The Hidden Child of Carolina (Filipino Story) Kabanata 10
Kabanata 10Unknown Number:Can I drive you home?Unknown Number:Please reply.Unknown Number:No load?Bumuntong-hininga ako bago ko d-in-elete ang mga text niya. Binulsa ko sa pants ko at saka binalingan ang anak ko. Suot na niya ang kanyang paboritong damit na binili ko noong nakaraan.“Mommy! Ang ganda ko sa damit ko!” masayang sabi ni Felecity at nagpa-ikot-ikot pa.Napangiti ako. Day off ko ngayon at ngayong araw ko ipapasyal ang anak ko. Hanggang ngayon ay ginugulo pa rin ako ni Yohan. Sa totoo lang, gusto ko na i-off ang phone ko pero hindi puwede dahil baka may ibang tatawag o te-text. Sinubukan ko ring e-block ang number niya pero may bago na naman siyang number. Kaya hinayaan ko na lang basta hindi lang ako magre-reply.Nag-beep ulit ang phone ko. Hindi ko na lang pinansin at saka sinuklayan na lang ang anak ko.“Mommy, kakain tayo friend chicken and
Last Updated : 2021-10-11The Hidden Child of Carolina (Filipino Story) Kabanata 11
Kabanata 11Pinagmamasdan ko ang anak ko habang masayang kumakain sa kanyang spaghetti at fried chicken. Natawa pa ako nang nakita ko na kumalat ang sauce sa ibang mukha. Nalulungkot ako na ganoon ang sinabi ng anak ko kay Yohan. Bakit ko naman siya ikahihiya? Totoong tinatago ko siya, pero hindi ibig sabihin na ikinahihiya ko siya.Hindi gano’n iyon.Hindi gano’n iyon, Felecity. Hindi ko maiwasan ang magalit sa lalaking iyon. Tatapusin ko na talaga ang lahat. Ayoko na siyang kinukulit ako. Minsan naiiba ang nararamdaman ko dahil sa sobrang intimidating niya, pero nagu-guilty ako sa anak ko. Ayokong ganoon ang isipin niya. Na ikinahihiya ko siya.Pagkatapos namin sa jollibee ay pinasyal ko sa mga larong pambata ang anak ko. Sumakay siya sa train na larong pambata. Ako naman ay todo kuha lamang ng pic. Nagtungo rin kami sa mga arcades at tatlo lang ang napanalunan ko. Binigay ko lahat sa anak ko.“Mommy,
Last Updated : 2021-10-11The Hidden Child of Carolina (Filipino Story) Kabanata 12
Kabanata 12Kinabukasan ay hindi ako pumasok sa trabaho. Nag-text na lang ako kay Jane na hindi muna ako makakapasok. Masyado kasi akong nagulat kahapon at parang ayoko nang harapin si Sir. Bumuntonghininga ako nang nakita ko ang reply ni Jane.Jane:Okay lang, Carolina. Nandito pala si Sir kaya sinabi ko agad. Take care.Ibinulsa ko ang phone ko at tinulungan ko na si Aling Maria sa pagpapalit ng kurtina dahil papalapit na rin ang pyesta. Ang anak ko naman ay maagang nakaharap sa salamin, inaayusan ang sarili. Napangiti na lamang ako at saka pinagpatuloy ang ginagawa.“Ubusan na pala ng baboy. Mabuti naka-order agad ako ng ilang kilo,” panimula ni Aling Maria sabay tawa. “Kailangan ko rin maging maaga sa chapel dahil ako ang magle-lead. Kaya baka isang linggo kong hindi bubuksan yong karenderya.”Tumango ako. “Kailangan niyo ng tulong? Puwede naman akong lumiban sa trabaho.”
Last Updated : 2021-10-11The Hidden Child of Carolina (Filipino Story) Kabanata 13
Kabanata 13Dinala niya ako sa isang mamahaling restaurant. Bigla akong napatingin sa suot kong denim short at t-shirt. Hinawakan niya ang palapulushan ko at hindi ko na magawang magprotesta. Nasisiyahan yata siya dahil pinagbibigyan ko siya. Ito na ang una at huli. Hindi ko na pagbibigyan ang lalaking ito.Pinaghila niya ako ng upuan. Gulat ako pero hindi ko pinahalata. His sweet gestures made me uneasy pero hindi ko iyon maamin sa sarili ko dahil imposibleng magustuhan ko ang lalaking ito. Masyado siyang mayabang na makulit na hapon. Kapansin-pansin pa ang pag-iiba ng style ng buhok niya ngayon. Parang pinaghandaan pa yata niya ito.“What do you want? You can have any. I can afford.” He smiled at me.Humalukipkip ako at tinaasan ko siya ng kilay.“Ano ba talaga ang kailangan mo sa akin?” diretsahang kong tanong. “Ayaw ko nang guluhin mo ako pagkatapos nito. Kaya sabihin mo na sa akin kung ano ba talaga
Last Updated : 2021-10-11The Hidden Child of Carolina (Filipino Story) Kabanata 14
Kabanata 14Nagising na lang ako na buhat-buhat na ni Yohan. Napasinghap ako at halos mataranta kung hindi lang siya tumigil at tumingin sa akin.Nakagat ko ang labi ko at saka nag-iwas ng tingin sa kanya. Ito na ba?“I’m sorry. I carry you because you slept.”Tumango ako at saka niluwagan ang pagkahawak sa kanya. Ayaw kong magsalita. Ayaw ko siyang kausapin. Kinakabahan ako sa totoo lang. First time ulit ko itong gagawin at nakalimutan ko na kung ano ang nararamdaman ko kapag ginawa iyon.Sumakay kami sa elevator at saka niya lang ako binaba. Tumikhim ako at saka inayos ang sarili. I distance myself to him. Alam kong may mangyayari na ngayon at hindi ko alam kung paano ko iyon sisimulan. Nakita ko sa gilid ng mata ko ang ilang beses na pagsulyap-sulyap niya sa akin. Hindi ako umimik at humigpit ang hawak ko sa tote bag ko.Nang bumukas na ang pinto ng elevator ay nauna na siya sa akin. Kinakabah
Last Updated : 2021-10-11
Latest chapter
The Hidden Child of Carolina (Filipino Story) Wakas
WakasI didn’t waste my time. Pagkatapos ng ilang araw naming honeymoon ay naghanda na ako para sa pagbalik ko. I promised them na babalik ako. Babalik ako.Pero kahit sumang-ayon na sila, hindi ko pa rin maiwasan ang mag-alala at mag-overthink sa mga bagay-bagay.Paano kapag nakabalik ako ay babalik sa dati? Paano kung sumang-ayon lang si Felecity pero ang totoo ay hindi pala? Paano kung napilitan lang si Yohan na payagan ako na umalis?“Gosh, Fiona! Kasal ka na okay? Tanaka ka na. Hindi ka itatakwil ng asawa’t anak mo sa ilang araw mong pag-stay sa New York!” si Mommy nang tinawagan ko siya at sinabi ko sa kanya ang mga thoughts ko. “Kung ayaw mong umalis, huwag ka nang tumuloy! Sayang nga lang ang opportunity.”Kinagat ko ang ibabang labi ko. “Mom—”“Ako mismo ang uuwi diyan kapag tinaboy ka nila. Don’t worry, Fiona. Sa ngayon, bigyan mo rin ng pansin ang nego
The Hidden Child of Carolina (Filipino Story) Kabanata 174
Kabanata 174Hindi ako makapaniwala na kasal na kami ni Yohan ngayon. Halos hindi nga ako makatulog sa kakaisip. Na baka panaginip lang pala iyon at hindi totoo.Pero hindi, kasal na ako at katabi ko na ang asawa ko.Asawa ko…Ang sarap sa pandinig. Nakakaganda ng araw. Parang isang magic lang ang lahat. Biglaan. Ang alam ko lang ay ang magd-date kami sa resort na iyon pero sa isang iglap, kinasal ako.Kinagat ko ang ibabang labi ko at saka unti-unting bumangon mula sa pagkakahiga.Ito ang unang araw naming bilang mag-asawa at hindi ko alam kung ano ang gagawin ko.“Yohan…” tawag ko kay Yohan para gisingin siya. “Gising na. Kailangan pa nating umuwi.”Nandito pa rin kasi kami sa resort at gusto ko nang umuwi para makita ang anak ko.“Hmm. Let’s sleep pa, hmm? Inaantok pa ako.”Napairap na lamang ako at saka mag-isa na lamang na bumangon. Akmang
The Hidden Child of Carolina (Filipino Story) Kabanata 173
Kabanata 173Hilang-hila ako ni Yohan na para bang walang katapusan. Napatingin ako sa kamay naming magkahawak. Parang ang sarap sa pakiramdam. Parang bumalik kami noon. Ang sarap sa feelings.“T-Teka Yohan! Saan tayo pupunta?” tanong ko at halos magpahila na nang husto sa kanya dahil sa malaki niyang mga hakbang.“Somewhere in here, Fiona,” aniya habang patuloy pa rin sa paghila at pagkatakbo.Bigla akong na-excite at kinabahan at the same time.Nang nakarating kami sa isang malaking space na buhangin na sobrang puti, tumigil kami at saka hiya ako hinarap. Ngumiti siya sa akin.“Close your eyes, Fiona,” aniya.“Bakit?”“Surprise nga, right?” he chuckled. “Now, close your eyes, Fiona.”Tiningnan ko muna siya nang matagal bago pumikit. Naghintay ako na mayroong mangyayari pero wala. Ang tanging naririnig ko lang ay mga alon na nagh
The Hidden Child of Carolina (Filipino Story) Kabanata 172
Kabanata 172 Tulala akong nakatingin sa baso ko habang si Tita Ylena ay kalmadong nagkakape sa harapan ko. Hindi ako makapaniwala na nakita ko siya ulit. Oo, sinabi ni Yohan na pupunta ang Mommy niya pero hindi ko akalain na ngayon na araw pala. “I’m happy to see you, hija,” panimula ni Tita Ylena. “It’s been five years.” Ngumiti ako ng tipid sa kanya. “Oo nga po, five years.” Ngumiti siya pabalik sa akin at saka ininom niya ang kape. Narito kami ngayon sa isang open space na coffee shop dito sa resort. Ang view namin ay ang dagat na may naghahampasan na mga alon. Huminga ako nang malalim at saka tiningnan siya. “Five years na po siya Tita, pero hindi ko pa rin makakalimutan,” ani ko. Napawi ang ngiti niya at saka siya tumikhim. “Hija, I am not here to have another fight with you.” Umiling siya. “I am actually here to visit. I told my son. Napaaga nga lang.” Humalukipkip ako at tiningnan siya. “Oo
The Hidden Child of Carolina (Filipino Story) Kabanata 171
Kabanata 171 Naunang nakatulog si Yohan. Ako naman ay narito lamang, inaalala ang mga pangyayari. Tiningnan ko ang singsing na nasa aking daliri. I remembered five years ago, when Yohan unexpectedly proposed to me. Hindi mawala sa isip ko iyon at kung may malungkot man akong mararamdaman, iniisip ko iyon. “I am happy, Fiona…” Napasinghap ako nang hinawakan niya ang kamay ko. “Masaya ako na makasama kita sa paskong ito.” “Yohan…” “Ayoko na pagsisihan ko ito sa huli. Maybe you are doubting me because of my family but I don’t really care about it, Fiona, as long as I have you.” “W-What are you saying, Yohan? Pasko ngayon, seryosong-seryoso mo yata ngayon…” “Because I am dead serious, Fiona Carolina.” Napalunok ako. “Alam ko na hindi ako nagiging mabuti sa iyo. I ruined your life. I ruined everything. Hindi siguro ako deserving sa iyo pero kahit ganoo
The Hidden Child of Carolina (Filipino Story) Kabanata 170
Kabanata 170Nang mas naging malalim pa ang aming halikan ay unti-unti niya akong inihiga sa malambot na kama. Nang nagkatinginan kami ay parang tumigil ang mundo ko. Parang sa sandaling ito ay siya lang ang nakita ko.“Yohan…”Huminga ako nang malalim.“Alam mo na kung gaano ako kasabik sa iyo, Carolina,” he huskily said.Ang kanyang kamay ay unti-unting gumapang paitaas sa aking damit.“Y-Yohan…” Daing ko sa kanyang pangalan.Hinaplos niya ang binti ko bago niya ako hinalikan ulit. Unti-unting nag-init ang aking katawan dahil sa kanyang kakaibang paghaplos. Nang bumaba ang kanyang halik sa aking leeg ay napakagat na lamang ako sa aking ibabang labi. Habang busy siya sa kanyang paghalik, busy din ang kanyang kamay sa panggagapang.Parang nanibaguhan ulit ang aking katawan sa kanyang mga halik at hawak. Bago ulit ito sa akin dahil ngayon ko lang ulit
The Hidden Child of Carolina (Filipino Story) Kabanata 169
Kabanata 169Sa La Luca resort ang tungo namin ni Yohan na siya lamang ang naghahanda. Wala akong kaalam-alam na dito pala kami magd-date or something. Kung alam ko lang ay nakapaghanda na sana ako.I was just teasing him last night. Hindi ko naman alam na totohanin niya. At ang cute niya magselos, ah? Anak ko pa talaga ang pinagseselosan niya?“Yohan, ilang araw ba tayo rito? Kasi si Felecity kasi, baka ma-miss niya tayo.”Sinamaan ako ng tingin ni Yohan nang binalingan niya ako. “Don’t mention Felecity in here, Fiona.”Hindi makapaniwala ko siyang tiningnan. “Sure ka ba riyan, Yohan? Pinagseselosan mo ngayon si Felecity.”Ngumuso siya. “Is it a bad thing? I want you alone. So, you should only think about me, like how you only think of Felecity when you were trying to make her soft or something.”Umirap ako at saka umupo sa kama. “Don’t worr
The Hidden Child of Carolina (Filipino Story) Kabanata 168
Kabanata 168And now that my relationship with my daughter is finally okay, hindi ko na kailangang mag-alala pa. Alam na rin ng mga tao at hindi sila makapaniwala. That I got pregnant at an early age at nag-assume din sila na kaya ako biglang nawala dahil nabuntis ako. Iyon naman ang katotohanan.But my image is not important anymore. Ayoko na e-save ang reputasyon ng isa na nasisira naman ang isa. I don’t want my daughter to be at the dark again. Ayoko na ganoon.Napailing na lamang ako at saka tinapos ko na ang red wine ko. Bukas ang bintana ng condo unit ni Yohan kaya nagkaroon ako ng time para sa sarili ko. I looked at the buildings. Gabing-gabi na at sa totoo lang, maganda ang tanawin sa gabi. Nakikita ko ang iba’t ibang kulay at nakita ko ang pag-ilaw ng malaki at mahabang bridge na nagkokonekta sa dalawang isla sa lugar na ito.Bumuntonghininga ako.I am planning to stay here for good. Alam ko na hindi
The Hidden Child of Carolina (Filipino Story) Kabanata 167
Kabanata 167Another week had passed, and I think my relationship with my daughter improved. She became open to me and she told me about her worst days at school. Nalaman ko na kaya siya nang-aaway kasi inaaway siya. Muntik na siyang ma-expelled dahil sa dumugo ang labi ng kaklase na sinampal niya. Mabuti at nabigyan ng pagkakataon. Nalaman ko rin na naglayas siya sa bahay nila ni Yohan dahil siya lang mag-isa.I felt sad and guilty at the same time.Nang dahil sa pag-iwan ko sa kanya ay nagkaganyan siya. Walang ina sa kanyang tabi. Walang nag-guide sa kanya sa paglaki. Kaya ngayon, hangga’t hindi pa huli ang lahat ay gagawin ko ang best ko.“Fiona…”Binalingan ko si Yohan. “Bakit?”He handed me an envelope. Kumunot ang noo ko. “Ano ito?”“Felecity asked me to give this to you. Nahihiya raw siya, Fiona. Project nila iyan sa paaralan nila.”
