-(GELAL THEODEN FRANCISCO POV)-~❃~I continuously stared the vast emptiness of the night sky as I sat on the couch habang umiinom ng alak, unable to forget what happened a while ago. Tanginang sakit na to, bakit parang hindi ko malimot limot? She just fucking cheated, Lal. You can do better than that.Nilagok ko na ang natitirang laman sa beer bottle na hawak ko bago ihagis iyon sa sahig. Running my fingers through my hair afterwards as I tried to calm myself down.I already had 5 bottles of liquor ngunit hindi pa sapat para ako'y patulugin at para kalimutan ang nangyari.Kasalukuyan akong nasa condo unit ko dahil ayokong umuwi sa bahay, my blood just boils pag naaalala ko ang lahat ng nangyari at ang ginawa na panloloko nito.Wala akong ginawang mali kundi mahalin at intindihin siya. Kanina pa ako nagiisip kung ano ang nagawa kong mali rito upang siya'y mangaliwa sa akin. The sound of my phone ringing as it was on the nightstand caught my attention nang makakuha ako ng isang bote
-(GELAL THEODEN FRANCISCO POV)-~❁~I was awoken to the sound of ringing beside me, causing me to get up and check to see where that ringing came from. Kinusot ko ang aking mata bago tingnan ang cellphone ko, revealing that Emy was calling.Ngunit hindi ko na sinagot iyon at inayos na lang ang aking kama before leaving the room.I continuously rubbed my eyes dahil inaantok pa ako. Anong oras na ako nakatulog pero dahil sa tawag na iyon ay nagising ako.Bumaba ako ng hagdan at naabutan ko ang mga ito sa dining area eating breakfast along with their families.I smiled a little at the thought of also having a complete family, pero mukhang hindi na iyon mangyayari."Good morning, Lal. For the first time maaga kang nagising." Jace started ngunit hindi ko ito pinansin."Ano, nakatulog ka ba ng maayos?" Tanong ni Ameer."A little bit." Sagot ko bago umupo sa tabi ng pamangkin ko na si Azariah."Good morning, Tito Theo!!!" Sambit nito which caused me to kiss him on the head."Hey bud. Have y
-(EMERALD CORLYN V. FRANCISCO POV)-❃I cried and cried nang umalis ito sa mansion, leaving me alone. Who would’ve thought that he can really decide without my consent?Pero sino ba ako upang pigilan siya? Like he said, I should forget him and everything we shared. Pero mukhang mahihirapan akong gawin iyon because a man like him isn’t that easy to forget.Umuwi rin agad ako nung oras na yun, hindi na rin ako nagpaalam dahil parang galit rin sila sa'kin. Ngunit kahit ganun, I didn’t mind them and went straight to our home. The home where we shared every memory together. The home that witnessed our love and how it fell down and broke into pieces.Hapon na at nakakaramdam na rin ako ng antok kaya napag isipan kong maligo upang makapag pahinga muna ako. I badly wanted to find him and talk to him for the last time ngunit ayaw ako nitong kausap.Sinuot ko ang kanyang signature navy blue hoodie at tinernuhan iyon ng black pyjamas nang matapos akong maligo, his manly perfume intoxicated my sy
-(DEAN ALVAREZ POV)-Kinabukasan ay maaga akong pumunta ng airport dahil tanghali ang flight ko papuntang US. Buo na ang desisyon ko na bumalik na lamang doon para hawakan ulit ang negosyo namin, ang Alvarez Trade. Maliit na negosyo lang iyon ngunit pag natutukan ay talagang magbubunga ng maganda at lalaki ang kita. Maybe I should focus on that business from now on, total, wala na rin naman akong gagawin dito sa pinas so it’s better if sa US na lang ako muli manirahan. Inisip ko na lang na kailangan kong bumangon mula sa kinalugmukan. I need to stand up on my own two feet again. If not, I’ll be the one who will suffer a lot more.Hindi ko alam kung paano ililigtas ang sarili ko dahil sa sakit na nararamdaman ngunit heto ako at kinakaya ang lahat. Who would’ve thought na hahantong kami sa ganitong sitwasyon? Hindi ko expect na ganito ang mangyayari sa amin. But maybe, this is our fate. Maybe we weren’t meant for each other.Tinignan ko ang wallet ko na may lamang picture ni Tassy. S
-(AXZIE GENEVIEVE FORSYTHE POV)-~❃~Kasalukuyan kaming kumakain ng tanghalian ng mga kasama ko na nago-OJT rin sa canteen. Ngunit, hindi matanggal tanggal sa isip ko ang bruhong iyon. He was intimidating and he had my mind pondering on why he’s acting like that.Baka ganun talaga ang ugali niya. Who knows what his true personality might be, right?His cognac brown eyes, thick curly eyelashes, thick eyebrows, a perfectly pointed nose, thin red lips, a chiselled jaw, and flawless skin. I can also tell he has a perfect shape dahil matipuno ito.Pogi na sana kaso masungit. Sayang lang kung hindi siya magkakaroon ng asawa. Yun pa naman ang tipo ng mga babae ngayon."Huy Axzie, nakita mo na ba yung bagong CEO?" Tanong ni Jelai, isa rin sa mga kasama ko sa OJT.“Hindi yun bagong CEO. Siya talaga ang naghhandle dito.” Sagot ko bago sumubo ng pagkain.“Eh? Akala ko bago siya. Ngayon ko lang kasi nakita ang mukha niya dito.” Sagot nito sa akin."Hay naku, napaka sungit nga niya eh. Biruin mo,
-(GELAL THEODEN FRANCISCO POV)-~✵~Bwisit na asthma na to, sumusumpong nanaman. Kung kailan wala si Silas ay noon pa ako sinusumpong.I continued my work kahit na medyo mabigat ang pakiramdam ko, my vision is getting blurry dahil nahihirapan na naman akong makahinga. My chest felt like it was being gripped tightly as I tried to breathe. If only Emy was here, she'd definitely know what to do.Fuck, why am I even thinking about her? Move on, Lal. Move on…Patuloy sa pagsikip ang aking dibdib kaya kahit na nahihirapan ako, tumayo ako at sinigaw muli ang pangalan ni Axzie. Wala akong choice kundi tawagin ito dahil ang cubicle na kung saan ito ay nagtatrabaho ay malapit lang sa opisina ko.Dali dali naman itong pumasok sa office ko na may dalang nebulizer and nebule."Sir, eto dinala ko na para di ka na mahirapan." Bakas ang pag-aalala sa tono nito bago niya isalin ang nebule sa medicine cup.“Paki-bilisan, Axzie.” Saad ko as I sat down on my swivel chair.“Opo.” Sagot nito na nagmamad
-(AXZIE GENEVIEVE FORSYTHE POV)--✵-Bumangon ako ng maaga dahil may trabaho pa ako. Kahit na masakit ang ulo ko, ipinagpatuloy ko pa rin at desidido akong magtrabaho.Lalo na kung ganun ka gwapo ang boss mo, talagang gaganahan kang pumasok.Naligo ako at tiniis ang malamig na tubig na dumadaloy galing sa shower. Nagbihis na rin ako ng simple black jeans at plain sleeves dahil hindi ko pa nalabhan ang pencil skirt ko.Tinernuhan ko na rin ng simpleng stilettos ang aking suot at nagapply ng light makeup bago bumaba ng hagdan."Good morning dear, kumain kana." Sambit ni Dad na nasa sala habang nagkakape."Good morning ho Dad." Sagot ko naman bago ko halikan ang ulo nito."Oh, aalis kana? Hindi ka ba papasok sa school?" Tanong nito nang makita akong papunta sa harap ng pinto."Wala po kaming pasok ngayon pati kakain na lang ho ako sa labas." Sagot ko bago tuluyang umalis ng bahay.“Mag-iingat ka papunta sa trabaho mo, anak ko.” Saad nito bago ko isara ang pinto.Pumara na ako ng taxi pag
-(GELAL THEODEN FRANCISCO POV)--❁-It was lunchtime at kasalukuyan akong tumitingin sa past reviews and present reviews tungkol sa sales ng kumpanya. Wala rin akong ganang kumain ngayon dahil hindi mawaksi sa aking isipan ang nangyari sa pagitan namin ni Axzie, still wondering why the heck did I do that. I kissed a woman who I barely knew and all, and it was frustrating on to why I kept thinking how soft her lips were, how she responded so quickly, how she gripped my hair and all… but the unexpected part was the whole time I kissed her, all I saw was my wife. My Emy...I thought it was her... I imagined her, I thought she was here, I didn't think that it was Axzie who I was kissing, but her...All I thought of was her... here in my arms.Binitawan ko ang mga papel na hawak ko sa desk bago sumandal sa swivel chair, running my hands over my face as I forced myself to forget about what happened a while ago. If only she was here, maybe I shouldn’t have done that. Maybe the reason why