KENT POV
Napatitig ako sa kaniya, ibig sabihin ayaw niya akong mawala rin sa kaniya? Anong ibig sabihin ng sinabi niya? hindi nag-uutos ang mga mata niya kundi nangungusap na ang mga yun. Napangiti naman ako saka mas hinigpitan ang hawak sa kamay niya.“Kung yan ang gusto mo gagawin ko.” sagot ko sa kaniya. Bahagya naman siyang ngumiti.“Ayaw kong gumawa ng pagsisisihan ko sa huli.”Hahayaan niya akong iparamdam sa kaniya araw araw? At susubukan niya akong mahalin? Yun ang pagkakaintindi ko sa mga sinasabi niya. Ayaw niyang gumawa ng pagsisisihan niya sa huli. “Ayaw kong saka ko lang marerealize ang lahat kapag wala ka na. Kung wala akong gusto sayo ngayon baka sa susunod meron na at ayaw kong pagsisihan yun. Ayaw kong saka lang kita hahanapin kung kelan huli na ang lahat.”Hindi ko na napigilan ang nararamdaman kong saya sa puso ko dahil sa mga sinasabi niya.
Paalis na kami sa garden ng magring ang cell phone ko. Kendrick calling... “Yes hello?” sagot ko dito. “Nasan na kayo dre? Nagugutom na raw sila. Tama na yan masyado mo ng nasolo si Ash hahahaha.” “Ge, palabas na kami.” “Bilisan mo lang gutom na sila.”Pinatay ko na ang tawag niya, napakadaldal talaga kahit sa cell phone. “Nandun na raw sila?” si Ash. “Ah oo.” Naglakad na kaming dalawa palabas ng maze garden at nakasalubong pa namin si Aira at Gavin. Kalalabas lang din nila? Ibang klase din itong lalaking ito ah. Sekreto kung pumorma. “San tayo kakain?” tanong ni Charlotte. “Kahit saan na lang nakakagutom na.” si Sophia. Pinagbuksan ko na ng pintuan si Ash at sabay sabay na rin kaming umalis. Kahit na saglit lang, kahit na minsan ko lang siya makasama sa mga ganitong klase ng lugar masaya na ako. Nilingon ko siya at nakatingin lang naman
“Huwag mo munang alalahanin ang mga yun Myth, nandito lang ako. Alisin mo muna sa isip mo ang sinabi ni Ama at Ina. Ipahinga mo muna ang sarili mo. Inilayo kita hindi para mamroblema. Inilayo kita para makapagpahinga.” Hindi naman na ako nakapagsalita sa sinabi ni Vance lalo na ng yakapin niya ako. “Nandito lang ako lagi mong tatandaan yan. Handa akong mamatay para sayo, mahal na mahal kita Myth.” Hindi ko na napigilan ang mga luhang lumandas sa pisngi ko. Ang mga taong handang ialay ang buhay nila mapanatili lang nila akong buhay.At hindi ko hahayaang malagasan ako ng isa sa mga kakampi ko, dahil aanhin ko pa ang tungkulin ko kung iwan na nila akong lahat dahil lang sa mga taong sakim sa kapangyarihan. Kaya kailangan kong maging malakas para sa kanila para hindi lang sila ang magliligtas sa akin kundi sila din ay ililigtas ko sa mundo naming sobrang gulo.Hindi ko hahayaang magtatagumpay sila sa mga masasama nilang balak sa amin. H
Humugot ako ng malalim na hininga at sa pagmulat ko nakangiting mukha ni warfreak ang sumalubong sa akin. “Kaya mo yan, isipin mong ang pumatay sa Ama mo ang papatamaan mo ng palaso mo.” Usal niya nanaman sa akin. Ang boses niyang parang nagiging musika sa pandinig ko. Palipat lipat ang tingin ko sa mga mata niyang nakangiti nanaman ngayon. Yumuko siya at hinawakan ang kamay ko. “Huwag kang padadala sa emosyon mo, kapag natalo ka ng sarili mong emosyon, talo ka. Hindi ka magtatagumpay Ash.” Seryoso niyang saad. Parang ibang ibang warfreak ang nakikita ko ngayon, hindi yung warfreak na isip bata. Seryoso kung magsalita. “Go, fighting!” pagpapalakas niya sa akin ng tawagin na kaming lahat. Naglakad naman na ako sa pwesto ko katapat ng dalawa ko pang makakalaban. Humugot na ako ng malalim na hininga saka itinaas ang pana ko at diretsong tiningnan ang target. Maraming mga senaryo ang biglang lumabas sa isip ko,
Mabilis akong tumakbo papalapit sa kaniya.“Aaaahhhhh.” Daing niya habang nakayakap sa tuhod. Anong nangyari? Hindi ko nakita ang nangyari dahil nakatingin ako sa dalawang nag-uusap.“Kent!” sigaw ng mga kasama niya. Umiwas naman na sila ng papalapit na ako.“Aaahh.”“Anong nangyari?” nag-aalala kong tanong sa kaniya. Tiningnan ko ang paa niyang may dugo na yun.“Spikes.” Bulong ko ng makita ko dun ang ilang butas sa sapatos niya. Napakuyom ko ang dalawa kong kamao saka tumayo.“WALANG AALIS!” malakas kong sigaw.“SA INYO! WALANG AALIS. LAHAT NG PLAYER MO PAPUNTAHIN MO SA GITNA!!” sigaw ko sa isang coach pero nginisian niya lang ako.“SIGE SUBUKAN MONG UMALIS.” Turo ko sa isang lalaking pilit itinatago ng coach nila sa likod. Nagkakagulo na ang gym dahil sa nangyari. Hindi pwede sakin t
“Ginugulo mo kasi ako! hindi ko tuloy napanuod!” inis ko ng usal sa kaniya saka tumayo. “Eh wala naman ako dun eh. Sinong papanuorin mo dun?” nakanguso at kunwari pa niyang nagtatampo. “Anong gusto mo? Sayo ko lang ituon ang paningin ko kapag naglalaro kayo? Hello? Ikaw lang ba ang manlalaro dun?” pitik ko pa sa harap niya. “Hindi pero gusto ko ako lang.” Gigil akong napahawak sa buhok ko. Napakaisip bata niya! mas gusto ko pang makausap yung warfreak na laging seryoso dahil hindi makulit at hindi isip bata. Jusko, sakit sa ulo. “Ash.” “Ano?!” galit ko ng usal ng tawagin niya ako. “Galit ka naman na eh. Biro lang, ito naman.” Napairap na lang ako at sinamaan siya ng tingin. “Pero hindi ka naman ganyan dati ah? Kahit na inis na inis ka na sa akin dati hindi ka naman ganyan. Ayaw mo na ba sakin?” hindi ko alam kung matatawa ba ako o maiinis dahil sa itsura niya. Para siyang batang nakanguso at hindi pinagbigya
Isinakay ko na ang mga gamit namin sa kotse ko habang may ginagawa pa sila sa loob. Nang maayos ko na sakto rin ang paglabas nilang dalawa. “Wala na ba kayong gagawin?” tanong ko sa kanila. “Wala na, let’s go.” Sumakay naman na silang dalawa. Papasok pa lang naman ako ng may biglang paparating na sasakyan. Kaya tiningnan ko pa iyun dahil parang pamilyar sa akin. Maya maya ay pinatay niya na ang ilaw niya at ibinaba nun si Gavin. “Dre.” Usal niya. Napangisi naman ako. “Aira, nanjan na sundo mo.” Saad ko sa kaniya, bumaba naman siya. “Anong ginagawa mo dito?” kunot noo niyang tanong kay Gavin. Napailing naman ako, mahina ka pa dre. Lumapit naman na sa amin si Gavin. “Susunduin ka sana, sasabay ka pa sa kanila?” hindi naman agad nakasagot si Aira. Sinipat ko ang relo ko at malapit ng magseven. “Jan ka na lang kahit na dito na mga gamit mo, magkikita kita pa tayo sa school tapos pupunta pa ta
Ang mga gamit nilang sumisigaw ng kayamanan. “Order na tayo, what do you want guys huwag kayong mahihiya.” Sambit ni Charlotte ng nagtitingin na kami sa menu. Nilingon ko si Ash na kunot noong nakatingin sa menu. “Hindi ka ba pamilyar sa mga pagkain?” tanong ko sa kaniya. “Hindi eh, kung anong order mo yun na lang din ako.” usal niya saka binitawan ang hawak niyang menu. Ang cute cute niya talaga. Kaunti na lang talaga mapagkakamalan ko na itong galing sa ibang planeta eh. Ibinigay ko naman na ang order namin at hindi yun nagtagal kaya tahimik na kaming lahat kumain. Pagkatapos namin ay hindi naman na kami mga nag-usap usap pa dahil pare pareho na kaming mga pagod. Iba ang kwarto naming mga lalaki sa kwarto nilang mga babae pero syempre si Jamin sa mga babae sumama may tiwala naman kami dun kahit na lalaki pa rin siya. Bukas ko na iaayos yang mga gamit ko dahil ramdam ko na talaga ang pagod sa katawan ko. Tining
Napatitig ako sa kaniya ng sabihin niya ang mga katagang yun. Hindi ko alam kung saan ako kukuha ng sasabihin. Nalulunod na ang puso ko sa mga sinasabi niya. Pakiramdam ko nahulog ako sa napakalalim na balon at hindi na makakaahon pa kailan man.Diretso lang ang tingin niya sa dagat. Alam kong sana pa lang yun pero ramdam kong sinusubukan din niyang magustuhan ako.“Ayaw kong pilitin ang puso ko, gusto kong hayaan na kusang maramdaman ko yun. Gusto kong gustuhin kita dahil gusto kita. Ayaw kong maramdaman mong ginusto kita dahil gusto mo ako.” Nilingon niya naman ako at ngumiti. Para akong nakahiga sa isang malambot na kama at nahuhulog ang libo libo mga puso mula sa kalangitan. Natutunaw ako sa bawat tingin at ngiti niya. Parang wala na akong nakikita sa paligid kundi siya lang, kaming dalawa lang. Wala na akong naririnig na ingay sa paligid namin at tanging malakas na tibok nalang ng puso ko.Alam kong seryoso siya sa mga sinasabi
Sorry po kung ngayon lang ako nagparamdam sa story na 'to. Ngayon ko na lang kasi siya ulit navisit since nabusy ako sa maraming stories ko. The true reason kung bakit hindi na ako nakakapag-update is because para raw siyang HIH or His into Her ni Miss Jonaxx. Ayaw ko naman na plagiarize ako or something ginagaya ko siya, nagkataon lang na nagkaroon kami ng same plot. So, since then parang nawalan ako ng gana na ituloy siya kahit kompleto na siya sa isip ko until sa ending niya. Kung itutuloy ko naman siya need ko na naman basahin hanggang umpisa para maintindihan ko yung flow ng sarili kong story. As an author po kasi mahirap yung makumpara sa mga sikat ng author lalo na kung tingin nila ay nanggagaya ako ng gawa ng iba. Maraming salamat po sa mga nagbasa at naghihintay ng update ko. Kapag lumuwag po schedule ko, magsisingit po ako ng update medyo busy pa po ako 'till June. Thank you;)
“Ayan na!” sigaw niya kaya tiningnan ko naman yung butas at may pumasok nga. Mabilis ko naman iyung hinukay hanggang sa mahuli ko ang isang malaking talangka.“Oh my God, ang laki niya.” gulat pa niyang saad. Hinawakan ko naman sa magkabilang sipit niya saka ko iniabot sa kaniya.“Anong gagawin ko jan?” “Diba gusto mong makahuli.” “Yes pero ikaw na lang maghawak haha, masakit mangagat yan eh.” Napakamot na lang ako sa batok ko, walangya hahaha. Akala ko pa naman gusto niyang makahawak ng ganto. “So? Bitawan ko na?” “Edi bitawan mo na, kawawa naman kapag pinatay mo.” Napapailing na lang akong tumatawa sa kaniya.“Halika ka na, madilim na oh. Wala pa tayong ilaw. May dalang ilaw at battery jan si Vance, alam mo bang ikabit?” binitawan ko naman na ang kawawang talangka saka ko siya sinundan.“Isabit mo na lang jan sa sanga ng kahoy.” “Nasan yung battery?” “Ito oh.” Turo niya sa napakalaking battery. Talagang nanigurado
Pagkatapos naming kumain ay nagtungo na nga kami sa sinabi niya. Medyo may kalayuan nga lang pero okay lang dahil siya naman ang kasama ko, wala na akong hihilingin pa. Bumyahe kami palabas ng metro makarating lang ng dagat. Dahil nga may kalayuan nakatulog na siya sa byahe. Kararating namin pero hindi pa rin ako bumababa dahil tulog pa siya. Ang ganda niya talagang titigan. Wala ng gaganda sa kaniya. Napaiwas naman ako ng tingin ng gumalaw na siya. “Kanina pa ba tayo?” paos pa niyang tanong. “Kararating lang din naman.” Umayos na siya ng upo at inilibot ang paningin sa paligid saka bumaba kaya bumaba na rin ako. “May hinahanap ka ba?” tanong ko sa kaniya ng hindi matigil sa kakatingin niya sa paligid. “Ayun, dun tayo.” Turo niya sa isang ilalim ng puno na may mga gamit. Kumunot naman ang noo ko, kanino yan? “Kilala mo ba kung kaninong gamit yan?” tanong ko sa kaniya ng pakialamanan niya ang mga dun. “Ito ang gagamitin na
Bumili naman na ako ng ticket para sa papanuorin naming movie. Ako na rin bumili ng makakain namin sa loob. Pagkarating namin sa loob ay kakaunti pa lang din ang tao. Sa pangawalang upuan na rin kami umupo. “Mahilig ka manuod ng romance?” tanong ni Ash. “Ah siguro hehe, yan nadampot ko eh.” “Tsss, yan nadampot o yan talaga pinili mo?” “Pwede both? Haha.” Natatawa kong saad sa kaniya na ikinatawa niya naman. “Mag-ingat ka baka maulit nanaman yung nangyari sayo noong nakaraan.” “Hindi mo naman ako pababayaan diba?” “Ang bading mo talaga.” “Sige isang sabi mo pa ng bading ako, maski maraming tao hahalikan kita. Hamunin mo ako, sige.” Usal ko na ikinatikom naman ng bibig niya. Takot lang mahalikan eh, tssss. Sayang hehehe mahahalikan ko nanaman sana ang malambot niyang labi, haaaay. Pinatay naman na ang ilaw at ang tanging nagbibigay na lang ng liwanag ay ang screen sa harap. Marami rami na rin ang tao at ka
“Hindi ba maganda?” napakurap kurap naman ako ng ilang beses at tumikhim ng magsalita siya at pinasadahan ng tingin ang sarili niya. “Hindi naman, ang ganda mo nga eh.” Namamangha ko pang saad sa kaniya. “Kaya nga natulala eh, naku jan na nga kayong dalawa. Hoy warfreak ingatan mo yan ha?” “Oo naman yes!” tuwang tuwa ko pang saad kay Aira. Umakyat naman na ako sa hagdan at inilahad ang kamay ko sa kaniya habang nakayuko. Bahagya naman siyang natawa. “Akala mo naman prinsesa ang tutulungan mo.” Usal niya. “Eh prinsesa kita eh.” Napailing iling naman siya habang natawa. Inilahad niya na ang kamay niya at maingat ko namang hinawakan iyun. “Kumain ka na ba?” tanong ko sa kaniya. “Hindi pa, ikaw kumain ka na ba?” napakagat labi naman ako dahil inaalala niya na ako kung kumain na ba ako. Eh sa natutuwa ako kahit na mga simpleng tanong lang eh. “Kain na lang tayo sa labas.” Saad ko na lang sa kaniya, kaunti lang naman
“Mali ba ako?” tanong ko sa kaniya pero umiling lang naman siya.“Hindi naman, I like your answer pero paano na kaya kapag nandun ka na? hindi na siguro natin alam kung tama pa nga ba nating pagsabayin.”“Bakit mo nga ba natanong?”“Wala naman, natanong ko lang. Mahilig kasi ako manuod ng mga ganun haha yung love story siya tapos may katungkulan yung isa sa kanila.” Saad niya, pero bakit pakiramdam ko hindi talaga iyun ang dahilan.Jusko Kent Chester, umayos ka baka mamaya iba ang isipin niya.“Oh.” Nilingon ko naman siya ng masalita siya.“Alas dose na pala.” Saad niya habang nakatingin sa cell phone niya.“Hindi ko rin namalayan, ang sarap mo kasi kausap eh.” Bahagya naman siyang natawa saka tumayo.“Umuwi na tayo baka hinahanap ka na rin sa inyo.”“Hoy, anong tingin mo sa akin? Babae? At ikaw ang lalaki? Hell no, hindi
Tuluyan na kaming nakalabas ng hotel na pinagkainan namin at hindi pa rin iyun maalis sa isip ko lahat ng sinabi niya simula kanina ng makasama ko siya. Para bang isang awitin na ang sarap pakinggan. Paulit-ulit ko iyong naririnig sa isip ko. Nakakabading pero iba yung saya na nararamdaman ko. Mag-uumapaw na iyun sa sobrang dami. Hindi ako agad nakakapagsalita kapag mga ganung biglaan ang mga sinasabi niya. “Saan naman tayo ngayon?” tanong ko sa kaniya at hindi ipinapahalata ang lakas ng epekto niya sa sistema ko. “Manatili na lang tayo sa isang mataas na bahagi ng lugar.” “Ng ganto na lang? Dumaan tayo sa mall bili tayo ng mangunguya natin.” Saad ko, tumango naman siya at sumakay na kami na sa motor niya. Umalis kami sa hotel, I lean my head on her shoulder habang nakasakay ako pero hindi niya naman iyun pinansin. The best resting place. Kung ganito ba naman ang mapagpapahingahan ko kapag napapagod ako, makakapagpahinga talaga ako ng
“Sakay na.” aniya kaya kahit na nahihiya at naiilang ako dahil magkadikit na magkadikit kami dito sumakay na lang ako.“Kumapit kang mahigpit baka mahulog ka at masalo ka ng iba.” Napakagat labi naman ako sa sinabi niya, kung baga ayaw niyang masalo ako ng iba? Yiiieee hahaha kinikilig talaga ako. “Sasalohin mo ba ako kapag nahulog ako?” “Siguro, maaaring oo.” Hindi siya sigurado ibig bang sabihin nito nalilito na rin siya sa nararamdaman niya? haaaaay sarap sa pakiramdam. Napahawak naman ako sa bewang niya ng bigla niyang bilisan ang pagpapatakbo niya. Dinama ko ang hangin na dumadampi sa katawan ko, mas masaya pala ang magmotor kesa ang magkotse dahil bukod sa nakakayakap mo ang mahal mo mas enjoy na enjoy pa yung view at ang hangin. Mas hinigpitan ko ang yakap ko sa kaniya pero hindi niya naman ako sinita o pinagbawalan kaya mas lalo akong nakakaramdam ng tuwa. Wala ng mas sasaya sa rides niyo ng taong mahal mo. Kailangan ko na yatang bumili n
KENT POVMay ngiti ako sa mukha ng pumasok ako ng kwarto ko, hindi ko pa rin makalimutan si Ash, araw gabi na lang ganito ako. Ang sarap palang mainlove.Hihintayin ko ang next time na sinasabi niya hehehehe. Parang wala nanaman siya sa mood kanina eh, ano kayang nangyari dun?Hindi bale, kahit araw-araw kang magsungit sakin okay lang, mahal kita eh. Hihiga na sana ako ng may kumatok sa pintuan ko.“Anak gising ka pa ba?” boses yun ni Mommy. Anong kailangan niya? nagtungo na lang ako sa pintuan saka pinagbuksan siya.“Why Mom?” nginitian niya naman ako ng nakakapangloko. Kaya kumunot ang noo ko.“Yiiieeee Ash is waiting you, nanjan siya sa sofa.” Natulala naman ako sa sinabi ni Mommy. She’s here at this hour?“Lalabas ka ba o hindi? Ikaw ang nanliligaw pero ikaw ang pinupuntahan, ano ba naman yan son?”“She’s different Mom, may nagagawa siyan