Lakad takbo ang ginawa ko kahit na masakit pa ang isa kong binti. Nag-aalala ako para sa kaniya. Maayos pa siya kahapon pero bakit anong nangyari ngayon?
“KENT ANO BA!” habol sa akin ng mga kaibigan ko.“Kung gusto mo siyang puntahan, sige! Pero huwag mo namang kalimutan na pasyente ka rin!!” nahabol ako ng mga kaibigan ko at hinarangan ang daraanan ko.“Umalis kayo jan. Huwag niyo akong haharangan.” Malumanay ngunit may diin kong anas sa kanila.“What do you think you are doing? Kung nag-aalala ka para sa kaniya, katulad mo ganun din kami.” seryosong saad ni Gavin pero sinamaan ko lang sila ng tingin.“Paraanin niyo ako.” pilit kong kalma sa sarili ko.“Makakapunta ka naman eh! Umupo ka dito! Pinapahirapan mo pa sarili mo!” nilingon ko ang tulak tulak na wheelchair ni Kendrick. “Ano pang ginagawa mo?! Upo na at itutulak kita!” hiNapapangiti na lang ako kapag naalala ko yun. “Wake up Ash.” Mga huling salitang binanggit ko saka hinaplos ang pisngi niya bago lumabas. Pumasok na rin ang iba. Tumabi na ako kay Kendrick. “Kamusta siya?” tanong niya. “Tanging machine na lang mga nakalagay sa katawan niya.” mahina kong sagot dahil parang nawala ako sa mood para magsalita. “Kamusta naman yang feelings mo?” nilingon ko naman siya pero diretso lang ang tingin niya. “Nag-aalala lang ako sa kaniya Kendrick, nothing less nothing more.” “Yun nga lang ba? Kilala kita Kent. Saka yang pinapakita mo masyado ka ng halata.” “Nag-aalala lang talaga ako sa kaniya Kendrick, huwag mo ng bigyan pa yun ng ibang kahulugan.” “Parepareho tayong nag-aalala pero hindi ka naging ganiyan kay Charlotte ng mahampas din siya sa ulo. Kaibigan din natin yun pre pero hindi ka naman nag-alala gaya ng pag-aalala mo ngayon.” kita ko sa gilid n
Nakarating ako ng school at nakasalubong ko naman sila Freya.“Kamusta na siya?” may bahid na lungkot na saad ni Sophia.“Hindi pa rin gumigising eh.”“Don’t worry Aira she’ll be fine.” Tinapik tapik pa nila ang balikat ko. Bahagya naman akong napangiti sa kanila. Pumasok na kami ng room namin at sa kamalas malasan si Sir Thanos pa ang teacher namin ngayon.“Mukhang wala ngayon ang hambog mong kaibigan ah?” nakangisi niyang tanong.“Nasa hospital po siya Sir.” Sagot naman ni Sophia.“Oh talaga? Hindi pa ba tigok?” dahil sa inis ko nakwelyuhan ko siya.“Mag-iingat ka sa pananalita mo dahil balang araw matatanggal ka dito sa kinatatayuan mo.”“Aira.” Nag-aalala nilang anas pero hindi ko sila pinansin. Itinuon ko ang paningin ko sa Thanos na ito. Nanlalaki ang mga mata niyang n
KENT POVNaiwan akong mag-isang nagbabantay ngayon kay baduy girl dahil lumabas si Mommy ng may tumawag sa cell phone niya.Hanggang ngayon mahimbing pa rin ang tulog niya. Masyado ka naman ng nasasarapan sa tulog niyan eh. Tinititigan ko lang ang maputla pa rin niyang mukha. Napalingon na lang ako ng may biglang pumasok sa loob.“Ikaw lang ba ang naiwang bantay?”“Yes Doc.”“Kailangan na namin siyang ipa-ct scan ngayon.” saad niya.“Ako na lang sasama Doc.” Biglang saad ni Mommy.“Sige po ma’am.” inilabas na nila ang kama ni baduy girl. Sumunod naman ako pero ng makarating sa room ng ct scan. Nagpaiwan na ako sa labas. Habang naghihintay ako nakita ko si Vance na lakad takbo ang ginagawa papalapit sa akin.“Kanina pa ba siya nasa loob?” hingal pa niyang anas.“Ngayon
AIRA POVPangalawang araw na pero hindi pa rin siya nagigising. Nag-aalala na ako, hindi dapat ito sa kaniya nangyayari eh. Dapat sa misyon namin kami nagfofocus pero bakit may mga paextrang ganito. Hindi ko talaga alam ang gagawin ko kapag may nangyari sa kaniyang malala. Sana magising na siya.Bumuntong hininga na lamang ako at nilingon ang prof naming walang ginawa kundi ang magsalita sa harap pero wala akong marinig.“Okay ka lang ba? Kanina ka pa tulala eh.” Tumango na lamang ako sa tanong ni Sophia saka kami dumiretsong naglakad patungong cafeteria. Lamyang lamya akong naglalakad kaya hindi ko na napansin ang nabangga kong babae.“Ano ba?! Hindi ka ba tumitingin sa dinaraanan mo?!” sigaw ni Ellise. Aba nakabalik na pala itong bitch na to.“Pasensya na hindi kasi kita nakita.” Walang gana kong magsalita saka akmang lalampasan na sana uli siya ng biglang niya ako
ASH POVKanina pa ako gising ng marinig ko ang boses ni warfreak na kapapasok pa lang. Hindi ko akalain na sila pa ang maaabutan kong magbabantay sa akin at mukhang ilang araw ng ang Mommy niya ang nagbabantay. Ilang araw na ba akong nakahiga dito at walang malay?Hindi ko inaasahan na maririnig ko ang mga salitang yun kay warfreak. Mukhang nakaabala pa ako ng ibang tao. Ibang ibang warfreak ang naririnig ko ngayon kesa sa mga nakasanayan ko dati.“Ash?” rinig kong tawag sa akin ni warfreak.“Hayaan mo muna anak magigising lang siya.” Anas ng Mommy niya.“No Mom, nakita kong gumalaw ang mga mata niya kahit nakapikit. Nagalaw niya rin ang mga daliri niya kanina.” Saad niya kaya unti unti ko ng iminulat ang mga mata ko pero malabo pa rin.“Look Mom she’s awake.” Kinurap kurap ko pa ng ilang beses ang mga mata ko hanggang sa malinaw ko na
ASH POVLumipas ang araw at nakalabas na rin ako ng hospital pero ang ipinagtataka ko ay ang hindi pagdalaw sa akin ni warfreak. Hindi naman sa umaasa ako sa kaniya, nagtataka lang ako na kapag dumadalaw ang mga kaibigan niya ay wala siya samantalang araw araw daw dati ay nandito siya. Anong nangyari dun?“Sigurado ka na ba talagang kaya mo ng pumasok? Magpahinga ka na muna.” Saad nanaman sa akin ni Aira. Kanina pa niya sinasabi iyan kahit na nasa bahay pa lang kami. Nandito na nga kami sa school sasabihin pa niya iyan.“Nanjan na pala siya”“Ayaw ko sa kaniya pero hindi naman yata tama yung mapokpok siya sa ulo.” Rinig ko nanamang bulungan nila. Hindi ba sila napapagod sa kakabulong sa buhay ng ibang tao? Ang mga ganiyang bagay ay hindi na dapat pinagtutuunan ng pansin pa.“Siya nga pala Ash marami kang kulang kay Thanos bwisit na yun hindi yata makaintindi sa
KENT POVIlang araw ko na ring hindi pinapansin si baduy girl pero pakiramdam ko para akong sinusunog ng buhay. Ramdam na ramdam ko talaga yung sakit dito sa dibdib ko. Imbis na mabawasan yata yung nararamdaman ko sa kaniya mas lalong lumalala eh. Kung kelan mo pinipigilan parang dun pa mas lumala. Pesteng yan.Oo aminado na rin akong may gusto na nga ako sa kaniya. Natatabunan lang talaga ng pride ko noong mga nakaraan. Ang dami ko ring narealize nitong mga nakaraan habang mag-isa ako. Hindi ko lang alam kung kelan nagsimula basta narealize ko na lang na hindi pangkaraniwan ang pag-aalala ko sa kaniya. Nakakabaliw isipin.Parepareho kami ng subject ngayon kaya nasa likod ako habang sinusundan sila. Nauuna silang lahat habang si baduy girl naman ay nasa hulihan. Hindi naman nila ako nakikita. Natigil na lang din ako ng bigla siyang umupo at inayos ang sintas ng sapatos niya. Pinanuod ko lang siya sa ginagawa niya hanggang sa na
ASH POVHindi ko na talaga maintindihan ang ikinikilos ni warfreak, bigla na lang naging cold. Well who cares, inaalala ko lang kung may nagawa ba ako sa kaniya o wala. Bigla na lang nag-iba ng magising ako sa hospital, bigla na lang umiwas at naging malamig ang pakikitungo. Alam kong hindi kami magkaibigan pero ang walang pakiramdam na lang ang hindi makakahalata sa pagbabago ni warfreak.The way he talks, the way he look at me parang may iba. Hindi siya galit kung makiusap dinaig pa nga yelo sa sobrang lamig eh. Hindi ako sanay na ganun siya parang mas gusto ko pa ngang galit siya eh. Matured huh? Then, good for him.Itinuon ko na lang ang atensyon ko sa pagprapractice pero itinigil ko ng magsimula nanamang manginig ang kamay ko. Binitawan ko ang hawak ko saka umupo at humugot ng malakas na hininga.“Magpahinga ka na muna Ash, pagaling ka muna may ilang linggo pa naman tayo bago ang interhigh.” Saad s
Sorry po kung ngayon lang ako nagparamdam sa story na 'to. Ngayon ko na lang kasi siya ulit navisit since nabusy ako sa maraming stories ko. The true reason kung bakit hindi na ako nakakapag-update is because para raw siyang HIH or His into Her ni Miss Jonaxx. Ayaw ko naman na plagiarize ako or something ginagaya ko siya, nagkataon lang na nagkaroon kami ng same plot. So, since then parang nawalan ako ng gana na ituloy siya kahit kompleto na siya sa isip ko until sa ending niya. Kung itutuloy ko naman siya need ko na naman basahin hanggang umpisa para maintindihan ko yung flow ng sarili kong story. As an author po kasi mahirap yung makumpara sa mga sikat ng author lalo na kung tingin nila ay nanggagaya ako ng gawa ng iba. Maraming salamat po sa mga nagbasa at naghihintay ng update ko. Kapag lumuwag po schedule ko, magsisingit po ako ng update medyo busy pa po ako 'till June. Thank you;)
“Ayan na!” sigaw niya kaya tiningnan ko naman yung butas at may pumasok nga. Mabilis ko naman iyung hinukay hanggang sa mahuli ko ang isang malaking talangka.“Oh my God, ang laki niya.” gulat pa niyang saad. Hinawakan ko naman sa magkabilang sipit niya saka ko iniabot sa kaniya.“Anong gagawin ko jan?” “Diba gusto mong makahuli.” “Yes pero ikaw na lang maghawak haha, masakit mangagat yan eh.” Napakamot na lang ako sa batok ko, walangya hahaha. Akala ko pa naman gusto niyang makahawak ng ganto. “So? Bitawan ko na?” “Edi bitawan mo na, kawawa naman kapag pinatay mo.” Napapailing na lang akong tumatawa sa kaniya.“Halika ka na, madilim na oh. Wala pa tayong ilaw. May dalang ilaw at battery jan si Vance, alam mo bang ikabit?” binitawan ko naman na ang kawawang talangka saka ko siya sinundan.“Isabit mo na lang jan sa sanga ng kahoy.” “Nasan yung battery?” “Ito oh.” Turo niya sa napakalaking battery. Talagang nanigurado
Pagkatapos naming kumain ay nagtungo na nga kami sa sinabi niya. Medyo may kalayuan nga lang pero okay lang dahil siya naman ang kasama ko, wala na akong hihilingin pa. Bumyahe kami palabas ng metro makarating lang ng dagat. Dahil nga may kalayuan nakatulog na siya sa byahe. Kararating namin pero hindi pa rin ako bumababa dahil tulog pa siya. Ang ganda niya talagang titigan. Wala ng gaganda sa kaniya. Napaiwas naman ako ng tingin ng gumalaw na siya. “Kanina pa ba tayo?” paos pa niyang tanong. “Kararating lang din naman.” Umayos na siya ng upo at inilibot ang paningin sa paligid saka bumaba kaya bumaba na rin ako. “May hinahanap ka ba?” tanong ko sa kaniya ng hindi matigil sa kakatingin niya sa paligid. “Ayun, dun tayo.” Turo niya sa isang ilalim ng puno na may mga gamit. Kumunot naman ang noo ko, kanino yan? “Kilala mo ba kung kaninong gamit yan?” tanong ko sa kaniya ng pakialamanan niya ang mga dun. “Ito ang gagamitin na
Bumili naman na ako ng ticket para sa papanuorin naming movie. Ako na rin bumili ng makakain namin sa loob. Pagkarating namin sa loob ay kakaunti pa lang din ang tao. Sa pangawalang upuan na rin kami umupo. “Mahilig ka manuod ng romance?” tanong ni Ash. “Ah siguro hehe, yan nadampot ko eh.” “Tsss, yan nadampot o yan talaga pinili mo?” “Pwede both? Haha.” Natatawa kong saad sa kaniya na ikinatawa niya naman. “Mag-ingat ka baka maulit nanaman yung nangyari sayo noong nakaraan.” “Hindi mo naman ako pababayaan diba?” “Ang bading mo talaga.” “Sige isang sabi mo pa ng bading ako, maski maraming tao hahalikan kita. Hamunin mo ako, sige.” Usal ko na ikinatikom naman ng bibig niya. Takot lang mahalikan eh, tssss. Sayang hehehe mahahalikan ko nanaman sana ang malambot niyang labi, haaaay. Pinatay naman na ang ilaw at ang tanging nagbibigay na lang ng liwanag ay ang screen sa harap. Marami rami na rin ang tao at ka
“Hindi ba maganda?” napakurap kurap naman ako ng ilang beses at tumikhim ng magsalita siya at pinasadahan ng tingin ang sarili niya. “Hindi naman, ang ganda mo nga eh.” Namamangha ko pang saad sa kaniya. “Kaya nga natulala eh, naku jan na nga kayong dalawa. Hoy warfreak ingatan mo yan ha?” “Oo naman yes!” tuwang tuwa ko pang saad kay Aira. Umakyat naman na ako sa hagdan at inilahad ang kamay ko sa kaniya habang nakayuko. Bahagya naman siyang natawa. “Akala mo naman prinsesa ang tutulungan mo.” Usal niya. “Eh prinsesa kita eh.” Napailing iling naman siya habang natawa. Inilahad niya na ang kamay niya at maingat ko namang hinawakan iyun. “Kumain ka na ba?” tanong ko sa kaniya. “Hindi pa, ikaw kumain ka na ba?” napakagat labi naman ako dahil inaalala niya na ako kung kumain na ba ako. Eh sa natutuwa ako kahit na mga simpleng tanong lang eh. “Kain na lang tayo sa labas.” Saad ko na lang sa kaniya, kaunti lang naman
“Mali ba ako?” tanong ko sa kaniya pero umiling lang naman siya.“Hindi naman, I like your answer pero paano na kaya kapag nandun ka na? hindi na siguro natin alam kung tama pa nga ba nating pagsabayin.”“Bakit mo nga ba natanong?”“Wala naman, natanong ko lang. Mahilig kasi ako manuod ng mga ganun haha yung love story siya tapos may katungkulan yung isa sa kanila.” Saad niya, pero bakit pakiramdam ko hindi talaga iyun ang dahilan.Jusko Kent Chester, umayos ka baka mamaya iba ang isipin niya.“Oh.” Nilingon ko naman siya ng masalita siya.“Alas dose na pala.” Saad niya habang nakatingin sa cell phone niya.“Hindi ko rin namalayan, ang sarap mo kasi kausap eh.” Bahagya naman siyang natawa saka tumayo.“Umuwi na tayo baka hinahanap ka na rin sa inyo.”“Hoy, anong tingin mo sa akin? Babae? At ikaw ang lalaki? Hell no, hindi
Tuluyan na kaming nakalabas ng hotel na pinagkainan namin at hindi pa rin iyun maalis sa isip ko lahat ng sinabi niya simula kanina ng makasama ko siya. Para bang isang awitin na ang sarap pakinggan. Paulit-ulit ko iyong naririnig sa isip ko. Nakakabading pero iba yung saya na nararamdaman ko. Mag-uumapaw na iyun sa sobrang dami. Hindi ako agad nakakapagsalita kapag mga ganung biglaan ang mga sinasabi niya. “Saan naman tayo ngayon?” tanong ko sa kaniya at hindi ipinapahalata ang lakas ng epekto niya sa sistema ko. “Manatili na lang tayo sa isang mataas na bahagi ng lugar.” “Ng ganto na lang? Dumaan tayo sa mall bili tayo ng mangunguya natin.” Saad ko, tumango naman siya at sumakay na kami na sa motor niya. Umalis kami sa hotel, I lean my head on her shoulder habang nakasakay ako pero hindi niya naman iyun pinansin. The best resting place. Kung ganito ba naman ang mapagpapahingahan ko kapag napapagod ako, makakapagpahinga talaga ako ng
“Sakay na.” aniya kaya kahit na nahihiya at naiilang ako dahil magkadikit na magkadikit kami dito sumakay na lang ako.“Kumapit kang mahigpit baka mahulog ka at masalo ka ng iba.” Napakagat labi naman ako sa sinabi niya, kung baga ayaw niyang masalo ako ng iba? Yiiieee hahaha kinikilig talaga ako. “Sasalohin mo ba ako kapag nahulog ako?” “Siguro, maaaring oo.” Hindi siya sigurado ibig bang sabihin nito nalilito na rin siya sa nararamdaman niya? haaaaay sarap sa pakiramdam. Napahawak naman ako sa bewang niya ng bigla niyang bilisan ang pagpapatakbo niya. Dinama ko ang hangin na dumadampi sa katawan ko, mas masaya pala ang magmotor kesa ang magkotse dahil bukod sa nakakayakap mo ang mahal mo mas enjoy na enjoy pa yung view at ang hangin. Mas hinigpitan ko ang yakap ko sa kaniya pero hindi niya naman ako sinita o pinagbawalan kaya mas lalo akong nakakaramdam ng tuwa. Wala ng mas sasaya sa rides niyo ng taong mahal mo. Kailangan ko na yatang bumili n
KENT POVMay ngiti ako sa mukha ng pumasok ako ng kwarto ko, hindi ko pa rin makalimutan si Ash, araw gabi na lang ganito ako. Ang sarap palang mainlove.Hihintayin ko ang next time na sinasabi niya hehehehe. Parang wala nanaman siya sa mood kanina eh, ano kayang nangyari dun?Hindi bale, kahit araw-araw kang magsungit sakin okay lang, mahal kita eh. Hihiga na sana ako ng may kumatok sa pintuan ko.“Anak gising ka pa ba?” boses yun ni Mommy. Anong kailangan niya? nagtungo na lang ako sa pintuan saka pinagbuksan siya.“Why Mom?” nginitian niya naman ako ng nakakapangloko. Kaya kumunot ang noo ko.“Yiiieeee Ash is waiting you, nanjan siya sa sofa.” Natulala naman ako sa sinabi ni Mommy. She’s here at this hour?“Lalabas ka ba o hindi? Ikaw ang nanliligaw pero ikaw ang pinupuntahan, ano ba naman yan son?”“She’s different Mom, may nagagawa siyan