CHAPTER 55
FIVE fucking days!
Five fucking days ko ng hindi nakikita si Camilla. I missed her so bad! Damn! Bakit ba kasi hindi ko pinigilan ang dalagang iwan ako no’n sa office edi sana’y nagkasama kami bago pa man kami magpunta dito sa New York.
Madalang ko pa siyang matawagan dahil sobrang busy namin ngayon. May ilang mga branches kasi ang nagkakaproblema at kaylangang solusyunan agad. Bumaba ang stocks namin na hindi namin alam kung anong nangyayari.
Umupo ako sa kama at napatingin sa may pinto ng may kumatok. Tumayo ako at lumapit do’n. Binuksan ko ang pinto at umusbong ang galit ko ng makita kung sino ‘yon.
CHAPTER 56 NAGISING ako dahil sa pagkulo ng tiyan ko. Bumangon ako at nagkusot ng mata. Tumingin ako sa labas ng bintana at umaga na pala. Mataas na ang sikat ng araw. Napahinga ako ng malalim saka bumangon. Niligpit ko muna ang sofa bago ako pumasok ng kwarto at nagtuloy sa banyo. Naligo ako kahit malamig ang tubig. Ginawa ko na lahat ng morning rituals ko kaya ng matapos ako ay nagbihis na lang ako at nagsuot ng leggings at loose t-shirt. Lumabas ako ng kwarto. Hindi na ako nag-abalang tingnan ang cellphone ko. Kinuha ko ang plato sa may center table at dinala sa may sink sa kusina. Napanguso ako ng maalala ang green apple na gusto ko at kagaya kagabi, gusto kong mag-iiyak.
CHAPTER 57 ILANG araw ko ng pinagtataguan si North. Madalas siyang magpunta dito pero hindi ko siya nilalabas, madalas ay ikinukuwento lang sa’kin ni Lyn ang nangyayari lalo na ang pagtatanong sa kanya ni North. Naka-off din ang phone ko para hindi ako makatawag ni North. Sa ngayon ay ayoko siyang maka-usap. “Cam, ano ba talagang nangyayari?” mahinang tanong ni Lyn. Nakahiga ako patalikod sa kanya at umiiyak. Hindi ko alam kung kaylan huminto ang pag-iyak ko o kung hihinto pa ba. “Alam kong may problem aka. Ano ‘yon? Nag-away ba kayo? Nam-babae ba siya?” tanong nito ulit kasabay ng paghaplos sa likod ko. 
CHAPTER 58 “BESS, hindi ka ba lalabas? Para naman masinagan na ng araw,” pamimilit sa’kin ni Lyn. Nilingon ko siya. “Ayoko. Wala naman akong pupuntahan, isa pa, tinatamad akong lumabas,” walang buhay kong ani at muling tumingin sa kawalan. Nandito pa rin ako sa kwarto. Hindi pa ako lumalabas simula ng umuwi ako. Ni paliligo at pag-aayos sa sarili ay wala akong ganang gawin. Para akong nawalan ng ganang mabuhay. Hindi na ako umiiyak at mukha nga talagang namanhid na ang puso ko. Ang nararamdaman ko na lang ay emptiness. Namamaga ang mga mata ko, tuyo ang labi ko at kung hindi lang ako pinipilit ni Lyn kumain ay mamatay ako dahil sa g
CHAPTER 59 I LET a loud sigh ng hindi na naman sinagot ni Camilla ang tawag ko. I called her a hundred times pero hindi niya ako sinasagot. Umaga na at nasa tapat ako ng condo unit ko. Bag oak bumaba ay sinubukan ko siyang tawagan, nagbabakasakaling baka kausapin na niya ako pero hindi pa rin. Bumaba ako ng sasakyan at naglakad papasok ng condo. Sumakay ako ng elevator. I bought two medium boxes to clean the mess in my unit. Nang bumukas ang pinto ng elevator, lumabas ako. Nagpunta ako sa unit ko at binuksan ang pinto. Pumasok ako sa loob at sinarado ang pinto gamit ang paa ko. Magulo ang sala ng dumating ako. Lahat ng gamit ko ay sira. Nilagpasan ko ang mga ‘yon at pumanik sa second floor.&n
CHAPTER 60KANINA pa ako kumakatok sa bahay nila Camilla. Hindi na ako halos nakatulog dahil sa pag-iisip kung anong mangyayari ngayong araw. Ang kakambal ko ay panay ang pagc-cheer sa’kin bago ako umalis kanina. Huminga ako ng malalim.Mukha yatang wala ulit tao. Saan kaya siya nagpupunta? Anong ginagawa niya? Nakakakain ba siya ng maayos?“Camilla! Tao po!” sigaw ko.Baka mamaya ay nasa loob lang siya at tulog o kaya naman ay ayaw niya lang talaga akong kibuin o kaya labasin.“Baby! Let’s talk! Kausapin mo na ako!” sigaw ko ulit sabay ng makalas na katok sa pinto.May mga iilang tao nang pinagtitinginan ako hanggang sa may isang matandang lumapit sa’kin.“Ato,” tawag nito.Humarap ako at tinanguan ang matanda.“Bakit po?”
CHAPTER 61 NAKALUHOD sa harapan ko si North Polaris Anderson. Tumingin siya sa’kin habang umiiyak. “P-please… Camilla. Maniwala ka sa’kin m-mahal na mahal kita.” Inabot niya ang kamay ko. “A-ayokong mawala ka sa’kin, p-please, C-Camilla.” Umiling ako sa kanya. Tinikis ko ang sarili kong damdamin. Nasasaktan ako sa ginagawa niya ngayon sa sarili niya. “North, please, umalis ka na. Sorry pero ayoko na talaga.” Tinuro ko ang pinto. “Ayoko ng makita ka. Ito na dapat ang huli, parang-awa mo na!” madiin kong paki-usap sa kanya.&n
CHAPTER 62MAHAL kong Camilla, Kanina ay nandito ang nanay ng batang kinidnap ko noon. Nandito kanina si Alexandra Anderson. Nagulat ako ng makita ko siya dito. Hindi naman kami nag-usap ng matagal dahil nga hindi ako kumportableng kausap siya. Unuusig pa din kasi ako ng konsesnya dahil sa nagawa ko sa pamilya nila. Namatay kasi ang anak nito dahil sinama siya ni Katherine sa kamatayan niya. Alam mo bang nagtanong siya tungkol sa’yo? Ipinagmamalaki kita sa kanya, anak. Sa lahat ng taong makaka-usap ko. Ako ba, anak? Ipinagmamalaki mo rin ako bilang Tatay mo? Maiintindihan ko naman kasi kung hindi kasi… isa lang naman akong criminal na mamatay tao.  
CHAPTER 63 KUMUNOT ang noo ko ng makita ang isang may kalakihang tent sa labas ng bahay namin. Ilang araw na din simula nung lumabas ako ng hospital. Nanatiling sikreto ang mga nangyari ng araw na ‘yon. Lahat naman ay sinabi ko dito bukod lang sa perang nasa akin. Saka ko na lang sasabihin pati na din ang rason kung bakit kami naghiwalay ni North. Ayokong maging masama sa tingin nila ang binata. Ang pagka-kunot ng noo ko ay agad ding naglaho ng makita ang taong ayokong makita na sa buong buhay ko. Si North, may dalang ibang gamit pang-camping. “Good morning, baby!” Masiglang bati nito
Yey! After a long 6 months of editing! Natapos ko na rin ang THH! thank you so much for reading my story! i hope nasiyahan kayo sa pagbabasa. nawa'y 'di kayo nainip, HAHHAHA. 'yun lang gusto ko lang mag-thank you kasi 'di ako makapaniwalang may nagbabasa neto dito sa GN kasi 'di naman 'din ako gaanong kilala na manunulat at sumubok lang talaga ako. So ayorn, thank you sa mga nagbabasa kahit mga silent readers kayo ay love ko kayo! sa nagbibigay ng gems! thank you so much! advance Merry Christmas and happy new year! Huwga kayong mag-alala kasi may idadagdag pa akong special chapter dito na ngayon ko pa lang ilalabas. 'di pa sa ngayon kasi busy sa school and tinapos ko lang talaga 'tong THH. Keep safe everyone! take care!
EPILOGUE (PART 2) KANINA pa ako kinakabahan. What if malaman ni Camilla ang lahat? What if iwanan niya ko at ‘di na magpakita ulit sa’kin? Umiling ako! Fuck! No! No! Jesus! Calm yourself, fucker. Darating siya. Darating. Masama kong tinitingnan ang mga pinsan kong kanina pa ako tinatawanan, inaasar nila ako. “Nandiyan na ang bride!!” sigaw ng tao sa may pinto. Napa-ayos ako ng tayo. Biglang nabuhay ang katawan at loob ko. Ang saradong pinto ay unti-unting bumukas kasabay ng pagtugtog ng kantang ‘A Thousand Years’, napatigil sa may pinto si Camilla.
EPILOGUE NAGISING ako dahil sa iyak ng isang sanggol. Dahan-dahan kong idinilat ang mga mata ko dahil sa ingay na ‘yon. Kaninong anak ba ‘yon at pinapabayan na lang na umiiyak? Tumambad sa’kin ang kisame. Hindi pamilyar sa’kin ang lugar kung nasaan ako. Tatayo sana ako ng hindi ko maigalaw ang katawan ko, namamanhid nung una pero kalaunan ay nagawa ko ring makagalaw. Napatingin ako sa crib kung saan nanggagaling ang ingay. Tumingin ako sa gilid dahil nakadagan sa’kin ang kung sino. Natigilan ako ng makitang si Camilla ‘yon. Ang mahal kong si Camilla. Hinaplos ko ang pisnge niya at hinalikan ng marahan sa labi. Marahan kong ina
CHAPTER 69ONE YEAR AND A HALF LATER NAKANGITI ako habang buhat-buhat si Evie o Evangeline South Anderson, six months old bouncy baby girl. “Evie, siya si Tatay. Alam mo bang mahal na mahal niya ako? At alam kong mahal na mahal ka din niya sa kung nasaan man siya nandoon,” ani ko habang nakatingin sa lapid nito. Yes, malungkot pa din ako dahil sa mga nalaman ko. Hindi ko man lang naiparamdam sa kanya na mahal ko siya. Mas higit pa sa inaakala niya. Tumingin ako kay Evie, sana ay naabuta
CHAPTER 68 NAPATINGIN ako kay North ng biglang pumasok ‘to sa bahay, ang takot ko ay medyo nabawasan dahil nandito na siya. Nag-aalalang tumingin sa’kin ang lalaki bago masamang tiningnan ang dalawang nangho-hostage sa’kin. “SINO KAYO?!” sigaw nito. Humarap sina Koko at Boyet kay North. Akmang hahakbang siya ng magkatinginan ang dalawang lalaki saka ako pagalit na kinuha ni Boyet at tinutukan ng kutsilyo sa leeg. “Sige! Lumapit ka! Papatayin ko si Camilla!” sigaw ni Boyet, samantalang si Koko ay nakatutok ang patalim kay North.&
CHAPTER 67 PINAGSISIPA ko ang gulong ng kotse ko nang nasa labasan na ako. Hindi ko na dapat pinatulan ang init ng ulo ni Camilla. Dapat ay naging pasensyoso ako sa kanya. “FUCK!!!” gigil kong mura at padabog na binuksan ang pintuan ang driver seat. Sumakay ako sa loob at binuhay ang makina. Pinaandar ko ‘yon paalis at dinala sa Bar. Hindi ko alam kung bakit gano’n na lang si Camilla ng umuwi siya. Namumugto ang mga mata niya at halatang-halata na umiiya ito, gusto kong malaman kung bakit! Anong nangyari? Saan siya nagpunta at nagkagano’n na siya. Nang makarating ako sa bar ay pinarada ko sa parking lot ang kotse ko. Wala akong pake
CHAPTER 66 GABI na ng umuwi ako. Nagulat pa nga yata ‘yung mga babaeng nasa loob ng banyo ng lumabas ako sa isang cubicle do’n. ang akala siguro nila ay sira ang huli kaya naka-lock. Namumugto ang mga mata ko kakaiyak, pati na rin ang ilong ko ay namumula. Tumingin ako sa bahay namin. Ilang hakbang na lang ang layo ko pero tumigil pa din ako. Bukas ang ilaw. Hindi pa umaalis si North. Handa na ba akong harapin siya? Inalis ko ang mga ‘yon sa isipan ko at nag-umpisang lumakad pauwi. Pumasok ako sa loob ng bahay namin at nakita ko si North sa kusina. Nakataliko ito sa’kin, mukhang malakas naman na ‘to dahil nakakatayo na. Pumasok ako sa lo
CHAPTER 65 KINABUKASAN naako nagising. Maganda ang sikat ng araw at hindi mo aakalaing umulan ng malakas kagabi. Bumangon ako at inayos ang higaan ko. Umalis na kaya si North? Sigurado akong sa naranasan nito kagabi ay uuwi na ‘yon sa kanila. Hindi siya sana’y sa ganitong buhay. Pagkabukas ko ng pintuan ay kaagad kumunot ang noo ko ng makita si North na nanginginig sa lamig. Dinalawang hakbang ko ang pagitan naming dalawa. Umupo ako sa gilid nito at sinalat ang leeg niya na mabilis ko ring binawi. Sobrang init nito at animo ginaw na ginaw. Bumalik ako sa kwarto at kinuha ang wallet ko. Lumabas na din ako para bumili sa tindahan. Pag-uwi ko ay may dala na akong noodles at tatlong paracetamol.&n
CHAPTER 64 NAPANGITI ako nang ako na ang susunod na mag-iigib ng tubig sa may poso. Nang magising ako kaninang umaga ay napag-alaman ko sa mga kapit-bahay ni Camilla na nawalan daw ng tubig ang buong barangay. Maaga pa kaya nanghirap ako ng timba para mapag-igib si Camilla. Mabilis akong lumapit sa poso. Itinapat ko ang walang lamang timba sa may dulo kung saan lalabas ang tubig saka nag-umpisang mag-igib. Natapos ko ang dalawang timba kaya lumapit ako sa may balde. Binuhat ko ‘to gamit ang magkabilang kamay ko at naglakad pabalik sa bahay ni Camilla. Maganda rin palang exercise ‘to para sa araw-araw kung sakali. Hindi ko na kaylangang magpunta sa gym. Nang nasa t