LOGINShare
Chapter 26
Last Updated:
2021-10-11 06:21:08AMARIE’S POINT OF VIEW
“Hmppp!!” sigaw ko tsaka sinubukan hatakin ang dalawa ko’ng kamay na kasalukuyang nakatali.
I hate this man! I really hate him to the bone!
After refusing to have a talk with him, he suddenly carried me up like a sack of rice and forcefuly tied my hands.
Naiiyak ako sa magkahalong galit at inis. Ano siya, hari?! Aalis at mantataboy siya kung kalian niya gusto tapos babalik na parang wala’ng nangyari?
Huh!
Huminto ang kotse sa tapat ng isang hotel. Isang sikat na hotel. Katulad kanina ay kinarga niya ako na para ba’ng bagong kasal paakyat sa elevator.
Nang tuluyan na kami’ng makarating sa unit niya ay duon niya lamang inalis ang takip sa aking bibig.
“Walang hiya! Hindi mo ba alam na pwede kita’ng kasuhan?! Kidnappi
Related chapters
The Good Deceiver Chapter 27
AMARIE’S POINT OF VIEWNakakapagtaka.Ilang linggo na ang nakalilipas. And something strange is bothering me. Really really strange as heck.Pakiramdam ko may tao’ng laging nakatingin sa’kin. Nasa ‘di kalayuan at nagmamasid sa mga galaw ko. Tila ba hindi nito pinalalampas ang bawat sandali at pagkakataon sa aking mga ginagawa.Natatakot ako, kinakabahan. Papaano kung masama’ng tao ‘yun? Nakakakilabot ang mga tingin niya.Nakakailang kasi. Mula sa bahay hanggang sa kahit saan ako pumunta, nararamdaman ko. Sino naman kaya ang tao’ng ‘yon at bakit niya ito ginagawa?Sheez.Bumangon ako kasi ‘di talaga ako makatulog. Mahigit dalawang oras na ata ako’ng nakatitig lamang sa kisame habang nag-iisip. Samantalang wala naman ako’ng nakukuhang sagot. My questions are always left unans
Last Updated : 2021-10-12The Good Deceiver Chapter 28
AMARIE’S POINT OF VIEWNgayong araw ay walang pasok si Darren. Paalibhasa’y Holiday kaya nagkaroon ako ng pagkakataon na makasama siya sa buong maghapon.Pinagmasdan ko ang aking anak na mahimbing ang pagkakatulog. Payapa, tila ba isa ito’ng anghel.Totoo. Para sa akin ay isang Anghel si Darren. He’s the only thing that I ever had despite of my pain.I was depressed.When I thought my life will be nothing, he came. But then, I realized that I’m not alone.At first, I don’t want to accept him. He reminds me of that person, dahil kadugo niya pa ‘rin ang lalaki’ng iyon.Siya ang bunga ng pagpapahirap sa’kin ni Castro.It was traumatic. How it happened, and the total outcome of it.“Nanay Ganda?”Ilang sandali pa ng banggitin ni Darren a
Last Updated : 2021-10-13The Good Deceiver Chapter 29
AMARIE’S POIT OF VIEW“You asked for it,” he said coldly.Nang tuluyan na ako’ng makawala ay ginawaran ko ito ng malakas na sampal.“Why can’t you just leave?!” I exclaimed.Namulsa ito tsaka sumandal sa kaniyang Ferrari. “No.”Naikuyom ko ang aking kamao. Hindi ko matanggap. Bakit kailangan na siya pa? Bakit niya ginawa ‘yon? Why does he had to help me all the time?“Bakit mo ba ginagawa sa’kin ‘to? Damon, ako na nga ‘yung lumayo. Katulad ng gusto mo’ng mangyari, nilayuan kita. K-Kaya bakit kailangan na bumalik ka pa?” nanghihina ko’ng tanong.“Because I want you back.”Natigilan ako nang mariig ang kaniyang sinabi.Napabuga ako ng hangin. “U-Umalis ka na.” nakatuala ko&rs
Last Updated : 2021-10-14The Good Deceiver Chapter 30
AMARIE’S POINT OF VIEWAla una na ng umaga pero dilat na dilat pa ‘rin ang mga mata ko. Nakatulala ako sa kisame habang hindi mapakali.Dalawang araw na magmula noong dalhin kami ni Damon sa Tagaytay, at hindi pa ‘rin ako kinikibo ni Darren.Ni Hi or Hello wala. Simula kahapon ay si Axel na ang sumusundo sa kaniya sa eskwela. Marahil napapansin ng lalaki na may hindi kami pagkakaunawaan.He’s been asking about what happened, I can’t just answer him easily. Because I don’t want to hurt his feelings.Nilingon ko si Darren na kanina pa natutulog. Malungkot ko siya’ng niyakap.Kahi sa gabi ay hindi niya ako pinapansin. Imbes na ako, ang katulong tuloy ang nag asikaso sa kaniya dahil sa ayaw niya ako’ng makausap o makasama. Pilit ‘rin ang pagtulog niya sa tabi ko.Ang sakit- sakit! Ang biga
Last Updated : 2021-10-15The Good Deceiver Chapter 31
AMARIE’S POINT OF VIEWSaturdayAxel and I planned to bake for today. Since wala’ng pasok si Darren dahil weekend, ito ang napagpasyahan nami’ng gawin bilang bonding.We’ll be baking a banana cake. Darren’s favorite.“Ready na po ako!”I looked down at Darren who’s wearing a blue apron with mittens on his both hands. I put down the bowl and took a picture of him.“Ang pogi naman ng anak ko!” pagmamalaki ko tsaka inamoy-amoy ang kaniyang leeg. Amoy baby pa ‘rin!“Syempre naman po! Maganda si Nanay ‘eh!”People were confused why he’s calling me Nanay instead of Mommy. Siguro ay dahil sa duon siya nasanay. Hindi naman nababase ang kalidad ng isang Ina base sa tawag ng anak sa kaniya di’ba?&l
Last Updated : 2021-10-16The Good Deceiver Chapter 32
AMARIE’S POINT OF VIEWTok! Tok!“Come In!” sigaw ko habang abala sa aking laptop.“Ehem!” I heard a deep voice cleared his throat. Sandali ako’ng tumigil sa ginagawa tsaka siya nilingon.“Ikaw pala,” I pertained to Axel who’s wearing a suit. He’s comfortably sitting in my bed while fixing his tie.“Dumaan lang ako para magpaalam sa’yo,” he said that made my brows furrow.“What is it?” seryoso ko’ng tanong.Alanganin niya ako’ng tinignan. “I have an urgent matter in Laguna. A client contacted me and I have to accomplish this as soon as possible,” saad nito.Napatango naman ako. “Take care, then.”“Magtatagal ako roon,” he informed.
Last Updated : 2021-10-17The Good Deceiver Chapter 33
AMARIE’S POINT OF VIEW“Ready?”Nilingon ko si Darren na nasa backseat. Nagkatinginan kami ni Axel tsaka napahagikhik.“Yeyyy!”Natawa na lamang ako sa naging reaksiyon nito. This is what we’ve been waiting for.Two months after Axel’s work in Laguna, we went right in Puerto Princesa for our summer vacation. We really missed him a lot. Kaya sumunod na araw nang umuwi siya ay napagpasyahan namin na dumiretso na.Axel turned on the radio so the vibe inside the car became happier. We were singing while on our way. I was sitting on the shotgun sit while staring outside.Sa likod ay nakaupo si Darren kung nasaan ang ilan naming bagahe na natira. He was singing while dancing at the same time to the music.Hindi ko namalayan na nakatulog pala ako. Medyo matagal ang byahe dahil traffi
Last Updated : 2021-10-18The Good Deceiver Chapter 34
AMARIE’S POINT OF VIEWUnti-unti ako’ng nagmulat ng mga mata, subalit hindi pa ako tuluyang nakakabangon nang masapo ko ang aking ulo dahil sa sakit nito.Napapikit ako tsaka ito ilang beses na pinukpok. Parang may kung ano’ng tumutusok sa parteng sentido ko.Napadilat ako at dahan-dahan na nilibot ng tingin ang aking kinaroroonan. Ganoon na lamang ang panlalaki ng aking mga mata matapos makita ang sarili na walang suot na damit. Tanging underwear lamang ang natira na tumatakip sa’king katawan kaya naman dali-dali ko’ng hinatak ang kumot tsaka ibinalot ang sarili.My lips parted after seeing I am not alone in the room. May isang ilaw na nakabukas sa isang silid na sa tingin ko ay ang banyo. Rinig ko ‘rin ang pagragasa ng tubig na nagmumula rito.I looked for my clothes but I couldn’t find where they’re. Kaya naman tumayo ako bitbit
Last Updated : 2021-10-19
Latest chapter
The Good Deceiver EPILOGUE
BLAZE DAMON CASTRO “Yes, Dad. I am planning to marry her. Mag po-propose na ako sa kaniya,” ngiti ko’ng sabi kay Dad. Nangunot ang kaniyang too. “Sigurado ka na ba sa desisyon mo?” he asked. “Oo naman Dad. You know, when it comes to Amber, I am sure of everything.” “Will you marry me?” My eyes were shining in so much happiness right now. Ito ang pinakahihintay ko’ng araw. It’s her eighteenth birthday. Now that she’s in a legal age, pwede ko na siya’ng pakasalan. Hindi ko maiwasan na maging emotional. This ring was bought year ago. Naaalala ko pa noon, binili ko ito kasama si Mom sa paborito niyang jewelry shop. She was the one who chose this one for me. Palibahasa’y wala ako’ng alam sa taste ng mga babae. Amber is my first girlfriend, and I want her to be the last. “I’m sorry, Blaze. I-It’s a no.” &nbs
The Good Deceiver Last Chapter
AMARIE’S POINT OF VIEW Patakbo ko’ng nilisan ang coffee shop tsaka sinundan ang dinaanan ni Damon kanina lamang. Naabutan ko ito’ng pasakay na papasok sa kaniya’ng kotse kaya naman kaagad ko siya’ng pinigilan. “D-Damon! Sandali!” I yelled. Hingal ako’ng lumapit sa kaniya’ng direksiyon tsaka mahigpit na hinawakan ang kaniya’ng kamay. “K-Kailangan natin mag-usap,” I said, gasping for air. Malamig niya ako’ng tinignan tsaka marahas na inalis ang kamay ko sa pagkakakapit sa kaniya’ng braso. Nataranta ako na’ng akma’ng itutuloy na nito ang pagpasok sa loob ng sasakyan. “Ahh!” Hindi nito nagawa’ng maisara ang pintuan ng kotse na’ng iharang ko ang aki’ng kamay. Napahiyaw ako, inda ang sakit mula sa pagkakaipit. Ngunit isinara ko na lamang ang aki’ng palad tsaka itinago sa aki’ng likod.
The Good Deceiver Chapter 45
AXEL’S POINT OF VIEW “Amarie, are you awake?” mahina’ng katok ko sa kaniya’ng kwarto. Nakarinig ako ng mahina’ng kaluskos, ibig sabihin ay gising siya. Pero wala ako’ng nakuhang sagot na ikinabuntong-hininga ko na lamang. Dismayado ako’ng bumalik sa kitchen tsaka bagsak ang balikat na inilapag ang mga pagkain sa mesa. “Sir, h-hindi pa ‘rin po ba kumakain si Ma’am Amarie?” malungkot na tanong ni Aling Minda sa akin. Isang tahimik na pag-iling ang isinukli ko sa matanda. “Let us let her think for now. I have to go, mayroon pa po kasi ako’ng meeting this afternoon. Kapag nagtanong, pakisabi po ay ako na ang bahala’ng sumundo kay Darren,” bilin ko rito. I was in the hurry while on my way in the office. I have been trying to free my schedule because I want to take care of Amarie. Masyado na ‘rin kasi ako’ng nagiging busy these past few days kaya hindi
The Good Deceiver Chapter 44
AMARIE’S POINT OF VIEW Mabilis ang tibok ng puso ko habang tahak ang daan papunta sa ospital. Nagpapasalamat ako at nagawa ko pa’ng makapag-drive ng maayos habang lumilipad ang utak ko sap ag-aalala kay Daddy. “Jhames Aldus Torres,” banggit ko sa isang nurse na’ng makarating ako sa lobby. “Nasa operating room pa po.” Wala ako’ng sinayang na oras at mabilis na nagtatakbo patungo sa silid na iyon. Patuloy pa ‘rin ang panginginig ng aking mga kamay. Naabutan ko si Mommy na nakayuko habang nakaupo sa waiting area. “M-Mom,” tawag pansin ko rito. Mabilis siya’ng nag-angat ng tingin tsaka ako sinalubong. She hugged me tight, and there she started crying and sobbing while leaning on me. “N-Nasaan po si Daddy?” tanong ko. Saglit ako’ng humiwalay sa kaniyang pagkakayakap. Sumilip ako
The Good Deceiver Chapter 43
AMARIE’S POINT OF VIEWNang tumunog ang bell, hudyat na oras na ng break time ay wala ako’ng sinayang na oras. Mabilis ko’ng niligpit ang mga gamit at isinilid sa aking bag. Kinuha ko ang cellphone sa bulsa at itinext si Axel na tapos na ang klase ko. Sabay kasi kami’ng mag l-lunch. Ili-libre niya ako dahil na perfect ko ang long quiz namin doon sa masungit ko’ng teacher sa Math. “Malapit na ang game namin sa intramurals, manood ka ah?” nakanguso’ng sabi sa akin ni Axel. Natatawa ko’ng isinubo sa kaniya ang malaki’ng siopao. “Oo naman. Kailan pa ako hindi nakanuod ng game mo, captain?” nakataas ang isa’mg kilay ko’ng sabi. Lalaban ulit para sa intrams ang grupo ng basketball na pinamumunuan ni Axel dito sa school namin
The Good Deceiver Chapter 42
AMARIE’S POINT OF VIEWIkalawa’ng araw na matapos ang pagdiriwang na iyon para sa kaarawan ni Lola Esther. Pero hanggang ngayon ay hindi pa ‘rin ako mapakali.I’ve been distracted the whole day. Believe me, nakakabaliw.Mamaya’ng gabi na ang uwi ni Axel sa Pilipinas, panigurado’ng may dala iyo’ng balita. Kaya naman heto at iniimpake ko na ang mga gamit namin ni Darren upang bumalik sa poder ni Axel.Napabuntong-hininga na lamang ako. Sinuyod ko ng tingin ang buong kwarto. Bigla ko lang tuloy na miss noo’ng dito pa ako tunay na nakatira. I miss my room, I miss our room.Minadali ko ang ginagawa para tumulong kay Aling Minda sa paghahanda ng lunch. Napag-sipan ko’ng magluto ng masarap dahil ito ang huling araw namin dito sa bahay.Katulad ng nakasanayan ay niluto ko ang paborito’ng ulam ni
The Good Deceiver Chapter 41
AMARIE’S POINT OF VIEW “D-Damon! Sandali lang!” Hinatak ko ang aking kamay na mahigpit niya’ng hawak tsaka hinihingal na sinapo ang aki’ng dibdib. Wala’ng pasabi niya ako’ng hinatak paalis sa lugar na iyon. And then we started running endlessly to somewhere I don’t know. “Where are you taking me?” I asked. Hindi ko siya magawa’ng tignan. Ito marahil ay dahil sa naging takbo ng usapan kanina lamang sa lamesa. Hindi kaya napapansin siya na hindi na ako nagiging komportable sa mabigat na atmospera roon? Kaya naman ay hinatak niya ako papalayo? Pumungay ang kaniya’ng mga mata na nakatingin sa akin. “Can you trust me, Amarie?” malumanay niya;ng tanong. Saglit na kumunot ang aki’ng noo. Subalit naramdaman ko na lamang ang sarili na sunod-sunod ang pagtango. “Hindi ko alam kung bakit o
The Good Deceiver Chapter 40
AMARIE’S POINT OF VIEWA week passed. At masasabi ko na para ba’ng kay bagal ng pagtakbo ng oras.Damon has been taking care of me indeed. At mas lalo niya ako’ng ginugulo sa ginagawa niya’ng iyon.Sinusubukan ko siya’ng pakisamahan ng pormal sa mga nagdaa’ng araw. Been trying to talk to him casually. Hangga’t maaari ay ayaw ko siya’ng kausapin kung hindi naman importante.Batid ko ‘rin na unti-unti na’ng napapalapit ang loob ni Darren rito. Unti-unti man ay mas lalo sila’ng nagiging magkasundo. Sa tuwing umaga ay asikaso ito ng Ama, hanggang halos sa buong araw. Tila ba ayaw niya na ako’ng pakilusin upang asikasuhin si Darren.Hindi ko maiwasang makaramdam ng kakaiba sa aki’ng puso. Imbes na mag-protesta ay may parte sa akin na nakakaramdam ng saya sa ganito’ng tagpo.Marahil
The Good Deceiver Chapter 39
BLAZE DAMON CASTRO I immediately placed my hands on the other side of the bed as I woke up. I did nothing but to release a heavy sigh for realizing I a now alone in the room with no one beside me. I let myself stare at the ceiling for how many minutes before I finally decided to do my morning routines. After doing my thing, I did check Darren in his room if he already is awake. I have confirmed that he is, so I went downstairs to look for those two. “Good morning, Tay!” bati ni Darren nang makita ako’ng pababa ng hagdan. I simple nodded and tapped his head two times. “Morning.” I scanned the whole dining, looking for someone, looking for her. “Aling Minda? Where is Amarie?” I asked. Abala ito sa pagluluto sa kusina na’ng puntahan ko. Tinapos muna nito saglit ang ginagawa tsaka ako hinarap. &nbs
