Hindi magproseso sa utak ni Cinderella ang mga sinabi ni Nero. Para siyang binuhusan ng malamig na tubig at pinapako sa kinatatayuan niya.Engagement?Inanunsyo? Sa media?Imposible.Kung totoo man iyon… hindi niya maisip na magagawa iyon ng kanyang ama, ang taong pinagkatiwalaan niya ng buong buhay niya.“Hindi. Hindi ‘yun pwedeng totoo.”Ilang beses na niyang kinokontak si Marie, ang loyal na sekretarya ng kanyang ama. Pero paulit-ulit lang ang dial tone. “The number you are calling is not answering…”Putok na putok na ang kaba sa dibdib niya. The silence from Marie was louder than any answer. Iniisip ni Cinderella na kung walang nangyayari ay bakit hindi siya sinasagot? Bakit tila lahat ng tao sa paligid niya ay mas alam pa ang nangyayari sa kanya kaysa sa sarili niyang ama?“Damn it, Marie. Sagutin mo ‘ko.”Muli siyang nag-dial. Isa. Dalawa. Lima. Sampu. Pero wala pa ring sagot. Ang kamay niya ay nanginginig na sa galit at takot.Then… her phone buzzed.“No... Bahagyang namutla si
Sa loob ng tinted na sasakyan ay tahimik. Pero hindi iyon tahimik na nakakakalma kundi tahimik na parang bagyong naghihintay lang ng tamang oras para sumabog.Nakaupo si Cinderella sa gilid, ang mga mata’y nakatuon sa labas ng bintana habang dumadaan sila sa highway. Ang mga ilaw sa daan ay lumilipas na parang mga alaala.Samantalang si Nero ay nakasandal sa kabilang side, kalmado ang hitsura pero ramdam na ramdam ni Cinderella ang tensyon sa paligid nila. Parang kahit ang driver ay nahihirapang huminga dahil sa kanila.“Wala kang balak magpaliwanag?” tanong ni Cinderella, ang boses ay malamig pero pinipilit maging kalmado. “You just let my father announce the engagement?”Tumalikod si Nero sa kanya,. “Hindi ko siya pinilit. He did what he thought was best… For you.”Napatawa si Cinderella, hindi dahil natutuwa siya kundi dahil sa sobrang inis. “Best for me?” she repeated. “Nero, ang ginawa niyo ay hindi nakakatuwa. It’s control. Do you even understand how humiliating that was for me?
Habang tuluyang lumilipad ang private jet sa himpapawid, naiwan sa ibaba ang lahat ng kaguluhan... ang media, ang malalakas na sigawan, at ang mga camera na pilit sumusunod sa bawat kilos nila.Above the clouds, silence reigned. Walang press... Walang flashing lights... Walang ingay ng mundo... Just two humans orbiting each other at too high an altitude to pretend.Sa loob ng cabin ay isang uri ng katahimikan ang namayani... hindi tahimik dahil payapa kundi tahimik dahil masyado nang maraming hindi sinasabi.At the window, Cinderella stood with her fingers brushing the cool glass while the city lights gradually vanished behind the clouds. Sa kanyang dibdib ay naroon pa rin ang bigat. How could her father, of all people, do this?Alam naman ni Cinderella kung anong pinasok niya. From the beginning, she knew this was an arranged marriage... malinaw pa sa kristal ang intensyon ng lahat. She understood the politics, the pressure, the high society deals dressed up as love stories.Sanay si
The confidential contract of Vergara Corporation is embossed in gold.No words yet. He set it down and slid it over the glass table between them.A silent offering or a challenge.“Here,” malumanay niyang sinabi. “The contract… The authentic one. The one that truly connects us.”Tinutok ni Cinderella ang mga mata sa folder na parang bomba na pwedeng sumabog anumang oras. Ramdam niyang nagsisimula nang mag-init ang kanyang galit ngunit nagsimula siyang huminga ng malalim at pinilit na mapanatili ang control.“Sa palagay mo ba’y pipirmahan ko iyan?” Ang boses niya ay matalim… punong-puno ng galit at pagtutol. Pero sa likod ng matapang na pananalita ay naroon ang bahid ng mas malalim na emosyon… pagtataksil.Hindi niya inasahan ito… Hindi sa ganitong paraan… Hindi sa ganitong klase ng laro.Walang salita ang maririnig kay Nero. Walang kahit anong emosyon sa mukha parang hindi siya tinablan ng mga salitang binitiwan ni Cinderella. Hindi siya kumurap at hindi rin siya umatras. Mataman lang
Bumukas ang pinto ng private jet, at agad na bumalot ang malamig na hangin ng New York sa kanilang dalawa na halos opposite ng humid air ng Maynila. Sa baba ng hagdan ng jet ay may tatlong black SUV convoy na nakapila. Lahat tinted, sleek at obvious na hindi ito ordinaryong sundo. Every inch screamed Vergara-level control.Tatlong bodyguards ang nakaabang at isa pa sa kanila ay may hawak pang clipboard... checking the names, time and protocol.Cinderella stepped out first, cool and composed, despite the wind teasing the ends of her ponytail. She wore black oversized sunglasses, her plain white t-shirt tucked neatly into her black fitted pants, and her white sneakers hitting the metal steps with an assertive rhythm.She looked around to observe, but was not overwhelmed.There is no glam squad. She doesn't have an aide holding her bag. There's no personal makeup artist following after. Just her, claiming ownership of the concrete runway as if it were her own.Sunod na bumaba si Nero, h
Tahimik ang courtroom. Walang music, walang dekorasyon—walang effort. Parang kinalimutan na itong bigyan ng kahit konting personality. Plain white walls, wooden benches na masakit sa likod, at ilaw na masyadong maliwanag para sa comfort ng kahit sinong naroon. Pero kahit sobrang bare ng setup, may kakaibang vibe sa ere. Cinderella walked into the courtroom as if she had been destined for this kind of occasion. Not wearing a veil. Not even diamonds. No drama. Simply the kind of subdued strength that attracted attention without any effort. Sa likod niya ay tahimik pero makapangyarihang pumasok si Nero. Bawat hakbang niya ay sinadya, kontrolado, at may bigat. Hindi siya mukhang groom... mukha siyang CEO na papasok sa boardroom. On the side, Zylan stood like a shadow that had decided to remain there. One hand was in his pocket, while the other was holding his phone as though he was waiting to capture history rather than take pictures. Ang ngiti niya ay bahagya lang pero sapat na par
“Oh. Wow,” bulong ni Zylan na hindi pa rin makapaniwala sa kanyang nakikita. His phone camera still rolling, capturing every single moment, every inch of tension, and every unexpected twist sa pagitan nina Nero at Cinderella. Walang pakialam si Zylan sa kung anong nangyayari sa paligid, basta ang alam niya lang ay historical moment ito na siguradong magiging viral sa buong Vergara family at malamang pati sa buong bansa.Hindi niya akalain na darating ang panahong makikita niya si Nero na ang matigas at walang pakialam ay may side palang vulnerable pagdating sa babae. Ang itsura ni Nero ngayon ay wala na yung cold, untouchable image na hindi matitinag. He's real now. And that made the moment much more thrilling."Panigurado kapag pinakita ko ito sa mga pinsan ko ay magiging topic sila sa susunod na family reunion," Zylan mumbled to himself and enjoying every second of this wondeful chaos.Kung titingnan mo lang si Nero ngayon ay hindi mo aakalain na siya ang pinaka-ruthless na tao. His
“Nero?” tawag ni Cinderella para ipaalala na dumating na sila sa kanilang destinasyon.Pero si Nero?Wala siyang pakialam.Walang naririnig. Wala siyang ibang tinitingnan kundi si Cinderella parang lahat ng nasa paligid ay naglaho at tanging siya na lang ang sentro ng kanyang mga mata.He didn’t move at first. Tahimik lang siyang nakatingin sa kanya. Hindi nang-aakit. Hindi nagtatanong. Pero ramdam mo na… he was ready to do something reckless.He stared at her like she was a sin he couldn’t wait to commit. A wildfire he knew would destroy him.But God, he still wanted to burn.At saka siya kumilos... dahan-dahan.Parang bawat segundo ay isang pangakong hindi na niya mababawi. Isang desisyong hindi na nila kayang balikan.Cinderella held her breath... hanggang sa parang nasasakal na siya sa sariling damdamin.Nakatitig lang siya sa mga mata ni Nero na matatalim, mapanganib at mapang-akit.Akala niya hahalikan siya nito sa labi.Handa na siya…Pero hindi.Lumihis siya…Mabigat ang pagh
Pagkapasok nila sa loob ng restaurant ay hindi na nag-aksaya ng oras si Cinderella.“Excuse me, CR lang ako,” ani niya nang may pilit na ngiti at kalmadong tono, pero halatang may bahid ng tensyon ang boses niya. Hindi na niya hinintay ang tugon ni Nero at agad na siyang tumalikod, deretso ang lakad papunta sa restroom.Mabilis, determinado ang bawat hakbang niya. Sa labas, she looked composed... cool, elegant and poised. Pero sa loob ay grabe ang kaba parang sasabog ang dibdib niya sa bilis ng tibok ng puso niya.Pagkapasok sa CR, dumiretso siya sa harap ng vanity mirror. Binuksan niya ang faucet pero hindi man lang tumingin sa tubig. Ang buong atensyon niya ay nakatutok sa sariling repleksyon.“Damn it,” bulong niya na halos pabulong ngunit mariin habang nakatitig sa salamin.She hated what she saw.Dahan-dahan niyang inalis ang coat ni Nero. At doon, sa ilalim ng soft lighting ng marble-tiled vanity ay mas malinaw niyang nakita ang iniwang marka ni Nero.Mga kiss marks.Hindi lang
“Nero?” tawag ni Cinderella para ipaalala na dumating na sila sa kanilang destinasyon.Pero si Nero?Wala siyang pakialam.Walang naririnig. Wala siyang ibang tinitingnan kundi si Cinderella parang lahat ng nasa paligid ay naglaho at tanging siya na lang ang sentro ng kanyang mga mata.He didn’t move at first. Tahimik lang siyang nakatingin sa kanya. Hindi nang-aakit. Hindi nagtatanong. Pero ramdam mo na… he was ready to do something reckless.He stared at her like she was a sin he couldn’t wait to commit. A wildfire he knew would destroy him.But God, he still wanted to burn.At saka siya kumilos... dahan-dahan.Parang bawat segundo ay isang pangakong hindi na niya mababawi. Isang desisyong hindi na nila kayang balikan.Cinderella held her breath... hanggang sa parang nasasakal na siya sa sariling damdamin.Nakatitig lang siya sa mga mata ni Nero na matatalim, mapanganib at mapang-akit.Akala niya hahalikan siya nito sa labi.Handa na siya…Pero hindi.Lumihis siya…Mabigat ang pagh
“Oh. Wow,” bulong ni Zylan na hindi pa rin makapaniwala sa kanyang nakikita. His phone camera still rolling, capturing every single moment, every inch of tension, and every unexpected twist sa pagitan nina Nero at Cinderella. Walang pakialam si Zylan sa kung anong nangyayari sa paligid, basta ang alam niya lang ay historical moment ito na siguradong magiging viral sa buong Vergara family at malamang pati sa buong bansa.Hindi niya akalain na darating ang panahong makikita niya si Nero na ang matigas at walang pakialam ay may side palang vulnerable pagdating sa babae. Ang itsura ni Nero ngayon ay wala na yung cold, untouchable image na hindi matitinag. He's real now. And that made the moment much more thrilling."Panigurado kapag pinakita ko ito sa mga pinsan ko ay magiging topic sila sa susunod na family reunion," Zylan mumbled to himself and enjoying every second of this wondeful chaos.Kung titingnan mo lang si Nero ngayon ay hindi mo aakalain na siya ang pinaka-ruthless na tao. His
Tahimik ang courtroom. Walang music, walang dekorasyon—walang effort. Parang kinalimutan na itong bigyan ng kahit konting personality. Plain white walls, wooden benches na masakit sa likod, at ilaw na masyadong maliwanag para sa comfort ng kahit sinong naroon. Pero kahit sobrang bare ng setup, may kakaibang vibe sa ere. Cinderella walked into the courtroom as if she had been destined for this kind of occasion. Not wearing a veil. Not even diamonds. No drama. Simply the kind of subdued strength that attracted attention without any effort. Sa likod niya ay tahimik pero makapangyarihang pumasok si Nero. Bawat hakbang niya ay sinadya, kontrolado, at may bigat. Hindi siya mukhang groom... mukha siyang CEO na papasok sa boardroom. On the side, Zylan stood like a shadow that had decided to remain there. One hand was in his pocket, while the other was holding his phone as though he was waiting to capture history rather than take pictures. Ang ngiti niya ay bahagya lang pero sapat na par
Bumukas ang pinto ng private jet, at agad na bumalot ang malamig na hangin ng New York sa kanilang dalawa na halos opposite ng humid air ng Maynila. Sa baba ng hagdan ng jet ay may tatlong black SUV convoy na nakapila. Lahat tinted, sleek at obvious na hindi ito ordinaryong sundo. Every inch screamed Vergara-level control.Tatlong bodyguards ang nakaabang at isa pa sa kanila ay may hawak pang clipboard... checking the names, time and protocol.Cinderella stepped out first, cool and composed, despite the wind teasing the ends of her ponytail. She wore black oversized sunglasses, her plain white t-shirt tucked neatly into her black fitted pants, and her white sneakers hitting the metal steps with an assertive rhythm.She looked around to observe, but was not overwhelmed.There is no glam squad. She doesn't have an aide holding her bag. There's no personal makeup artist following after. Just her, claiming ownership of the concrete runway as if it were her own.Sunod na bumaba si Nero, h
The confidential contract of Vergara Corporation is embossed in gold.No words yet. He set it down and slid it over the glass table between them.A silent offering or a challenge.“Here,” malumanay niyang sinabi. “The contract… The authentic one. The one that truly connects us.”Tinutok ni Cinderella ang mga mata sa folder na parang bomba na pwedeng sumabog anumang oras. Ramdam niyang nagsisimula nang mag-init ang kanyang galit ngunit nagsimula siyang huminga ng malalim at pinilit na mapanatili ang control.“Sa palagay mo ba’y pipirmahan ko iyan?” Ang boses niya ay matalim… punong-puno ng galit at pagtutol. Pero sa likod ng matapang na pananalita ay naroon ang bahid ng mas malalim na emosyon… pagtataksil.Hindi niya inasahan ito… Hindi sa ganitong paraan… Hindi sa ganitong klase ng laro.Walang salita ang maririnig kay Nero. Walang kahit anong emosyon sa mukha parang hindi siya tinablan ng mga salitang binitiwan ni Cinderella. Hindi siya kumurap at hindi rin siya umatras. Mataman lang
Habang tuluyang lumilipad ang private jet sa himpapawid, naiwan sa ibaba ang lahat ng kaguluhan... ang media, ang malalakas na sigawan, at ang mga camera na pilit sumusunod sa bawat kilos nila.Above the clouds, silence reigned. Walang press... Walang flashing lights... Walang ingay ng mundo... Just two humans orbiting each other at too high an altitude to pretend.Sa loob ng cabin ay isang uri ng katahimikan ang namayani... hindi tahimik dahil payapa kundi tahimik dahil masyado nang maraming hindi sinasabi.At the window, Cinderella stood with her fingers brushing the cool glass while the city lights gradually vanished behind the clouds. Sa kanyang dibdib ay naroon pa rin ang bigat. How could her father, of all people, do this?Alam naman ni Cinderella kung anong pinasok niya. From the beginning, she knew this was an arranged marriage... malinaw pa sa kristal ang intensyon ng lahat. She understood the politics, the pressure, the high society deals dressed up as love stories.Sanay si
Sa loob ng tinted na sasakyan ay tahimik. Pero hindi iyon tahimik na nakakakalma kundi tahimik na parang bagyong naghihintay lang ng tamang oras para sumabog.Nakaupo si Cinderella sa gilid, ang mga mata’y nakatuon sa labas ng bintana habang dumadaan sila sa highway. Ang mga ilaw sa daan ay lumilipas na parang mga alaala.Samantalang si Nero ay nakasandal sa kabilang side, kalmado ang hitsura pero ramdam na ramdam ni Cinderella ang tensyon sa paligid nila. Parang kahit ang driver ay nahihirapang huminga dahil sa kanila.“Wala kang balak magpaliwanag?” tanong ni Cinderella, ang boses ay malamig pero pinipilit maging kalmado. “You just let my father announce the engagement?”Tumalikod si Nero sa kanya,. “Hindi ko siya pinilit. He did what he thought was best… For you.”Napatawa si Cinderella, hindi dahil natutuwa siya kundi dahil sa sobrang inis. “Best for me?” she repeated. “Nero, ang ginawa niyo ay hindi nakakatuwa. It’s control. Do you even understand how humiliating that was for me?
Hindi magproseso sa utak ni Cinderella ang mga sinabi ni Nero. Para siyang binuhusan ng malamig na tubig at pinapako sa kinatatayuan niya.Engagement?Inanunsyo? Sa media?Imposible.Kung totoo man iyon… hindi niya maisip na magagawa iyon ng kanyang ama, ang taong pinagkatiwalaan niya ng buong buhay niya.“Hindi. Hindi ‘yun pwedeng totoo.”Ilang beses na niyang kinokontak si Marie, ang loyal na sekretarya ng kanyang ama. Pero paulit-ulit lang ang dial tone. “The number you are calling is not answering…”Putok na putok na ang kaba sa dibdib niya. The silence from Marie was louder than any answer. Iniisip ni Cinderella na kung walang nangyayari ay bakit hindi siya sinasagot? Bakit tila lahat ng tao sa paligid niya ay mas alam pa ang nangyayari sa kanya kaysa sa sarili niyang ama?“Damn it, Marie. Sagutin mo ‘ko.”Muli siyang nag-dial. Isa. Dalawa. Lima. Sampu. Pero wala pa ring sagot. Ang kamay niya ay nanginginig na sa galit at takot.Then… her phone buzzed.“No... Bahagyang namutla si