Fearless 4

 

•FEARLESS 4•

|ZIRCO RAIJANNER FROSTIER|

"Are you really stupid? Iiwanan mo ang eskwelahan para lang magbakasyon? Hah! Nasisiraan ka na ng bait Mr. Frostier."

"Yeah. I know right? Tss. I need to do something so kailangang ikaw na muna ang umasikaso sa buong eskwelahan. Don't worry Seron. Sandali lang ito. I'll be back after 2 weeks or baka nga mas maaga pa sa 2 weeks, so I want you to handle the school. And you know you're the only one I trust pagdating sa ganito."

"May choice pa ba ako? Go. Have fun on your vacation Mr. Frostier."

"Thanks Seron. I owe you this one."

Umalis na agad ako pagkatapos naming mag-usap ni Seron. Sa kanya ko inatas ang pamamalakad ng eskwelahan habang wala ako.

Dumiretso ako sa bahay. Pagdating doon ay naroon si Zeraj at si Jed. Oo. Cold ang trato ko kay Jed dahil isa siya sa mga dahilan kung bakit hindi ko na nakita si Rojainnah sa nakalipas na walong taon. Galit ako sa ginawa nila kay Rojainnah at lalong-lalo na sa akin. Pero I still care for them because they are the only family na natira sa akin. I lost my wife. I lost my mom and my dad. Oo. May asawa na ako. At siya ang taong pupuntahan ko sa haciendang pagmamay-ari ko at ng angkan ko.

"Kuya.." Si Jed

Tiningnan ko lang siya bago inilipat ang paningin kay Zeraj.

"I am going on a vacation for two weeks. Wala kang pupuntahang kahit anong parties and sleep-overs hangga't wala ako rito."

"Pero kuya-"

"No buts Zerja Anastacia. Papabantayan kita habang wala ako. Makinig ka sa akin kung ayaw mong malintikan."

Yumuko siya sabay alis sa harap ko. Umakyat siya sa ikalawang palapag ng bahay.

"Kausapin mo yang kapatid mo Jezreel Elijah," utos ko kay Jed at tinalikuran na ito.

Sa kwarto agad ako nagtungo at nagsimula mag-impake.

Kailangan pa palang tumawag doon para ipaalam ang pagpunta ko.

Roijannah.. Malapit na. Makikita na ulit kita.

Dialing..

Dialing..

"Hello," anang kabilang linya. Mukhang si Aling Elena yata ito.

"Aling Elena?" tanong ko para makumpirma kung ang caretaker nga ng hacienda ang kausap ko.

"Oo. Sino ho sila?"

"Si Zirco po."

"Señorito Zirco?"

"Ako nga po."

"Nakuuu! Señorito napatawag ho kayo?"

"Magbabakasyon kasi ako sa Hacienda, 'Nay."

"Naku! Magandang balita po iyan Señorito. Ang tagal na rin po kasi simula ng dumalaw kayo rito. Ang huling pangako ninyo ay isasama niyo rito ang sinasabi niyo pong asawa niyo pero hindi na nangyari."

Naalala pa pala niya iyon. Napangiti na lang ako.

"Ngayon po kami tutungo diyan 'Nay. May kasama po ako. Tatlo po kaming magbabakasyon diyan."

"Ganon po ba? O sige, ako na ho ang bahalang mag-asikaso ng tutulugan nila. Naku! Señorito siguradong matutuwa ang mga bagong tauhan ng hacienda dahil sa wakas ay makikita na nila kayo."

"Sige po. Ibababa ko na ang tawag at mag-aayos pa po ako ng gamit. Nga pala 'nay.."

"Ano ho yun Señorito?"

"Alas-tres ang dating namin diyan."

"Sige po."

Tinawagan ko naman si Chrysoprasus at sinabi ang plano ko. Pumayag rin ang loko kaya pagdating ng mga ala-una ay sa airport na kaming tatlo nagkita.

"Yo!" Napailing na lang ako kay  Chrysoprasus. Mukha siyang bakasyunista sa porma niya ngayon.

Tumango lang ulit ako.

"So let's go?" tanong ni Rasham kaya naman tumango ako at nauna ng naglakad sa kanila papasok ng airport.

"Sa tingin mo ba Zirco maaalala ka pa ni Rojainnah? I mean 8 years na since ng huli kayong nagkita. Do you think kilala ka pa niya?"

Nilingon ko si Chrysoprasus na noo'y kasunod kong naglalakad. Sa tabi niya ay si Rasham na mukhang naghihintay ng isasagot ko.

"I don't have any idea. Nagtataka rin ako kung bakit hindi siya bumalik noon sa mansion after that incident happened 8 years ago. Hinintay ko siya pero walang dumating na Rojainnah. Oo, inakala kong patay na siya pero hindi ako nawalan ng pag-asa na makita ulit siya.. Until may nakapagsabi sa akin na nakita nila si Rojainnah sa may bandang Batanes, pinahanap ko siya doon pero ang sabi wala na yung pamilyang kumupkop sa kanya doon," paliwanag ko sa kanila habang inaabot ko ang plane ticket.

"Sana lang maging matagumpay ang pagkikita niyong mag-asawa ulit. Best wishes sayo Zirco. Hahaha!"

"Tama. Best wishes sa inyong dalawa. Hahaha!"

Mga sira-ulo.

"Mga baliw." Iiling-iling kong sagot at sumakay na sa eroplanong patungo ng Palawan.

|JASON NATIVIDAD|

"Jason ano ba?! Kanina ka pa diyan sa ginagawa mo hindi ka ba matapos-tapos diyan?" singhal sakin ni Ate Marya. Kanina ko pa inaayos ang nasirang sasakyan na ginagamit namin sa pagde-deliver ng mga aning gulay na galing sa hacienda pero badtrip dahil bukod sa nasira na nga ang makina, na-flatan pa ako. Ayoko namang tawagan si Rojainnah at papuntahin dito dahil alam kong busy siya sa farm.

"Anak 'ng! Hoy ano na Jason? Yung truck nakaharang sa daanan. Nagsisikip ang daan dahil diyan sa truck mo."

Haist.

"Pasensiya na ateng, hindi ko naman ginustong masiraan dito."

"Pasensiya, pasensiya! Ubos na ang pasensiya ko sayo. Ke malas naman ng umaga na 'to!"

Napaismid na lang ako at umiling. Tsk. Wala akong makatulong rito badtrip. Kanina pang umaga ako narito.

"Nako Jason! Ayusin mo na yan dahil mag-a-alas tres na. Magdadagsaan ang mga suki ko rito mamaya!"

"Gagawan ko ho ng paraan 'to."

"Siguraduhin mo."

Naman! Paano ko ba ito aayusin? Badtrip talaga! Sa inis ko ay wala na akong nagawa kundi ang sipain ang truck. Maya-maya pa ay may narinig na akong bumubusina. Tsk. Bukod sa tindahan ito, may pagka-highway style din. Asar. Malas ko.

"Hey. Do you need help?" Dinig kong tanong ng isang lalaki, nilingon ko ito.

Mukhang taga-Maynila pa ang isang ito.

"Nasiraan ho kasi ako ng sasakyan Sir," sagot ko nang nag-aalinlangan.

"Halata nga. Saan ka ba pupunta ngayon?" tanong pa nito na nakangiti sa akin. Magandang lalaki at halatang mayaman.

"Sa Hacienda De Silva po Sir."

"Tamang-tama, doon rin ang punta namin. Sumabay ka na lang at ipapahila ko ang truck mo."

Hacienda De Silva? Punta namin? Kasama kaya nito si Señorito Zirco?

Nasagot ang tanong ko nang sumakay na ako sa sasakyan ng tumulong sa akin. Nandito nga si Señorito at mukhang tulog.

"Don't worry he's not a monster. Kaya ayos lang na tumabi ka sa kanya. Haha!"

Nahalata yata ng kasama ni Señorito Zirco ang pagkagulat ko kaya niya sinabi iyon.

"Saan ka sa Hacienda De Silva?" tanong sakin ng isa pang lalaki na katabi nung nagda-drive.

"Sa may mismong farm mga Sir. Tagaroon lang po ako," sagot ko kaya napangiti ulit ang lalaking nakausap ko kanina.

"How's the life of being haciendero of De Silva's and Frostier's?"

"Ha? Ayos naman po kaso syempre minsan nagigipit rin kami. Pasalamat na nga lang kami na nabigyan kami ng lupa ng mga De Silva bago sila umalis sa Hacienda at ipaalaga lamang ito sa caretaker nila."

"Hmm.. That's nice to hear."

Makaraan ang isang oras ay nakarating na kami sa Hacienda. Tulog pa ang Señorito pagdating namin kaya amg dalawang kasama niya ang gumigising sa kanya.

"Mga sir, mauna na po ako baka hinihintay na ako nila nanay. Dapat ho kasi ay kanina pa ako nakauwi. Pasensiya na po sa abala at maraming salamat."

"It's okay. Go ahead."

Bumaba na rin ako kaagad at pumunta na sa bahay.

Nandito na ang totoong nagmamay-ari kay Rojainnah.

|ZIRCO RAIJANNER FROSTIER|

"Badtrip ka Frostier. Ang hirap mong gisingin. Tss," reklamo sa akin ni Rasham matapos akong gisingin.

"Kanina pa tayo dito."-Chrysoprasus

"Sige na bumaba na kayo. Magtatawag na lang ako ng katulong para maibaba natin yung mga gamit."

Buong biyahe pala ako nakatulog at masasabi kong ang sarap sa pakiramdam ng makatulog nang maayos pagkatapos ng mga kinaharap kong problema sa Maynila.

"Iyan ang bahay ng mga De Silva, Zirco?" tanong ni Rasham kaya naman tumango ako.

Nagtataka siguro kayo kung sino ang mga De Silva? It's my middle name. I am Zirco Raijanner De Silva Frostier. At ang Hacienda De Silva ay isa lamang sa mga pag-aari kong lupain. Dahil ako ang panganay, ay sa akin na ipinamahala ng mommy ko ang Hacienda bago siya pumanaw 2 years ago. She died in a plane crash habang papunta ng France.

Bumaba na kaming tatlo sa sasakyan at naglakad papunta sa bahay. Marami kaming nakitang mga magsasaka na nagkukumpulan sa maliit na kubong malapit sa entrada ng bahay.

Haaay. It's nice to be back after a long long years. Sobra kong namiss ang Hacienda De Silva.

"Good afternoon," bati ko sa mga magsasaka na nagsipaglingunan sa amin.

"Señorito Zirco!"

"Hala! Siya ba ang may-ari ng Hacienda?"

"Ito ba ang anak ni Donya Savannah?"

"Grabe! Hindi ko akalaing makikita kong muli ang anak ni Donya Savannah at Don Zarione."

"Señorito Zirco! Juskoo! Ke gwapong bata na nito."

Napangiti na lang ako sa mga naririnig kong komento mula sa mga magsasaka. Karamihan sa kanila ay hindi ko na kilala sa pangalan pero sa mukha ko na lang sila natatandaan.

"Salamat po. Well, we're here on a two weeks vacation. Naisipan po kasi naming mag-unwind muna at takasan ang stress ng Maynila. By the way, they are Rasham and Chrysoprasus. A friend of mine," pakilala ko sa dalawa kong kasama.

"Good afternoom po. I'm Rasham Scheiner."

"And I'm Chrysoprasus Raseil."

"Señorito Zirco!"

Agad akong napalingon sa boses na iyon. Namiss ko rin siya.

"Nanay Elena," tipid kong bati sa kanya at yumakap dito.

"Senorito Zirco. Salamat naman at bumisita ka ulit dito. Alam mo bang ang daming nalungkot ng mamatay ang Donya? Halos buong Hacienda De Silva ay nagluksa sa nangyari sa iyong mama'. Bukod pa roon ay hindi sila nakapunta kahit sa burol man lang nito."

Naiiyak na kwento ni Nanay Elena sa akin nang kumalas siya yakap ko.

"Nanay, dalawang taon na po ang nakalipas wag niyo ng paiyakin pang muli ang Hacienda De Silva. Baka may makarinig ng sinabi niyo at mag-iiyak dito," pagbibiro ko at nagtawanan silang lahat.

"Ikaw talagang bata ka. Halina at pumasok na kayo ng mga kasama mo sa loob. Ang init-init."

"Salamat po. Nga pala nanay, mga kaibigan ko po, si Rasham at Chrysoprasus."

"Nako masaya akong makilala kayong dalawa."

"Paano po mauuna kami sa loob. Masaya po akong makita kayong muli," paalam ko sa mga magsasaka na kumaway lang sa amin.

Sumunod kaming tatlo kay Nanay Elena na pumasok sa loob ng bahay. Nilibot ko ang tingin ko sa kabuuan nito. Wala pa ring pagbabago ang bahay ni Mommy. Mas lalo pang luminis at naayos ng mabuti. Napatingin ako sa portrait ng pamilya namin. Buo pa kami doon, si Mommy, si Dad, ako, si Jed at ang 5 years old na batang si Zeraj.

Ang tagal na pala ng kuhang ito. Nakakamiss.

"It looks like you're a stranger here in your own home. Well, I guess."

Nilingon ko si Rasham na hawak ang family picture ng pamilya ko at mataman itong tinitingnan.

"What do you mean Rash?" -Chrysoprasus

"Ilang taon ang lumipas bago ka nakapunta ulit rito? 8 years right?"

"Oo. Walong taon," sagot ko at umupo sa sofa. Tumabi sakin si Chrysoprasus.

"So kailan mo balak hanapin si Rojainnah? Mamaya? Bukas?"

"Bukas siguro. Kailangan kong magpahinga muna."

"Sa tingin mo totoo iyang imbestigasyon ni Scheiner?"

"Tarantado ka! Malamang!"

Natawa na lang ako ng magbatuhan silang dalawa ng unan. Kapag itong dalawa talaga na ito ang magkasama laging nagrarambulan.

"Mga bata kayo ba'y kumain na? Nagpahanda ako ng paboritong pagkain ni Señorito sa mga katulong." Si nanay Elena.

"Kumain na muna kayong dalawa. May pupuntahan lang ako," sabi ko at tumayo na.

"Hey! Where the hell are you going?"

"Why do you want to know Chrysoprasus Raseil?"

"I'm just asking Mr. Frostier."

"Then you don't need to know. I'll be back after an hour."

Agad na rin akong lumabas ng bahay at naglakad na.

|ROJAINNAH ARKINIAH SCHEINER FROSTIER|

"Nandito na ang Señorito!"

"Naaay! Nandito na si Señorito!"

"Narinig mo na ba ang balita? Nakuuu nandito pala ang anak ni Donya Savannah? At ang balita ay ang gwapo raw nito! Kyaaaah!"

"Oo nga Myrna at may kasama pa daw itong dalawang taga-Maynila rin at parehong gwapo! Kyaaah! Inulan ng gwapo ang Hacienda De Silva!"

Nakikinig lang habang namimigay ako ng pagkain sa mga kasama ni Tatay Ernie sa maisan. Hindi ko sinasadyang pakinggan ang usapan ng mga kapwa ko babae na nagtatanim ng mga oras na iyon. Dumating na pala ang may-ari nitong Hacienda.

"Alam mo na siguro ang balita ano? Rojainnah." tanong sa akin ni Tatay Ernie. Ngumiti lang ako at tumango.

"Mabuti kung gano'n. Naku, kapag nakita mo ang Señorito ay magbigay-galang ka ha? Hindi basta-bastang may-ari lang nitong Hacienda si Señorito. Sana man lang ay may inalam ka kahit papaano sa Señorito," paliwanag pa sa akin ni Tatay na kahapon ko pa ipinagtataka.

Kahapon kasi ay pinipilit niya akong magtungo sa bayan at mag-renta daw ng computer at mag-research ng tungkol sa may-ari ng Hacienda. Hindi ko naman ginawa dahil sa sobrang busy sa sakahan.

"Tatay naman, wag niyong sabihing kaya ninyo inuutos iyon sa akin ay dahil para maireto ako sa Señorito? Alam niyong asawa ko ang anak niyo," sabi ko na nilangkapan ng kaunting biro.

Asawa ko daw kasi si Jason Natividad kaya isa na akong Natividad pero kahit mag-asawa na kami at nagsasama sa isang bahay ay may kulang. Wala kaming anak ni Jason at hindi kami kasal. Hindi daw pwede kaya hindi ko na lang ipinilit ang bagay na iyon.

"Magandang hapon po." Napatigil ako sa ginagawa nang marinig ang boses na iyon.

"Ikaw pala." Boses ni tatay at mukhang kausap na ang bisita. Nakatalikod kasi ako kaya hindi ko makita ang mukha ng kausap ni tatay.

"Mister Feliciano. Nadalaw ho kayo?"

Nandito na naman ang lalaking iyan? Malas naman.

"I came here to see Rojainnah. And I heard a news that Zirco Frostier is here?"

Zirco? Zirco Frostier?

"Ahhhh!"

Napahawak ako sa ulo ko nang bigla itong sumakit. Kainis!

"Hey! Are you okay Rojainnah?" Si Mr. Feliciano

"Opo. O-okay lang ako," sagot ko at bumitaw sa hawak niya. Maniac kasi itong si Mr. Feliciano at may gusto sa akin pero hindi ko pinapansin dahil bukod sa babaero siya, ubod pa ng bastos kaya ayokong nagpupunta siya sa Hacienda para dumalaw.

"Are you really sure Rojainnah?"

"O-opo. Sige na. Tatay mauna na po ako," paalam ko at naglakad na palayo.

Habang naglalakad pauwi ay hindi ko maiwasang magtaka sa nangyari sa akin kanina nang marinig ko ang pangalan ng may-ari ng Hacienda. Parang narinig ko na dati. Pamilyar sa akin pero hindi ko alam kung saan ko narinig.

Hindi sinasadyang mapatingin ako sa malaking bahay ng mga De Silva nang madaanan ko ito. Sa tagal ko ng namamalagi rito ni minsan ay hindi ko pa napapasok o nabibisita man lang ang bahay ng mga De Silva.

"O Rojainnah, may kailangan ka ba?"

Si Aling Elena ang nakita kong lumabas at nagtungo sa akin.

"Wala ang Señorito at ang dalawa niyang bisita rito. Maglilibot yata sila."

Natawa na lang ako sa sinabi ni Aling Elena. Akala niya siguro ay ang Señorito ang ipinunta ko.

"Ay hindi po Aling Elena. Napadaan lang po ako dahil pauwi na rin kasi ako," paliwanag ko sa kanya. Nakangiti naman itong tumango sa akin.

"Paano po mauna na po ako, baka naghihintay na sa akin si Jayson"

"O sige. Mag-iingat ka ha?"

"Sige po. Salamat."

Naglakad na ako palayo.

"Rojainnah?"

Huminto ako ng marinig ko ang boses na iyon. Bakit napakapamilyar nito sa akin?

"Rojainnah, tumingin ka sa likuran mo."

Sinunod ko ang sinabi ng tumawag sa akin.

"It's me."

Nahirapan akong huminga at sumakit ang ulo ko. Iyon na lang ang huling narinig ko bago ako mawalan ng malay.