DUSTIN was wearing a black suit, and he looked dashingly handsome. Ang linis at ang bango niya tignan. I looked away when he towered to me. I could smell the perfume he used before. Paborito kong pabango niya iyon. I swallowed hard. Isa-isa nang nagpasukan sa memories ko ang mga nangayari noon. "It's you again..." I whispered. Of course, I would see him in social gatherings like these. Kilala siya ng lahat. We got a lot of common friends. "Yeah. Francine's dad is my friend. No date?" Tumaas ang kilay ko at saglit lang siyang sinulyapan. Mas lalong tumitibay ang hinala nila kay Dustin. Should I be frank at him? Ayoko talaga na ma-link sa kanya. "I have. Nasa loob na," I lied. Hindi ko siya matignan sa mga mata. "Sino?" I cleared my throat. Napa-isip pa ako kung sino 'yong ka-date ko kaso wala akong maisip. Hindi naman si Linux kasi iniwan nga ako. "Cassiedy Blaire." Napatingin ako sa likuran ni Dustin. Namilog ang mga mata ko nang makita iyong co-model ko noon na si Gerico.
He lifted me. I was so drunk to complain. Maski nga idilat ang mga mata ay hirap na ako.I groaned when I couldn’t feel the ground anymore. Napasubsob ako sa dibdib niya."Hey! Where will you take her, huh?"It's Linux.“I’ll take her home so back off,” matigas na sabi ni Dustin. Hindi ko na narinig na nagsalita si Linux. Hindi ko na rin masundan ang mga pangyayari basta ang alam ko lang ay nakakapit ang braso ko sa leeg niya at nakasubsob ako sa dibdib niya.Damn it! He smells so fuckin' good!"Fuck!" He groaned.Mas sumiksik kasi ako sa dibdib niya para maamoy iyong panlalaking pabango niya na paborito ko."Don't fuckin' move. You're making this hard for me," He whispered.I found myself in his passenger seat. Medyo doon lang ako nagkaroon ng energy at nagkawisyo kaya nakapagsalita na.“I… can go home…” hirap kong sabi at sinubukang idilat ang mga mata kaya nakita ko itong nag-aayos ng seatbelt."In your condition? I bet you can't," anito.Ipinikit ko ang mga mata. Sa totoo lang kay
NATAHIMIK ako. Walang nagsalita sa amin ng ilang minuto. Para bang nagpapakiramdaman kaming dalawa hanggang sa naisipan kong magtanong sa kanya."Are you sure na hindi mo ko nakikita bilang kapatid ko? You love her during that time, kahit magpanggap ako. Ang minahal mo pa rin siya, hindi ako.""Sabi ko sa 'yo na alam ko lahat. Kaya alam kong ikaw ang kasama ko noon. To tell you honestly... I had a gap with my dad and mom. I am mad at my dad for cheating my mom at galit din ako kay mommy dahil sunod-sunuran siya kay daddy kahit nasasaktan na siya. Kaya nang nalaman ko ang plano niyo at gagawin pa niya akong tanga, nagalit ako. I decided to pretend too and have my own plan to make him mad too. Until now, we're not in good terms because of what happened. I don't want to have a surgery before dahil gusto kong ma-frustrate sila, but then... when I started to love you... gusto ko nang tuluyang makakita at aamin ako sa 'yo na mahal kita."I bit my lower lip. Hindi maawat ang dibdib ko sa kal
UMILING ako sa tanong niya.He didn’t say anything, but I witnessed that he looked relieved with my answer.I pouted. Hinila ko ang upuan at tumabi sa kanya.“May girlfriend na siya. Of course, hindi siya dito. He can visit though because we’re friends.”He snorted.Umalis ako sa tabi niya at kinuha ang yogurt sa ref. I sat beside him.“Is that what you’re going to eat for lunch?”Tumango ako at binuksan ang lid. Hindi na siya nagsalita at sumandok na nang pagkain. I opened the lid of my yogurt. Hindi pa ko nakakasimula ay hinawakan na iyon ni Dustin.“You won’t survive the whole day with this. Ito ang kainin mo para tumaba ka kahit kaunti,” sabi niya at iyong plato niya ay ibinigay niya sa akin.Mabilis akong umiling at inurong iyon sa akin.“Hindi ako p’wede nito,” reklamo ko sa kanya at napasimangot dahil kinain nito amg yogurt ko.“We’re not that strict when it comes to our model’s weight. Basta tama ang BMI that’s fine. You don’t have to starve yourself to death so that you can h
TUMAYO ako at ganoon na rin siya. "I think you should see her," he said and composed himself. "Mabilis kong pinahid ang luha sa aking pisngi at naglakad palabas sa kusina pero natigil din at nilingon ko si Dustin na nakatanaw sa akin. He looked at me warily. I took a deep breath. "Come with me. I'll let you meet her..." maos kong sabi. Unti-unting namumuo ang bikig sa aking lalamunan at mas dumoble ang kaba ko dahil sa desisyon na ngayon ko lang din pinag-isipan ng mabuti at ngayon ko na rin gagawin. I witnessed how his reaction changed. His eyes glowed and lifted a smile. Dustin looked excited. Umiwas ako ng tingin. I never expected that he would react like this. Para akong nasa ulap. Nalulunod ang puso ko sa halo-halong emosyon. Tumango siya habang pinasadahan ng daliri ang buhok. Tinalikuran ko siya. Mabilis kasing bumalik ang pamumuo ng luha sa aking mga mata. Hindi pa rin natitigil ang iyak ni Cassiopeia. Naririnig ko na maging ang pag-be-baby talk ni Ate Rhea sa kanya.
MARAHAN kong binuksan ang pinto. Tahimik lang siya nang sumunod sa akin. I silently observed him. Pinasadahan nito ng tingin ang buo kong kwarto. Wala namang ibang choice kundi dito kami mag-usap para may privacy.Niyakap ko ang sarili. I couldn't look in his eyes because I'm guilty. Namumula ang mata at ilong ko. I didn't know that I'll be very emotional when I admit the truth. Kung sabagay, hindi ko naman naisip noon na aaminin ko ito sa kanya. Na darating ang panhaon na magkikita pala kaming dalawa at magkakasama pa."I want to know... everything—what happened, and your reasons, Cassiedy," malamig niyang sabi.I met his cold stares. Pulang-pula ang mga mata niya at napabuga ng hangin na tila ba nagtitimpi.I gulped.Dustin cleared his throat and walked towards the window. Hinawi niya ang kurtina dahilan para pumasok ang liwanag na galing sa labas.Nilingon niya ako ng kaunti habang ang dalawang kamay ay nasa beywang nito.I looked down. Alam kong nag-aantay na siya nang paliwanag ko
NGUMUSO ako sa sinabi niya. I don't know how to feel that he's jealous of Blake. A part of me is overwhelmed and worried that he might see Blake as a competitor. “Don’t tell me you allow to call him as dad?” malamig na sabi nito. Hindi mapagkakaila na naiinis talaga siya kay Blake. Umiling ako. “Ninong siya ni Cassiopeia.” Ngumuso si Dustin pero halata pa rin ang iritasyon sa mukha. Bumaba ang tingin ko sa kamay kong hawak-hawak niya. I don’t know what we're doing. Kung ano bang tawag nito. Hindi naman ito normal na komprontasyon o ano. I let him do everything he wants with him. Hinayaan ko nga na hawakan ang kamay ko. Hinayaan ko siya sa mga sweet gestures niya. I don’t know where to start to say that I love him. Gusto ko muna i-enjoy rin ang feeling na nililigawan niya ako kahit na… Parang hindi naman yata ligaw na ito dahil may privilege siya na gawin ‘yong gusto niya tulad ng pagyakap sa akin. I want to experience how to be courted by him. Titignan ko kung gaano ba siya ka
MASYADO akong conscious sa galaw ko dahil sa kanya. Imbes na dapat ay normal ang kilos ko naging pino lalo.I remember my old self. Ganito kasi ako noon sa kanya hanggang sa nagi ng kumportable ako sa presensya niya lalo na sa iisang bahay lang kami noon nakatira.Para akong bumalik sa dati. Nagtagal ako sa banyo para maligo. Matagal naman ako talaga pero hindi ito ang normal ko na inabot ng isang oras. I want to make sure na super malinis ako at mabango.Bakit? Aamuyin ka ba niya?Napapikit ako ng mariin. At the back of my mind, I think that he might hug me or something. Iniisip ko tuloy na ako na lang kaya lumipat sa sofa. Nakaka-tense siya katabi sa kama.I was wearing my nightgown when I saw him in front of his laptop while talking to someone on the phone.I frowned.Mas lalong lumalim ang gitla ng noo ko dahil may dalawang maleta na ang nasa loob ng kwarto ko. He can’t see my reaction dahil nakatalikod ako.“I want it done as soon as possible and deliver it here.”Tumaas ang kil
I saw her first when she walked in the pedestrian lane while I was waiting for the red signal to turn green. She's wearing her school uniform—hugging her two books while wearing an earphone.She caught my attention, and I don't know why I was stunned when it's obvious that she was way younger than me. Hindi ko na namalayang nag-go signal na at kung hindi pa nagbusina ang sasakyang nasa likuran ko ay mapapako na talaga ang mga mata ko sa kanya.That was the first, and she did not get out of my mind easily. Tatlong araw ko siyang naiisip at pinipigilan ko lang 'yong sarili ko na ipahanap siya.But fate seem like playing with me when I saw her in a bookstore. Sinamahan ko 'yong kaibigan ko sa mall kahit na hindi ko hilig na pumunta rito. Kung hindi lang ako natalo sa car racing namin edi hindi na sana ako parang alila niya."Bro, bantayan mo muna. Kailangan ko ng canvas—"I groaned and cut him off."Fuck! Bilisan mo!" I said annoyingly.Sinipa ko pa ng bahagya iyong cart sa inis. Tatawa-
HE slowly lifted me from the bathtub. Umagos ang tubig mula sa aking dibdib pababa sa aking katawan. Dustin groaned when his tongue entered to explore my mouth. Napatingala ako at mas lalong napakapit sa kanya. Masyadong madulas ang aking katawan dahil sa nilagay ko sa tubig kaya maingat niya akong binaba sa sahig habang hindi pinuputol ang mainit at malalim na halik. Halos mamula ang labi ko sa tindi ng paraan ng paghalik niya sa akin. Para bang ayaw na iyong pakawalan. Dahan-dahan niyang hiniwalay ang labi sa akin pero panaka-naka akong pinapatakan ng halik. Hinawakan niya ang magkabilang pisngi ko at ipinagdikit ang ilong naming dalawa habang namumungay na tinitignan ang aking labi. He licked his lips. Basa na ang suot nitong pants dahil sa akin. I could also feel his thick member poking my stomach. "I love you..." ulit nito at ramdam ko ang init ng hininga niya sa ilong ko. I swallowed hard. "I... love you too," maos kong sabi. Naghurumentado ang puso ko at mas namula ang pi
NANATILI ang mga mata ko sa labas ng bintana ng sasakyan habang yakap si Pia sa aking dibdib. She was peacefully sleeping. Walang nagsasalita ni isa sa amin ni Dustin sa sasakyan. Dustin is beside me—his eyes closed, but his forehead creased. He is into deep thinking. I bit my lower lip. Sumandal ako sa upuan. Hindi naging maganda ang pagtatapos ng dinner namin kanina. "I didn't do anything. Bakit hindi siya ang tanungin mo? May ginawa ba ako sa 'yo, hija?" tanong ni Tito Joaquin sa akin. "Wala naman, anak. Emosyonal lang itong si Cassy," segunda naman ni Tita Tamara. Umiling ako kay Dustin para ipaalam na wala talaga. He looked at me intently. He sighed and looked at his parents again. "Dad, mom... I knew that there was something while I was away. Saglit lang akong nawala pero umiyak siya? Anong nakakaiyak sa pinag-usapan niyo?" Tito Joaquin smirked and shook his head while leaning on his chair—looking at us as if we were nothing. "I can't believe you're being rude to your pa
MY hands were trembling, and I was sweating bullets as we walked inside the restaurant. Sa five star hotel sa Taguig kami mag-di-dinner at tatlo lang kami ngayon na kikitain ang mommy niya. Iniwan ko na si Ate Rhea muna sa hotel."Your hand is cold," puna ni Dustin nang hawakan niya ang kamay ko.I pouted. Tiningala ko si Cassiopeia na hawak-hawak niya. Iyong security guard niya ang nagtulak ng stroller ni Pia. Ayaw na kasi nitong manatili doon at gustong magpakarga. I am just thankful na hindi siya umiiyak kay Dustin. Mahihirapan din kasi ako gawa ng suot ko ay rose gold spaghetti strap na below the knee ang tabas.Nakapusod ang buhok ko at light make-up lang ako ngayon."Si Mommy lang 'yon. Relax..." He whispered.Sinalubong agad kami ng manager."Good evening, Mr. Roberts and Ms. Blaire. Your parents are already in the VIP room."I smiled and greeted the male manager. Hindi sumagot si Dustin sa kanya dahil napatingin sa anak nitong biglang humagikgik dahil maraming nakikita na bag
NAUMID ang aking dila sa narinig. I remained stoic. Ayoko na makita niyang apektado ako sa mga sinabi niya."Look at me... please." He whispered.I got a goosebump because of his hoarse voice. I find it attractive. Mariin kong kinagat ang ibabang-labi. Hindi ko siya sinunod pero naramdaman ko iyong paglapat ng palad niya sa braso ko.Ipinikit ko agad ang mga mata kaya lang nahuli niya ako."Baby, huling-huli ka na..." maos niyang sabi.Marahan akong dumilat pero hindi ko pa rin siya nilingon. Ang palad niya ay nasa braso ko pa rin."Bakit ba? I'm going to sleep now. Nasagot ko naman 'yong tanong mo kanina," mahina kong sambit."I'm not done. Marami pa kong gustong pag-usapan natin."Doon ko na siya nilingon at naabutan ko iyong kaseryosohan sa mga mata niya. Lumayo siya ng kaunti sa akin at sumandal sa headboard ng kama. He was wearing a sando and a boxer shorts.Anong gusto niyang mangyari? Magkukwentuhan kami?"I easily get jealous. I am clingy and sometimes possessive."Napakurap-k
TAHIMIK ako nang bumalik kami sa loob. Binati ko si Tita Wendy kanina at hindi ko naman naramdaman na sobrang tagal naming hindi nagkita dahil very welcoming ang aura pa rin niya. I felt guilty kasi hindi ako um-attend last time noong birthday niya kahit na nasa Cavite na ako noon. "You should go now. Akala ko may gagawin ka pa after this? Ako na muna ang bahala sa mag-ina mo," sabi ni Tita Wendy habang nilalaro si Pia na nakaupo sa kandungan na ni Ate Rhea. Nakaupo lang din ako at pinapanuod sila. "I'll stay here. Nasabi ko na sa secretary ko ang gagawin. I thought you're going to Makati Med?" Napabaling ako kay Tita Wendy. "What happened, Tita? Are you okay?" Ngumiti siya sa akin. She still look the same. Hindi naman kasi ganoon katagal 'yong huli kaming magkita. "I visited a friend of mine. Naka-confined sa Makati Med. Sabi ko dadaan na muna ako rito kasi malapit lang. Tapos... andito pala ang baby mo. She's adorable! Nangigigil ako, hija. Gusto kong iuwi." Humalakhak si Tit
HE was wearing a business suit. Maaga siyang nagising para mag-ready na pumasok sa office. Wala si Ate Rhea at sila lang dalawa ang nasa kwarto. Niingon niya ako habang buhat si Pia. "You're awake..." he said. He looked at me then with a smile. Dustin lifts his daughter to put her in the crib. "There you go!" He laughed. Natawa pa si Pia noong una dahil umangat siya sa ere lalo na matangkad ang tatay niya. But when she's inside the crib, umiyak na siya at tinataas ang kamay para magpakarga sa ama. Ngumuso ako habang pinapanuod ang dalawa. I walked towards them. "Ayaw niya ng magpababa," I whispered. Dustin grinned and carried his daughter. "That's more I like it. She will always look for me," he said proudly. The side of my lips lifted. Natahimik si Pia dahil nasa bisig na siya ulit ni Dustin. "Because you play with her. Ganyan ang gusto niya, eh. Where's Ate Rhea?" I asked. Nagtitili at humahagikgik si Pia dahil inangat pa siya lalo ni Dustin. "She's making breakfast," sago
MASYADO akong conscious sa galaw ko dahil sa kanya. Imbes na dapat ay normal ang kilos ko naging pino lalo.I remember my old self. Ganito kasi ako noon sa kanya hanggang sa nagi ng kumportable ako sa presensya niya lalo na sa iisang bahay lang kami noon nakatira.Para akong bumalik sa dati. Nagtagal ako sa banyo para maligo. Matagal naman ako talaga pero hindi ito ang normal ko na inabot ng isang oras. I want to make sure na super malinis ako at mabango.Bakit? Aamuyin ka ba niya?Napapikit ako ng mariin. At the back of my mind, I think that he might hug me or something. Iniisip ko tuloy na ako na lang kaya lumipat sa sofa. Nakaka-tense siya katabi sa kama.I was wearing my nightgown when I saw him in front of his laptop while talking to someone on the phone.I frowned.Mas lalong lumalim ang gitla ng noo ko dahil may dalawang maleta na ang nasa loob ng kwarto ko. He can’t see my reaction dahil nakatalikod ako.“I want it done as soon as possible and deliver it here.”Tumaas ang kil
NGUMUSO ako sa sinabi niya. I don't know how to feel that he's jealous of Blake. A part of me is overwhelmed and worried that he might see Blake as a competitor. “Don’t tell me you allow to call him as dad?” malamig na sabi nito. Hindi mapagkakaila na naiinis talaga siya kay Blake. Umiling ako. “Ninong siya ni Cassiopeia.” Ngumuso si Dustin pero halata pa rin ang iritasyon sa mukha. Bumaba ang tingin ko sa kamay kong hawak-hawak niya. I don’t know what we're doing. Kung ano bang tawag nito. Hindi naman ito normal na komprontasyon o ano. I let him do everything he wants with him. Hinayaan ko nga na hawakan ang kamay ko. Hinayaan ko siya sa mga sweet gestures niya. I don’t know where to start to say that I love him. Gusto ko muna i-enjoy rin ang feeling na nililigawan niya ako kahit na… Parang hindi naman yata ligaw na ito dahil may privilege siya na gawin ‘yong gusto niya tulad ng pagyakap sa akin. I want to experience how to be courted by him. Titignan ko kung gaano ba siya ka