Chapter 33

Adaline

"What was that?" Ang pambungad na tanong sa akin ni Jackson the moment I stopped my car.

Pagkatapos ko siyang makita kanina sa gilid ng kalsada, malapit sa mansyon ay ilang minuto pa kaming nagkatitigan bago siya lumapit sa akin at sinabing kailangan naming mag-usap. And so I brought him here, to a park where only a few people go since this place is quite far and secluded, which is perfect for this conversation that we are about to have.

Sa totoo lang ay nagulat ako. Hindi ko inaasahan na si Jackson pa ang pinakaunang makakahuli sa amin ni Terrance. Maliban sa gulat ay kinakabahan din ako. Kinakabahan ako sa kung ano ang sasabihin ni Jackson at sa kung ano ang magiging tingin niya sa akin. Ngunit hindi ko iyon ipinakita. I tried really hard to not let my emotions be visible on my face. I let my face remain stoic.

I gripped on the steering wheel tightly and without looking at Jackson, I answered his question with a very calm face. "It is exactly what you saw. We were kissing."