Adaline"What was that?" Ang pambungad na tanong sa akin ni Jackson the moment I stopped my car.Pagkatapos ko siyang makita kanina sa gilid ng kalsada, malapit sa mansyon ay ilang minuto pa kaming nagkatitigan bago siya lumapit sa akin at sinabing kailangan naming mag-usap. And so I brought him here, to a park where only a few people go since this place is quite far and secluded, which is perfect for this conversation that we are about to have.Sa totoo lang ay nagulat ako. Hindi ko inaasahan na si Jackson pa ang pinakaunang makakahuli sa amin ni Terrance. Maliban sa gulat ay kinakabahan din ako. Kinakabahan ako sa kung ano ang sasabihin ni Jackson at sa kung ano ang magiging tingin niya sa akin. Ngunit hindi ko iyon ipinakita. I tried really hard to not let my emotions be visible on my face. I let my face remain stoic.I gripped on the steering wheel tightly and without looking at Jackson, I answered his question with a very calm face. "It is exactly what you saw. We were kissing."
Adaline"Saan ka nagpunta kanina?" Iyon kaagad ang itinanong sa akin ni Terrance nang makapasok na siya sa kwarto ko.Hatinggabi na, and unlike what he did these past few days, he did not wake me up by pleasuring me. Instead, he texted me and asked me if I am still awake.At dahil hindi pa rin naman talaga ako tulog dahil walang tigil pa rin ang isipan ko sa kakaisip kay Jackson at sa naging usapan namin kanina kahit pa pinipilit ko ng wag iyong alalahanin, ay nireplayan ko na lamang si Terrance, telling him that I am still wide awake and waiting for him. I was thinking that seeing Terrance might make me stop from worrying about Jackson and would make me focus on my plan instead. "I went to the mall and did some window shopping. Naisip ko kasi na mas magandang hindi nila makita na sabay tayong umuwi kaysa ang mag-imbento na naman ako ng kung anu-ano." Pagsisinungaling ko. Ayoko ng sabihin kay Terrance na nakita kami ni Jackson. Baka kasi kung ano pa ang maisipang gawin ng gagong 'to
AdalineGusto kong bumunghalit ng tawa when I saw how epic Brianna's reaction is. That confusion, shock, and anger look on her face is a sight to behold. I even wanted to take a photo of her to commemorate this joyous moment.Mabuti na lamang talaga at nagpilit akong sumama kay Terrance.When Terrance told me about his plan tonight ay talagang nagpumilit ako kay Terrance na sumama. Sa una ay humindi pa siya dahil ayaw niya raw na magkagulo kami ni Brianna at masaktan ako, pero hindi ako pumayag na hindi ako sasama.It's because I know that he will try to end everything with Brianna in the calmest and most peaceful way possible, and I don't want that. So I told him that I should be with him to support him, and that I will never let him take all the blame. I told him that we are in this together.And he bought that lie. It sounds unbelievable but he really believed what I said.What a naive man.At heto na nga kami ngayon. And I am now about to witness one of the most memorable moments
AdalinePagkatapos naming umalis ng restaurant ay hindi na umimik pa ulit si Terrance. Hindi ko rin alam kung ano ang nararamdaman niya because his face is emotionless. Ngunit napansin ko kung gaano kahigpit ang hawak niya sa manibela habang nagdadrive siya nang pauwi na kami.Hanggang makarating na kami sa mansyon ay tahimik parin siya. Ni hindi nga niya pinansin si Mama Teresita nang tanungin siya nito kung saan siya galing at bakit daw kami magkasama. Dire-diretso lamang siya na pumasok sa kwarto niya. At dahil hindi sumagot si Terrance ay ako naman ang pinigilan at kinuwestiyon ni Mama Teresita."Did something happened, hija? At bakit magkasama kayo ni Terrance? Akala ko ba ay may aasikasuhin ka na importante?" Takang-taka at sunod-sunod na tanong ni Mama Teresita sa akin.Nginitian ko si Mama Teresita. "Mas mabuti po siguro, Mama kung si Terrance na lang po ang sumagot sa mga tanong niyo." Then I slightly bowed my head saka ako nagpaalam na, "Magpapahinga na po ako." Hindi naman
Adaline"I am now with Adaline. We are together." Terrance announced to his parents with a serious and determined face."Ano ang ibig mong sabihin, Terrance?" Ani Mama Teresita na para bang hindi siya makapaniwala sa kanyang narinig.Humigpit ang hawak ni Terrance sa kamay ko, and with a still a determined face, he said, "I meant exactly what I said, Mama."Mama Teresita turned speechless. Nanatili lamang siya na nakatitig kay Terrance at tila hindi parin siya makapaniwala sa kanyang nakikita at mga narinig. And I totally understand her.Kahit sino ay naman talaga na nakakaalam sa naging nakaraan naming tatlo nila Brianna ay magugulat sa mga nangyayari ngayon. I mean, who wouldn't be surprised and perplexed with Terrance's choice of me, his ex-wife, whom he left for Brianna, his mistress and now fiancee, six years ago. "Why?" Ang biglang tanong ni Papa Rinaldo na siyang dahilan upang mula kay Mama Teresita ay naibaling namin sa kanya ang atensyon namin ni Terrance.Hindi ko parin ma
Adaline"So, you're saying that starting today, Terrance will be living with you?" Hindi makapaniwalang sabi ni Regina nang kinabukasan ay tinawagan ko siya through video call upang ipaalam sa kanya ang mga nangyari.At heto na nga siya ngayon, gulat na gulat at hindi makapaniwala sa bilis ng mga pangyayari. "Well, Papa Rinaldo told him that he is now on his own, so basically, he has been thrown away by his own parents. And since that asshole is now so into me, he suggested that we should live together dahil hindi na daw niya kayang malayo sa akin." I answered while rolling my eyes.Yes. Terrance was disowned by Papa Rinaldo. Pagkatapos ng nangyaring sagutan naming apat, or more like tatlo, ay ipinatawag ni Papa Rinaldo si Terrance kinahapunan and Papa Rinaldo told Terrance na hindi na raw niya kaya ang mga kagaguhang ginagawa ni Terrance, kaya bahala na daw si Terrance sa buhay niya. Inalis na rin ni Papa Rinaldo si Terrance sa posisyon niya sa MI. As for me, it was my own decision
AdalineHindi ko magawang pakalmahin ang puso ko habang binabaybay ng kotse na kinalulunanan ko ang daan patungo sa daan patungo sa lugar kung saan kami magkikita ni Jackson.Pagkatapos kong mabasa ang mensahe na ipinadala niya ay nagdalawang-isip pa ako kung sasagutin ko ba ang text niya o hindi. Ngunit sa huli ay napagdesisyunan ko na sagutin na lamang ang text niya at makipagkita at makipag-usap sa kanya. Napagisip-isip ko kasi na mas tamang mag-usap ulit kami para mapag-usapan na namin ang hindi namin nagawang pag-usapan noong huling beses na nag-usap kami.I know I told Regina that I am fine with my friendship with Jackson being ruined and that I have already prepared myself for this, but the truth is, I am not totally fine with it. Kahit papaano ay gusto ko namang isalba ang relasyon namin ni Jackson bilang magkaibigan. O kahit hindi na maibalik ang pagkakaibigan namin, kahit ang tingin nalang niya sa akin, kahit ang tingin lamang niya na magkapareho lamang kami ni Brianna, kah
Adaline"What?" Ang tanging naibulalas ko sa sinabing iyon ni Terrance.Bahagyang nanlaki ang mga mata ko, at bahagya rin na umawang ang bibig. My brain's ability to think has ceased, while my heart, which had stopped beating for a brief moment, is now beating rapidly again.Hindi ko malaman kung ano ang sasabihin ko o kung ano ang mararamdaman ko. I just sat next to Terrance, who was still looking down the floor with a troubled expression."Her manager just called me to tell me what happened; Brianna was apparently overdosing on sleeping pills and drinking alcohol last night." Problemadong sabi ni Terrance, saka siya bumuntong-hininga. "I should have believed her when she told me yesterday that she couldn't live without me; I should have talked to her; and I should never have been a jerk to her.""H…how is she then? Is she alright?" Sa wakas ay nahanap ko na ang boses ko.Nanatiling sa sahig nakatuon ang mga mata ni Terrance ng sagutin niya ako. "She's still in the hospital, and whil