RepentAng pagsisisi ay hindi lamang nasa salita, kundi nasa gawa. Ang puso na nagsisisi ay handang magbago at ituwid ang pagkakamali📿 MARIKAH SYCHELLE Walang kahit na anomang pagsisisi akong nadarama matapos niya akong gawaran ng halik sa aking labi. Nananatili na magkadikit ang aming mga noo habang nakatitig sa isa't-isa. Kay sarap nga naman na magmahal, lalo na kung isang Hideo Canliagn ang magmamahal sa'yo. Ang pagmamahal na ipinadarama niya sa akin ay pawang kapayapaan ng aking puso at kaisipan kahit na hindi alintana sa akin na siya ang aking pinipili. Hindi ako nakalaan sa Panginoon, bagkus ay inilaan siya sa akin. Pinili ko siya ng walang pag-aalinlangan. Ang tanging gagawin ko na lamang ngayon ay magkaroon ng lakas ng loob upang masabi ito kay Lola Perla...Alam ko na labis ko siyang masasaktan sa desisyon ko na ito. Iyon ang kinatatakot ko ngayon. Lalo na at alam ko na may sama pa rin siya ng loob dahil tandang-tanda kung paano niya pinagtabuyan noon si Dok Hideo sa la
AgonyHindi lahat ng sakit ay sigaw; minsan, ito ay tahimik na pagluha sa gabi, isang bigat sa dibdib na hindi maipaliwanag, at isang ngiting pilit upang itago ang matinding dalamhati.👨⚕️HIDEO ADONISNapatitig ako sa papel, habang mahigpit pa ring nakahawak sa mga kamay ni Marikah. Ramdam ko ang bahagyang panginginig ng aking mga daliri, pero mas matindi ang bagyong bumabangon sa loob ko.Muli akong tumingin kay Athena, humugot ng malalim na hininga, pilit na pinapakita ang damdaming unti-unting nagbabadyang sumabog. Kailangan kong magpigil."Saan mo ito nakita, Athena?" Tanong ko, mahinahon ngunit may bigat sa bawat salita.Napahigpit din siya ng hawak sa rehas ng hagdanan, waring kinakalma ang sariling galit bago sumagot."Sa dati mong silid." Malamig ang kanyang tinig. "Pinagpaalam ko na kay Kuya Ivo na gamitin iyon pansamantala, mas maluwag kasi para sa mga gamit namin. Natagpuan ko 'yan habang nililinis ang kwarto."Tahimik akong napasinghap."Pwes, magpapaliwanag ako, Athena.
ValorAng tunay na tapang ng pag-ibig ay hindi nasusukat sa tamis ng matatamis na salita, kundi sa kakayahang manatili at ipaglaban kahit sa gitna ng sakit at pagsubok.📿MARIKAH SYCHELLE Tinapos ko ang pag-ikot ng rosaryo sa aking mga daliri habang tahimik na inuusal ang panghuling dasal sa aking isipan. Nasa loob pa rin ako ng sasakyan ni Dok Ivo, pahatid patungong Marikavan.Dumaan siya sa isang sikretong shortcut, kaya hindi na namin kinailangang makipagsapalaran sa trapiko ng Lipa City. Ngayon, binabagtas na namin ang mahabang daan patungo sa aming bayan.Siya ang unang bumasag ng katahimikan. "Kung hindi ako nagkakamali, isa ka sa mga madre sa Cathedral sa Lipa?""San Sebastian?""Oo.""Tama ka. Doon ako nag-temporary vows."Lumiko siya, papasok na sa aming bayan."Nakikita rin kita sa San Sebastian. Isa ka rin bang sakristan doon?"Namukhaan ko siya. Noong nagkumpil ako, isa siya sa mga sakristan na natatandaan ko."Oo... Pero hindi rin ako nagpatuloy sa seminaryo."Nag-atubil
Affirmation Ang tunay na pag-ibig ay hindi lang sinasabi, kundi ipinapakita sa bawat araw. Sa kabila ng lahat, ikaw pa rin ang pipiliin at mamahalin ko nang walang pag-aalinlangan.👨⚕️ HIDEO ADONISHawak ko ang papel na matagal nang nakatago sa pahina ng aking lumang Pharmacology book—isang lihim na pilit kong ibinaon sa limot. Habang papalapit ako kay Athena, naramdaman kong muli ang bigat ng mga alaalang bumalot sa akin noon.Itinago ko ito, hindi upang makalimutan, kundi upang hindi matuklasan nina Mom at Dad ang madilim na balak na bumalot sa isip ko noon. Akala ko, iyon lamang ang paraan para matapos ang sakit para tuluyan nang mapawi ang hinagpis na iniwan ni Sychelle. Pinaniwala ko ang sarili kong natanggap ko na ang kanyang pagkawala, ngunit nang bawian ng buhay si Ponce sa selda, parang binuksan muli ang sugat na akala ko’y matagal nang naghilom.Muli, huminto ang mundo ko. Mas lalo akong binalot ng matinding paninisi dahil sa akin, nawala sila. Ako ang dahilan. At sa ba
Permission Ang paghingi ng permiso upang pakasalan ang babaeng mahal mo ay hindi lamang isang tradisyon, kundi isang tanda ng respeto—sa kanya, sa kanyang pamilya, at sa pagmamahal na nais mong ipaglaban habang buhay.👨⚕️ HIDEO CANLIAGN Napatingin ako sa ibaba habang patuloy na lumulutang ang helicopter sa himpapawid. Sa kabila ng kadiliman ng gabi, kumikislap ang napakaraming bituin sa kalangitan, at ang bilog at maliwanag na buwan ay tila ilaw na gumagabay sa mapayapang dagat ng Isla Marikavan.Muling sumagi sa isip ko ang mga kwento ni Marikah at kung paano niya inilarawan ang kagandahan ng kanilang isla. Tunay ngang payapa itong pagmasdan, kahit kakaunti lamang ang mga tahanang nakatayo rito, kabilang ang sa kanila.Napabuntong-hininga ako bago ibinaba ang tingin sa natatanaw kong dalampasigan. Doon ko naisip ipalapag ang helicopter sa hindi kalayuan mula sa isang two-story house na eksaktong tumutugma sa paglalarawan ni Marikah. Kung tama ang aking alaala, iyon ang tahanan ni
ChoiceAng tunay na pag-ibig ay hindi lang tungkol sa damdamin, kundi sa pagpili. Pinipili mong mahalin ang isang tao araw-araw, kahit sa gitna ng pagsubok at pagbabago📿 MARIKAH SYCHELLE Habang nananatiling nakaluhod sa harap ng altar, tumingala ako at pumikit, pinakikinggan ang katahimikan na tila yakap ng Maykapal matapos ang isang oras ng mataimtim na pananalangin.Nang dumating ako rito kanina, kasabay namang nagsimula ang misa para sa Paggunita sa Mahal na Poong Nazareno. Hindi ko iyon iniwasan at sa halip, tahimik akong nakiupo at nakinig, hinayaang lamunin ng mga salita ng homily ang bumabagabag sa aking puso.Pagkatapos ng misa, hindi ko na inaksaya ang oras. Kaagad kong hinanap si Mother Superior Glen. Nang magtagpo ang aming mga mata, isang matamis na ngiti ang gumuhit sa kanyang mukha bago kami mahigpit na nagyakapan. Ilang buwan na rin mula nang huli niya akong makita.Sa yakap na iyon, doon ko na sinabi ang aking pasya—ang hindi na ipagpatuloy ang landas ng pagmamadre.
MARIKAH SYCHELLE Puno pa rin ng kasabikan at di-makapaniwalang saya, nagtungo kami sa isang mataas na gusali. Tahimik naming tinahak ang daan patungo sa elevator, at habang paakyat ito, naramdaman ko ang mahigpit na paghawak ni Hideo sa aking kamay na tila pinapaalala niyang hindi na kami magkakahiwalay pa.Nang makarating kami sa pinakahuling palapag, inakyat pa namin ang hagdan patungo sa rooftop. Doon, sa ilalim ng mga bituin, ay nakatambad ang isang helicopter—ang parehong sasakyang ginamit niya upang makarating agad sa Batangas, upang ako’y maabutan.Napangiti ako habang tinatanaw ito. Hindi ko akalaing ang gabing ito ay magiging simula ng isang panibagong kabanata sa aming buhay.Mahigpit kaming magkahawak-kamay habang lumalapit sa helicopter. Nang malapit na kami, marahan akong inalalayan ni Hideo upang sumakay.Habang papasok ako, naramdaman ko ang malamig na simoy ng hangin mula sa taas, ngunit sa kabila noon, ni katiting na kaba ay wala akong nadama. Hindi ako natatakot.D
HIDEO ADONIS Maaga akong nagising upang asikasuhin ang lahat ng kailangang ihanda para sa araw na ito. Biglaan man ang lahat, laking pasasalamat ko na lamang at umayon ang wedding organizer na kinausap ko. Hindi naman naging abala para sa kanila dahil isang intimate wedding lang ito, tanging ilang piling saksi ang naroon. Ibinahagi ko sa kanila ang bawat detalye, pati na rin ang lokasyon ng simbahan—isang lugar na matagal ko nang inihanda. Sa kabutihang palad, natapos ito bago pa ang itinakdang pagbubukas sa susunod na buwan. Ngunit ngayon, mas naging makahulugan ito para sa akin. Sa simbahan na ito ko tutuparin ang pangakong habambuhay—dito ko pakakasalan ang babaeng pinakamamahal ko. Pinili kong ipangalan ito sa isang bagay na malapit sa aking puso: Our Lady of Healing Grace—isang tahanan ng pananampalataya, pag-ibig, at bagong simula. Narinig kong nagising na rin sina Dok Ivo at Harmony. “Ako na ang bahala kay Marikah kapag nagising siya. Tawagan mo na lang ako kapag ayos na a
Tenderness Sa katahimikan ng isang haplos, naroroon ang dasal—hindi sa salita, kundi sa pusong marunong magmahal nang walang alinlangan👨⚕️ HIDEO ADONISNapahaba at napasarap ang tulog namin ni Marikah. Pagdilat ng mga mata ko, alas singko na ng hapon.Buti na lang talaga at wala akong naka-schedule na surgery ngayon. Halos si Athena na rin ang humahawak ng karamihan sa mga paperwork sa ospital. Unti-unti na rin niyang tinatanggap ang responsibilidad bilang kapalit ko sa Board of Directors ng HC Medical City.Ang totoo niyan, malaking ginhawa sa akin ang lahat ng ito.Matapos kong tuluyang mabayaran ang malaking utang ko sa mga Xi, lalo pang napadali ang merging nang ikasal sina Athena at Dok Ivo. Sa kanilang mga kamay, alam kong mas mapapatakbo nang maayos ang ospital ito'y magiging mas moderno, mas matatag, at mas makatao.Ngayon, mas kaya ko nang tutukan si Marikah at ang pagbubuntis niya. Mas mahalaga siya kaysa sa alinmang titulo o tungkulin.Pero bago ko tuluyang talikuran an
Intention Sa likod ng bawat kilos na payapa, naroon ang layuning dalisay—Pag-ibig ang binhi, at kabutihan ang ani ng pusong tunay.👨⚕️HIDEO ADONISIsang panibagong araw na naman ng pagpapanggap, isa na namang hakbang upang mas mapalapit ako sa halimaw. Kailangan kong makakalap ng mas matibay na ebidensya. Gusto man naming ipahuli siya agad-agad, wala kaming sapat na lakas ng ebidensya. Lalo na at naka-pending ang kaso, sapagkat hindi pa rin natutukoy kung saan nagtago ang dati niyang pagkatao.Kaya kailangan kong paghandaan nang husto ang bawat galaw. Hindi ito basta kasong pwedeng isapubliko nang walang matibay na basehan. Sa sandaling mailantad ko sa buong mundo ang tunay niyang pagkatao. Ang pagiging kriminal niya, dapat ay wala na siyang matakbuhan.Kung hindi lang sa lakas ng koneksyon niya mula sa mga taong bahagi ng black market at mga notoryus na personalidad ay matagal na sana siyang nahuli. Kaya’t pinaasikaso ko na kay Dominador ang pagsuyod sa lahat ng contact niyang ma
CraveHindi kita basta gusto—ikaw ang hinahangad ng puso kong matagal nang nauuhaw sa tunay na pagmamahal👨⚕️HIDEO ADONISLulan kami ng sasakyan patungo sa lamay sa Nasugbu. Tahimik ang biyahe, at nakahilig si Marikah sa aking balikat habang mahimbing na nakapikit. Hawak ko ang kamay niya na mainit at banayad ang tibok, gaya ng palaging nagpapasaya sa akin.Alam ko namang may mga kakaibang cravings talaga ang mga buntis. Noon, tinatawanan ko pa si Yang Xi dahil sa pinaglilihian ng asawa niya—isang mangga raw, pero hindi basta-basta. Dapat galing pa sa pinakaunang puno ng mangga dito sa Pilipinas. Akalain mong gano’n ka-specific?Ngayon, mukhang siya naman ang makakabawi ng tawa. Kapag ikinuwento ko ang panibagong misyon ko, maghanap ng burol, hindi para maglamay kundi para lang makakain ng sandwich na mula roon. Tiyak, ako naman ang pagtatawanan.Buti na lang talaga may lamay kaming pupuntahan. Kung wala, malamang naghanap pa ako ng burol sa Google Maps, kahit dis-oras ng gabi.“Sa
Deceive They smiled like the morning light, yet behind their gaze was the shadow of deceit. With every sweet word, I slowly faded away.👨⚕️HIDEO ADONISNasa meeting room kami ngayon ng team ko upang talakayin ang nalalapit na operasyon ni Les. Naka-iskedyul ito sa susunod na linggo, kaya puspusan na ang aming paghahanda—lalo na ako.Matapos ang ilang diskusyon, nagsitayuan na ang karamihan sa mga kasamahan ko, maliban kay Doktora Hera. Siya na lamang ang naiwan, abala at nakatutok sa kaniyang MacBook. Tahimik akong nakaupo, pinagmamasdan siya, habang muling bumabalik sa isip ko ang naging pag-uusap namin ni Dominador.Noong nakaraang linggo, dumating siya bitbit ang mga impormasyong nakuha niya mula sa Thailand.“Mabuti na lang at nabanggit ni Sisteret ang ‘what if’—na baka nagbago siya ng mukha, o buong pagkatao. Hindi ako mapalagay. Kaya bumalik ako sa Thailand. At ito ang lahat ng nakalap kong impormasyon—galing pa sa mga notorious na personalidad sa black market. Kasama pala ro
MergeSa pagsasanib ng ating mga landas, hindi na ako at ikaw, kundi tayong dalawa—magkaibang kaluluwa na ngayon ay iisang tibok.👨⚕️HIDEO ADONISInirapan ako ni Dok Rat at muling tinalikuran habang nasa isang sulok kami ng kanyang clinic. Katapat ng kinalalagyan niya ang bintanang may dim na kurtinang kulay baby pink. Sa kabilang dako, ang aking asawa'y lumipat sa may couch at inihilig ang ulo sa sandalan sapagkat nakakaramdam daw siya ng pagkahilo. Kaya nga dapat na talaga siyang masuri nitong si Dok Rat para malaman na namin ang mga nararapat gawin.Hinawakan ko ang braso niya, ngunit pumiksi siya.“Dok Rat... sorry na...”Daig ko pa ang isang lalaking sumusuyo ng nobya. Sa sobrang maunawain ng aking asawa, wala akong matandaan na siya'y naging 'tinotopak' gaya ng sinasabi ng iba. Palagi siyang kalmado, laging pinag-iisipang mabuti ang bawat kilos at salita.“Magpapaliwanag ako...”In the first place, dapat ko naman talagang gawin 'to — ang ipaliwanag kung bakit kailangan kong h
BeaconIn the middle of all my wandering, you became my beacon — a light I never asked for, but you turned out to be the home I'd been searching for all along.👰♀️ MARIKAH SYCHELLE Ito pala ang kasagutan sa mga hindi ko maipaliwanag na nararamdaman nitong mga nagdaang araw. Buong akala ko, pagod lamang ang sanhi at normal na kapag sunod-sunod ang shift hours ko. Pero ang pagseselan ko sa matatapang na amoy, na noon ay wala lang sa akin, naging hudyat pala ng isang bagong yugto sa aming buhay.Nakangiti akong napapikit. Napakabuti talaga ng Panginoon. Sa mismong araw ng kaarawan ng aking asawa, ibinigay Niya ang isang napakagandang balita — isang regalo na hindi kayang tapatan ng kahit anong bagay sa mundo.Napatingala ako sa kaharap naming altar, habang pareho kaming nakaluhod ng aking asawa sa loob ng maliit na prayer room. Tahimik naming ipinagpasalamat ang lahat—ang kanyang kaarawan, ang aming pagsasama, at higit sa lahat, ang bagong buhay na ibinigay sa amin.Marahan kong idina
GraceThe arrival of a child is a blessing from God—a reminder that with every new life, He pours out His endless love and grace.👨⚕️ HIDEO ADONISA few days later...Simula nang mawala siya, ang mga sumunod na taon ay naging mapurol. Bawat kaarawan ko, hindi ko na naramdaman ang kasabikan o kaligayahan. Sa labis na lungkot na bumalot sa akin, ang tanging hangarin ko tuwing sasapit ang aking kaarawan ay makita siyang muli. Isang simpleng hiling—ang mawala na sa mundo ito.Ngunit sa taon na ito, tila may bagong simula. May mga pagdapo ng kasabikan at kaligayahan na matagal kong nawalang dama. Isang bagay na hindi ko inasahan, pero dumating—siya. Ang babaeng nagbigay liwanag sa madilim kong mundo, ang nagbigay ng pag-asa upang makabangon muli.Siya ang bagong buhay ko.Ang aking asawa—si Marikah.At siya’y tulog pa rin, ang mga labi ay nakangiti habang pinagmamasdan ko siya. Inaasahan ko na mauuna siyang magising, sapagkat sabik na sabik siya para sa aking kaarawan. Nabanggit ko pa ng
TetheredKahit gaano kalayo ang marating natin, mananatili tayong nakatali sa isa't isa ng mga alaala, pangarap, at pagmamahal.👨⚕️HIDEO ADONISSinabi ko na nga ba ay maaabutan ko ang traffic. Umalis ako kanina nang dumating na sila Lola, Lolo, at Manang Dona. Ang aking asawa ang siyang mag-aalaga ngayon kay Lolo sapagkat mag-luluto sila Manang pati si Lola, at tutulong si Athena sa mga ito. Kaysa mainis sa traffic ay nilakasan ko ang aircon ng sasakyan dahil mukhang mahaba-habang hintayan ito. Naka-attached ang cellphone ko sa isang holder, nakita ko ang sunod-sunod na notification ni Les. Nakabukas pala ang data ko at nalimutan ko na isara kaninang kinuha ko ang pina-reserve kong lansones at rambutan, naubusan ako ng dalandan kaya maghahanap na lang akk mamaya dito sa Lipa. Ang traffic talaga rito ay hindi na nagbago. Pinindot ko ang video call, kaagad naman niya ito sinagot. “Magpaliwanag ka, bakit ngayon mo lang sinabi na ikinasal ka na? Ni hindi ko nga alam na nagka-girl fri
AwakenLubos na nagising ang mga puso para sa bagong pag-asa at pakikibaka dahil sa mga pagsubok na siyang paparating. Mas magiging matatag na haharapin ito. 👰♀️ MARIKAH SYCHELLE “Aba, Ginoong Maria,Napupuno ka ng grasya,Ang Panginoon ay sumasaiyo.Bukod kang pinagpala sa babaeng lahat,At pinagpala namanAng 'yong anak na si Hesus.” Taimtim kong pag-usal, habang patuloy kong iniikot ang hawak kong rosaryo.“Santa Maria, Ina ng Diyos,Ipanalangin mo kaming makasalanan,Ngayon at kung kami'y mamamatay.” Pagpapatuloy ni Nurse Chrystallene.Nagtinginan kami at sabay na sinambit ang salitang 'Amen'.Kasalukuyan kaming nandito sa chapel ng hospital at sabay na nagdasal ng alas tres ng hapon. Nag-sign of the cross kami. “Maayos na pakiramdam mo?” tanong niya habang sabay kaming tumayo at naglakad palabas.“Oo, hindi naman na ako binabagabag,” sagot ko, na ramdam ang kaunting ginhawa mula sa aming pagdarasal.“Kasalanan ito ni Dok Hera, kakairita talaga 'yon,” napairap siya, na tila n