Nobela ni ArishaBlissa

HealingAng paghilom ay hindi nangangahulugang hindi kailanman nagkaroon ng sugat. Ibig sabihin, hindi na ang sakit ang may kontrol sa iyong buhay.📿 MARIKAH SYCHELLE Kaagad na sumilay ang ngiti sa aking mga labi nang matanaw ko sa Nurse station si Nurse Chrystallene. Mabilis lamang na sumapit ang lunes matapos ng makahulugang selebrasyon ng pagka-promote ni Nurse Cat bilang Headnurse.Hindi ko man siya madalas na makasama sa shift pero kilala siya ng lahat sa pagiging isang mabuti at may dedikasyon na Nurse dito sa HC Medical City. Kaya sa dalawang araw na day-off ko ay tinapos ko ang mga kwintas at bracelet na gawa sa nga kabibe na pinulot namin ni Dok Hideo sa dalampasigan. Ang iba naman ay ginawa kong pandisenyo sa picture frame. Hindi ko tuloy maiwasan na ma-miss ang Baryo, lalo na si Lolo at Lola. Ang mga bagay na ito ay itinuro sa akin ni Lola at Mama noong bata pa ako. Inilalako namin ito sa mga turista ba nagbabakasyon sa resort kung saan malapit ang aming Baryo. Ganito ri

BloomLife is a garden, and every challenge is a season—embrace the rain, soak in the sun, and trust that you will bloom in your time.👨‍⚕️HIDEO ADONIS"So, ano nga ang ginawa niyo? Bakit umaga na kayong natulog?" Sabay kaming napatingin ni Marikah sa tanong na iyon ni Athena, talagang hindi niya kami tatantanan sa tanong na iyan, kahit na nasagot ko na kanina ang patungkol d'yan. Nilabas ko ang cellphone ko at pinindot ang litrato ng sunrise na siyang kinuhanan ko. Ipinakita ko ito ay Athena. Medyo namamangha ako sa pagkakuha ko ng litrato na ito dahil hindi ko aklain na marunong pa rin pala akong mag photography na siyang inihinto ko simula ng mawala si Sychelle. This is was just my hobby, pero dahil lagi akong napupuri ni Sychelle na magaganda ang mga kinukuhanan kong subject kaya nag-take ako ng mga workshops and lessons about photography upang may mga side hobbies din ako bukod sa sa pagiging medical practitioner noon. Kita pa rin ang pagdududa sa mukha ni Athena, inilapit ni

JoyAng tunay na saya ay nagmumula sa ating puso.👨‍⚕️HIDEO ADONISNaalimpungatan ako at napasilip sa harapan kung nasaan kami. Nasa mahabang traffic na pala kami ng Bocaue tollgate, wala naman ng bago sa parteng ito ng NLEX kapag dumaraan ako rito. Tumingin naman ako sa wrist watch ko at alas singko na ng hapon. Hindi ko maunawaan kung bakit ganito kabigat ang traffic dito sa NLEX lalo na kapag papasok ng Maynila. After lunch na kami umalis sa resort, mga alas sais na kasi ng umaga kami nakabalik ni Marikah sa cottage rooms namin at tuluyang nakatulog. Tapos ay ginising na lang ako ng kapatid ko dahil naghihintay na raw si Mang Guido. Kaya kahit antok na antok pa ay sumakay na lang ako ng sasakyan, gayon din si Marikah na halatang kulang din sa tulog. Magkatabi kami sa pasenger's seat. Nananatili siyang tulog habang may neck pillow, kinumutan ko rin siya kanina.Paidlip sana ako muli nang mapatingin ako kay Athena na siyang pinanliliitan ako ng mga mata."May problema ba?" tanong k

SerenitySiya ang aking bagong kapayapaan. Ang aking pahinga at mahimbing na pagtulog.👨‍⚕️HIDEO ADONIS"Dok?"Para bang bumalik ako sa wisyo. Napatingin ako kay Marikah na siyang nasa harapan ko ngayon. Naka long sleeves siya, mahabang palda na hanggang sakong niya, at naka sweater jacker siya. Ibang-iba sa nakita ko kanina.Nagha-hallucinate ba ako kanina na naka bimsuit siya sa paningin ko kanina? Dumako ang tingin ko mga sea shells na siyang nasa palad niya. Dahil hindi siya makasuot ng belo ay nanibago ako, ang pagkakulot ng buhok niya ay parang kay Nuestra señora de la Asuncion, deboto kasi non si Dad noong nabubuhay pa siya. Kaya talagang napatitig ako sa kanya. "Madaling araw palang, Marikah bakit ka nandirito?" tanong ko sa kanya. Napakagat labi siya at tumingin sa mga kabibe na nasa palad niya. "Nagising ako, akala ko umaga na. Hindi na ako makatulog muli kaya nagpasya po akong mamulot ng mga kabibe dito sa dalampasigan, Dok. Alam ko kasi kapag low tide ay mas maraming

BlissKung si Eba ay itinakda para kay Adan, siguro ay siya naman ang nakatakda para sa'kin. 👨‍⚕️HIDEO ADONISNakakadalawang bote na ako ng beer, samantalang si Dok Rat ay halos maubos na ang isang bote ng whiskey. Kanina ko pa napapansin na tila nawala siya sa mood, hindi katulad kaninang umaga na kita ang mga kita niya at todo asikaso siya sa selebrasyon na ito. Kaya nang magpaalam na si Dok Ivo at Dok Maxwell ay kami na lamang ang naiwan dito sa table. Buod sa tinamaan na ng antok ang dalawang Doktor ay nais na raw nilang magpahinga. Hindi naman ako gaano tinamaan ng alak sapagkat dalawang bote lamang ang ininom ko. Kaya tinitingnan ko lamang ngayon si Dok Rat kung paano niya ubusin ang natitira pang laman ng sa bote ng whiskey. Hinihintay ko siya na magsalita o mag-open up. Nais ko na siya ang unang magbukas ng usapan. Sa totoo lang ay talagang binabawasan ko na talaga ang pag-inom ko ng alak. Isa ito sa naging rason kaya naging high risk ako sa high blood. Kasalanan ko rin na

SurrenderAng pagsuko ng tunay na nadarama upang makamit ang tunay na pagmamahal.👨‍⚕️HIDEO ADONIS“Kung sino ang may pinaka malayong naibato ay siyang unang mamimili kung truth or dare, game?” tanong ko kay Marikah. Inaya ko siya na gawin namin ang truth or dare na game. Katatapos niya lang magdasal dahil alas nueve na ng gabi. “Sige Dok...” nakangiti sambit niya. Sabay kaming kumuha ng bato. Napatingin kami sa kalmadong dagat at parehong ibinato ang mga hawak namin. Mas malayo ang binagsakan ng kanyang bato kaya siya ang nagwagi. “Truth ako, Dok.” Kailangan ko tuloy mag-isip ng itatanong sa kanya. “Sino'ng crush mong Doktor sa HC?” tanong ko sa kanya. Namilog ang mga mata niya. Hindi ko rin alam kung bakit gusto kong malaman. Masyado na rin akong curious patungkol sa kanya. At hindi ko rin malaman kung bakit. “Dok... wala po...” Tumango-tango ako. “Sabagay nakalaan ka sa Diyos...” napatingin ako sa kanya. “Ano'ng dare mo sa akin?” Napaisip siya. Hindi alintana sa akin an