Aiden POV Labis ang saya na nararamdaman ko dahil hindi galit sa akin ang anak ko, ang alam niya lang pala ay busy lang ako sa trabaho kaya hindi nila ako nakakasama. Kahit papaano ay nagpapasalamat pa din ako kay Ciara dahil hindi niya ako pinalabas na masama sa anak namin pero hindi pa rin magbabago ang katotohanan na galit ako sa kanya dahil sa ginawa niyang pag alis at paglihim sa akin ng katotohanan. Isang linggo matapos malaman ni Sierra na ako ang ama niya ay hindi ko na pinatagal pa ang paglipat nila sa bahay ko, gusto kung makasama ang anak ko dahil matagal na panahon ko itong hindi nakasama. Noong una ay nagmamatigas pa si Ciara pero sa huli ay wala din siyang nagawa dahil sa ayaw at sa gusto niya ay kukunin ko ang anak namin at wala siyang magagawa do'n. Ganito pala ang pakiramdam kapag may anak kana, kaya hindi ko masisisi si Hunter kung bakit masaya na siya sa buhay niya ngayon. Hindi ko alam na makakaramdam din ako ng ganitong saya sa buhay ko. Kararating lang namin n
Maagang nagising si Ciara para makapagluto ng kanilang almusal, alam niya kasing papasok ng opisina si Aiden kaya nagpasya siyang bumangno na para kapag nagising ito ay may nakahanda ng pagkain. Dumiretso muna siya sa banyo para ayusin ang kanyang sarili at pagkatapos ay lumabas na siya ng kwarto at pumunta ng kusina para makapag simula na.Tiningnan niya ang laman ng ref. at nakita niyang puno na ito, halos kumpleto ang lahat ng nando'n sa kusina kaya hindi na siya mahihirapan pa. Mukhang inihanda na ni Aiden ang mga ito bago pa sila makauwi dito.Sinubukan niyang magluto ng paborito ni Aiden at ng kanyang anak na kainin kapag umaga. Hindi din naman nagtagal at natapos na siya ka agad dahil mga madadaling pagkain lang naman ang kanyang niluto.Mabilis niya agad na hinanda ang mga ito sa lamesa, saktong natapos siya ng makita niya si Aiden na pababa ng hagdan. "Breakfast is ready, kumain kana muna bago pumasok sa opisina." aya niya sa binata."No need, sa opisina na lang ako kakain.
Aiden POVMaaga akong pumasok sa opisina dahil may kailangan akong pirmahan, naabutan ko pa si Ciara ng makababa ako at niyaya akong kumain pero tinanggihan ko ito. Ayaw ko ng mapalapit muna sa kanya dahil hindi ko pa nakakalimutan ang mga kasalanan niya. Ng matapos ko ng pirmahan ang mga papeles ay napayuko muna ako sa desk ko dahil inaantok pa ako.Narinig ko ang pagbukas ng pinto pero hindi ko na lang pinansi dahil baka sekretarya ko lang ito at may kailangan siya."Sir, mukhang puyat kayo ah." anas nito at inilapag sa akin ang isang tasa ng kape."Kulang lang sa tulog." maiksing saad ko.Nakita ko siyang naglakad sa likuran ko at nagsimulang hilutin ang balikat ko, inaamin ko na maganda at sexy ang sekretaray ko. Nagulat na lang ako ng bigla itong kumandong sa akin at walang sabi na hinalikan ako.Nabalik lang ako sa wisyo ng marinig ko ang boses ng anak ko kaya mabilis kung naitulak ang sekretarya ko at nakita ko si Ciara na tinatakpan ang mata ng anak namin at hinila palabas."S
Ciara POVNagising ako dahil sa ingay na naririnig ko muli sa labas ng pinto ng kwarto ng anak ko, naalala ko pa lang dito ako natulog kagabi dahil ayaw kung makasama si Aiden dahil baka mag away lang kami. Tiningnan ko ang orasan at mag aalas otso na pala ng umaga, mabilis ako napabangon ng maalala ko na pupunta nga pala ngayon dito sa bahay si Linnea kasama ang asawa at anak niya.Wala na sa tabi ko ang anak ko kaya alam kung gising na ito at panigurado gano'n din si Aiden dahil nandito naman si Hunter, sana lang ay huwag maging matabil ang dila ni Aiden ngayong araw dahil hindi ko na alam kung paano magpapaliwanag pag nagkataon sa kaibigan kung si Linnea na tiyak na magtatanong ng magtatanong.Bumangon na ako at dumiretso sa banyo para maligo, ayaw ko naman na lumabas ng hindi pa nakakaayos at nakakahiya sa mga bisita kahit pa sabihin na mga kaibigan namin 'yon ay kailangan ko pa rin maging presentable.Pagbaba ko ay naabutan ko silang nakaupo sa sala pero hindi ko makita si Sierra
Hunter POVNandito lang kami ni Aiden sa gilid ng pool at nag iinuman habang ang asawa ko naman at si Ciara ay binabantayan ang anak namin. Kanina ko pa napapansin ang titig na iginagawad ni Aiden kay Ciara, alam ko naman na hanggang ngayon ay hindi pa sila okay na dalawa."Huwag mo masyadong titigan, baka mamaya matunaw na 'yan." pagbibiro ko kay Aiden.Kumunot naman ang noo niya. "What are you talking about Hunter? Ang anak ko ang tinitingnan ko.""Si Sierra nga ba o ang nanay?" pang aasar ko pa."Alam mo ang mabuti pa ay uminom kana lang, hindi 'yong kung ano ano ang napapansin mo." pagmamatigas niya."Nakikita ko kasi, kanina ka pa nakatingin kay Ciara. Hindi mo kailangan magsinungaling sa akin dahil kilala kita." saad ko."At hindi ko din naman kailangan gawin ang bagay na 'yon.""So what's your plan now? Hindi naman pwedeng habang buhay na lang kayong ganyan. Alam kung mahal mo pa siya at mahal ka pa din niya pero bakit pinapatagal niyo pa?" pagtatanong ko."Hindi kasi gano'n ka
Ciara POVHalos isang buwan na ang nakalipas ng lumipat kami ng anak ko sa bahay ni Aiden, pero wala pa ding nagbabago sa pakikitungo niya sa akin. Madalas ko itong nahuhuli na may katawagan kapag nasa bahay at alam kung patuloy pa din itong nambababae.Minsan gusto ko na lang sumuko at tanggapin na wala ng pag asa na magkaayos pa kami at mabubuo ang pamilyang meron kami, alam ko sa sarili ko na ginagawa ko na ang lahat pero hindi pa din ako kayang patawarin ni Aiden o sadyang hindi na talaga niya ako mahal.Nasa mall ako ngayon dahil may mga bibilhin ako, hindi ko kasama si Sierra dahil nasa bahay ito nila Linnea. Kung dati na okay pa kami ni Aiden ay sigurado akong kasama ko siya at hindi kagaya ngayon na nag iisa na lang ako.At dahil inabot na ako ng tanghalian at nakaramdam na din ako ng gutom kaya naghanap ako ng makakainan na hindi masyadong maraming tao para hindi ako maghintay ng matagal sa pag oorder ng pagkain lalo na't lunch break ngayon.Napagpasyahan ko na do'n na lang k
Aiden POV Ng umalis si Ciara ay mabilis akong nagpaalam sa kasama ko, no'ng una ay ayaw niya pang pumayag pero hindi ako nagpapigil at sinabihan ko na lang siya na magkita na lang kami sa susunod na araw para hindi na siya magpumilit pa kahit na ang totoo ay wala na akong plano na makasama pa siya ulit dahil sa ugaling meron siya. Hinatid ko lang ang kasama ko sa sasakyan niya at pagkatapos ay nagmadali na akong sumakay sa kotse ko, kailangan kung makausap si Ciara dahil hindi ko nagustuhan ang sinabi niya at naging eskandalo sa restaurant. Halos 30 minutes pa ang ginugol ko sa daan bago makarating sa bahay, alam kung wala ang anak namin dito dahil hiniram kanina ni Linnea at hindi ko alam kung iuuwi nila o do'n na patutulugin. Ipinark ko lang ang kotse ko at mabilis na pumasok sa bahay, ilang beses kung tinawag ang kanyang pangalan pero walang sumasagot. Naglakad ako papunta sa kwarto ni Sierra dahil sigurado akong nando'n siya ngayon. "Ciara!" sigaw ko sa pangalan niya ng mabuks
Pagkatapos maligo ni Ciara ay lumabas agad ito ng kwarto, alam niyang pumasok si Aiden dito dahil narinig niya ang pagbukas ng pinto, hinintay niya lang na tuluyan na itong makalabas. Pagkatapos nilang magkasagutan kanina ay iniyak na lang niya ang sakit na nararamdaman sa binitawang salita ni Aiden sa kanya. Naupo siya sa gilid ng kama at hinaplos ang buhok ng kanilang anak na si Sierra, masaya siya dahil alam niyang masaya na ito na kasama ang kanyang ama. Hindi niya lang alam kung paano ipapaliwanag ang sitwasyon nila ni Aiden dahil bata pa ito at hindi pa gaano nakakaintindi. Nakapagdesisyon na siya, ilang beses niya itong pinag isipan ng mabuti at kahit na nahihirapan siya ay gagawin niya. Siguro nga ay tama si Aiden na umalis na siya sa pamamahay ng binata dahil ayaw na siya nitong makasama pa. Mahirap sa kanya gawin ang bagay na 'yon dahil hindi niya kayang iwan ang kanyang anak, pero kagaya nga ng sabi ni Aiden ay hindi niya ito pababayaan. Kailangan niya munang magpalayo la
Linnea POVPapunta kami ngayon ng asawa ko sa ospital kung nasaan ang best friend ko, hindi ko man lang alam na may pinagdadaan pala siya dahil hindi niya naman sinasabi sa akin. Kagabi ko lang nalaman ng tumawag si Aiden kay Hunter at nabanggit niya ang kalagayan ni Ciara. Honestly I feel bad dahil alam kung kailangan niya ako pero wala man lang ako sa tabi niya habang siya ay naghihirap."Are you okay baby?" tanong ng asawa ko."Ayos lang naman ako, iniisip ko lang si Ciara. Hindi ko man lang alam na may malubhang sakit siya." sagot ko sa kanya."Don't think too much, baka hindi niya lang sinabi sayo dahil ayaw ka niyang mag alala. Everything will be okay.""Hindi ko lang mapigilan kasi na hindi mag isip, syempre hindi naman pang karaniwan na sakit lang ang meron si Ciara tapos buntis pa siya." anas ko."Nandyan naman na si Aiden, alam kung hindi niya pababayaan si Ciara, mabuti nga at nagkaayos na silang dalawa at alam mo naman na malakas 'yang kaibigan mo at hindi siya susuko lal
Ciara POVIsang linggo na ang nakalipas simula ng magpunta dito sa ospital si Aiden dahil nalaman niya na ang tungkol sa sakit ko at tama nga ang naging hinala ko na si kuya ang nagsabi sa kanya ng bagay na ito. Simula ng araw na 'yon ay madalas ng nandito siya para alagaan ako kahit na ilang beses ko ng sabihin sa kanya na hindi niya kailangan gawin ang bagay na 'yon pero masyado siyang mapilit.Alam na din ng anak namin ang kalagayan ko at minsan nandito siya pero inuuwi din ng kapatid ko dahil hindi siya pwedeng manatili ng matagal dito sa ospital.Sa nakalipas na mga araw ay ramdam ko na ang panghihina, pero hindi pa din ako papayag na magpaopera. Kung may mawawala man sa mundong 'to ay sisiguraduhin ko na hindi ang anak ko. Matagal na akong nabuhay at hindi ko ipagkakait sa anak ko na masilayan ang ganda ng mundo.Alam ko na kahit mawala ako ay nandyan si Aiden para sa kanila at sigurado ako na hindi sila pababayaan nito at kahit na may makilala man siya na bagong babae sa kanyan
Bryan POVPagkatapos kung macheck si Ciara ay agad din siyang nakatulog, kailangan niya kasi ng pahinga dahil sa sitwasyon niya. Naiintindihan ko kung bakit ayaw niyang magpaopera dahil alam kung hindi madali sa kanya ang magdesisyon.Kasalukuyan akong nakaupo sa opisina ko habang kaharap si Aiden, ngayon ko lang ito nakita. Kailangan ko siyang kausapin tungkol sa kalagayan ni Ciara."Tatapatin na kita Aiden, hindi maayos ang lagay ni Ciara kaya kung wala kang balak na ayusin ang relasyon niyo sana lang ay huwag muna siyang saktan pa. She is like a sister to me dahil best friend ko ang kuya niya. Hindi siya pwedeng ma stress a kalagayan niya." panimula ko."Wala naman akong balak na gawin ang bagay na 'yon sa kanya. Bago ako nagpunta dito ay alam ko na ang magiging desisyon ko at 'yon ay ang ayusin ang pamilya ko." sagot niya naman sa akin."Hindi ba at pinuntahan ka ni Sky para kausapin? Sigurado ka na ba? Hindi ka lang ba napipilitan dahil may sakit siya? Alam mo naman na mas mabuti
Aiden POV Napansin ko ang pagtahimik ni Ciara, alam kung hindi madali sa kanya ang maniwala sa mga sinasabi ko at alam kung iisipin niya na napipilitan lang ako o kaya dahil lang sa sinabi sa akin ng kapatid niya. Nang sinabi sa akin ni Sky ang tungkol sa sakit ni Ciara ay bigla akong natauhan, hindi pwedeng hayaan ko na lang siyang sumuko at maiwan kami ng tuluyan. Ang nasa isip ko ay kailangan ko siyang mapapayag na magpa opera para tuluyan ng gumaling. I need to do everything to convince her. Kaya ng matapos kaming mag usap ni Sky at hindi na ako nagdalawang isip at pumunta agad sa ospital kung nasaan si Ciara. Alam kung mahihirapan akong kumbinsihin siya na magpagamot pero kailangan kung malaman ang totoong rason niya. Hinila ko ang upuan sa tabi niya at hinawakan ang kanyang mukha kaya nagtatakang tiningnan niya naman ako. "Now Ciara tell me, ano ang dahilan kung bakit ayaw mong magpagamot? At paano mo nasabi na masasaktan ako?" tanong ko sa kanya. Nanatili siyang nakatitig s
Ciara POV Kanina ko pa hinihintay ang pagdating ni Kuya dahil ang sabi ni Bryan ay umalis daw ito saglit at may kailangan na puntahan pero ilang oras na ang nakalipas ay hindi pa rin siya bumabalik. Mayamaya pa ay bumukas ang pinto kaya napangiti ako sa pag aakalang ang kapatid ko na 'yon pero ng makilala ko kung sino ang pumasok ay mabilis na nawala ang ngiti sa labi ko. "A-anong ginagawa mo dito?" tanong ko sa kanya. "Kailan pa Ciara?" "Anong pinagsasabi mo? At paano mo nalaman kung nasaan ako?" anas ko at iniwas ang tingin ko sa kanya. "Hindi na mahalaga kung paano ko nalaman o kung sino ang nagsabi sa akin. Alam ko na alam mo kung ano ang ibig kung sabihin. Bakit? Bakit hindi mo sinasabi sa akin?" bakas sa kanyang boses ang hinanakit. Napayuko ako dahil hindi ko kayang salubungin ang seryosong tingin na ibinibigay niya sa akin. Hindi ko alam kung paano siya napunta dito pero sigurado akong may kinalaman ang kapatid ko. "Answer me Ciara, bakit?" pag uulit niya. Nanatili pa
Aiden POV It's been a month simula ng pinalayas ko si Ciara sa bahay at hanggang ngayon ay wala akong naging balita sa kanya. Sinubukan ko din na ipahanap siya pero walang nakakaalam kung nasaan siya at kahit na kapatid niya ay sinubukan kung tanungin pero wala itong maibigay na sagot sa akin. Hindi ko din matanong ang mag asawang Silvestre dahil alam kung wala din silang alam dahil nasa ibang bansa sila ngayon kasama ang anak nila para magbakasyon. Ilang beses na din ako tinanong ng anak naming si Sierra at palagi ko lang sinasagot ay may inaasikaso ito. Hindi ko sinasadya na paalisin siya sa puder ko, masyado lang ako nadala ng emosyon ko dahil ayaw niyang sabihin sa akin ang totoo sa tuwing tinatanong ko siya and I hate it. Kaya kinabukasan ay hinanap ko siya pero hindi ko talaga makita, ilang beses ko din siya sinubukan na tawagan pero walang sumasagot. Kasalukuyan lang akong nasa bahay dahil hindi ako pumasok ng opisina, hindi din naman ako makakakapagconcentrate dahil sa kaka
Bryan POVNagdadrive ako ngayon pabalik sa bahay nila Aiden at dahil nakalimutan ni Ciara ang kanyang phone kaya wala akong choice kung hindi ang ibalik sa kanya ito kahit nagsimula ng umulan.Habang papalapit ako sa bahay nila ay napansin ko ang babaeng nakasalampak sa labas ng gate at hindi ako pwedeng magkamali alam kung si Ciara 'yon.Mabilis akong bumaba sa kotse ko at pinuntahan siya."Ciara?" pagtawag ko sa kanya, ng una ay hindi niya ako pinapansin at patuloy lang siya sa pagtawag sa pangalan ni Aiden.Kaya lumapit na ako at niyakap siya dahil basang basa na siya."Ciara, what happen?" tanong ko sa kanya."Si A-aiden, p-pinalayas niya ako." "What? That bastard! " galit na saad ko."Halika na at baka magakasakit ka pa, huwag mo muna isipin ang lalaking 'yon." anas ko at inalalayan siya pero hindi pa siya nakakatayo ng mawalan ito ng malay. Kaya kinarga ko na siya papasok ng sasakyan at nagdrive pabalik ng hospital.Isang oras pa ang lumipas bago kami makarating sa hospital at
Aiden POV Maaga akong umuwi ng bahay dahil maagang natapos ang meeting ko at wala naman na akong gagawin pa sa opisina, pagpasok ko sa loob at agad kung napansin na wala na naman si Ciara. Saan kaya nagpupunta ang babaeng 'yon? Halos isang buwan ko ng napapansin na mas lalong napapadalas ang pag alis niya pero kapag tinatanong ko naman siya ay palagi niyang sagot na may pinuntahan lang siyang kaibigan. Kung hindi ako nagkakamali ay palagi silang magkasama no'ng Bryan na hindi ko alam kung ano namamagitan sa kanila. Naiinis ako sa tuwing nakikita kung kausap niya ito sa phone o kaya nakikipagkita siya dito. Napapansin ko din ang pagbabago kay Ciara, madalas itong namumutla at unti unti pumapayat kahit palagi naman siyang kumakain, iniisip ko na lang na baka nagpapayat lang talaga siya. Ayaw ko naman tanungin kung may sakit siya o masama ang pakiramdam niya dahil ayaw kung isipin niya na concern ako sa kanya. Naalala ko ng gabing may mangyari sa amin, hindi naman ako lasing na lasing
Ciara POVKahit na tinatamad akong bumaba ay wala akong ibang choice kung hindi ang bumangon dahil gutom na din ako. Umalis kaya si Aiden?Inayos ko lang ang sarili ko at saka lumabas ng kwarto, nang makababa ako ay dumiretso na ako sa dining room at nagulat ako ng makita ko si Aiden na kumakain."Akala ko pumasok ka." saad ko."Sabado ngayon Ciara baka hindi mo alam." sagot niya naman sa akin.Umupo naman ako at kumuha ng makakain, kahit araw ay nakakalimutan ko na din."Ciara about what happen." napatingin ako sa kanya ng iopen niya ang topic na 'yon."No need to worry about it Aiden, hindi din naman kita pinigilan kaya huwag mong isipin na baka maghabol ako dahil hindi mangyayari 'yon. Alam kung lasing ka." saad ko at nakita ko naman ang pagtango niya.Nagpatuloy lang ako sa pagkain dahil wala na namang nagsalita na isa sa amin. Inaalala ko kung paano ako makakaalis ngayon dahil nandito sa bahay si Aiden, mukhang kailangan kung ireschedule muna ang chemo ko ngayong araw."Kailan uu