(Luis POV)
“I do believe Luis na mas malaki ang kalamangan ng bunga kaysa sa punong pinangalingan niya. Darating ang panahon na mas mahihitikan pa ng bunga ang punong pinangalingan niya.”
“I trust on your words. Madam Llona.”
“Thank you Luis. And I am really sorry sa nangyari sa mga magulang mo.” Napatango na lamang ako. Saka nga nawala na siya sa screen. Pinalapit ko si Cecile sa akin. Bago pa man niya gisingin si Zhia.
“Please take charge to her sake Miss Cecile.”
“Master Luis.”
“Your master need our aid the most.”Napatango na lamang ito. Kaya ng bumaba na kami sa eroplano lumipat kami sa kabilang chopper na naghihintay. Nang lumipad ang chopper kita ko na pinapasok na si Zhia sa kabilang sasakyan. I'm sorry. Kailangan ni Sean ng motivation na lumaban sa kanyang ama. Don't let him na ikaw ang dahilan para maging weakness sa kanya Zhia. I trust hi
(Zhia POV)Sila ba ang sinasabi niya kanina na maraming kandidata para sa kanyang anak na si Sean. Sus ko. Tss. Talagang tss lang. Takot mabuntis ang mga yan, panigurado. Ayaw mawala sa pustura ang katawan eh. May nagsabi sa akin na may mga lalaking mahilig sa mga babaeng sexy, slim, magaganda at kaakit-akit. Pero kapag naging mature na ang lalaki, mas pipiliin nila ang ordinaryong babae. Bakit?Sus, common sense. Arte lang ng mga babaing yan tiyak sakit na ng ulo. Saka di maganda na ang buhay asawa mo puro agawan ang nangyayari.Ahem. Yun ata ang nakita sa akin ni Sean. Walang magtatangkang aagaw sa akin. Ang sad. Saklap naman.“Good Evening ladies. Mom—” Isang preskong binata na umapak bigla. Napayakap sa kanyang nanay. Napakisapmata ako. Kung nanay niya si Madam Llona, ibig lang sabihin kapatid nila Elaine at Sean ang batang to?!“Join us my son.”“Sure.”At naupo siya sa may harap
(Zhia POV)Hay naku Cecile di ko alam ang gagawin ko kung wala ka sa tabi ko. Thank you sa loyalty na ipinapakita mo. Kahit alam ko para yun kay Sean. Ngunit tinangap mo ang responsibilidad sa akin. You'll be a great mother and I do believe on that. Di ka magiging matandang dalaga. Tiwala lang.“Miss Zhia, maaga silang natutulog. Kaya ipinagbabawal na ang lumabas. Lalo na nasa paligid lang ang bantay.” Napatango ako kay Cecile. Tipong sinasabi lang naman niya sa akin na wag akong gumawa ng gulo para di na madagdagan pa ang kahihiyan na ginawa ko kanina.“Nasa labas lang ako ng silid Miss Zhia, kung may kailangan ka tawagin mo lang ako.”“Salamat Cecile. Magpahinga ka na.” Tumango ito sa akin at lumabas na nga siya. Pagkalabas niya, napaupo ako sa higaan. Sa totoo lang talaga, kulang nga yung kinain ko. Salamat naman at di na ako masyado naglilihi. Pero di ko dapat yun ipinapasalamat dahilblessin
((( LEON )))“Your master is kinda hard headed.”Di na lang ako nagsalita dahil nasa harapan ako ngayon ng ama ni Master Sean.“He didn't eat for almost three days. Hahaha. Buhay pa ba siya?”True. Iniiwasan nga ni Master Sean na kumain. He is killing himself at hindi ang kanyang ama ang pumapatay sa kanya.“Well, di siya nagkakalayo sa pagiging stubborn ng kanyang ina. Amazing.”Inilapag nito ang basa ng alak na iniinom niya.“Call him. I have a deal with him. Either he win or not. It's up to him. Just like his mother, she love of having a deal with me. Call him.”Napayuko na lamang ako at lumabas nga ng silid.Pagbukas ko ng pinto sumalubong sa akin ang pinalipad ni Master Sean na injection na nabitawan ata ng mga doctor na tumuturok sa kanya.Umiwas sa kanya ang mga doctor. Kaya ako na itong maririnig na nagsasalita sa loob ng silid.“Master Sean, I think you
((( SEAN POV’s )))“What do you want?!”“Are you coward to play with me Sean? Samuel Aaron De Herald. Hangang ngayon kahit nalaman mo na isa kang Madrid, di mo parin binabago ang pangalan mo.”“Tss. I'd rather to have a commoner family name than having the Evil Name of yours!”Pinagtawanan niya ako. Naupo ako sa harapan niya ng hilain ni Leon ang upuan para sa akin.“Fine. Say what you want to say. I don't care anyway. Sanay na ako sa mga kaisipan na yan. Ang masama nagmumukhang masama. Lalo dahil sa opinion ng mga tao na palipat-lipat hangang sa maging masama na nga ng tuluyan. Like your Mom.”“Don't make me stupid! Bakit mo sinasabi nga palang buhay pa ang aking ina?” Ngumiti ito sa akin. Nilagyan ng alak ang baso niya. Saka nilagyan yung akin.“I'm not making you stupid Son. Hindi lang ako ang nakikipaglaro sa buhay mo. Wag mong itab
(Zhia POV)“Zhia.” Kuha ng pansin niya sa akin. Dahil di ko mahawakan ang karayom. Napapaburda sila. Napabuntong hininga na lamang ako. Uso na ngayaon yung machine mismo ang buburda. Haist. Pahirap pa. Natahimik na ng magsimula na rin ako. Pero mali pala ako.“Nagtatanong ka Zhia kung bakit mo ginagawa ang bagay na ito?” Tanong niya sa akin habang patuloy siyang napapaburda. Parang matagal na niyang sinimulan ang kanya at mga kasama kong mga kababaihan.“Bakit nga ba?”Medyo galit na ang boses ko. Dahil talagang naiinis na ako sa hagikhik ng mga babaing naririto.Ngunit isang hampas lang nang malakas ng nanay ni Sean sa mesa ng kanyang pamaypay, nagsitigil ito. Yan makuha niyo. Walang nakakatawa sa ginagawa ni Cecile. Nahihirapan siya.Isang titig na nakakatunaw sa kanila. Tumiklop na sila. Galing. Dapat matutunan ko din ang titig na yun. Madadala ko din ba si Sean sa titig? Tsk. Walang makakatalo
(Llona POV)“But sometimes being kind, may be perceived as weakness or vulnerability by others, on reason that human have this abusive attitude. But you know Coy, the kindness is one of the strongest influences. There is no human quality that will get you further in life than kindness.”“Mom, actually I saw at her, a courageous spirit.”“True. Becoming courageous you must do courageous things. Not only loudness of her mouth but the depth of her character, to keep going no matter your circumstances you have this courage attitude. It's natural to her.”“And what do you plan about her stubbornness Mother?”“I know how to cut a horn, Coy.”((( ZHIA POV’s )))Halos ilang minuto kaming naligo sa ulan ni Cecile. Dapat pala di ko pinalipad ang payong. Ngayon, pang-asar naman ang araw.&l
(Zhia POV)“Agad na bumaba ang lagnat mo. Salamat naman.” sabi na lang niya. Ang palad na yun ay pakiramdam ko, bumalik ang nanay ko galing sa hukay. Pero joke lang Mama. Hahaha. Wag mo akong tatakutin. Sa namiss na nga kita. Ganito pala ang pakiramdam na kahit malaki ka na may magulang parin sayo na nag-aalala. Napahawak na lamang ako sa kamay ko. Di ako mapakali. Nang tinulungan niya ako maka-upo higa at nagulat ako ng sinusuklayan na niya ang buhok ko.“Don't get me wrong Zhia. I just want to teach you, but I don't expect that your still a woman that too fragile to hold on.”Malakas na kumakabog ang puso ko. Yung pakiramdam na niyayakap ako ng tatlong biik sa tiyan ko. Gustong sabihin sa akin na mahal ako ng lola nila. Wag nga lang talaga ako sakit sa ulo.“Minsan kapag naging mabait tayo sa ibang tao. Ang kabutihan na maaring abusuhin nila. Kagaya na lang ng ginawa mo kanina. Hindi ibinababa ng pina
(Zhia POV)Hangang sa matapos ko na ngang makain yung hinain para sa akin.“I'm sorry about the chopstick. This kind of eating relax's me. I feel the simpleness.”Napatango na lamang ako. Saka nga kasama ng hugasan lumabas na din siya. Matapos ibilin ako kay Cecile.“Miss Zhia.”“Cecile, mamatay na talaga ako dito!”((( SEAN POV’s )))Because of curiosity. Gusto kong tanungin ang aking ama bigla kung bakit sila ngayon naghiwalay ng aking ina. Kung buhay nga siya.“Why?” naibulalas ko na tanong. Umangat ang paningin niya sa akin.“She's stubborn.”Sagot niya kaagad sa akin na di ko na kailangan i-klaro sa kanya kung ano ba ang tanong ko. Halata namang matalino siyang tao. Dahil sa laro naming to talagang nahihirapan ako. Sa larong to nakataya ang kinabukasan namin ng asawa ko.&ldq
((( ZHIA POV’s )))Di ko sila iniwan. Never ko ipinadama na iniwan ko sila. Halos ilang oras din ang maubos ko para makipag-video call lang sa kanila. Mommy is doing well. They are my inspiration, motivation to raise on my feet. Ayokong bumalik na isang talunan kaya tinagap ko ang pagsubok na kailangan ko lumayo sa mga anak ko. Pero uulitin ko, di ko sila iniwan.Isang sakripisyo ang ginawa ko. Isang sakripisyo ng isang ina, para di nga kami apakan ng ibang tao. Para sa amin ang ginawa kong to. Sobra ko silang namiss…“Mommy, gumawa kami ni Shin ng mahabang panali para kapag gusto ka namin makita, huhugutin lang namin ang lubid at babalik ka na dito.” Natawa na lamang ako kay Shena.“Di na ako aalis.”Nanlaki ang mga mata nila. Dahil umuuwi din ako ng ilang araw sa isang taon. Napayakap ulit sa akin ang mga makukulit.“Di na aalis ang Mommy ko!” si Shin, sigaw niya sa mga class
((( Zhia POV’s )))AFTER FIVE YEARS ....Mahirap magluto pero kailangan gawin. Prinitong itlog lang to Zhia. Wag kang abnormal na di mo kaya. Yan ang hinihingi ng tatlong bulingit sa pagbabalik mo.Huminga ako ng malalim. Napangito sa ginagawa ko. Perfect ang tatlong pritong itlog para sa egg sandwich na gagawin ko. Dahil wag ko daw sila niloloko na kung bibili ako sa labas, malalaman kaagad nila, kung gawa ko ba talaga o hindi.Jetlag pa nga Mommy niyo. Inilagay ko sa lunchbag nila. May mga pangalan nila. Saka balak ko nga silang supresahin sa school. Nasa kindergarten. Masaya ang mga makukulit na yun sa pagbabalik ko. Napahalik ako sa Lunchbox. Inalis ko ang apron ko… Saka lumabas ng pinto. Napangiti ako dahil talagang magulo ang sala namin. Mga laruan nilang nagkalat. Tiyak labis nga silang masusupresa kapag nakita ako. Pumunta na ako sa garahe. Inistart ang sasakyan. Sa loob ng liman
(Jane POV)“Oh, good Cecile. If you mind. Saka dapat lang na maging close kayo sa akin.” Nabitawan ko bigla si Mam Cecile. Ano to biglang baliktad si Mam? Lumapit na siya. May ngiti pa…Halos … ng mahawakan niya ang handle ng Wheelchair. Itinulak niya ito sa may hallway na agad naman bumanga sa ina nito.“Mga hampaslupa! Anong ginagawa niyo sa anak ko!”Hinamon pa ito ni Cecile na lumapit sa kanya. Malayo nga ang agwat ng gulang namin ni Cecile, kay Miss Zhia. Kita naman sa pagkatao niya na palaban. Hindi nga lang talaga masalita.“Aba naman!”sumugod na nga sa amin. Iniwan ang kanyang anak na marupok! Malandi! Haist! Basta siya ang gumulo ng kwentong to! Bwisit lang! Sana maabutan ni Master Sean si Miss Zhia. At parang mapapalaban na din ako. Ibuhos ang galit sa kanila. Sa nangyari kay Master Luis!Wag ang lalaking nagnakaw ng unang halik ko! Ako lang ang ma
(Sean POV)Nang narinig kong may gulo sa labas. Bago ko pa nga maisilid sa lalagyan ang marriage contract namin ni Zhia. Bumukas ang pinto. Di na napigilan nila Butler Nazi. Tumakbo sa akin si Luis at binati ako ng kamao niya. Para mapahiga ako sa sahig.“That punch might do something the way you thingking!”But his punch di magtatapos sa ganoon lang. Sa inis ko bumangon ako at tuluyan ko na ring pinakawalan ang inis sa mundong to. Bakit nga ba ako na lang ang laging punupuntirya ng problema?! Napapagod din ako! Nahihirapan. OO! Inaamin ko pagod na ako! Nahihirapan na. Sa totoo nga lang parang gusto ko na sumuko. Sh*t Luis. I'm too tired. Hangang sa napagod ako kakasuntok kay Luis. He just keeping on coughing as he punch me back. Natawa na lamang siya na pareho na naman duguan ang mukha naming dalawa.“Is this you again Sean?”bigla na lang ikinangiti niya. Tumulo sa kanyang mga mata ang lu
((( Luis POV’s“Natitiyak ko iho na masaya para sayo ang iyong ina. Napakabait mo.”“Salamat po. Bukas ang death anniversary ng aking ina. Nakausap ko na si Father about the occasion.”“Ibig lang sabihin dito mo ipagdaraos.”Napatango ako. Dahil wala na din naman ang aking ama para pakialaman ako sa bagay na yan.“After this po kasi, baka matagal niyo akong di makita.”“Bakit maghahanap ka na ba?”Napangiti ako at umiling.“Magiging youtubers ka Kuya Luis?!” isang bata.“Subscribe ka na namin Kuya!” Mapapangiti ka na lang talaga.“Wag masyado kayong maging mahilig sa gadget. Depression din yan. Minsan nakakabuti na magbasa na lang ng physical book. Kaya bibilhan ko kayo ng ganito.” daliri ko…“Kakapal na libro. Tig-iisa kayo.”“Tom Sawyer po akin!”
((( Cecile POV’s“Miss Zhia, bakit?”biglang maraming tanong ang naglaro sa aking isipan. Lalo na nga tumalikod sa amin si Miss Zhia. Parang ni isa sa tanong ko, ayaw niyang sagutin. Natahimik na lamang ako. Si Jane pinigilan ko na din. Hayaan natin na palipasin ang oras na ganito. Alam ko na may isa sa kanila na kailangan ibaba ang pride. Nang inahanda na nga ni Leon ang sasakyan.“Miss Cecile, ano ba talaga ang nangyari?” tanong sa akin ni Jane. Lumapit na ako kay Miss Zhia. Naisipan niya atang lumabas muna. Oo, Miss Zhia, toxic nga masyado ang lugar na ito ngayon. Mas makakabuti nga na magpahangin ka muna.“Miss Zhia, sigurado po ba kayo na di kami sasama?”Si Leon lang? Ang kapatid niya at si Tolits. Umiling sa amin si Miss Zhia.“Kung ganoon, umuwi po kayo kaagad.”“Di na babalik ang kapatid ko dito.”“&hel
(Zhia POV)“Wag ka masyadong maangas.” Babala ni kuya na lumabas nga ito. Nanatili kaming tahimik ni Sean. Di ko mapigilan na mamilipit ng may sumipa sa tiyan ko. Inilayo na lamang ni Sean ang paningin sa akin. Oo, galit siya. Nagawa niyang magalit sa akin. Ano naman ngayon? Ang iniisip ko, kung ano ang siyang mangyayari sa akin. Dumating na si Leon na napatitig sa aming dalawa.“Master Sean.” Ibinigay dito ang folder na naroroon nga ang Marriage Contract namin. Ngumisi siya.“Can you bring a candle here Leon.”agad na ikinalabas nito.“Zhia.” Umangat ang paningin ko sa kanya.“Why are you crying? This is what you want right?”“Sean…”wag Zhia. Kailangan mong turuan ng leksyon ang asawa mo. Alam mong mahal ka niya. Mahal mo rin siya. Gagawin mo 'to dahil mahal mo siya. Oo, kabaliwan nga itong gagawin ko. Pero sa ikakabuti namin itong dalawa. Mayaban
(Zhia POV)“I am wrong Zhia?” Tumulo ang luha ko sa aking pisngi. Di man lang ako napakisapmata. Di si Sean nagbago Zhia. Ikaw itong tuluyang nagbago. Saka nga pinunas ko ng aking daliri ang luha ko. Tumango ako.“Zhia. She just want of your forgiveness. Bakit di mo maibigay sa kanya?” Nanlilisik ang mata niya.“Sean.” at bumagsak na nga ng tuluyan ang aking mga luha. “Di madaling magpatawad. Alam mo yan.”“I understand. Pero di oras na ganito ka sa kanya Zhia. Alam mong maselan ang kondisyon niya. Bakit di mo na lang muna siya tangapin?!”“Kondisyon lang naman niya ang inaalala mo ngayon Sean. Eh ako?!” Napapikit si Sean.“Di mo ako nauunawaan Zhia. Patayin mo na lang ako!” biglang alboroto ni Sean. Nagulat na lamang ako.Inilabas niya ang baril saka kinasa ito. Inilagay sa harapan ko.“Kill me now!”Lalo akong umiyak.
(Zhia POV)“Please stop!” Di ko siya sinasaktan. Hinahawakan ko lang ang kamay niya para bitawan ako. Pero ayaw talaga. Nasasaktan na ako. May namumuo nang luha sa aking mga mata. Di ko kailangan na patulan siya. Nang dumating ang nanay niya. Nakisama pa sa gulo naming dalawa ni Rymalene. Magsama kayong dalawa sa impyerno! Kapag may masamang mangyari sa akin dito! Di ko na napigilan ang sarili ko, kundi lumaban.“Anong kaguluhan to?!” si Sean.((( SEAN POV’s )))As I return, biglang tumawag sa akin si Cecile. Lalong lumakas ang nararamdaman kong kaba dahil di naman tumatawag sa akin si Cecile kung walang masamang nangyayari.“Master Sean, nagkakasakitan ang asawa niyo at si Miss Rymalene.”Oh sh*t!“Di niyo ba kayang awatin?!”“Master Sean.”“Leon, speed up!&rdqu