(Sean POV)
“Sean, my son. My only sole son. How are you? Mind to tell me some story? Marami din ang naririnig ko tungkol sayo.”
Habang sinasabi niya na wala siyang paki-alam na naiiyak sa sakit ang babaing pinapasampal niya hangang ngayon. Tumayo na ito. Inilagay sa likuran niya ang kamay saka lumapit sa akin. Agad kumilos ang mga tauhan ko na harangin siya.
“I have nothing to tell, you coward!”Ngumisi lamang ito sa akin.
“Sean, you know what. I can easily cut the head of your men. Kung paharang harang sila sa akin. Don't dare me my son.”
“Then do it!”Saka halakhak ang narinig ko bilang tugon niya sa akin. Tinuro niya ako.
“Oh well. Very well my dear son. Are you looking for a blood evidence? Sure. Do it!” Ngunit humakbang na ako paunahan. Bago pa man matutukan ng baril ang mga tauhan ko. Natigilan sila kumilos. Ako na itong napatutuk ng baril sa aking ama na nangig
((( Sean POV’s ))Nang nagmulat ako. Di ko kilala ang lugar na nagisnan ko. Sa dami ng babaeng napapahaplos na lamang sa akin. Isang titig ko sa kanila, nabura ang mga ngiti nila. Tss. Panigurado nasa tahanan ako ng walanghiya kong ama. Duwag at puno ng pasakit sa mundong to! Bumangon ako na wala man lang nagpigil sa akin. Dahil alam nilang nakalock ang pinto. Bumaling ang paningin ko sa mga babaing, halata na kahit ano-anong lahi ang pinangalingan. Naibalibag ko na lamang ang isang vase at napasiksik sa sulok ang mga ito.Ano ito?! Kinukulong nila ako sa pamamahay na ito! Bwisit!((( ZHIA POV’s )))Limang araw nang di umuuwi si Sean. Wala paring balita sa kanya.“Ano ba talaga ang nangyayari kay Sean?” tanong ko na kay Butler Nazi na kanina pang tinatawagan si Sean, o kahit man si Leon.“Hint..”Pinakingan lang ako ni Hin
(Zhia POV)“A-anong nagyari?!”Walang maisagot si Cecile dahil tulad ko rin nagulat siya kung sino man ang dumating. Naging abala nga ang mga katulong na sarhan ang bintana.Ako na itong napaupo bigla sa upuan. Nanginginig ang katawan ko dahil sa di ako nagkakamali, putukan na ng baril ang naririnig ko. Ilang minuto lang malakas nang tulak at paninira ng pinto ang ginagawa nila…“Cecile. Buksan mo na ang pinto.”“Miss Zhia!”“Buksan mo na! Marami na ang nasasaktan sa labas! Nasa labas ang pamangkin ko!”(((LUIS POV’s ))“Miss Zhia, talaga bang sasama kayo sa kanila?”Ngumiti na lamang ako kay Cecile. Kailangan ako ni Sean, at tuluyan na atang kinain ng sikmura niya ang Sean na kilala ko. Dahil ang Sean na kilala ko, hinding hindi pa-aabutin ang bagay na ito sa akin. Di rin naman sa akin sinasabi kung ano nga ba a
((( ELAINE POV’s )))Limang araw na kaming ikinukulong ng aming ama. Ngayon lang ako nakakaramdam ng takot ng ganito. Tipong may papasok at ihahatid ang pagkain. Tuturukan ka ng gamot saka muli nilang i-lolock ang pinto. Sa bawat pagsara ng pinto at pagbukas. Napapapikit na lamang ako. Naiiyak. Ganito pala ang nasa puder ng isang masamang tao.“Darling, it's time to eat.”Tinig ng aking ina na himala siya itong naghatid ng pagkain. Bakas pa sa mukha niya ang pag-aabusong ginawa ng aking ama sa kanya.“Bakit hindi ninyo nilalayuan ang isang taong kagaya niya!”Ngumiti lamang ito sa akin. Marahang ibinaba ng katulong ang isang tray sa mesa. Saka lamang ito tumayo sa may tabi.“There's nothing to afraid of him Elaine.”“Anong wala! Gaga ka ba?! Siya ang dahilan kung bakit maraming katarantaduhan na nangyayari sa mundo!”“Shhh. Wag na wag kang magsasalita n
(Zhia POV)Bigla na naman ako sinaksak ng kung ano. Para maramdam ko ang paninikip ng dibdib ko.“Miss Zhia.”“Cecile, parang nakalimutan kong uminom ng mga vitamins.”Saka tumayo ito sa upuan niya at lumapit kay Jane. Bumalik na may isang baso ng tubig at gamot. Uminom ako.“Saan ba nila tayo dadalhin? Feeling ko papuntang Mars na ang byaheng to.” Di ako sinagot ni Cecile. Inayos lang niya ang unan na sa likuran ko para maging komportable. Feeling ko talaga nanay ko na itong si Cecile. Or Ate na nagpapaka-matanda para sa akin. Thank you Cecile. Lagi kang nasa tabi ko kahit namimiligro kayo kay Sean minsan. Lagot talaga ang lalaking yun sa akin. Namalayan ko na lang nakatulog ako. At ginising nga ako ni Cecile.“We are here Miss Zhia.”Sa likuran ni Cecile, mga body guards na babae na imported pa sa ibang bansa. Uniform ang tali ng buhok nila. Kulang na lang itirintas para makmu
(Zhia POV)“Yes Young Master Coy. Be aware of your arrow. Please don't use the gate as the target board. Again”Dahil naroroon nga ang bilog na kulay pula. Yun ata talaga ang habol niya.Teka? Hindi siya si Sean? Kundi? Bakit magkamukha sila?! Naloloka na ba ako? Anong nangyayari sa paligid! Tumawa lamang yung binata. Kung ganyan ang ngiti ni Sean. Paniguradong luluhod talaga sa kanya ang mga tala.“Oh common let's play after your task.”Saka nito pinatakbo ang kabayo na sinasakyan niya. Talagang laglag ang panga ko. May malalaman ba ako sa oras na ito na naman?! Sinong mother ang tinutukoy niya na bisita raw ako? Di ko alam ah?!Akala ko ba ama ni Sean ang makikilala ko ngayon?“A hard headed young man.”Bulong na lamang ni Mr. Buddha. Sa di man nga lang nagpakilala kung sino siya eh.“Oh! Uhmm. I lead the way.” Nagising siya sa katotohanan na andito lang kami sa likuran. Di ko a
(Zhia POV)Halos mapanganga ako. Di na ako magtataka kung magagandang klase nito ang mga biik namin ni Sean. Dahil tatay nila… Wow. Nangaling sa mga magagandang klase ng tao. Mga baby wag kayong magmana sa side namin kahit magalit pa mga magulangko nito. Joke lang. Syempre maganda din magulangko. Di ko sila ipapatalo.“Still clueless?” Napatango ako. Dahil sa kwentong ito, ako talaga ang tanga. Ang asukal na may katigasan ng ulo na natira nga matapos mo mainom ang kape.“I understand.”“Sa totoo lang po ang alam ko patayna kayo.”“Oh? Did you already heard about the first love must be sacrificed?”“Ho?” medyo tumaasyung isa kong kilay. Ngumiti siya sa akin. Nagulat na lamang ako ng abutinniya ang kamay ko. Malamig ang kamay niya. Parang vase na nanatilisa loob ng silid na sangkatutak ang Aircon. Sa ganda ng kutisniya
(Zhia POV)“Let see. Paano kung sasabihin ko sayo na makikita mo lang ang anak ko kapag malinaw na nalampasan mo ang pagsubok ko? I'm not easy as you think. Di ko pa sayo binibigay ng tuluyan ang anak ko.” Gaga lang no? Ano si Sean, bagay na ibibigay? Or concern lang siya na baka mahawaan ko ng kabaliwan ang anak niya? Kaya kailangan ng pagsubok .“A-anong pagsubok po yan.”“I'll test you if worthy ka ba talaga na mahalin ng anak ko.”Gustong gusto ko na talagang sumagot. Ever since ng ipanganak si Sean, di sila nagpakita. Tapos ganito sila ka concern sa pinili ng anak nila? Tss. Ano to?!Zhia, nanay siya ng asawa mo. Kapag sinagot mo siya, ang sabi… mararamdaman mo lang ang parusa kapag nanganak ka na. Papahirapan ka ng husto sa labor hours. Dahil magaling mong sagutin ang mga In laws mo! Haist! Masasapak talaga kita Sean. Ganito pala ang nanay mo. Mahilig din manliit ng tao, kagaya
(Luis POV)“I do believe Luis na mas malaki ang kalamangan ng bunga kaysa sa punong pinangalingan niya. Darating ang panahon na mas mahihitikan pa ng bunga ang punong pinangalingan niya.”“I trust on your words. Madam Llona.”“Thank you Luis. And I am really sorry sa nangyari sa mga magulang mo.” Napatango na lamang ako. Saka nga nawala na siya sa screen. Pinalapit ko si Cecile sa akin. Bago pa man niya gisingin si Zhia.“Please take charge to her sake Miss Cecile.”“Master Luis.”“Your master need our aid the most.”Napatango na lamang ito. Kaya ng bumaba na kami sa eroplano lumipat kami sa kabilang chopper na naghihintay. Nang lumipad ang chopper kita ko na pinapasok na si Zhia sa kabilang sasakyan. I'm sorry. Kailangan ni Sean ng motivation na lumaban sa kanyang ama. Don't let him na ikaw ang dahilan para maging weakness sa kanya Zhia. I trust hi
((( ZHIA POV’s )))Di ko sila iniwan. Never ko ipinadama na iniwan ko sila. Halos ilang oras din ang maubos ko para makipag-video call lang sa kanila. Mommy is doing well. They are my inspiration, motivation to raise on my feet. Ayokong bumalik na isang talunan kaya tinagap ko ang pagsubok na kailangan ko lumayo sa mga anak ko. Pero uulitin ko, di ko sila iniwan.Isang sakripisyo ang ginawa ko. Isang sakripisyo ng isang ina, para di nga kami apakan ng ibang tao. Para sa amin ang ginawa kong to. Sobra ko silang namiss…“Mommy, gumawa kami ni Shin ng mahabang panali para kapag gusto ka namin makita, huhugutin lang namin ang lubid at babalik ka na dito.” Natawa na lamang ako kay Shena.“Di na ako aalis.”Nanlaki ang mga mata nila. Dahil umuuwi din ako ng ilang araw sa isang taon. Napayakap ulit sa akin ang mga makukulit.“Di na aalis ang Mommy ko!” si Shin, sigaw niya sa mga class
((( Zhia POV’s )))AFTER FIVE YEARS ....Mahirap magluto pero kailangan gawin. Prinitong itlog lang to Zhia. Wag kang abnormal na di mo kaya. Yan ang hinihingi ng tatlong bulingit sa pagbabalik mo.Huminga ako ng malalim. Napangito sa ginagawa ko. Perfect ang tatlong pritong itlog para sa egg sandwich na gagawin ko. Dahil wag ko daw sila niloloko na kung bibili ako sa labas, malalaman kaagad nila, kung gawa ko ba talaga o hindi.Jetlag pa nga Mommy niyo. Inilagay ko sa lunchbag nila. May mga pangalan nila. Saka balak ko nga silang supresahin sa school. Nasa kindergarten. Masaya ang mga makukulit na yun sa pagbabalik ko. Napahalik ako sa Lunchbox. Inalis ko ang apron ko… Saka lumabas ng pinto. Napangiti ako dahil talagang magulo ang sala namin. Mga laruan nilang nagkalat. Tiyak labis nga silang masusupresa kapag nakita ako. Pumunta na ako sa garahe. Inistart ang sasakyan. Sa loob ng liman
(Jane POV)“Oh, good Cecile. If you mind. Saka dapat lang na maging close kayo sa akin.” Nabitawan ko bigla si Mam Cecile. Ano to biglang baliktad si Mam? Lumapit na siya. May ngiti pa…Halos … ng mahawakan niya ang handle ng Wheelchair. Itinulak niya ito sa may hallway na agad naman bumanga sa ina nito.“Mga hampaslupa! Anong ginagawa niyo sa anak ko!”Hinamon pa ito ni Cecile na lumapit sa kanya. Malayo nga ang agwat ng gulang namin ni Cecile, kay Miss Zhia. Kita naman sa pagkatao niya na palaban. Hindi nga lang talaga masalita.“Aba naman!”sumugod na nga sa amin. Iniwan ang kanyang anak na marupok! Malandi! Haist! Basta siya ang gumulo ng kwentong to! Bwisit lang! Sana maabutan ni Master Sean si Miss Zhia. At parang mapapalaban na din ako. Ibuhos ang galit sa kanila. Sa nangyari kay Master Luis!Wag ang lalaking nagnakaw ng unang halik ko! Ako lang ang ma
(Sean POV)Nang narinig kong may gulo sa labas. Bago ko pa nga maisilid sa lalagyan ang marriage contract namin ni Zhia. Bumukas ang pinto. Di na napigilan nila Butler Nazi. Tumakbo sa akin si Luis at binati ako ng kamao niya. Para mapahiga ako sa sahig.“That punch might do something the way you thingking!”But his punch di magtatapos sa ganoon lang. Sa inis ko bumangon ako at tuluyan ko na ring pinakawalan ang inis sa mundong to. Bakit nga ba ako na lang ang laging punupuntirya ng problema?! Napapagod din ako! Nahihirapan. OO! Inaamin ko pagod na ako! Nahihirapan na. Sa totoo nga lang parang gusto ko na sumuko. Sh*t Luis. I'm too tired. Hangang sa napagod ako kakasuntok kay Luis. He just keeping on coughing as he punch me back. Natawa na lamang siya na pareho na naman duguan ang mukha naming dalawa.“Is this you again Sean?”bigla na lang ikinangiti niya. Tumulo sa kanyang mga mata ang lu
((( Luis POV’s“Natitiyak ko iho na masaya para sayo ang iyong ina. Napakabait mo.”“Salamat po. Bukas ang death anniversary ng aking ina. Nakausap ko na si Father about the occasion.”“Ibig lang sabihin dito mo ipagdaraos.”Napatango ako. Dahil wala na din naman ang aking ama para pakialaman ako sa bagay na yan.“After this po kasi, baka matagal niyo akong di makita.”“Bakit maghahanap ka na ba?”Napangiti ako at umiling.“Magiging youtubers ka Kuya Luis?!” isang bata.“Subscribe ka na namin Kuya!” Mapapangiti ka na lang talaga.“Wag masyado kayong maging mahilig sa gadget. Depression din yan. Minsan nakakabuti na magbasa na lang ng physical book. Kaya bibilhan ko kayo ng ganito.” daliri ko…“Kakapal na libro. Tig-iisa kayo.”“Tom Sawyer po akin!”
((( Cecile POV’s“Miss Zhia, bakit?”biglang maraming tanong ang naglaro sa aking isipan. Lalo na nga tumalikod sa amin si Miss Zhia. Parang ni isa sa tanong ko, ayaw niyang sagutin. Natahimik na lamang ako. Si Jane pinigilan ko na din. Hayaan natin na palipasin ang oras na ganito. Alam ko na may isa sa kanila na kailangan ibaba ang pride. Nang inahanda na nga ni Leon ang sasakyan.“Miss Cecile, ano ba talaga ang nangyari?” tanong sa akin ni Jane. Lumapit na ako kay Miss Zhia. Naisipan niya atang lumabas muna. Oo, Miss Zhia, toxic nga masyado ang lugar na ito ngayon. Mas makakabuti nga na magpahangin ka muna.“Miss Zhia, sigurado po ba kayo na di kami sasama?”Si Leon lang? Ang kapatid niya at si Tolits. Umiling sa amin si Miss Zhia.“Kung ganoon, umuwi po kayo kaagad.”“Di na babalik ang kapatid ko dito.”“&hel
(Zhia POV)“Wag ka masyadong maangas.” Babala ni kuya na lumabas nga ito. Nanatili kaming tahimik ni Sean. Di ko mapigilan na mamilipit ng may sumipa sa tiyan ko. Inilayo na lamang ni Sean ang paningin sa akin. Oo, galit siya. Nagawa niyang magalit sa akin. Ano naman ngayon? Ang iniisip ko, kung ano ang siyang mangyayari sa akin. Dumating na si Leon na napatitig sa aming dalawa.“Master Sean.” Ibinigay dito ang folder na naroroon nga ang Marriage Contract namin. Ngumisi siya.“Can you bring a candle here Leon.”agad na ikinalabas nito.“Zhia.” Umangat ang paningin ko sa kanya.“Why are you crying? This is what you want right?”“Sean…”wag Zhia. Kailangan mong turuan ng leksyon ang asawa mo. Alam mong mahal ka niya. Mahal mo rin siya. Gagawin mo 'to dahil mahal mo siya. Oo, kabaliwan nga itong gagawin ko. Pero sa ikakabuti namin itong dalawa. Mayaban
(Zhia POV)“I am wrong Zhia?” Tumulo ang luha ko sa aking pisngi. Di man lang ako napakisapmata. Di si Sean nagbago Zhia. Ikaw itong tuluyang nagbago. Saka nga pinunas ko ng aking daliri ang luha ko. Tumango ako.“Zhia. She just want of your forgiveness. Bakit di mo maibigay sa kanya?” Nanlilisik ang mata niya.“Sean.” at bumagsak na nga ng tuluyan ang aking mga luha. “Di madaling magpatawad. Alam mo yan.”“I understand. Pero di oras na ganito ka sa kanya Zhia. Alam mong maselan ang kondisyon niya. Bakit di mo na lang muna siya tangapin?!”“Kondisyon lang naman niya ang inaalala mo ngayon Sean. Eh ako?!” Napapikit si Sean.“Di mo ako nauunawaan Zhia. Patayin mo na lang ako!” biglang alboroto ni Sean. Nagulat na lamang ako.Inilabas niya ang baril saka kinasa ito. Inilagay sa harapan ko.“Kill me now!”Lalo akong umiyak.
(Zhia POV)“Please stop!” Di ko siya sinasaktan. Hinahawakan ko lang ang kamay niya para bitawan ako. Pero ayaw talaga. Nasasaktan na ako. May namumuo nang luha sa aking mga mata. Di ko kailangan na patulan siya. Nang dumating ang nanay niya. Nakisama pa sa gulo naming dalawa ni Rymalene. Magsama kayong dalawa sa impyerno! Kapag may masamang mangyari sa akin dito! Di ko na napigilan ang sarili ko, kundi lumaban.“Anong kaguluhan to?!” si Sean.((( SEAN POV’s )))As I return, biglang tumawag sa akin si Cecile. Lalong lumakas ang nararamdaman kong kaba dahil di naman tumatawag sa akin si Cecile kung walang masamang nangyayari.“Master Sean, nagkakasakitan ang asawa niyo at si Miss Rymalene.”Oh sh*t!“Di niyo ba kayang awatin?!”“Master Sean.”“Leon, speed up!&rdqu