(Zhia POV)
“Okey, sorry na tungkol nga kagabi Sean. Kung yun ang iniisip mo na kasalanan ko nga eh di thank you. Never mo naman talaga pinapakingan ang mga sinasabi ko. Dahil nga akala mo puro nonsense lang ang sasabihin ko. Medyo nakakasakit ng pride. Pero okey lang since di naman talaga kailangan ng isang kagaya ko na gawing big deal yun. Unless may nangyari ngang masama sa mga dinadala ko. Okey ako.”
Hahaha. Ayan Sean, nirachada na kita para isa-isahin ng isipan mo ang mga paligoy ligoy nating usapan. Ako lang pala.
“Sorry na.” sabay tapik ko sa balikat niya na ewan ba kung bakit ang macho.
“May kailangan tayo pag usapan Sean. Practice na tayo as a family. Tipong di boring ang pamilyang binubuo natin diba?”
Ngumisi lang si Sean. Napa-cross arm na nga lang na parang guardia na nasa labas ng pinto namin. Wala kang pintuan Sean na binabantayan. Oo, isipan ko puno na nang pang-aasar kay Sean. Dahi
(Zhia POV)“Sean. Walang ganituhan. Kapag naipit ang dinadala ko. Bahala ka.”sabay layo ko ng paningin sa kanya. Ngumiti lang siya. Ngunit sununod yung babala ko sa kanya at pinakawalan ako. Yun ang ayaw kong sundin niya. Baliktad talaga tong si Sean eh?! Nahiga sa tabi ko at hinalikan na lamang ang buhok ko.“Anong gusto mong gawin ngayong bagong taon Zhia?”Ready na ba talaga siyang makinig sa akin? O sadyang magsasayang lang ako ng laway?“Labas tayo ngayon Sean. Punta ng market. Please…”“Tss. Matao ngayon Zhia, alam mo yan.”“Kasi nga last hours na lang ng taon ngayon Sean., Syempre talaga matao, anong aasahan mo?”“Kaya nga. Malaki ang chansa na magkaroon ng aksidente sa mga oras na ito. December 1 is the busiest day. While January 1 is the deadliest day of the Year. Take note that Zhia.”“Ayan ka na naman Sean. Nad
(Zhia POV)Nang nasa kabayahan na kami. Medyo may kalayuan na kami sa hotel. Si Sean, napapabusina na lamang sa mga batang masisigla na naglalaro sa kalsada. Maririnig mo nga puro na lang paputok. Swerte namin nasa taas kami ng hotel. Punta ako mamaya sa rooftop at sisigaw ng happy new year! Saka tatalon, in case na tumangkad pa ako. Nagbabakasakali na tumangkad ako kay Sean. Matao ang paligid namin bago pa man makarating kami sa pamilihan ng probinsya.Sa isang Mall kami pumasok na halos nahirapan na makapag-hanap ng mapaparkingan itong si Sean. Kunot noon a nga siya. Sa totoo lang parang gusto na magpagawa ng sarili niyang parking area. Puro puno at mabuti na lang, napa-park na lamang kami sa isang sambihan na malapit sa mall.Dagsa yung tao. Hindi na mahulugan nang karayom. Pero natanong ko pa si Sean, kung magsisimba ba kami mamaya. kailangan yun. Wag kang kokontra sa akin Sean dahil gagawin kitang tinola!“Let see. Sa dam
(Zhia POV)“Di ka naman ata Zhia ang saleslady dito?”“Malay mo Sean maghirap ka. Tapos ako need ko na mag-work Edi kahit paano marunong ako mag sales talk diba?”“Tss. This is mean for a long life right? Hinahanda din ang mga yan kapag may kaarawan. Lahat ng tao alam ang meaning niyan Zhia. Kaya no need mo na basahin ang karatula na namang nakalagay.”“Bakit mo alam?”“Zhia, negosyante ako.”“Kaya nga diba? Di ako masyado nakikipag debate sayo?”“Whatever. Masyado kang padala sa mga Advertisement.”Napa-pout na lang ako. Kumuha ng maraming chocolates at pinagmamasdan na lang ako ni Sean. Kung ano-ano nilalagay sa cart. Hangang sa may mga Free gifts! Buy 1 take 1. Di ko pinalagpas. Pinagtatawanan niya ako.“Di ba nalulugi sila nito Sean? Halos 50 percent yung ibinaba ng mga ibenebenta nila.”“Mark
(Zhia POV)“Thank you kuya Kim, sa matang Lawin. Char.” Para tuloy kaming napapalibot sa museum at marami akong nalalaman kay Sean. Buti na lang talaga siya ang kasama ko. Ahahaha. Talino ni Daddy. Dahil yun ang kailangan sa mundo ng negosyo na kulang na lang naging scientist na lang. Sa daming nalalaman eh.Di mawawala ang plums, na parang pulang grapes lang naman saka ang Pears na may pinagkaibahan sa apple naman talaga parang avocado shape lang. Syempre ang Citrus Fruit na Orange. Persimmons na parang kamatis kakinis. Parang alam ko na kung bakit ang kinis ni Sean. Siya mismo ang kumuha at wala akong sinabi ah? Velvet Apples? Parang makati…“Peaches…” ng mabasa ko ang label..“Symbolized as immortality and vitality Zhia.”“Hala Sean, wag kang kumain niyan. Baka di mamatay ang kilalang demonyo dito sa lupain.”“And who's that?”“Se
(((Zhia POV’s ))Matao ang paligid. Mga pamilya ang kasama ata nila at dito ata sila mag-cecelebrate ng New Year. Kung sa tingin nila masaya sila dito. Edi go! Fighting! Ang sarap ng hangin talaga.“Di ba natin pupuntahan muna ang mga magulang mo Sean?”“Mamaya, before we sleep.” Medyo di malinaw na narinig ko. Dahil lahat ng tao napapahiyaw na lamang bigla. Naalala ko tuloy nang magpropose sa akin si Sean. May nagaganap sa may stage. At may firework show nga mamayang 12.Naupo kami ni Sean sa may bench. Habang ang buhok ko nililipad ng hangin dahil nga malapit lang kami sa dagat. Mahal ni Mayor ang lugar na ito kaya parang dinedevelop. Thumbs up mayor at sana walang corruption na nangyayari.Kung pagmamasdan mo ang buong paligid ang saya nila. Syempre, mga barkada ang ilan na kasama nila. Pamilya. Yung iba naman single dyan. At ang ilan iniwan ng minamahal nila. Sana wa
(Zhia POV)“Ubusin mo na ang drama mong yan sa taon na ito Zhia. Dahil kailangan ko ng kooperasyon mo. Magiging abala kasi ako sa darating na taon. Hahanapin ko ang nawawala kong am. Maraming kailangan na ayusin. Ngunit di ko naman kayo pababayaan. Kailangan ko lang ng sapat na oras para mabigyan ng attention ang parating na problema Zhia. Sana maintindihan mo.”“Syempre naman Sean. Kahit nga di ko na maintindihan dahil di mo dineditalye na sinasabi sa akin. Pero may narinig ako kay Elaine.” Napatitig sa akin si Sean…“Sinabi niya na organisation ng kulto daw ang kalaban mo Sean? Totoo ba yun?”“Naniniwala ka ba na merong ganyan Zhia?”“Hindi. Pero, ang detalye ng pagkasabi sa akin ni Elaine na ito daw ang nasa likuran ng mga illegal na gawain sa mundong to. Masama pa Sean, napakalaki nilang mga tao. Sabi na rin ni Elaine.”“Ano pa ba ang mga sinabi ng
(Zhia POV)Si Rymalene.“Zhia,”“A-anong ginagawa mo dito?” bigla ko na lang na tanong na medyo may unting intriga.“ I mean… Bakit ka naririto?” Intriga parin na tanong. Ngumiti sa akin si Rymalene. Si Elaine napacross arm sa akin at napataray. May problema talaga ang batang to sa akin. “Andito ako dahil naririto kayo? Di naman ata yun bawal Zhia diba?” Umiling ako.“Eh, paano yung pamilya mo Rymalene? Wala ka sa kanila noong pasko dahil kasama ka namin.”“Alam mo na ang kwento ko sayo Zhia. Di maganda ngayon ang paningin sa akin ng pamilya ko. Lalo na nga, wala na kami ng asawa ko.”“Ate Zhia, normal lang na gawin ni Ate Rymalene na lumayo layo muna. Buti nga ikaw itong pinili niya.”“Paano mo nalaman na naririto kami?” tanong ko kay Rymalene na sa totoo lang di siya sa akin makatitig ng maayos.
(Luis POV)“Hiro.” Magtatanong na sana ako ng bumukas na sa harapan namin ang Elevator at puamsok na si Hiro. Sumunod ako at yung lalaki di sumabay sa amin. Kundi naghintay sa parating na Elevator. Bago sumara, nakita kong may babaing lumabas sa silid ni Elaine. Ang kaibigan ni Zhia? Diba siya ang pinuntahan naming kasal noon?Kinukutuban na ako na may mali. Lalo na sa kasabay naming lalaki kanina. Baka tagapaglinis diba? Haist. Ano ba to? Kahit ano-ano na lang iniisip ko. Nag-aalala lang talaga ako. Pagdating ko sa ibaba si Sean ang nakita ko. At naalarma na kaagad ako sa itinatanong niya sa akin. Kaagad na pumasok sa isipan ko, ang asawa niyang nag-iisa ngayon sa silid nila.Tumakbo kami ni Sean at halos gusto na namin paliparin ang elevator.“Hiro, kunin mo yung footage ng CCTV kaagad.” Utos ko at di na siya sumabay sa amin. Agad kaming pumunta sa silid at nadatnan namin si Zhia na umiiyak kasama si Hint.
((( ZHIA POV’s )))Di ko sila iniwan. Never ko ipinadama na iniwan ko sila. Halos ilang oras din ang maubos ko para makipag-video call lang sa kanila. Mommy is doing well. They are my inspiration, motivation to raise on my feet. Ayokong bumalik na isang talunan kaya tinagap ko ang pagsubok na kailangan ko lumayo sa mga anak ko. Pero uulitin ko, di ko sila iniwan.Isang sakripisyo ang ginawa ko. Isang sakripisyo ng isang ina, para di nga kami apakan ng ibang tao. Para sa amin ang ginawa kong to. Sobra ko silang namiss…“Mommy, gumawa kami ni Shin ng mahabang panali para kapag gusto ka namin makita, huhugutin lang namin ang lubid at babalik ka na dito.” Natawa na lamang ako kay Shena.“Di na ako aalis.”Nanlaki ang mga mata nila. Dahil umuuwi din ako ng ilang araw sa isang taon. Napayakap ulit sa akin ang mga makukulit.“Di na aalis ang Mommy ko!” si Shin, sigaw niya sa mga class
((( Zhia POV’s )))AFTER FIVE YEARS ....Mahirap magluto pero kailangan gawin. Prinitong itlog lang to Zhia. Wag kang abnormal na di mo kaya. Yan ang hinihingi ng tatlong bulingit sa pagbabalik mo.Huminga ako ng malalim. Napangito sa ginagawa ko. Perfect ang tatlong pritong itlog para sa egg sandwich na gagawin ko. Dahil wag ko daw sila niloloko na kung bibili ako sa labas, malalaman kaagad nila, kung gawa ko ba talaga o hindi.Jetlag pa nga Mommy niyo. Inilagay ko sa lunchbag nila. May mga pangalan nila. Saka balak ko nga silang supresahin sa school. Nasa kindergarten. Masaya ang mga makukulit na yun sa pagbabalik ko. Napahalik ako sa Lunchbox. Inalis ko ang apron ko… Saka lumabas ng pinto. Napangiti ako dahil talagang magulo ang sala namin. Mga laruan nilang nagkalat. Tiyak labis nga silang masusupresa kapag nakita ako. Pumunta na ako sa garahe. Inistart ang sasakyan. Sa loob ng liman
(Jane POV)“Oh, good Cecile. If you mind. Saka dapat lang na maging close kayo sa akin.” Nabitawan ko bigla si Mam Cecile. Ano to biglang baliktad si Mam? Lumapit na siya. May ngiti pa…Halos … ng mahawakan niya ang handle ng Wheelchair. Itinulak niya ito sa may hallway na agad naman bumanga sa ina nito.“Mga hampaslupa! Anong ginagawa niyo sa anak ko!”Hinamon pa ito ni Cecile na lumapit sa kanya. Malayo nga ang agwat ng gulang namin ni Cecile, kay Miss Zhia. Kita naman sa pagkatao niya na palaban. Hindi nga lang talaga masalita.“Aba naman!”sumugod na nga sa amin. Iniwan ang kanyang anak na marupok! Malandi! Haist! Basta siya ang gumulo ng kwentong to! Bwisit lang! Sana maabutan ni Master Sean si Miss Zhia. At parang mapapalaban na din ako. Ibuhos ang galit sa kanila. Sa nangyari kay Master Luis!Wag ang lalaking nagnakaw ng unang halik ko! Ako lang ang ma
(Sean POV)Nang narinig kong may gulo sa labas. Bago ko pa nga maisilid sa lalagyan ang marriage contract namin ni Zhia. Bumukas ang pinto. Di na napigilan nila Butler Nazi. Tumakbo sa akin si Luis at binati ako ng kamao niya. Para mapahiga ako sa sahig.“That punch might do something the way you thingking!”But his punch di magtatapos sa ganoon lang. Sa inis ko bumangon ako at tuluyan ko na ring pinakawalan ang inis sa mundong to. Bakit nga ba ako na lang ang laging punupuntirya ng problema?! Napapagod din ako! Nahihirapan. OO! Inaamin ko pagod na ako! Nahihirapan na. Sa totoo nga lang parang gusto ko na sumuko. Sh*t Luis. I'm too tired. Hangang sa napagod ako kakasuntok kay Luis. He just keeping on coughing as he punch me back. Natawa na lamang siya na pareho na naman duguan ang mukha naming dalawa.“Is this you again Sean?”bigla na lang ikinangiti niya. Tumulo sa kanyang mga mata ang lu
((( Luis POV’s“Natitiyak ko iho na masaya para sayo ang iyong ina. Napakabait mo.”“Salamat po. Bukas ang death anniversary ng aking ina. Nakausap ko na si Father about the occasion.”“Ibig lang sabihin dito mo ipagdaraos.”Napatango ako. Dahil wala na din naman ang aking ama para pakialaman ako sa bagay na yan.“After this po kasi, baka matagal niyo akong di makita.”“Bakit maghahanap ka na ba?”Napangiti ako at umiling.“Magiging youtubers ka Kuya Luis?!” isang bata.“Subscribe ka na namin Kuya!” Mapapangiti ka na lang talaga.“Wag masyado kayong maging mahilig sa gadget. Depression din yan. Minsan nakakabuti na magbasa na lang ng physical book. Kaya bibilhan ko kayo ng ganito.” daliri ko…“Kakapal na libro. Tig-iisa kayo.”“Tom Sawyer po akin!”
((( Cecile POV’s“Miss Zhia, bakit?”biglang maraming tanong ang naglaro sa aking isipan. Lalo na nga tumalikod sa amin si Miss Zhia. Parang ni isa sa tanong ko, ayaw niyang sagutin. Natahimik na lamang ako. Si Jane pinigilan ko na din. Hayaan natin na palipasin ang oras na ganito. Alam ko na may isa sa kanila na kailangan ibaba ang pride. Nang inahanda na nga ni Leon ang sasakyan.“Miss Cecile, ano ba talaga ang nangyari?” tanong sa akin ni Jane. Lumapit na ako kay Miss Zhia. Naisipan niya atang lumabas muna. Oo, Miss Zhia, toxic nga masyado ang lugar na ito ngayon. Mas makakabuti nga na magpahangin ka muna.“Miss Zhia, sigurado po ba kayo na di kami sasama?”Si Leon lang? Ang kapatid niya at si Tolits. Umiling sa amin si Miss Zhia.“Kung ganoon, umuwi po kayo kaagad.”“Di na babalik ang kapatid ko dito.”“&hel
(Zhia POV)“Wag ka masyadong maangas.” Babala ni kuya na lumabas nga ito. Nanatili kaming tahimik ni Sean. Di ko mapigilan na mamilipit ng may sumipa sa tiyan ko. Inilayo na lamang ni Sean ang paningin sa akin. Oo, galit siya. Nagawa niyang magalit sa akin. Ano naman ngayon? Ang iniisip ko, kung ano ang siyang mangyayari sa akin. Dumating na si Leon na napatitig sa aming dalawa.“Master Sean.” Ibinigay dito ang folder na naroroon nga ang Marriage Contract namin. Ngumisi siya.“Can you bring a candle here Leon.”agad na ikinalabas nito.“Zhia.” Umangat ang paningin ko sa kanya.“Why are you crying? This is what you want right?”“Sean…”wag Zhia. Kailangan mong turuan ng leksyon ang asawa mo. Alam mong mahal ka niya. Mahal mo rin siya. Gagawin mo 'to dahil mahal mo siya. Oo, kabaliwan nga itong gagawin ko. Pero sa ikakabuti namin itong dalawa. Mayaban
(Zhia POV)“I am wrong Zhia?” Tumulo ang luha ko sa aking pisngi. Di man lang ako napakisapmata. Di si Sean nagbago Zhia. Ikaw itong tuluyang nagbago. Saka nga pinunas ko ng aking daliri ang luha ko. Tumango ako.“Zhia. She just want of your forgiveness. Bakit di mo maibigay sa kanya?” Nanlilisik ang mata niya.“Sean.” at bumagsak na nga ng tuluyan ang aking mga luha. “Di madaling magpatawad. Alam mo yan.”“I understand. Pero di oras na ganito ka sa kanya Zhia. Alam mong maselan ang kondisyon niya. Bakit di mo na lang muna siya tangapin?!”“Kondisyon lang naman niya ang inaalala mo ngayon Sean. Eh ako?!” Napapikit si Sean.“Di mo ako nauunawaan Zhia. Patayin mo na lang ako!” biglang alboroto ni Sean. Nagulat na lamang ako.Inilabas niya ang baril saka kinasa ito. Inilagay sa harapan ko.“Kill me now!”Lalo akong umiyak.
(Zhia POV)“Please stop!” Di ko siya sinasaktan. Hinahawakan ko lang ang kamay niya para bitawan ako. Pero ayaw talaga. Nasasaktan na ako. May namumuo nang luha sa aking mga mata. Di ko kailangan na patulan siya. Nang dumating ang nanay niya. Nakisama pa sa gulo naming dalawa ni Rymalene. Magsama kayong dalawa sa impyerno! Kapag may masamang mangyari sa akin dito! Di ko na napigilan ang sarili ko, kundi lumaban.“Anong kaguluhan to?!” si Sean.((( SEAN POV’s )))As I return, biglang tumawag sa akin si Cecile. Lalong lumakas ang nararamdaman kong kaba dahil di naman tumatawag sa akin si Cecile kung walang masamang nangyayari.“Master Sean, nagkakasakitan ang asawa niyo at si Miss Rymalene.”Oh sh*t!“Di niyo ba kayang awatin?!”“Master Sean.”“Leon, speed up!&rdqu