(Zhia POV)
“Wow.”huh? Anong reaction niya? Wow?!
Napalingon ako sa kanya. Para siyang bata na nakakita ng isang crystal. Namamangha sa kislap nito. Para siyang bata na ngayon pa lang nakakita ng bahag-hari. Ang mata niya di nagsisinungaling na kala ko nagkukunwari lang. Inalog niya ang snowball. Nagsiliparan nga sa loob ang parang snow.
“Wow.” muli niyang kumento.
Ganito ba talaga si Sean? Simpleng bagay lang namamangha na? Di pa ba siya nakakakita nito sa boung buhay niya? Talaga lang? Nang kinuha ko at siniwitch on ko ang ilaw saka tumunog ito.
“Meron pa siyang ganyan?” Kuha niya ng ibalik ko.
“Magkano bili mo nito?”
“Hmmm…” Dahil nga manghang mangha siya. Siguro di na ako mapapahiya kung presyuhan ko ng…
“Two hundred thousand.”
Hahaha. Mas astig pa pala ako magbigay ng presyo kaysa sa Bombay. Habang Thirty pesos lang
(Zhia POV)I like you? Tapos yung gift tag, Troy? Huh?Galing ba ito sa secretarya ni Sean? Naalala niya ako? May gusto sa akin? Bakit may pa –I like you na nalalaman.Wow! Meron na akong secret admirer. Ahahaha. Secret admirer pa ba ang tawag doon? Kilala ko na kung sino eh. Kaya ba galit si Sean at pinapatawag niya si Troy ngayon din?!Kaya napasilip ako kay Sean. Hilot ang sintido niya at nakapikit ito. May balak ba siyang patayin si Troy? Hala ka dyan. Kaya naman napatayo ako. Dahan dahan na lumapit bago pa mahuli ang lahat. Pumwesto ako sa likuran niya. Kasi baka nagkakamali lang yung bigay niyon sa akin ni Troy. Dahan dahan kong ibinaba yung kamay ko sa balikat niya. Ahem. Heto na. Saka nga napadikit na. Saka ko minasahe. Di siya nagulat sa ginawa ko. Napabuntong hininga at talagang hinihintay si Troy.“Sean. Baka nagkamali lang yung sekretarya mo. Wag na pumutok yang butchi mo. Please”&l
(Zhia POV)“Tumayo ka na dyan. Wag ka makinig sa demonyong kapatid ni Elaine. Pero di mo ba alam na parang mas demonyo pa si Elaine kaysa boss mo?” Lahad ko ng kamay ko at napa-angat nga ang paningin ni Troy. Ngunit muling napayuko dahil paglingon ko sa likuran. Pinangdilatan ni Sean si Troy.Di naman ganito kaprotektive si kuya sa akin ah. Porque ba naninibago si Sean sa nalaman niyang may kapatid siya? At nagbasa ata ng Article na paraan para maging cool na kapatid sa nakakabata.“ Ganto kasi Troy. Bata pa si Elaine, saka ilang taon ka na ba?”“Twenty-three po.” Sagot ni Troy sa akin. Matanda pa ako ng apat na taon. Hehehe. At si Elaine, labing limang taon gulang pa lang. Pero di na innosente ang pag-iisip. Alam ba yun ni Troy?“For sake Troy. Fifteen pa lang ang kapatid ko!” Kakantahan ko na ba sila ng Fifteen by Taylor Swift?“Hindi pa naman ako mangugulo
(Zhia POV)“Tss. Bakit papayag ka ba na ang magiging baby nating babae ligawan kaagad ng mas nakakaalam sa ikot ng mundong 'to?”“Sean, walang dapat na sino man ang maaring mag take advantage ng love. Kasi malupit din yan kapag dumating ang bad Karma. Magmahal lang ng totoo para Good Karma ang dumating. Oppa!” finger heart ko sa kanya. Saka na ako tumalikod.“Saan ka pupunta?”“Kay Elaine, ikwento ko lang ang nangyari dito sa loob kung paano hingin ni Troy ang kamay niya sa Kuya nito. Ahahaha.”Ngunit mabilis niya ako hinila pabalik.“In twenty minutes uuwi na tayo.”“Huh?”“Gusto mo na dito manirahan?” Basta andito ka lang sa tabi ko Sean. Bakit hindi?“Uso din ang bayanihan sa Pilipinas. Hahakutin ang bahay saan mang lupain lilipat. Ipahakot mo na din ang Mansion mo dito. Para kapitbahay ko lang si Elaine. Since n
(Zhia POV)What do I wish for you, the one who means the most to me. Yeah… your too mean at me. The pinching, punching and even slapping my face, that's the craziest thing I receive from you, I want a revenge from it… but I know it wouldn't happen, since I do love you very much…Napahagikhik ako. Yun nga atomatiko kong nakurot na naman si Sean. Sa nakikilig ako eh. Ahaha.I wish you a day that's as happy as a Christmas Day can be. I hope that the year that's coming is enjoyable from the start and I'll tell you again that I love you, you'll always be first in my heart.Gusto kong umiyak. Kaya lang talaga may nagtatampo sa Always be first in my Heart… ang mga baby ko. Wag mag-alala mga Baby, anak niya kayo. Importante at mahal kayo niyan. Habang ako, di naman niya kaano-ano pero minahal niya ako ng ganito.There's so much that's dear about you. There's so much that's sweet and f
(Zhia POV)“Thanks then.”“Hala! Nagpasalamat ka sa akin?!”“Salamat naman at may naisip kang maayos, Spoiled Brat.”Aalis na lang tong si Sean, tinutuya pa ang kapatid niya.“Naku Kuya, kapag ako talaga naka recover na gugulatin ko lang kayong dalawa doon. Ahahaha. Baka manganak pa nga si Ate Zhia sa sobrang gulat. Mag cucustome lang naman ako bilang si, ang madreng kinatatakutan mo.”“Whatever.” saka niyakap ito ni Sean.Bakit ako ang pagtitripan ni Elaine? Si Sean ang kaaway niya sa aming dalawa diba? Ako naman napalapit na lang din.Niyakap ko din si Elaine.“Gala tayo minsan Ate. Tipong mababaliw si kuya Sean na hanapin ka. Ahahaha.”“Tss. Di ko talaga maintindihan kung bakit puro baliw na babae ang nakapalibot sa akin.” Reklamo ni Sean na maari ngang gawin ni Elaine na baka kidnappin na naman ako bigla.
Never wait for the perfect moment, use the moment and make it perfect.(((Zhia POV’s ))Yiee. Kainan na ng pinya. Busy nga si Kuya na makabingwit ng isda sa paligid niya. Sige Kuya Joshua. Yung dapat na ibigin ka talaga ng tunay. Humanap ka ng maganda at kapag nainlove sayo, edi wow. Ikaw ang jackpot. Ahahaha. Wala namang pangit at maganda sa mata ni Kuya.Tinantanan na nga ako ni Sean. Kumain na lang din siya.Okey lang ako kahit walang Vitamins Sean. Sa takaw kong to, baka maover dose pa sa ini-intake kong vitamins at mineral dahil sa kinakain ko. Hehehe. Meron ba noon?Natapos ang kainan na magulo si Tolits at Tobby. Nahirapan nga sa kanila si Butler Nazi at Cecile. Pero kailangan na nilang mag practice since may darating na tatlong biik. Pinaghalo halo ang ugali namin ni Sean. Biik na nakikipag-away sa Lion. At Lion na sumusuko sa biik. Ang cute no?Wala din paki-alam si Sean sa dalawang batang m
(Sean POV)Somehow may pahinga din pala sila na mangulo. Ang malinaw sa akin, ang hanapin ang aking ama. Gawing basahan ang mga taong kumukontrol ng iligal na negosyo ng pamilyang Madrid. I think they are burning slowly right now. Since I start to build the fire. Nakakapagtaka na wala pa silang ginagawa dahil nakahanda din ako para opensahan sila.“Then why Levi offer his heart to Elaine?” Yun ang katanungan na bumabagabag sa akin. Si Levi nga ang nagbigay ng puso para kay Elaine. He is willingly at itatangi ko sana. Kaya lang, wala nang oras para maghintay ng donor sa kapatid ko. Hinahamon niya ako na patayin siya. Dahil wala naman siyang sasabihin. Sa huling pagkakataon, may maayos man lang daw siyang ibigay sa pamilyang nagpalaki sa kanya. Buluntaryo na ibigay ang puso niya.“Gaya ng paliwanag niya Master Sean. That is the last thing he can over to your family.” Napahilot ako sa leeg ko. Medyo ako nap
(Zhia POV)“Let's eat.” Yaya niya sa akin sabay kuha ng kamay ko. At tuluyan nga akong hinila palabas. Magrereklamo sana ako. Nang makasalubong namin si Nay Janine. Wala na yung porma niya na parang laging pupunta sa meeting ng asawa niyang president. Siya itong first lady na takaw tingin ang porma. Style nila tungkol sa damit.Talaga ngang napaka Maria Clara ni Nay Janine. Ang simple niya ngayon.“Hi po.” bati ko sa kanya na di ko man lang naitaas kilikili ko ng napakaway kaway ako. Tipong bundok na ata ang buhok. Ang tinatawag na virgin forest ng Pilipinas.“Mabuti naman at lumabas na kayo. Tapos na namin ihanda ang pagkain niyo. I-aakyat ko na sana.”“Thank you po.” Napatango na lamang din si Sean. Nang makarating nga kami sa kusina ni Sean. Dahil may isasampay ata sa labas si Nay Janine. Agad naman tinulungan ni Nay Bellen. Hahaha. Dami kong Nanay. Andyan din syempre si Mama
((( ZHIA POV’s )))Di ko sila iniwan. Never ko ipinadama na iniwan ko sila. Halos ilang oras din ang maubos ko para makipag-video call lang sa kanila. Mommy is doing well. They are my inspiration, motivation to raise on my feet. Ayokong bumalik na isang talunan kaya tinagap ko ang pagsubok na kailangan ko lumayo sa mga anak ko. Pero uulitin ko, di ko sila iniwan.Isang sakripisyo ang ginawa ko. Isang sakripisyo ng isang ina, para di nga kami apakan ng ibang tao. Para sa amin ang ginawa kong to. Sobra ko silang namiss…“Mommy, gumawa kami ni Shin ng mahabang panali para kapag gusto ka namin makita, huhugutin lang namin ang lubid at babalik ka na dito.” Natawa na lamang ako kay Shena.“Di na ako aalis.”Nanlaki ang mga mata nila. Dahil umuuwi din ako ng ilang araw sa isang taon. Napayakap ulit sa akin ang mga makukulit.“Di na aalis ang Mommy ko!” si Shin, sigaw niya sa mga class
((( Zhia POV’s )))AFTER FIVE YEARS ....Mahirap magluto pero kailangan gawin. Prinitong itlog lang to Zhia. Wag kang abnormal na di mo kaya. Yan ang hinihingi ng tatlong bulingit sa pagbabalik mo.Huminga ako ng malalim. Napangito sa ginagawa ko. Perfect ang tatlong pritong itlog para sa egg sandwich na gagawin ko. Dahil wag ko daw sila niloloko na kung bibili ako sa labas, malalaman kaagad nila, kung gawa ko ba talaga o hindi.Jetlag pa nga Mommy niyo. Inilagay ko sa lunchbag nila. May mga pangalan nila. Saka balak ko nga silang supresahin sa school. Nasa kindergarten. Masaya ang mga makukulit na yun sa pagbabalik ko. Napahalik ako sa Lunchbox. Inalis ko ang apron ko… Saka lumabas ng pinto. Napangiti ako dahil talagang magulo ang sala namin. Mga laruan nilang nagkalat. Tiyak labis nga silang masusupresa kapag nakita ako. Pumunta na ako sa garahe. Inistart ang sasakyan. Sa loob ng liman
(Jane POV)“Oh, good Cecile. If you mind. Saka dapat lang na maging close kayo sa akin.” Nabitawan ko bigla si Mam Cecile. Ano to biglang baliktad si Mam? Lumapit na siya. May ngiti pa…Halos … ng mahawakan niya ang handle ng Wheelchair. Itinulak niya ito sa may hallway na agad naman bumanga sa ina nito.“Mga hampaslupa! Anong ginagawa niyo sa anak ko!”Hinamon pa ito ni Cecile na lumapit sa kanya. Malayo nga ang agwat ng gulang namin ni Cecile, kay Miss Zhia. Kita naman sa pagkatao niya na palaban. Hindi nga lang talaga masalita.“Aba naman!”sumugod na nga sa amin. Iniwan ang kanyang anak na marupok! Malandi! Haist! Basta siya ang gumulo ng kwentong to! Bwisit lang! Sana maabutan ni Master Sean si Miss Zhia. At parang mapapalaban na din ako. Ibuhos ang galit sa kanila. Sa nangyari kay Master Luis!Wag ang lalaking nagnakaw ng unang halik ko! Ako lang ang ma
(Sean POV)Nang narinig kong may gulo sa labas. Bago ko pa nga maisilid sa lalagyan ang marriage contract namin ni Zhia. Bumukas ang pinto. Di na napigilan nila Butler Nazi. Tumakbo sa akin si Luis at binati ako ng kamao niya. Para mapahiga ako sa sahig.“That punch might do something the way you thingking!”But his punch di magtatapos sa ganoon lang. Sa inis ko bumangon ako at tuluyan ko na ring pinakawalan ang inis sa mundong to. Bakit nga ba ako na lang ang laging punupuntirya ng problema?! Napapagod din ako! Nahihirapan. OO! Inaamin ko pagod na ako! Nahihirapan na. Sa totoo nga lang parang gusto ko na sumuko. Sh*t Luis. I'm too tired. Hangang sa napagod ako kakasuntok kay Luis. He just keeping on coughing as he punch me back. Natawa na lamang siya na pareho na naman duguan ang mukha naming dalawa.“Is this you again Sean?”bigla na lang ikinangiti niya. Tumulo sa kanyang mga mata ang lu
((( Luis POV’s“Natitiyak ko iho na masaya para sayo ang iyong ina. Napakabait mo.”“Salamat po. Bukas ang death anniversary ng aking ina. Nakausap ko na si Father about the occasion.”“Ibig lang sabihin dito mo ipagdaraos.”Napatango ako. Dahil wala na din naman ang aking ama para pakialaman ako sa bagay na yan.“After this po kasi, baka matagal niyo akong di makita.”“Bakit maghahanap ka na ba?”Napangiti ako at umiling.“Magiging youtubers ka Kuya Luis?!” isang bata.“Subscribe ka na namin Kuya!” Mapapangiti ka na lang talaga.“Wag masyado kayong maging mahilig sa gadget. Depression din yan. Minsan nakakabuti na magbasa na lang ng physical book. Kaya bibilhan ko kayo ng ganito.” daliri ko…“Kakapal na libro. Tig-iisa kayo.”“Tom Sawyer po akin!”
((( Cecile POV’s“Miss Zhia, bakit?”biglang maraming tanong ang naglaro sa aking isipan. Lalo na nga tumalikod sa amin si Miss Zhia. Parang ni isa sa tanong ko, ayaw niyang sagutin. Natahimik na lamang ako. Si Jane pinigilan ko na din. Hayaan natin na palipasin ang oras na ganito. Alam ko na may isa sa kanila na kailangan ibaba ang pride. Nang inahanda na nga ni Leon ang sasakyan.“Miss Cecile, ano ba talaga ang nangyari?” tanong sa akin ni Jane. Lumapit na ako kay Miss Zhia. Naisipan niya atang lumabas muna. Oo, Miss Zhia, toxic nga masyado ang lugar na ito ngayon. Mas makakabuti nga na magpahangin ka muna.“Miss Zhia, sigurado po ba kayo na di kami sasama?”Si Leon lang? Ang kapatid niya at si Tolits. Umiling sa amin si Miss Zhia.“Kung ganoon, umuwi po kayo kaagad.”“Di na babalik ang kapatid ko dito.”“&hel
(Zhia POV)“Wag ka masyadong maangas.” Babala ni kuya na lumabas nga ito. Nanatili kaming tahimik ni Sean. Di ko mapigilan na mamilipit ng may sumipa sa tiyan ko. Inilayo na lamang ni Sean ang paningin sa akin. Oo, galit siya. Nagawa niyang magalit sa akin. Ano naman ngayon? Ang iniisip ko, kung ano ang siyang mangyayari sa akin. Dumating na si Leon na napatitig sa aming dalawa.“Master Sean.” Ibinigay dito ang folder na naroroon nga ang Marriage Contract namin. Ngumisi siya.“Can you bring a candle here Leon.”agad na ikinalabas nito.“Zhia.” Umangat ang paningin ko sa kanya.“Why are you crying? This is what you want right?”“Sean…”wag Zhia. Kailangan mong turuan ng leksyon ang asawa mo. Alam mong mahal ka niya. Mahal mo rin siya. Gagawin mo 'to dahil mahal mo siya. Oo, kabaliwan nga itong gagawin ko. Pero sa ikakabuti namin itong dalawa. Mayaban
(Zhia POV)“I am wrong Zhia?” Tumulo ang luha ko sa aking pisngi. Di man lang ako napakisapmata. Di si Sean nagbago Zhia. Ikaw itong tuluyang nagbago. Saka nga pinunas ko ng aking daliri ang luha ko. Tumango ako.“Zhia. She just want of your forgiveness. Bakit di mo maibigay sa kanya?” Nanlilisik ang mata niya.“Sean.” at bumagsak na nga ng tuluyan ang aking mga luha. “Di madaling magpatawad. Alam mo yan.”“I understand. Pero di oras na ganito ka sa kanya Zhia. Alam mong maselan ang kondisyon niya. Bakit di mo na lang muna siya tangapin?!”“Kondisyon lang naman niya ang inaalala mo ngayon Sean. Eh ako?!” Napapikit si Sean.“Di mo ako nauunawaan Zhia. Patayin mo na lang ako!” biglang alboroto ni Sean. Nagulat na lamang ako.Inilabas niya ang baril saka kinasa ito. Inilagay sa harapan ko.“Kill me now!”Lalo akong umiyak.
(Zhia POV)“Please stop!” Di ko siya sinasaktan. Hinahawakan ko lang ang kamay niya para bitawan ako. Pero ayaw talaga. Nasasaktan na ako. May namumuo nang luha sa aking mga mata. Di ko kailangan na patulan siya. Nang dumating ang nanay niya. Nakisama pa sa gulo naming dalawa ni Rymalene. Magsama kayong dalawa sa impyerno! Kapag may masamang mangyari sa akin dito! Di ko na napigilan ang sarili ko, kundi lumaban.“Anong kaguluhan to?!” si Sean.((( SEAN POV’s )))As I return, biglang tumawag sa akin si Cecile. Lalong lumakas ang nararamdaman kong kaba dahil di naman tumatawag sa akin si Cecile kung walang masamang nangyayari.“Master Sean, nagkakasakitan ang asawa niyo at si Miss Rymalene.”Oh sh*t!“Di niyo ba kayang awatin?!”“Master Sean.”“Leon, speed up!&rdqu