(Sean POV)
Somehow may pahinga din pala sila na mangulo. Ang malinaw sa akin, ang hanapin ang aking ama. Gawing basahan ang mga taong kumukontrol ng iligal na negosyo ng pamilyang Madrid. I think they are burning slowly right now. Since I start to build the fire. Nakakapagtaka na wala pa silang ginagawa dahil nakahanda din ako para opensahan sila.
“Then why Levi offer his heart to Elaine?” Yun ang katanungan na bumabagabag sa akin. Si Levi nga ang nagbigay ng puso para kay Elaine. He is willingly at itatangi ko sana. Kaya lang, wala nang oras para maghintay ng donor sa kapatid ko. Hinahamon niya ako na patayin siya. Dahil wala naman siyang sasabihin. Sa huling pagkakataon, may maayos man lang daw siyang ibigay sa pamilyang nagpalaki sa kanya. Buluntaryo na ibigay ang puso niya.
“Gaya ng paliwanag niya Master Sean. That is the last thing he can over to your family.” Napahilot ako sa leeg ko. Medyo ako nap
(Zhia POV)“Let's eat.” Yaya niya sa akin sabay kuha ng kamay ko. At tuluyan nga akong hinila palabas. Magrereklamo sana ako. Nang makasalubong namin si Nay Janine. Wala na yung porma niya na parang laging pupunta sa meeting ng asawa niyang president. Siya itong first lady na takaw tingin ang porma. Style nila tungkol sa damit.Talaga ngang napaka Maria Clara ni Nay Janine. Ang simple niya ngayon.“Hi po.” bati ko sa kanya na di ko man lang naitaas kilikili ko ng napakaway kaway ako. Tipong bundok na ata ang buhok. Ang tinatawag na virgin forest ng Pilipinas.“Mabuti naman at lumabas na kayo. Tapos na namin ihanda ang pagkain niyo. I-aakyat ko na sana.”“Thank you po.” Napatango na lamang din si Sean. Nang makarating nga kami sa kusina ni Sean. Dahil may isasampay ata sa labas si Nay Janine. Agad naman tinulungan ni Nay Bellen. Hahaha. Dami kong Nanay. Andyan din syempre si Mama
(Sean POV)“Triplets.” Nagulat na kumento ng Madre. Napangiti na lamang ako.“Kung ganoon. Pinagpala talaga kayo. Ipagdarasal ko na magiging maayos ang pagbubuntis niya.” Saka ko napag-isip na pinapahirapan ko nga si Zhia sa dinadala niya. Kulang pa nga tong ginagawa ko dahil siya nga nagmukha na talagang baliw. Habang ako, kinakaya ko pa.“Maraming salamat po.”“Mag-iingat kayo.” At naglalaro sa isipan ko na sana makayanan ni Zhia. Pangako, lagi lang akong aalalay sa kanya.((( ZHIA POV’s )))Dumating na si Sean. Kaya heto ako ngayon sa mesa. Kaharap ko na ang tatlong kailangan ko. Kaya lang na akward ako kumain dahil para akong bata na magsisimula pa lang kakain. Nasa paligid ko sila at naghihintay kung alin ang una kong dadamputin.Napatitig ako kay Sean. Nakangiti. Kay Tang Ismael. Nakangiti. Kay Nay Janine, napatango na ma
(Zhia POV)Napapa crunch ako sa sobrang crunchy ng mga chips. Wala akong pakialam kung may magising man. Sa di naman talaga magigising kasi patay na ata si Sean. Nakita ko yung remote… ng Tv. Hahaha. Buti pa dito sa kwarto ni Sean sa probinsya may pa-Tv. Habang doon sa mansion niya wala. Kasi, wala namang manunuod. Ano manunuod ang mga kasmbahay? Talagang importante lang kay Sean ang may mga kahahantungan na impormasyon. Ni isa nga atang artista wala siyang kilala. Kasi nga wala siyang paki-alam. Nang dahil wala siyang paki-alam, marami tuloy ang napapakain niya. Kaysa atupagin mo nga naman ang buhay shobiz ng mga artista. Sus. Wala. Katamaran lang pinapairal mo.Nanuod ako. Ngunit halos wala akong magustuhan na palabas. Christmas special ngayon kaya walang Kardo. Haist. Kaya napalakad lakad na lang ako sa may terrace. Dito sa silid ni Sean. Di naman Halloween kaya walang dapat katakutan. Saka mga bantay ni Sean, di pahalata kunyari 24 hrs
(Zhia POV)“Anong sinabi mo nga sa akin kagabi? Nangyaya ka ng ano?”“Huh? Nanaginip ka lang. Bitiw na sabi!”“Lumipas na ba Zhia?”“Anong limipas ka dyan?! Di ko nga alam ang pinagsasabi mo.”“Tss!” Saka nagsitindigan ang balahibo ko ng kinagat ni Sean tenga ko. Feeling ko manganganak ako ng dis-oras dahil may kung anong ipo-ipo sa tiyan ko. Saka naramdaman ko na lang ang dila niya.“Sean!” Malakas akong kumawala na parang si sanguko. Mag aala-super sayan na talaga ako dito!“Ikaw!” Duro ko ng daliri ko sa kanya. Ngunit ngumisi lang siya na parang nagpapatawa ako. Napacross arm. Napasandal sa railings. Bakit ang killjoy nito agang aga.“Sayang naman. Yung pagkakataon kagabi. Napaka wrong timing mo kasi Zhia.”“Edi mas very good. Atleast walang nangyari? Diba?”“Sadyang pagod lan
(Sean POV)“Sean, ilang taon na ba ako dumating sa buhay mo? Kumpleto pa naman ang daliri at kamay ko diba? Meaning lang, kaya kong asikasuhin sarili ko.”“Good.” Saka lumapit ako sa kanya at nagulat sa inabot kong halik sa noo. Si Zhia na kala niya Virgin pa siya. Hay naku talaga. Kapag ganito siya lagi, nakakalimutan kong buntis siya. Kailangan ko kontrolin ang sarili at magpigil. Napapalunok na lamang ako. Habang siya natutulala.“Magbibihis na din ako.”((( ZHIA )))Umalis si Sean sa harapan ko. Ako itong naiwang nakatameme. Pero buti na lang talaga umalis siya. Aahil di ko alam kung saan itatago mukha ko.Diyos ko po. bakit sa akin nagkagusto ang lalaking na ubod gwapo. Ang gwapo ng daddy niyo mga baby. Kapag lumabas din ata kayo, kapag nagsama sama tayo. Wow! Magmumukha ata ako yung katulong. Kaya tulungan niyo namansi Mommy gumanda! Yung mapapatulala si Daddy
(Zhia POV)“Sa may saltik talaga ang mga buntis Aron. Pero nadouble ang saltik ni Zhia.”Saka masiglang tumawa si Tang Ismael habang inuunat ang mga braso niya. Napaharap ako at susugurin ko na sana ang matanda… ng pigilan ako ni Sean.“Heyyy! Relaxs. Dad…” titig ni Sean kay tang Ismael.“Wag pikon Zhia. Ki aga-aga.” Si Tang Ismael. Parang kilala ko ang mga salitang yun. Akin yun galing ah. Napapikit na lang ako. Ano ba? Bakit pinapa highblood ako ng mga taong to! Gusto ba nila makita si kalagwa sa pamamahay na ito! Napabuga na lamang ako ng hangin. Na-ubos ko na sa kamay. Tumalikod muli saka lumabas na nang tuluyan. Di kami bati ni Tang Ismael talaga. Ayaw ba niya ako sa anak nila? Sabagay, mas mabuti pang mang-asar si Tang Ismael kaysa kay Sean. Dahil totoo naman talaga nagmula sa pamilyang hipon si Sean. Habang si Tang Ismael, sa pamilya ng mga tusong matsing. Ako naman itong bulaklak na pinagt
(Sean POV)F*ck sh*t! Di ko lang to magagawa ng basta-basta kung wala si Zhia. Isa-isa ko ngang kinuha ang mga kuting na tinapon ng mga bata.“Ayun pa Sean! Sean!” Malakas ang alon. Mahirap isalba ang mga kuting dahil napapakalmot sa akin. Lima lahat. Lumangoy na ako sa malapit na pang-pang at doon ako sinalubong ni Zhia.“Sean.” Hindi ako ang una niyang kinamusta kundi ang kuting. Di ko alam kung patay na ang ilan dahil nahuli na ata ako. Yung T-shirt ko ang ibinuka ni Zhia para ilagay ang mga kuting. Di ba siya nag-aalala sa akin na baka ako itong magkasakit?Inilagay ko na nga. May kalmot akong nakuha ngunit di ko na lang pinansin. Basang basa na ng luha ang pisngi ni Zhia. Di alam ang gagawin sa pusang napapapilipit dahil mamatay na ito. Marami na ang nainom na dagat alat. Yung isa patay na.“Zhia!” galit kong tawag sa kanya. Kung maari lang kalmahin niya ang sarili. Baka hindi lang kut
(Zhia POV)“Thank you Sean sa pag-sagip sa kanila.” Baka kasi isipin niya na inuna ko pa ang kalagayan ng mga pusa kaysa sa kanya. Kung wala nga siya, ako na sana ang tatalon eh. Kapag ginawa ko siguradong tutuluyan ni Sean na lulunurin ang mga kuting.“Sinuwerte lang sila dahil ang baliw kong asawa ang nakakita.” Kailangan na atang masanay sa mga salita niyang “baliw” at “biik.” Sa napaghahalataan naman talaga ako.“Kumain na tayo.”Napatango ako. Bago kami umalis sa harapan ni Dra Bellen, hinimas ko muna ang mga ulo ng tatlong kuting. Buti na lang talaga nakita kayo ng isang kagaya ko. Ahahaha. Nagbabago ang buhay ng mga taong nakakakita sa akin. Palibhasa… meaning nang pangalan ko “blessed.” May pagbabago ng akong nakikita kay Sean.“Hurry.” Antay ni Sean sa may pinto. Nagpaalam na nga ako kay Dra Bellen.Nang nasa hapag kainan na kami. Ini
((( ZHIA POV’s )))Di ko sila iniwan. Never ko ipinadama na iniwan ko sila. Halos ilang oras din ang maubos ko para makipag-video call lang sa kanila. Mommy is doing well. They are my inspiration, motivation to raise on my feet. Ayokong bumalik na isang talunan kaya tinagap ko ang pagsubok na kailangan ko lumayo sa mga anak ko. Pero uulitin ko, di ko sila iniwan.Isang sakripisyo ang ginawa ko. Isang sakripisyo ng isang ina, para di nga kami apakan ng ibang tao. Para sa amin ang ginawa kong to. Sobra ko silang namiss…“Mommy, gumawa kami ni Shin ng mahabang panali para kapag gusto ka namin makita, huhugutin lang namin ang lubid at babalik ka na dito.” Natawa na lamang ako kay Shena.“Di na ako aalis.”Nanlaki ang mga mata nila. Dahil umuuwi din ako ng ilang araw sa isang taon. Napayakap ulit sa akin ang mga makukulit.“Di na aalis ang Mommy ko!” si Shin, sigaw niya sa mga class
((( Zhia POV’s )))AFTER FIVE YEARS ....Mahirap magluto pero kailangan gawin. Prinitong itlog lang to Zhia. Wag kang abnormal na di mo kaya. Yan ang hinihingi ng tatlong bulingit sa pagbabalik mo.Huminga ako ng malalim. Napangito sa ginagawa ko. Perfect ang tatlong pritong itlog para sa egg sandwich na gagawin ko. Dahil wag ko daw sila niloloko na kung bibili ako sa labas, malalaman kaagad nila, kung gawa ko ba talaga o hindi.Jetlag pa nga Mommy niyo. Inilagay ko sa lunchbag nila. May mga pangalan nila. Saka balak ko nga silang supresahin sa school. Nasa kindergarten. Masaya ang mga makukulit na yun sa pagbabalik ko. Napahalik ako sa Lunchbox. Inalis ko ang apron ko… Saka lumabas ng pinto. Napangiti ako dahil talagang magulo ang sala namin. Mga laruan nilang nagkalat. Tiyak labis nga silang masusupresa kapag nakita ako. Pumunta na ako sa garahe. Inistart ang sasakyan. Sa loob ng liman
(Jane POV)“Oh, good Cecile. If you mind. Saka dapat lang na maging close kayo sa akin.” Nabitawan ko bigla si Mam Cecile. Ano to biglang baliktad si Mam? Lumapit na siya. May ngiti pa…Halos … ng mahawakan niya ang handle ng Wheelchair. Itinulak niya ito sa may hallway na agad naman bumanga sa ina nito.“Mga hampaslupa! Anong ginagawa niyo sa anak ko!”Hinamon pa ito ni Cecile na lumapit sa kanya. Malayo nga ang agwat ng gulang namin ni Cecile, kay Miss Zhia. Kita naman sa pagkatao niya na palaban. Hindi nga lang talaga masalita.“Aba naman!”sumugod na nga sa amin. Iniwan ang kanyang anak na marupok! Malandi! Haist! Basta siya ang gumulo ng kwentong to! Bwisit lang! Sana maabutan ni Master Sean si Miss Zhia. At parang mapapalaban na din ako. Ibuhos ang galit sa kanila. Sa nangyari kay Master Luis!Wag ang lalaking nagnakaw ng unang halik ko! Ako lang ang ma
(Sean POV)Nang narinig kong may gulo sa labas. Bago ko pa nga maisilid sa lalagyan ang marriage contract namin ni Zhia. Bumukas ang pinto. Di na napigilan nila Butler Nazi. Tumakbo sa akin si Luis at binati ako ng kamao niya. Para mapahiga ako sa sahig.“That punch might do something the way you thingking!”But his punch di magtatapos sa ganoon lang. Sa inis ko bumangon ako at tuluyan ko na ring pinakawalan ang inis sa mundong to. Bakit nga ba ako na lang ang laging punupuntirya ng problema?! Napapagod din ako! Nahihirapan. OO! Inaamin ko pagod na ako! Nahihirapan na. Sa totoo nga lang parang gusto ko na sumuko. Sh*t Luis. I'm too tired. Hangang sa napagod ako kakasuntok kay Luis. He just keeping on coughing as he punch me back. Natawa na lamang siya na pareho na naman duguan ang mukha naming dalawa.“Is this you again Sean?”bigla na lang ikinangiti niya. Tumulo sa kanyang mga mata ang lu
((( Luis POV’s“Natitiyak ko iho na masaya para sayo ang iyong ina. Napakabait mo.”“Salamat po. Bukas ang death anniversary ng aking ina. Nakausap ko na si Father about the occasion.”“Ibig lang sabihin dito mo ipagdaraos.”Napatango ako. Dahil wala na din naman ang aking ama para pakialaman ako sa bagay na yan.“After this po kasi, baka matagal niyo akong di makita.”“Bakit maghahanap ka na ba?”Napangiti ako at umiling.“Magiging youtubers ka Kuya Luis?!” isang bata.“Subscribe ka na namin Kuya!” Mapapangiti ka na lang talaga.“Wag masyado kayong maging mahilig sa gadget. Depression din yan. Minsan nakakabuti na magbasa na lang ng physical book. Kaya bibilhan ko kayo ng ganito.” daliri ko…“Kakapal na libro. Tig-iisa kayo.”“Tom Sawyer po akin!”
((( Cecile POV’s“Miss Zhia, bakit?”biglang maraming tanong ang naglaro sa aking isipan. Lalo na nga tumalikod sa amin si Miss Zhia. Parang ni isa sa tanong ko, ayaw niyang sagutin. Natahimik na lamang ako. Si Jane pinigilan ko na din. Hayaan natin na palipasin ang oras na ganito. Alam ko na may isa sa kanila na kailangan ibaba ang pride. Nang inahanda na nga ni Leon ang sasakyan.“Miss Cecile, ano ba talaga ang nangyari?” tanong sa akin ni Jane. Lumapit na ako kay Miss Zhia. Naisipan niya atang lumabas muna. Oo, Miss Zhia, toxic nga masyado ang lugar na ito ngayon. Mas makakabuti nga na magpahangin ka muna.“Miss Zhia, sigurado po ba kayo na di kami sasama?”Si Leon lang? Ang kapatid niya at si Tolits. Umiling sa amin si Miss Zhia.“Kung ganoon, umuwi po kayo kaagad.”“Di na babalik ang kapatid ko dito.”“&hel
(Zhia POV)“Wag ka masyadong maangas.” Babala ni kuya na lumabas nga ito. Nanatili kaming tahimik ni Sean. Di ko mapigilan na mamilipit ng may sumipa sa tiyan ko. Inilayo na lamang ni Sean ang paningin sa akin. Oo, galit siya. Nagawa niyang magalit sa akin. Ano naman ngayon? Ang iniisip ko, kung ano ang siyang mangyayari sa akin. Dumating na si Leon na napatitig sa aming dalawa.“Master Sean.” Ibinigay dito ang folder na naroroon nga ang Marriage Contract namin. Ngumisi siya.“Can you bring a candle here Leon.”agad na ikinalabas nito.“Zhia.” Umangat ang paningin ko sa kanya.“Why are you crying? This is what you want right?”“Sean…”wag Zhia. Kailangan mong turuan ng leksyon ang asawa mo. Alam mong mahal ka niya. Mahal mo rin siya. Gagawin mo 'to dahil mahal mo siya. Oo, kabaliwan nga itong gagawin ko. Pero sa ikakabuti namin itong dalawa. Mayaban
(Zhia POV)“I am wrong Zhia?” Tumulo ang luha ko sa aking pisngi. Di man lang ako napakisapmata. Di si Sean nagbago Zhia. Ikaw itong tuluyang nagbago. Saka nga pinunas ko ng aking daliri ang luha ko. Tumango ako.“Zhia. She just want of your forgiveness. Bakit di mo maibigay sa kanya?” Nanlilisik ang mata niya.“Sean.” at bumagsak na nga ng tuluyan ang aking mga luha. “Di madaling magpatawad. Alam mo yan.”“I understand. Pero di oras na ganito ka sa kanya Zhia. Alam mong maselan ang kondisyon niya. Bakit di mo na lang muna siya tangapin?!”“Kondisyon lang naman niya ang inaalala mo ngayon Sean. Eh ako?!” Napapikit si Sean.“Di mo ako nauunawaan Zhia. Patayin mo na lang ako!” biglang alboroto ni Sean. Nagulat na lamang ako.Inilabas niya ang baril saka kinasa ito. Inilagay sa harapan ko.“Kill me now!”Lalo akong umiyak.
(Zhia POV)“Please stop!” Di ko siya sinasaktan. Hinahawakan ko lang ang kamay niya para bitawan ako. Pero ayaw talaga. Nasasaktan na ako. May namumuo nang luha sa aking mga mata. Di ko kailangan na patulan siya. Nang dumating ang nanay niya. Nakisama pa sa gulo naming dalawa ni Rymalene. Magsama kayong dalawa sa impyerno! Kapag may masamang mangyari sa akin dito! Di ko na napigilan ang sarili ko, kundi lumaban.“Anong kaguluhan to?!” si Sean.((( SEAN POV’s )))As I return, biglang tumawag sa akin si Cecile. Lalong lumakas ang nararamdaman kong kaba dahil di naman tumatawag sa akin si Cecile kung walang masamang nangyayari.“Master Sean, nagkakasakitan ang asawa niyo at si Miss Rymalene.”Oh sh*t!“Di niyo ba kayang awatin?!”“Master Sean.”“Leon, speed up!&rdqu