(Zhia POV)
“Talaga! Wag kang mag-alala. Sasamahan ka namin ni Sean. Diba asawa ko?” Pa sweet kong sabi. Nang umarteng napaubo si Sean. Kaya binatukan ko ang likuran. Yan para tuluyan kang mabilaokan. Ang arte mo.
“Meron pa Sean?”
“Thank you.”
“Oo, Luis. Sasama kami. Since marami ding kailangan bigyan ng regalo ni Sean. Diba asawa ko?”Napatango na lamang ito sabay abot ng baso para mapainom ng tubig.
“After lunch. Okey lang ba sa inyo?”
“Kailangan ni Zhia magpahinga muna.”
“Okey lang sa akin Luis. Di ba sayo okey Sean?”
“Tss. Bahala ka.” Na parang tumubo na naman ang sungay niya. Oppss! Sa maikli lang talaga ang pasensya niya sa akin kaya kailangan mag reload ni Sean. Tahimik na Zhia at baka ikaw ang balikan ng tumutubo niyang sungay.
Pagkatapos namin kumain. Hintayin na lang daw kami ni Luis sa ibaba. Sasama n
(((Zhia POV’s ))“Kung ano man yan. Thank you Sean! Hehehe. Byeiii!”“In ten minutes!”“Yep!” Sabay tingin niya sa wrist watch. Kaya napatakbo na ako. Nakasunod si Leon sa akin, pero pinaki-usapan ko na five meters away. Baka kasi bukingin niya ang regalo ni Elaine para sa kapatid niya. Gusto ni Elaine ng Scarf para sa kapatid niya. Itatangi ko ba? Yung parang sa Team kawayan, para ala Korean ang dating. Thank you Bamboo at pina-uso mo ito. Bakit ba scarf ang gustong iregalo ni Elaine? Lagi naman naka business suite si Sean. Pero may style naman siya.Dahil ten minutes lang. Kumuha na ako ng belt para kay kuya. Wow! May kamahalan din. Isang set na pormal attire para sa kanya! In case na may ligawan si Kuya. Saka naman sapatos para kay Tolits. Ayan.Nang ang haba ng pila! May nakita akong isang counter. Kunti lang ang linya. EXCLUSIVE FOR Pregnant woman, Disable and Senior Citize
(Zhia POV)Napatayo na kami. Sila ang may mga kanya-kanyang bitbit habang ako wala. Ang tatlong biik lang ang dala ko.Oo. Tama nga yan Sean. Unfair sa akin kung bibitbit pa ako. Nang harangin kami ng tinurong grupo kanina ni Sean. Mga babae. Pinagkaguluhan ang kasama ko. Hala! Nakilala ba sila?“Kuya, pwede po magpapicture?” Papicture. Subukan mo lang talaga Sean.“Sure.” Si Luis. Okey lang si Luis, since wala pa siyang asawa. Ikaw na haliparot na asawa ko, wag na wag mo akong susubukan na magselos!“Ikaw din Kuya.” Lapit kay Sean. Napalingon siya sa akin. Pilit akong ngumiti. Saka humarap ulit sa babae. At wow! Nag-entertain talaga ngayon ha. Di man lang inisnub? Kasama ba yan sa Christmas? Ang hayaan mong harutin ng iba ang asawa mo?! Letche ka Sean!“Ask my wife permission first.” Saka akbay sa akin ni Sean. Ako itong biglang tinitigan ng mga babae.&ldqu
(Zhia POV)Naramdaman ko na lang may labing lumapat sa noo, pisngi at labi koa. Yan si Sean. Okey lang. Sa nakakamiss din kapag di ko siya kasama minsan matulog.Three, thirty-nine akong nagising. Napa-upo bangon, sa natakot ako na baka umaga na. Si Sean sininat ang noo ko at leeg.Di ko na siya hinintay na magsalita pa. Pumunta na ako ng banyo at napahilamos.“Sean, diba sasama ngayon si Luis sa atin?”“Yap. Pinapagising ko na din. Sakaling mahimbing pa yung tulog niya.” Hahaha. Tapos mapapa- peace sila sa isa't-isa. Ang kailangan nila eh. Sana nga maaring isama si Elaine. Perdo di pwede.Matapos namin mag-ayos. Naghihintay na si Luis. Ambilis ha? Maari palang maging Simbang gabi classmate si Luis. Bakit nga ba ngayon ko lang naisipan na yayain siya?“Good Morning.” Bati niya sa aming dalawa.Maganda ang kalangitan ngayon. Maaliwalas ang butuin. Kumikinang sa ganda at ang ti
(Zhia POV)“Let's go.” Napatango na lang ako. Bakit noong wala pa ako sa buhay ni Sean, ni minsan walang namigay ng pamasko sa barangay namin ang mga taong to?! Unfair…Pero di naman ata sa unfair kasi ang ginagawa nilang 'to voluntary. Swerte na lang ata kung ang isang barangay ang napili nga nila. Emersion ata nila 'to, sa NSTP.Saka may good idea ako. Bakit di na lang nila ako tanungin. Bigyan nila ng tig-iisang million ang isang barangay na nabiyayaan.Para maholdap ang buong barangay. Baliw talaga ako, dinaratnan na naman. Heto. Para nga kaming namumulitika. Idinaan nila Sean sa charity foundation itong kagandahan nilang loob. Sila ang namamalakad.Binigyan ako ni Sean ng T-shirt. Heto siya, parang facilitator na sa sobrang gwapo, mapapalaway ka sa kasimplehan niya. Akin ka na lang Sean please! Pati si Luis, suot na rin ang white shirt.At pinagkakaguluhan na ng empleyado nila sa foundation. Wag lang an
(Zhia POV)Ikaw Sean, anong hitsura mo kapag matanda ka na? Napasandal na ako sa balikat nito. Opo, asawa ko siya. May biik po kaming naiiyak na dahil sa kwento ni Manong. Kaya yan Manong, habang may hinihinga may pag-asa pa po. Tumatakbo man ang oras, basta marunong tayo gumamit niyan. Kayang kaya yan! Fight lang ng fight! Di po nauubos ang pag-asa. Lagi lang yan naririyan at kailangan natin maghanap. Minsan nga sila na ang naghahanap sa atin. Ngunit wag tamad na hanapin ang pag-asa dahil minsan pag-asa din ang tinatamad. Fighting!Hinalikan ako ni Sean sa ulo ko. May intermission number. Buti na lang wala nang pangatlong palaro. Hahaha. Ako lang naman ang magbibigay ng mababang premyo. Taghirap po talaga ang pamilyang Sontoria. Di po ako Madrid. Shutgun wedding po ang nangyari at ngayon nga po may tatlong biik akong inaalagaan sa sinapupunan ko.Nang naituro ko ang sarili dahil ako na yung taya. Edi Wow! Napangiti sa akin si Sean.
((( SEAN POV’s )))Sh*t! Dahil sa last naming paglukso kanina parang may napunit na naman. Sumuko yung short ko. Hindi ako! Sagad ako pagtawanan ni Luis.“Okey lang yan Bro. Since parang last na din naman na Level 'to. Wag mong sasabihin na magpapatalo ka sa akin. Alam mo namang kaya kong luksuhin yan. At talo na din itong kasali pa.”“Tsk! Sa punit na nga yung short ko!” Diin kong mahinang sabi kay Luis. Gusto ba niya ako mapahiya?“Nag-uusap pa ang mga papang, kung kaya ba nila lumukso nang 4ft! Go mga Papang!”“Hey!” tawag ko na sa MC. Nang pigilan ako ni Luis.“Susuko ka na talaga? May umaasa doon na ikaw ang mananalo. Madidisappoint yun.”“Gago!”“Hahaha. Isang luksuhan lang Sean. Anong klaseng brand ba kasi ang binili mo? Ang hina naman pala ng manufacturer ninyo.”“Yah. Ako mismo ang magpup
(Zhia POV)Okey. Smack kiss lang. Maari nito ibenta ang kiss ko kay Sean na adick ata sa lips ko. Tiyak instant na yayaman ako. Ahaha. Natapos ko ang tatlong kiss. Tatalikod na sana ng hilahin ako pabalik ni Sean.. Saka nilaplap ang labi ko.'Sinabi ko naman sainyo na adick nga si Sean diba?!Sa ginawa ni Sean. Ako na ang napahila sa kanya pabalik sa upuan. Bigla na naman kasi gustong maging Center of Attraction. Nagsipalakpakan na lamang ang mga tao. Napainom ng tubig si Sean.“Kunga ako ba ang nanalo? Anong magiging premyo ko? Ganoon din ba?” Tanong ni Luis na gusto atang maupakan ni Sean.“Luis, kulang ka lang ata ng suntok no?” iritang sagot ni Sean. Halos pinagpawisan sila. Hinarap sa amin ang dalawang electricfan at game ulit sa mga iba pang palaro.Ako? Busog na talaga. Parang di na ako mag no-noche Buena, mamayang gabi.Nang niyaya na naman ang mga babae na maglaro.“Ikaw p
(Zhia POV)Christmas na Christmas ang mesang inihanda nila Cecile para sa akin. Yeah! May pa candle lighting pa. Nang makarinig kaming kalabog sa labas. Fireworks. Ningning sa mata ko na natutuwa sa nakikita ko. Kaya napatakbo ako sa terrace kung asaan si Sean. Napatitig ako sa fireworks ng mapasinghap ako ng makita ko yung nasa ibaba. Ang daming tao! Nagsisitakbuhan ang mga bata. Ito ba ang sinasabi ni Luis? Marami kaming sasalubong?Naramdaman ko na lang may yumakap sa akin mula sa likuran. Isinandal ang baba sa lumalaking balikat ko. Feeling ko nga mawawalan na ako ng leeg kapag tumagal pa itong pagbubuntis ko. But being pregnant is miracle.“Sean! Ang ganda.”“Yes. Like what I feel right now too…”“Ang saya…”“Ito pala ang sinasabi nilang pakiramdam.”Pati ata si Sean naninibago.“At dahil andito ka sa tabi ko Zhia.”Ako na talaga ang nafaflat
((( ZHIA POV’s )))Di ko sila iniwan. Never ko ipinadama na iniwan ko sila. Halos ilang oras din ang maubos ko para makipag-video call lang sa kanila. Mommy is doing well. They are my inspiration, motivation to raise on my feet. Ayokong bumalik na isang talunan kaya tinagap ko ang pagsubok na kailangan ko lumayo sa mga anak ko. Pero uulitin ko, di ko sila iniwan.Isang sakripisyo ang ginawa ko. Isang sakripisyo ng isang ina, para di nga kami apakan ng ibang tao. Para sa amin ang ginawa kong to. Sobra ko silang namiss…“Mommy, gumawa kami ni Shin ng mahabang panali para kapag gusto ka namin makita, huhugutin lang namin ang lubid at babalik ka na dito.” Natawa na lamang ako kay Shena.“Di na ako aalis.”Nanlaki ang mga mata nila. Dahil umuuwi din ako ng ilang araw sa isang taon. Napayakap ulit sa akin ang mga makukulit.“Di na aalis ang Mommy ko!” si Shin, sigaw niya sa mga class
((( Zhia POV’s )))AFTER FIVE YEARS ....Mahirap magluto pero kailangan gawin. Prinitong itlog lang to Zhia. Wag kang abnormal na di mo kaya. Yan ang hinihingi ng tatlong bulingit sa pagbabalik mo.Huminga ako ng malalim. Napangito sa ginagawa ko. Perfect ang tatlong pritong itlog para sa egg sandwich na gagawin ko. Dahil wag ko daw sila niloloko na kung bibili ako sa labas, malalaman kaagad nila, kung gawa ko ba talaga o hindi.Jetlag pa nga Mommy niyo. Inilagay ko sa lunchbag nila. May mga pangalan nila. Saka balak ko nga silang supresahin sa school. Nasa kindergarten. Masaya ang mga makukulit na yun sa pagbabalik ko. Napahalik ako sa Lunchbox. Inalis ko ang apron ko… Saka lumabas ng pinto. Napangiti ako dahil talagang magulo ang sala namin. Mga laruan nilang nagkalat. Tiyak labis nga silang masusupresa kapag nakita ako. Pumunta na ako sa garahe. Inistart ang sasakyan. Sa loob ng liman
(Jane POV)“Oh, good Cecile. If you mind. Saka dapat lang na maging close kayo sa akin.” Nabitawan ko bigla si Mam Cecile. Ano to biglang baliktad si Mam? Lumapit na siya. May ngiti pa…Halos … ng mahawakan niya ang handle ng Wheelchair. Itinulak niya ito sa may hallway na agad naman bumanga sa ina nito.“Mga hampaslupa! Anong ginagawa niyo sa anak ko!”Hinamon pa ito ni Cecile na lumapit sa kanya. Malayo nga ang agwat ng gulang namin ni Cecile, kay Miss Zhia. Kita naman sa pagkatao niya na palaban. Hindi nga lang talaga masalita.“Aba naman!”sumugod na nga sa amin. Iniwan ang kanyang anak na marupok! Malandi! Haist! Basta siya ang gumulo ng kwentong to! Bwisit lang! Sana maabutan ni Master Sean si Miss Zhia. At parang mapapalaban na din ako. Ibuhos ang galit sa kanila. Sa nangyari kay Master Luis!Wag ang lalaking nagnakaw ng unang halik ko! Ako lang ang ma
(Sean POV)Nang narinig kong may gulo sa labas. Bago ko pa nga maisilid sa lalagyan ang marriage contract namin ni Zhia. Bumukas ang pinto. Di na napigilan nila Butler Nazi. Tumakbo sa akin si Luis at binati ako ng kamao niya. Para mapahiga ako sa sahig.“That punch might do something the way you thingking!”But his punch di magtatapos sa ganoon lang. Sa inis ko bumangon ako at tuluyan ko na ring pinakawalan ang inis sa mundong to. Bakit nga ba ako na lang ang laging punupuntirya ng problema?! Napapagod din ako! Nahihirapan. OO! Inaamin ko pagod na ako! Nahihirapan na. Sa totoo nga lang parang gusto ko na sumuko. Sh*t Luis. I'm too tired. Hangang sa napagod ako kakasuntok kay Luis. He just keeping on coughing as he punch me back. Natawa na lamang siya na pareho na naman duguan ang mukha naming dalawa.“Is this you again Sean?”bigla na lang ikinangiti niya. Tumulo sa kanyang mga mata ang lu
((( Luis POV’s“Natitiyak ko iho na masaya para sayo ang iyong ina. Napakabait mo.”“Salamat po. Bukas ang death anniversary ng aking ina. Nakausap ko na si Father about the occasion.”“Ibig lang sabihin dito mo ipagdaraos.”Napatango ako. Dahil wala na din naman ang aking ama para pakialaman ako sa bagay na yan.“After this po kasi, baka matagal niyo akong di makita.”“Bakit maghahanap ka na ba?”Napangiti ako at umiling.“Magiging youtubers ka Kuya Luis?!” isang bata.“Subscribe ka na namin Kuya!” Mapapangiti ka na lang talaga.“Wag masyado kayong maging mahilig sa gadget. Depression din yan. Minsan nakakabuti na magbasa na lang ng physical book. Kaya bibilhan ko kayo ng ganito.” daliri ko…“Kakapal na libro. Tig-iisa kayo.”“Tom Sawyer po akin!”
((( Cecile POV’s“Miss Zhia, bakit?”biglang maraming tanong ang naglaro sa aking isipan. Lalo na nga tumalikod sa amin si Miss Zhia. Parang ni isa sa tanong ko, ayaw niyang sagutin. Natahimik na lamang ako. Si Jane pinigilan ko na din. Hayaan natin na palipasin ang oras na ganito. Alam ko na may isa sa kanila na kailangan ibaba ang pride. Nang inahanda na nga ni Leon ang sasakyan.“Miss Cecile, ano ba talaga ang nangyari?” tanong sa akin ni Jane. Lumapit na ako kay Miss Zhia. Naisipan niya atang lumabas muna. Oo, Miss Zhia, toxic nga masyado ang lugar na ito ngayon. Mas makakabuti nga na magpahangin ka muna.“Miss Zhia, sigurado po ba kayo na di kami sasama?”Si Leon lang? Ang kapatid niya at si Tolits. Umiling sa amin si Miss Zhia.“Kung ganoon, umuwi po kayo kaagad.”“Di na babalik ang kapatid ko dito.”“&hel
(Zhia POV)“Wag ka masyadong maangas.” Babala ni kuya na lumabas nga ito. Nanatili kaming tahimik ni Sean. Di ko mapigilan na mamilipit ng may sumipa sa tiyan ko. Inilayo na lamang ni Sean ang paningin sa akin. Oo, galit siya. Nagawa niyang magalit sa akin. Ano naman ngayon? Ang iniisip ko, kung ano ang siyang mangyayari sa akin. Dumating na si Leon na napatitig sa aming dalawa.“Master Sean.” Ibinigay dito ang folder na naroroon nga ang Marriage Contract namin. Ngumisi siya.“Can you bring a candle here Leon.”agad na ikinalabas nito.“Zhia.” Umangat ang paningin ko sa kanya.“Why are you crying? This is what you want right?”“Sean…”wag Zhia. Kailangan mong turuan ng leksyon ang asawa mo. Alam mong mahal ka niya. Mahal mo rin siya. Gagawin mo 'to dahil mahal mo siya. Oo, kabaliwan nga itong gagawin ko. Pero sa ikakabuti namin itong dalawa. Mayaban
(Zhia POV)“I am wrong Zhia?” Tumulo ang luha ko sa aking pisngi. Di man lang ako napakisapmata. Di si Sean nagbago Zhia. Ikaw itong tuluyang nagbago. Saka nga pinunas ko ng aking daliri ang luha ko. Tumango ako.“Zhia. She just want of your forgiveness. Bakit di mo maibigay sa kanya?” Nanlilisik ang mata niya.“Sean.” at bumagsak na nga ng tuluyan ang aking mga luha. “Di madaling magpatawad. Alam mo yan.”“I understand. Pero di oras na ganito ka sa kanya Zhia. Alam mong maselan ang kondisyon niya. Bakit di mo na lang muna siya tangapin?!”“Kondisyon lang naman niya ang inaalala mo ngayon Sean. Eh ako?!” Napapikit si Sean.“Di mo ako nauunawaan Zhia. Patayin mo na lang ako!” biglang alboroto ni Sean. Nagulat na lamang ako.Inilabas niya ang baril saka kinasa ito. Inilagay sa harapan ko.“Kill me now!”Lalo akong umiyak.
(Zhia POV)“Please stop!” Di ko siya sinasaktan. Hinahawakan ko lang ang kamay niya para bitawan ako. Pero ayaw talaga. Nasasaktan na ako. May namumuo nang luha sa aking mga mata. Di ko kailangan na patulan siya. Nang dumating ang nanay niya. Nakisama pa sa gulo naming dalawa ni Rymalene. Magsama kayong dalawa sa impyerno! Kapag may masamang mangyari sa akin dito! Di ko na napigilan ang sarili ko, kundi lumaban.“Anong kaguluhan to?!” si Sean.((( SEAN POV’s )))As I return, biglang tumawag sa akin si Cecile. Lalong lumakas ang nararamdaman kong kaba dahil di naman tumatawag sa akin si Cecile kung walang masamang nangyayari.“Master Sean, nagkakasakitan ang asawa niyo at si Miss Rymalene.”Oh sh*t!“Di niyo ba kayang awatin?!”“Master Sean.”“Leon, speed up!&rdqu