(Zhia POV)
Lumabas si Sean na di ko man lang pinansin at tinapunan ng titig. Inilabas na ng mga katulong yung gamit niya.
Lumingon siya sa akin bago pa man siya lumabas.
Dahil kapag lumabas siya sa silid na ito alam ko di na gaya ng dati na may itatagal pa ang dalawang minuto ang oras na pananatili niy. Napayuko sila Cecile at Jane saka na nga tuluyang lumabas si Sean. Sa pagsara ng pinto yun din ang pagpatak ng luha ko. Okey Sean. Magpapakatatag ako.
Patak ng luha na siyang sumira sa iginuguhit ko. Walang ingay sa silid, kahit kasama ko si Cecile at Jane.
Siguro ayaw din nila magsalita tungkol sa nangyayari ngayon.
Di ko na kinaya. Binitiwan ko na ang lapis saka tumungo sa higaan na siyang pag-asa ko na ikaka comportable ko. Tanging ito ang yayakap sa akin na ang puso kong sobrang durog. Napayakap ako sa unan at doon ko binuhos ang lahat.
Baby, pasensya na kay Mama. Napaasa ni Daddy sa wala eh. Wag kang
(Zhia POV)Papasok sana sila Cecile sa silid. Nang agad ko itong ni-lock at sinarhan. Kumatok sila at nag tengang kawali ako. Huminga ako ng malalim. Busog ako. Busog din ang baby.Hmm. Sarap talaga ng spaghetti. Nakakawala ng bad mood.Sa silid na ito walang Sean. Ibig sabihin malaya ako!Whooo! Napaunat unat ako.Narinig ko na parang binubuksan nila yung pinto sa pamagitan ng susi kaya lumapit ako at nilock ulit.Okey Cecile, maglaro tayong dalawa ng lockan. Sa walang magawa ang buntis na ito talaga.Yan. Di rin padaig si Cecile. Ako, pinipindot ko lang, lock ulit. Ako busog. Cecile ikaw pinapakain kanina, ayaw. Bahala ka mahimatay dyan. Nag-eenjoy ako ah.Hangang sa tinigilan na nga nila. Ahahaha. Ang buntis ang nag-wagi! Gusto ko lang mapag-isa. Ah! Kami lang ng baby ko. Napaupo ako sa sofa.Nang may narinig ako galing sa labas at isang chinsaw!Nilagari nga hangang sa nawala yung doorkn
(Zhia POV)Matamlay na napaupo ako sa swing. Wala na akong luhang mailuluha. Nangako na ako diba? Ayoko na yun baliin. Tangapin na lang natin kung ano man ang siyang nangyayari. Ayoko nang makialam kung lagi naman ako ang siyang mali.Nang may dalawang kulay puting butterfly na lumipad sa harapan ko. Naalala ko mga magulang ko kahit mura pa ang isipan ko noon. Sa likod ng pagkaiba ng ugali nila, mahal na mahal nila ang isa't-isa. Tapang-tapangan ang Mama ko, habang si Papa naman mapagbiro. Nakikita na si Papa yung under ng saya ni Mama ngunit ang totoo si Papa itong pumuprotekta sa amin at siya yung tipong lalaki na pinapakingan muna si Mama. Kapag seryoso ito, mag jojoke na lang sa Mama ko na kahit corny, wala eh. Matatawa ka na lang sa kakornihan talaga.Ako? Ano naman katangian ko para kahit paano gumaan ang pakiramdam ni Sean? Wala.Kailangan ni Sean yung makakatuwang niya sa mga problemang kinakaharap.Wala ako noo
(Zhia POV)There's a possibility we will be together.Sentence of the day!Tama na. Gusto ko nang magpahinga sa araw na ito! Napatalukbong na lamang ako. Kala mo mailalayo ako sa lugar na ito. Immune na ako sa sakit oh! Manhid na! Tama na! Napapikit na lamang ako. Pinilit na makatulog ngunit bumagabag ang mga sinabi ni Sean sa akin. Paulit ulit na tinutusok ako ng matatalim na kutsilyo.Parang awa mo na Sean.. durog na ang puso ko.Ayoko nang makita ka pa. Di na talaga masaya.Sa huling tulo ng luha ko, nakatulog ako.Hating gabi na nang muli akong magising. Mata ko na namamaga na sa kakaiyak.Uminom ng tubig at yung gamot na nakalimutan ko na sigurado di na nag-abala pang gisingin ako nila Cecile. Lumapit ako sa higaan kinuha yung isang unan at payakap na tinungo ang pinto ng terrace. Binuksan ko yung pinto. Sumalubong sa akin ang lamig ng Disyembre.Hinila ko yung upuan. Naupo ako at nap
(Sean POV)Nakaramdam ako ng puyat at nakatulog ako habang naisandal ang ulo ko sa kama.Ngunit mabuti na lang bago pa man magising siya kinabukasan nagising na ako. Asaan ngayon Sean ang kayabangan mo?“Good Morning Zhia.” pabulong kong bati dito at kumilos na ako palabas bago pa man siya magising.((( Zhia POV’s )))Napamulat ako nang narinig kong sumara yung pinto. Napabangon ako. Si Cecile ba yun? Napa unat na lamang ako. Medyo masakit balakang ko at yung dibdib, masakit emotional at physical. Sa totoo lang talaga marami akong nararamdaman. Paliwanag ng Oby ko dala ito ng pagbubuntis na siyang marami ngang mangyayari lalo na sa loob ng katawan ko.Dahil napaunat lang ako. Ang maarteng anak ni Sean, maduduwal na naman.Kaya kahit hilong hilo napatakbo ako sa may lababo at doon iniluha ang kailangan iluha. Diyos ko po.Pagkatapos, nang
(Zhia POV)Napadaan ako sa salamin. Namumugto ang mata ko. Iyak pa kasi ng madami Zhia, nagmumukha ka nang multo. Sa nag momove on ako. Wala talagang klaro kung itutuloy ba talaga ni Sean ang divorce namin. Saka papel lang naman ang pinunit ni Sean. Ibig lang nito sabihin magkakaroon din kami ulit noon.Kaya lang yung original yun alam ko. Pero baka nafile na ni Leon yung kasal namin sa Registry diba?Hmm. Isa pa sa inaasahan ko yung gusto niyang magtiwala na mahal niya ako. Kaya lang nagbabago ang tao Zhia. May mga pangakong napapako talaga. Kakayanin natin to Baby. Fighting kay Mommy!Nagbihis na ako. Ang ganda ko sa kulay itim na dress. Kulay ng damit na ayaw ko isuot dahil di noon sa akin bagay. Hahaha. Ngayon taran. Saan ang ball night?“May pupuntahan ba kayo Miss Zhia?” tanong ni Cecile dahil nga di sila sanay na suot ko ang damit na kagaya nito.“Dito lang&helli
(Zhia POV)Sean… If space could bring us closer together I would enjoy every single minute being apart. But the reality is distance has drawn to a conclusion that we are once magnificent.Pinunas ko ang luha ko saka lakas loob na pumasok sa silid. Nagulat yung dalawa na agad akong bumalik. Abala silang maglinis ng bumalik ako. Tapos na yung night party ang bilis.Agad kong hinubad yung sandal ngunit nagulat ako ng dumating si Butler Nazi. Hingal ito at …“Miss Zhia. Maari ko bang maihingi ang damit mong yan?” Halatang nagmadali na umakyat. Ngunit mas nagulat ako sa dahilan ng pagmamadali niya. Napatitig sa akin si Cecile. Anong mali sa damit ko?“Magbibihis lang ako Butler Nazi. Teka lang. Relaxs lang po.” Saka nga pumasok na ako sa walk in closet para magpalit ng damit. Kung dati ang silid na ito puno ng gamit namin ni Sean. Ngayon damit ko na lang ang siyang makikita mo
(Zhia POV)Nadatnan naming na iniimpake ni Cecile ang ilang damit. Nakapagpalit na ko sa damit na light blue.Narinig na nga namin yung paglapag ng chopper. Nagmadali na sila Cecile. Bumaba kami, si Sean nakatayo na nakapamulsa na parang naghintay lang ata ng minuto. Mahaba na yun sa kanya. Tumalikod na siya ng makita ako at kinuha ng mga tauhan niya ang bagahe saka nga sumunod na lang ako kay Sean.Hindi sasama sila Cecile at Jane dahil napa babye na lamang ito sa akin. Ngiti ni Jane na parang may pag-asa pa nga ba ang pagsasamahan namin ni Sean.Walang umimik sa amin ni Sean. Kanina si Leon ang umabot ng kamay ko at sinigurado yung seatbelt . Ang lamig at ang pait na lalong masakit sa dibdib. Parang di ako makahinga kasi ang awkward talaga. Di man lang ako makatanong kung saan kami pupunta.Lumapag yung chopper sa may Airport. Madaming tao na agad na namang nagsikilos yung tauhan ni Sean at malaya nga ka
(Sean POV)“Master Sean, bukas na ang Death Anniversary ni Miss Theressa.” Napabuntong hininga ako. Dahil napapatulala na lamang ako sa gustong mangyari ng pinangalingan kong pamilya. Patay na diba yung pangunahing babae na minahal ko. Bakit si Zhia ang pinagdidiskitahan nila. Tsk!“Pupunta ba kayo roon?”“Yes.” Yun na lamang ang nasagot ko para malaman ng Madrid na di si Zhia ang una kong minahal. Tsk!Halos di na ako makahinga sa kalokohan na pinag-iisip nila.Sa ayaw o gusto ko pala. Tsk. Nahihibang na sila.“Ihanda mo na ang pag-alis ko.” Agad na kumilos si Leon. Binuksan ko ang malapit na drawer at aksidenteng nagtama ang paningin ko sa ginawang flip book ni Zhia.Anong gagawin ko para iligtas ang taong may ari at gumawa nito? Nang dahil sa akin nanganganib ang buhay niya. Ang masisigla niyang ngiti na naglalaho dahil sa akin. Ayoko naman na dumating sa punto na maw
((( ZHIA POV’s )))Di ko sila iniwan. Never ko ipinadama na iniwan ko sila. Halos ilang oras din ang maubos ko para makipag-video call lang sa kanila. Mommy is doing well. They are my inspiration, motivation to raise on my feet. Ayokong bumalik na isang talunan kaya tinagap ko ang pagsubok na kailangan ko lumayo sa mga anak ko. Pero uulitin ko, di ko sila iniwan.Isang sakripisyo ang ginawa ko. Isang sakripisyo ng isang ina, para di nga kami apakan ng ibang tao. Para sa amin ang ginawa kong to. Sobra ko silang namiss…“Mommy, gumawa kami ni Shin ng mahabang panali para kapag gusto ka namin makita, huhugutin lang namin ang lubid at babalik ka na dito.” Natawa na lamang ako kay Shena.“Di na ako aalis.”Nanlaki ang mga mata nila. Dahil umuuwi din ako ng ilang araw sa isang taon. Napayakap ulit sa akin ang mga makukulit.“Di na aalis ang Mommy ko!” si Shin, sigaw niya sa mga class
((( Zhia POV’s )))AFTER FIVE YEARS ....Mahirap magluto pero kailangan gawin. Prinitong itlog lang to Zhia. Wag kang abnormal na di mo kaya. Yan ang hinihingi ng tatlong bulingit sa pagbabalik mo.Huminga ako ng malalim. Napangito sa ginagawa ko. Perfect ang tatlong pritong itlog para sa egg sandwich na gagawin ko. Dahil wag ko daw sila niloloko na kung bibili ako sa labas, malalaman kaagad nila, kung gawa ko ba talaga o hindi.Jetlag pa nga Mommy niyo. Inilagay ko sa lunchbag nila. May mga pangalan nila. Saka balak ko nga silang supresahin sa school. Nasa kindergarten. Masaya ang mga makukulit na yun sa pagbabalik ko. Napahalik ako sa Lunchbox. Inalis ko ang apron ko… Saka lumabas ng pinto. Napangiti ako dahil talagang magulo ang sala namin. Mga laruan nilang nagkalat. Tiyak labis nga silang masusupresa kapag nakita ako. Pumunta na ako sa garahe. Inistart ang sasakyan. Sa loob ng liman
(Jane POV)“Oh, good Cecile. If you mind. Saka dapat lang na maging close kayo sa akin.” Nabitawan ko bigla si Mam Cecile. Ano to biglang baliktad si Mam? Lumapit na siya. May ngiti pa…Halos … ng mahawakan niya ang handle ng Wheelchair. Itinulak niya ito sa may hallway na agad naman bumanga sa ina nito.“Mga hampaslupa! Anong ginagawa niyo sa anak ko!”Hinamon pa ito ni Cecile na lumapit sa kanya. Malayo nga ang agwat ng gulang namin ni Cecile, kay Miss Zhia. Kita naman sa pagkatao niya na palaban. Hindi nga lang talaga masalita.“Aba naman!”sumugod na nga sa amin. Iniwan ang kanyang anak na marupok! Malandi! Haist! Basta siya ang gumulo ng kwentong to! Bwisit lang! Sana maabutan ni Master Sean si Miss Zhia. At parang mapapalaban na din ako. Ibuhos ang galit sa kanila. Sa nangyari kay Master Luis!Wag ang lalaking nagnakaw ng unang halik ko! Ako lang ang ma
(Sean POV)Nang narinig kong may gulo sa labas. Bago ko pa nga maisilid sa lalagyan ang marriage contract namin ni Zhia. Bumukas ang pinto. Di na napigilan nila Butler Nazi. Tumakbo sa akin si Luis at binati ako ng kamao niya. Para mapahiga ako sa sahig.“That punch might do something the way you thingking!”But his punch di magtatapos sa ganoon lang. Sa inis ko bumangon ako at tuluyan ko na ring pinakawalan ang inis sa mundong to. Bakit nga ba ako na lang ang laging punupuntirya ng problema?! Napapagod din ako! Nahihirapan. OO! Inaamin ko pagod na ako! Nahihirapan na. Sa totoo nga lang parang gusto ko na sumuko. Sh*t Luis. I'm too tired. Hangang sa napagod ako kakasuntok kay Luis. He just keeping on coughing as he punch me back. Natawa na lamang siya na pareho na naman duguan ang mukha naming dalawa.“Is this you again Sean?”bigla na lang ikinangiti niya. Tumulo sa kanyang mga mata ang lu
((( Luis POV’s“Natitiyak ko iho na masaya para sayo ang iyong ina. Napakabait mo.”“Salamat po. Bukas ang death anniversary ng aking ina. Nakausap ko na si Father about the occasion.”“Ibig lang sabihin dito mo ipagdaraos.”Napatango ako. Dahil wala na din naman ang aking ama para pakialaman ako sa bagay na yan.“After this po kasi, baka matagal niyo akong di makita.”“Bakit maghahanap ka na ba?”Napangiti ako at umiling.“Magiging youtubers ka Kuya Luis?!” isang bata.“Subscribe ka na namin Kuya!” Mapapangiti ka na lang talaga.“Wag masyado kayong maging mahilig sa gadget. Depression din yan. Minsan nakakabuti na magbasa na lang ng physical book. Kaya bibilhan ko kayo ng ganito.” daliri ko…“Kakapal na libro. Tig-iisa kayo.”“Tom Sawyer po akin!”
((( Cecile POV’s“Miss Zhia, bakit?”biglang maraming tanong ang naglaro sa aking isipan. Lalo na nga tumalikod sa amin si Miss Zhia. Parang ni isa sa tanong ko, ayaw niyang sagutin. Natahimik na lamang ako. Si Jane pinigilan ko na din. Hayaan natin na palipasin ang oras na ganito. Alam ko na may isa sa kanila na kailangan ibaba ang pride. Nang inahanda na nga ni Leon ang sasakyan.“Miss Cecile, ano ba talaga ang nangyari?” tanong sa akin ni Jane. Lumapit na ako kay Miss Zhia. Naisipan niya atang lumabas muna. Oo, Miss Zhia, toxic nga masyado ang lugar na ito ngayon. Mas makakabuti nga na magpahangin ka muna.“Miss Zhia, sigurado po ba kayo na di kami sasama?”Si Leon lang? Ang kapatid niya at si Tolits. Umiling sa amin si Miss Zhia.“Kung ganoon, umuwi po kayo kaagad.”“Di na babalik ang kapatid ko dito.”“&hel
(Zhia POV)“Wag ka masyadong maangas.” Babala ni kuya na lumabas nga ito. Nanatili kaming tahimik ni Sean. Di ko mapigilan na mamilipit ng may sumipa sa tiyan ko. Inilayo na lamang ni Sean ang paningin sa akin. Oo, galit siya. Nagawa niyang magalit sa akin. Ano naman ngayon? Ang iniisip ko, kung ano ang siyang mangyayari sa akin. Dumating na si Leon na napatitig sa aming dalawa.“Master Sean.” Ibinigay dito ang folder na naroroon nga ang Marriage Contract namin. Ngumisi siya.“Can you bring a candle here Leon.”agad na ikinalabas nito.“Zhia.” Umangat ang paningin ko sa kanya.“Why are you crying? This is what you want right?”“Sean…”wag Zhia. Kailangan mong turuan ng leksyon ang asawa mo. Alam mong mahal ka niya. Mahal mo rin siya. Gagawin mo 'to dahil mahal mo siya. Oo, kabaliwan nga itong gagawin ko. Pero sa ikakabuti namin itong dalawa. Mayaban
(Zhia POV)“I am wrong Zhia?” Tumulo ang luha ko sa aking pisngi. Di man lang ako napakisapmata. Di si Sean nagbago Zhia. Ikaw itong tuluyang nagbago. Saka nga pinunas ko ng aking daliri ang luha ko. Tumango ako.“Zhia. She just want of your forgiveness. Bakit di mo maibigay sa kanya?” Nanlilisik ang mata niya.“Sean.” at bumagsak na nga ng tuluyan ang aking mga luha. “Di madaling magpatawad. Alam mo yan.”“I understand. Pero di oras na ganito ka sa kanya Zhia. Alam mong maselan ang kondisyon niya. Bakit di mo na lang muna siya tangapin?!”“Kondisyon lang naman niya ang inaalala mo ngayon Sean. Eh ako?!” Napapikit si Sean.“Di mo ako nauunawaan Zhia. Patayin mo na lang ako!” biglang alboroto ni Sean. Nagulat na lamang ako.Inilabas niya ang baril saka kinasa ito. Inilagay sa harapan ko.“Kill me now!”Lalo akong umiyak.
(Zhia POV)“Please stop!” Di ko siya sinasaktan. Hinahawakan ko lang ang kamay niya para bitawan ako. Pero ayaw talaga. Nasasaktan na ako. May namumuo nang luha sa aking mga mata. Di ko kailangan na patulan siya. Nang dumating ang nanay niya. Nakisama pa sa gulo naming dalawa ni Rymalene. Magsama kayong dalawa sa impyerno! Kapag may masamang mangyari sa akin dito! Di ko na napigilan ang sarili ko, kundi lumaban.“Anong kaguluhan to?!” si Sean.((( SEAN POV’s )))As I return, biglang tumawag sa akin si Cecile. Lalong lumakas ang nararamdaman kong kaba dahil di naman tumatawag sa akin si Cecile kung walang masamang nangyayari.“Master Sean, nagkakasakitan ang asawa niyo at si Miss Rymalene.”Oh sh*t!“Di niyo ba kayang awatin?!”“Master Sean.”“Leon, speed up!&rdqu