((( Sean POV’s )))
The greatest gift you can give someone is your time, your attention, your love, your concern. And this gift was already posses by the special woman in my heart. I love her so much. I want to spend my time loving her more and more everyday.
And one thing I realized. Love is something that will never be fully understood.
Dahil iniiyakan na naman ako ni Zhia. Biik na ito, iyakin. Okey lang na umiyak ka ng dahil sa akin, wag lang ibang tao ang magpapaiyak sayo. Humanda sila sa akin kapag may mangahas man. Kumalas na siya sa pagkayakap ko sa kanya. Nagulat na lamang ako ng suklian niya ako ng hampas.
“Kapag ako nasanay ng ganito! Kasalanan mo to!”
“Nasanay ng?”
“Itong mga pinag gagawa mo. Simula ng dumating tayo sa Singapore. Halos… đ mabusog ako sa mga paganito mo.”
“Paganitong ano?'
“Sa
((( Zhia POV’s )))Pagod na daw ako?! Ahahaha. Asa din ang Sean na ito. Di mo po mauubos ang energy ko sa isang araw! Nah. Kaya nga walang malay tao talaga ako kapag tulog. At kahit saan saan ako dinadala ng panaginip ko. Dahil di talaga maubos ang energy ko.Ngayon nasa sasakyan na naman kami ni Sean. Pansin ko lang talaga, masyado kaming abala ni Sean no? Sa walang katuturang mga bagay bagay.Ehhh. Sa kinikilig naman ako kapag ganito.“Saan ang punta natin?”“Luis will going to meet us.”“At balak mo talagang di ako isama?!”Ngumisi lamang siya sa akin. Yan si Sean kapag tinatamad talaga sumagot. Ngisi na wala naman masyadong dinadalang katuturan. Ngisi na napakaraming ibig sabihin. Nga naman talaga,đ¤đ¤đ¤ Tamad! Huhuhu, ayaw niya ba akong kausap?Napabuntong hininga na lamang ako. Sa ayaw eh. Makatitig sa hawak niya
((( Sean POV’s )))Nakatulog si Zhia ng makarating kami. Bago ako bumaba ng sasakyan. Pinagmasdan ko muna ang mukha niya.Hope you feel my love Zhia. Hope nakakalimutan mo na rin ang mapapait na dumaan sa buhay mo, lalo na ang pagkawala ng anak natin. Somehow, I am happy na nagiging comportable ka na sa mga ilang bagay. Nanunumbalik na rin ang dating ikaw at aalagaan ko ang tiwalang bigay mo sa akin Zhia.It's fine for me to wait and do your requirements even your already my wife. Sooner you will be fully heal.Ganoon talaga ang buhay Zhia, di talaga perpekto at alam ko yun, reason why I didn't blame you for our lost. And I know how to identify the real one na kailangan magbayad. Wala na si Rhen, and even she was like that, I wish for her spirit safe travel.Ngayon, kailangan kita protektahan against with Madrid. Like my father, I want to give you a peaceful life. Mas makakabuti na kunti lang an
((( Zhia POV’s )))May babaing nakatayo sa may tulay. Habang ako naglalakad at napapamulsa sa jacket ko. Parang kilala ko yung babae, yung wavy niyang buhok. Tayo nito. Height saka ang ilong na di katangusan.“This time, it's over. I'm keeping my heart. I'm going to be strong and not fall apart, everything will get better. I no longer cry!” Dinig ko ng makalapit ako sa kanya.Pagharap niya sa akin,ngumiti sa akin. Ngiti na kinukumbinsi ako na totoo ang sinasabi niya.May kakambal ako? Foreigner kakambal ko? Hala, mas maganda pa siya sa akin. Tayo niya na parang dapat ganoon din ako. Pero halos nagulat ako ng umakyat siya sa railings at… “Oyyyyyyyyyy!”Napabalikwas ako ng bangon. Malaginto ng sinag ng araw ang nagisnan ko. Napanaginipan ko na naman ang sarili ko. Yung tipong napaka positibo pero tumalon din naman sa tulay na parang may mabigat na problema ngunit ang sagot
((( Sean POV’s )))“I got my first 100 when I am 14, younger than yours guys.” Chelsea declared. Which Luis smile a bit.“Your talkingwith Sean only, I got mine since Three.”“Whoa! That's bullshit Luis.”“Tsk. At least I got mine the first time I held the golf bat.” since, payabangan naman ata to. “And it's true.” pahabol ko.“What the! I think your wife can do that! She's approaching! Yieee,” Napaharap ulit ako kay Zhia. Hitsura niya, parang napilitan bumangon. Ginising ba siya ni Hint? Pilit na ngiti ang isinalubong sa akin. Nagulat lang ako ng biglang yumakap sa bewang ko. Sabay titig kay Chelsea. At parang lasing na kumaway.“Hi Mrs. Herald.” si Luis at ngumiti sa kanya. Tss, ngiti nang Luis na ito. Sarap batukan. Pero okey lang at least andoon yung Mrs. Herald diba?“Hi Boss Luis,
((( Sean POV’s )))“I love you so much!”“I hate you!” ayaw din patalo ni Zhia. Ngiting ngiti ako sa ginagawa namin ngayon.“Sabi ko Sean! I hate you! Di ba malinaw sayo?! Di mo ba alam ibig sabihin noon!”“Want a divorce paper Zhia?” Natigilan siya.“Bakit umabot dyan?” Nawala yung namumulang pisngi ng biik ng dahil sa galit.“So tell me, ano ba ginawa ko para tadtarin mo ako ng mga salitang yan.”“Bitiwan mo na kasi ako.”“At bakit?”“Kasi alam mong susugurin ko yung babaing yun tapos pinigilan mo naman ako! Edi sana kalbo na yun ngayon!”“Nagseselos ka ba kay Chelsea?”“Di halata?! Dikit na dikit sayo ang canang yun! Gusto mo kayong dalawa na lang! Kayo na lang yung magjowa! Ay hindi, di na pala tayo jowa jowa lang, asawa mo pa
((( Zhia POV’s )))Sayang naman ng ipinunta namin dito at palusot ni Sean na aalis na kami kanina. Actually, oo nagseselos talaga ako sa nakaraan ni Sean lalo na sa kapatid ng Ex niya na kung makatitig sa kanya ang lagkit! Katayin ko kaya ‘tong dalawa!Bakit kasi kailangan pang may nakaraan si Sean, ang unfair. Ako nga, no boyfriend since birth puro crushes lang. Siya naman merong nakaraan na kamuntik na sanang madadaan na lang sa kasalan kaya lang nangyari yung trahedya.Zhia, edi ngayon sana single ka pa no?Ahaha. Tanda mo na kaya kung nagkataon nga walang Sean na dumating sa buhay mo. Siguro tatanda kang dalaga. Kawawang Zhia.Kaya naman tangapin mo na lang ang past ni Sean. Mahalaga ngayon, ikaw ang present at future ni Sean. Wag init ulo myself, nakaka heat stroke.Di na lang ako nabadtrip kahit dinaanan lang ako ni Sean. Nabadtrip din ata. Hehe.Sorry na Sean my labs. Sadyang bugnutin tal
((( Zhia POV’s )))At hinalikan niya ako sa pisngi.“Kailan ka ba maniniwala na ikaw lang Zhia?”Mahina niyang tanong sa akin. Hinawakan niya ang kamay ko. Inilapit sa labi niya at hinalikan ito.Ipinanganak ata talaga ako bilang bulkan. Kunti na lang sasabog na ako sa sobrang pula ng pisngi ko. Sean, hinay hinay lang.Paano ba ako maniniwala? Parang nanaginip lang ako sa mga nangyayari. Parang dinala niya ako sa mundo ng panaginip. Oy, wag nga lang may horror po.“Bakit kasi ako Sean?”Mahigpit kong hawak sa kamay niya habang hinahaplos ng hinlalaki niya ang nakayukom na kamay ko.“Bakit may hihigit pa ba sa mahal ko?” lokong Sean. Nagtanong ako tapos tanong din ang isasagot!“Syempre wala.”“Wala pala.”“Pero salamat talaga Sean.”Yun nanahimik na lang kaming dalawa. T
((( Zhia POV’s )))Raise and shine myself! Di tayo kumain kagabi! Opo, nagising ako na kumakalam sikmura ko.Ganda ng umaga sa Singapore. Mala ginto ang sinag ng araw.Bago ako bumangon napaunat ako ng kamay ko. Si Sean? Wala na sa tabi ko.Pero may mali talaga sa tiyan ko. Since na dumating ako sa puder ni Sean di ako ginutom niyan. Teka, napabaling ako sa higaan. At parang may digmaan na nangyari kagabi. Puti pa naman yung bedsheet, saka kumot.Nagmadali ako pumunta ng banyo. Dinaanan muna ang drawer saka kumuha ng napkin.Sino na naman kasi ang nagpalit ng damit ko na di man lang, teka lang? Si Sean.Di man lang nilagyan ng napkin yung underwear ko. Alam naman siguro ata niya na daratnan ako. Pero ok lang, since di natuloy ang malagim niyang plano sa akin. Very good timing ka talaga Bloody Mary. Yun pa. Nandidiri sa dugo.Speaking of dugo, di na masyado masakit menstr
((( ZHIA POV’s )))Di ko sila iniwan. Never ko ipinadama na iniwan ko sila. Halos ilang oras din ang maubos ko para makipag-video call lang sa kanila. Mommy is doing well. They are my inspiration, motivation to raise on my feet. Ayokong bumalik na isang talunan kaya tinagap ko ang pagsubok na kailangan ko lumayo sa mga anak ko. Pero uulitin ko, di ko sila iniwan.Isang sakripisyo ang ginawa ko. Isang sakripisyo ng isang ina, para di nga kami apakan ng ibang tao. Para sa amin ang ginawa kong to. Sobra ko silang namiss…“Mommy, gumawa kami ni Shin ng mahabang panali para kapag gusto ka namin makita, huhugutin lang namin ang lubid at babalik ka na dito.” Natawa na lamang ako kay Shena.“Di na ako aalis.”Nanlaki ang mga mata nila. Dahil umuuwi din ako ng ilang araw sa isang taon. Napayakap ulit sa akin ang mga makukulit.“Di na aalis ang Mommy ko!” si Shin, sigaw niya sa mga class
((( Zhia POV’s )))AFTER FIVE YEARS ....Mahirap magluto pero kailangan gawin. Prinitong itlog lang to Zhia. Wag kang abnormal na di mo kaya. Yan ang hinihingi ng tatlong bulingit sa pagbabalik mo.Huminga ako ng malalim. Napangito sa ginagawa ko. Perfect ang tatlong pritong itlog para sa egg sandwich na gagawin ko. Dahil wag ko daw sila niloloko na kung bibili ako sa labas, malalaman kaagad nila, kung gawa ko ba talaga o hindi.Jetlag pa nga Mommy niyo. Inilagay ko sa lunchbag nila. May mga pangalan nila. Saka balak ko nga silang supresahin sa school. Nasa kindergarten. Masaya ang mga makukulit na yun sa pagbabalik ko. Napahalik ako sa Lunchbox. Inalis ko ang apron ko… Saka lumabas ng pinto. Napangiti ako dahil talagang magulo ang sala namin. Mga laruan nilang nagkalat. Tiyak labis nga silang masusupresa kapag nakita ako. Pumunta na ako sa garahe. Inistart ang sasakyan. Sa loob ng liman
(Jane POV)“Oh, good Cecile. If you mind. Saka dapat lang na maging close kayo sa akin.” Nabitawan ko bigla si Mam Cecile. Ano to biglang baliktad si Mam? Lumapit na siya. May ngiti pa…Halos … ng mahawakan niya ang handle ng Wheelchair. Itinulak niya ito sa may hallway na agad naman bumanga sa ina nito.“Mga hampaslupa! Anong ginagawa niyo sa anak ko!”Hinamon pa ito ni Cecile na lumapit sa kanya. Malayo nga ang agwat ng gulang namin ni Cecile, kay Miss Zhia. Kita naman sa pagkatao niya na palaban. Hindi nga lang talaga masalita.“Aba naman!”sumugod na nga sa amin. Iniwan ang kanyang anak na marupok! Malandi! Haist! Basta siya ang gumulo ng kwentong to! Bwisit lang! Sana maabutan ni Master Sean si Miss Zhia. At parang mapapalaban na din ako. Ibuhos ang galit sa kanila. Sa nangyari kay Master Luis!Wag ang lalaking nagnakaw ng unang halik ko! Ako lang ang ma
(Sean POV)Nang narinig kong may gulo sa labas. Bago ko pa nga maisilid sa lalagyan ang marriage contract namin ni Zhia. Bumukas ang pinto. Di na napigilan nila Butler Nazi. Tumakbo sa akin si Luis at binati ako ng kamao niya. Para mapahiga ako sa sahig.“That punch might do something the way you thingking!”But his punch di magtatapos sa ganoon lang. Sa inis ko bumangon ako at tuluyan ko na ring pinakawalan ang inis sa mundong to. Bakit nga ba ako na lang ang laging punupuntirya ng problema?! Napapagod din ako! Nahihirapan. OO! Inaamin ko pagod na ako! Nahihirapan na. Sa totoo nga lang parang gusto ko na sumuko. Sh*t Luis. I'm too tired. Hangang sa napagod ako kakasuntok kay Luis. He just keeping on coughing as he punch me back. Natawa na lamang siya na pareho na naman duguan ang mukha naming dalawa.“Is this you again Sean?”bigla na lang ikinangiti niya. Tumulo sa kanyang mga mata ang lu
((( Luis POV’s“Natitiyak ko iho na masaya para sayo ang iyong ina. Napakabait mo.”“Salamat po. Bukas ang death anniversary ng aking ina. Nakausap ko na si Father about the occasion.”“Ibig lang sabihin dito mo ipagdaraos.”Napatango ako. Dahil wala na din naman ang aking ama para pakialaman ako sa bagay na yan.“After this po kasi, baka matagal niyo akong di makita.”“Bakit maghahanap ka na ba?”Napangiti ako at umiling.“Magiging youtubers ka Kuya Luis?!” isang bata.“Subscribe ka na namin Kuya!” Mapapangiti ka na lang talaga.“Wag masyado kayong maging mahilig sa gadget. Depression din yan. Minsan nakakabuti na magbasa na lang ng physical book. Kaya bibilhan ko kayo ng ganito.” daliri ko…“Kakapal na libro. Tig-iisa kayo.”“Tom Sawyer po akin!”
((( Cecile POV’s“Miss Zhia, bakit?”biglang maraming tanong ang naglaro sa aking isipan. Lalo na nga tumalikod sa amin si Miss Zhia. Parang ni isa sa tanong ko, ayaw niyang sagutin. Natahimik na lamang ako. Si Jane pinigilan ko na din. Hayaan natin na palipasin ang oras na ganito. Alam ko na may isa sa kanila na kailangan ibaba ang pride. Nang inahanda na nga ni Leon ang sasakyan.“Miss Cecile, ano ba talaga ang nangyari?” tanong sa akin ni Jane. Lumapit na ako kay Miss Zhia. Naisipan niya atang lumabas muna. Oo, Miss Zhia, toxic nga masyado ang lugar na ito ngayon. Mas makakabuti nga na magpahangin ka muna.“Miss Zhia, sigurado po ba kayo na di kami sasama?”Si Leon lang? Ang kapatid niya at si Tolits. Umiling sa amin si Miss Zhia.“Kung ganoon, umuwi po kayo kaagad.”“Di na babalik ang kapatid ko dito.”“&hel
(Zhia POV)“Wag ka masyadong maangas.” Babala ni kuya na lumabas nga ito. Nanatili kaming tahimik ni Sean. Di ko mapigilan na mamilipit ng may sumipa sa tiyan ko. Inilayo na lamang ni Sean ang paningin sa akin. Oo, galit siya. Nagawa niyang magalit sa akin. Ano naman ngayon? Ang iniisip ko, kung ano ang siyang mangyayari sa akin. Dumating na si Leon na napatitig sa aming dalawa.“Master Sean.” Ibinigay dito ang folder na naroroon nga ang Marriage Contract namin. Ngumisi siya.“Can you bring a candle here Leon.”agad na ikinalabas nito.“Zhia.” Umangat ang paningin ko sa kanya.“Why are you crying? This is what you want right?”“Sean…”wag Zhia. Kailangan mong turuan ng leksyon ang asawa mo. Alam mong mahal ka niya. Mahal mo rin siya. Gagawin mo 'to dahil mahal mo siya. Oo, kabaliwan nga itong gagawin ko. Pero sa ikakabuti namin itong dalawa. Mayaban
(Zhia POV)“I am wrong Zhia?” Tumulo ang luha ko sa aking pisngi. Di man lang ako napakisapmata. Di si Sean nagbago Zhia. Ikaw itong tuluyang nagbago. Saka nga pinunas ko ng aking daliri ang luha ko. Tumango ako.“Zhia. She just want of your forgiveness. Bakit di mo maibigay sa kanya?” Nanlilisik ang mata niya.“Sean.” at bumagsak na nga ng tuluyan ang aking mga luha. “Di madaling magpatawad. Alam mo yan.”“I understand. Pero di oras na ganito ka sa kanya Zhia. Alam mong maselan ang kondisyon niya. Bakit di mo na lang muna siya tangapin?!”“Kondisyon lang naman niya ang inaalala mo ngayon Sean. Eh ako?!” Napapikit si Sean.“Di mo ako nauunawaan Zhia. Patayin mo na lang ako!” biglang alboroto ni Sean. Nagulat na lamang ako.Inilabas niya ang baril saka kinasa ito. Inilagay sa harapan ko.“Kill me now!”Lalo akong umiyak.
(Zhia POV)“Please stop!” Di ko siya sinasaktan. Hinahawakan ko lang ang kamay niya para bitawan ako. Pero ayaw talaga. Nasasaktan na ako. May namumuo nang luha sa aking mga mata. Di ko kailangan na patulan siya. Nang dumating ang nanay niya. Nakisama pa sa gulo naming dalawa ni Rymalene. Magsama kayong dalawa sa impyerno! Kapag may masamang mangyari sa akin dito! Di ko na napigilan ang sarili ko, kundi lumaban.“Anong kaguluhan to?!” si Sean.((( SEAN POV’s )))As I return, biglang tumawag sa akin si Cecile. Lalong lumakas ang nararamdaman kong kaba dahil di naman tumatawag sa akin si Cecile kung walang masamang nangyayari.“Master Sean, nagkakasakitan ang asawa niyo at si Miss Rymalene.”Oh sh*t!“Di niyo ba kayang awatin?!”“Master Sean.”“Leon, speed up!&rdqu