Sabay-sabay silang napatayo ng makita ang papalabas na doctor mula sa emergency room. She immediately went to him. Na sinundan naman ni Leandro.Tinanggal nito ang suot nitong facemask."Leandro.." sabi nito nang idako ang tingin sa katabi."Dr. Samaniego.." Leandro mutter too. They seem to know each other. Hindi na siya nagtataka sa bagay na iyon. Leandro was known at the whole town. Kung sa paanong paraan ng pagkakakilala ng mga tao rito, hindi niya alam."How's my son?" He asked in a worried tone. "Is he alright?"Dumako ang tingin nito sa kanya pagkunwa'y bumaling ulit kay Leandro bago nagsalita. "We already do some test in him, at base sa mga test na naisagawa namin, he has pneumonia. Iyon ang dahilan ng kanyang lagnat."Ikiniling niya ang ulo. "P-Pneumonia? Pero paano po niya nakuha iyon gayong halos nasa bahay lang po siya?""Maraming dahilan ang pagkakaroon ng pneumonia. Hindi ibig sabihin na nasa bahay lang siya ay hindi na siya pwedeng dapuan ng infection na iyon. As a
"M-Mama..." Nagkatinginan sila ni Leandro ng marinig ang nanghihina at munting tinig na iyon ng anak. Agad silang tumayo mula sa couch, at pinuntahan ang kinaroroonan nitong kama saka hinawakan ang kamay nito."What is it baby? May masakit ba sayo hmm?" Ini-angat nito ang isa nitong kamay at itinuro ang ulo. She smile faintly. "I'll kiss the pain away huh." Sabi niya pagkunwa'y dinampian ng halik ang parteng itinuro nito.Naramdaman niyang dumako ang tingin nito kay Leandro. He gently smile and also reach for his little hand, ang kamay nitong hawak niya. "Hi baby.. how are you feeling?" "My head--hurts..""Like mama, I will also kiss the pain away, don't worry huh?" Sagot nitong yumuko rin at dinampian ng halik ang ulo ng anak."Magpagaling ka. If you're already fine we will going to fly kite again." "B-But the kite-flew away." "We will make a new. A big and better one.""You--make one for Mama too, and Kath, and tita Beth?" Leandro nodded. "Yes, I will make for all of us, a
"Ciel hindi mo na kami kailangan alalahanin dito, kaya ko nang kami lang ni Kathleen. I can take care of her. Kaya sige na, umuwi na kayo ni Briel kay Leandro.""Ate Beth, live with us." Aniya sa hipag. After they got home from the hospital, gusto sana ni Leandro na sa mansion na sila tumuloy, pero hindi pa siya nakakapagdesisyon. One of the reason was, she don't want to leave ate Beth and Kathleen alone."Sweetheart, iyon lang ba ang pinoproblema mo? Beth and Kathleen can live with us. Actually, kasama sila sa gusto kong lumipat sa bahay. Do you think that we will just leave them alone?" Umiling-iling ito. "No, I want them to be with us. Talk to Beth, gusto kong lumipat na kayo sa bahay sa lalong madaling panahon. I really can't stand being away from you and Briel."Iyon ang sabi sa kanya ni Leandro nang mag-usap sila kaninang umaga. At sabihin niyang hindi pa siya nakapag-desisyon. "Please ate Beth, we really want you and Kathleen to be with us. I promised kuya William that I'm g
Napatigil siya sa muling pagpasok sa loob ng makitang palakad sa direksyon niya si Ava. Matapos na manggaling sa study room ni Leandro, ay dumiretso muna siya sa hardin at doon nagpalipas ng oras. Hindi niya sinasadya na marinig ang pag-uusap ng dalawa, pero nagpapasalamat siya na narinig niya ang pag-uusap na iyon. That talked cleared her mind. Nawala nang tuluyan ang mga agam-agam niya. Kalahating oras siguro ang lumipas ng magpasya siyang bumalik sa loob. Naisip niya na marahil tapos ng mag-usap ang dalawa. Kahit paano, kahit inis siya kay Ava, nakakaramdam pa rin siya ng simpatya para rito. She knew how painful it is to love someone who doesn't love you back. Naramdaman niya iyon noon, noong mga panahong inakala niyang mahal na mahal pa rin ni Leandro si Celine.Nakita niyang bahagya rin itong natigilan ng makita siya, ngunit saglit lang iyon. Ipinagpatuloy nito ang paghakbang at nanlilisik ang mga mata na sinalubong ang kanyang tingin.After what she heard at the study room, n
Tatlong mahihinang katok muna ang kanyang ginawa bago binuksan ang study room kung saan naroroon si Leandro.Nang mag-angat ito ng tingin at makita siya ay agad itong napatayo. Biglang rumehistro ang pag-aalala sa mukha nito.He walk towards her urgently."What happened? Okey lang ba si Briel?" Tanong nito sa nag-aalalang boses.Hindi na siya nagtatakang ganoon ang reaksyon nito. Kagagaling lang ng anak sa ospital, and she came there unannounced. Akala tuloy nito may nangyari na naman."W-Walang nangyari kay Briel, Leandro. He's fine." Isang maluwag na paghinga ang pinakawalan nito matapos niyang sabihin na ayos lang ang anak. "Akala ko, bumalik na naman ang kanyang lagnat."She bit her lip. Mas lalo lamang niya naramdaman ang pagsikip ng kanyang dib-dib sa nakikitang pag-aalala at pagmamahal nito sa kanilang anak. Kanina niya pa iyon naramdaman nang marinig niya ang sinabi nito kay Ava kung gaano siya nito kamahal. She's happy, overwhelmed, at the same time, naroroon din ang pangh
Ngayong hupa na ang init, saka niya pa lang naramdaman ang kahihiyan sa kanyang ayos. She was there sitting on his table naked and very open. Samantalang si Leandro ay bahagya lang nakababa ang pantalon. Kinuha niya ang blouse niya na naroroon sa gilid at agad na tinakpan ang kahubaran ng hugutin na nito ang pagkalalake nito. Kumuha ito ng tissue at nilinis ang sarili. Isang angat lang nito sa pantalon nito ay natabunan na ang kahubaran nito, samantalang siya, naroroon at nagkukumahog sa paghagilap sa kanyang mga damit. "Let me help--""A-Ako na.." Sabi niya ng tangkain nitong punasan siya. Kinuha niya ang tissue mula sa kamay nito and clean her self. Kagat-labi niya iyon ginawa pati na ang marahan na pagsuot muli ng kanyang damit. She can't look straight at him. Ngayon siya nilukob ng hiya sa katatapos lang nilang pagniniig.God, she can't believe, they had sex in that table in this broad daylight. "Don't look at me Leandro." Nakangusong sabi niya nang maramdaman ang tiim nito
Isang marahan na ngiti ang sumilay sa kanyang mga labi nang magising at marinig ang mga tawanang iyon na nagmumula sa loob ng banyo. Those laughter is like music to her ears. Sa tuwina, iyon ang gumigising sa kanya tuwing umaga. It's either Leandro and Briel were playing video games, or they are simply tickling each other on the bed. Ngayon naman gumising siyang nasa banyo ang mga ito. Marahil pinapaliguan ni Leandro ang anak, and as usual ended up playing. Nakikinita na niya kung anong ginagawa ng mga ito sa loob. It's either they are playing bubbles o kaya naman nagsasabuyan ng tubig.Bumangon siya at nagsuot ng roba, pagkunwa'y inihakbang ang mga paa papunta sa shower room.Hindi nga nagkamali ang sapantaha niya. They're inside the bathtub and playing bubbles. Nakalubog ang katawan ni Leandro sa tubig na puno ng bula na tanging ulo lang ang nakalabas na noo'y natatabunan rin ng bula. He have some on his eyebrows and on the corner of his mouth.Sumandal siya sa hamba ng pinto, pi
"Higher.. higher..!"Halos magtatalon sa tuwa na sigaw ni Briel habang hawak ang tali ng saranggola na noo'y tila naman nagpapakitang gilas na lumilipad sa ere.That afternoon, tinupad ni Leandro ang pangako sa anak na pumunta sa parang para doon magpalipad ng saranggola. They went there with Kathleen and her ate Beth, like what he promised him at the hospital."Ang daling nakuha ni Leandro ang loob ni Briel ah.." Bahagya siyang napalingon sa tinig na iyon ng hipag. Lumapit ito at umupo sa kanyang tabi pagkunwa'y minasdan din ang mga bata at si Leandro di kalayuan sa kanila."Ilang araw pa lang buhat ng tumira kayo sa mansion, pero parang hindi lumipas ang dalawang taon na hindi nila kapiling ang isa't-isa. It was as if, they are together since Briel's birth.""Hindi mo na nga mapaghiwalay ang dalawa na iyan ate Beth. Para na nga akong hangin sa paningin ni Briel." She chuckled. Pero maya-maya ay sumeryoso ang kanyang mukha. "I'm glad I decided to give Leandro a chance. Being with t
--AUTHORS NOTE--Sa mga nagbasa po ng storya na ito, gusto ko lang po na iabot ang taos-puso kong pasasalamat. Maraming-maraming salamat po sa lahat ng sumuporta sa kwentong pag-ibig nina Leandro at Cielo. Hindi ko po mararating ang puntong ito kung hindi dahil sa inyo. At sana kagaya sa suportang ibinigay ninyo sa akin sa kwentong ito, ganoon din ang ibigay ninyo sa akin sa mga susunod ko pang akda.Kung napansin ninyo, may inilagay akong konting pasilip sa kwento ni Marrius at Naya. After po ng on-going ko, isusunod ko po ang kwento nila. Muli, maraming-maraming salamat po.Hanggang sa muli.------------------------Naalimpungatan siya nang maramdaman ang tila paghilab ng kanyang tiyan. Ilang minuto niya pa iyon inobserbahan habang nasa isip na maaaring nilamig lang iyon o kaya may nakain siyang hindi natunaw.Her schedule of giving birth will be next week. Ngunit may posibilidad ding mapaaga ang kanyang panganganak. Marahan niyang ini-angat ang kanyang kamay papunta sa kanyang s
--Marrius--Halos magbaga ang kanyang mga mata habang pinagmamasdan niya ang pigura iyon na naghihiyaw at tila walang pakialam na nagsasayaw sa gitna ng dancefloor. She was surrounded by men na halos lumuwa ang mga mata habang nakatitig sa dib-dib nitong halos lumabas na sa lalim ng uka ng suot nitong spaghetti strap na bestida. She dance in the middle as if there's no tomorrow. Hanggang taynga ang lapad ng ngiti nito, while he was there standing furiously.Nagpaalam lang ito na uuwi ng Manila dahil may importane itong aasikasuhin, but she never came back.Dalawang linggo siyang naghintay, pero ni anino nito hindi na nagpakita pa sa kanya. He tried to call her, pero palaging unattended ang cellphone nito.Nagsimula siyang mag-alala, inisip na baka may nangyari rito, kaya matapos ang dalawang linggong paghihintay sa wala ay nagdesisyon na siyang lumuwas ng Manila para hanapin ito. Only to find her this way.Kumuyom ang kanyang kamao at mariin na nagtagis ang kanyang bagang. Sobra si
Ipinikit niya ang kanyang mga mata at taimtim na nag-alay ng panalangin sa harap ng puntod ng kanyang kuya William. Nang magmulat siya ng mga mata, isang masuyong ngiti ang namutawi sa kanyang labi. Minasdan niya ang larawan ng kapatid na nasa gilid ng lapida. In that picture, he was smiling widely. "Kuya.." mahinang sambit niya. "Kumusta ka na? Sana katulad ng larawan mong ito, nakangiti ka rin diyan sa kinaroroonan mo habang nakatanaw sa amin. I know you are watching us, we are okey kuya. Next month pangalawang harvest na ng sakahan mula ng mawala ka, and we are copping. Sa tulong ng mga magsasaka alam kong makakabangon ang sakahan. Ate Beth and Kathleen is also doing fine." Inabot niya ang larawan nito at marahan iyon na hinaplos, "Ako rin kuya.." anas niya sa malamlam na mga mata. "I know you are seeing me now.. gusto kong sabihin na masayang-masaya ako sa mga sandaling ito. I finally found my home in Leandro's arm. Alam kong hanggang sa huli, hindi kayo nakapag-usap ng maay
Hindi niya mailarawan ang saya sa mukha ng asawa habang nakatingin ito sa monitor ng ultrasound.His eyes are twinkling from gladness. At the same time from unshed tears. Sobrang higpit rin ng pagkakahawak nito sa kanyang kamay. Limang buwan na ang kanyang ipinagbubuntis. At bumalik sila ngayon sa kanilang OB para malaman ang gender ng kanilang pangalawang baby. He accompany her everytime. He was with her since her first ultrasound, na kahit anong busy nito, naghahanap talaga ito ng oras para lamang samahan siya."I want to always be with you in this journey with our second baby. Gusto kong maramdaman niya na nasa tabi niya lang ako. His or her heartbeat, gusto ko, ako ang unang makakarinig. I want everything about him or her in details, mga bagay na hindi ko nagawa kay Briel. Sa pagkakataon ito, babawi ako Ciel. Pangako." Naalala niyang sabi nito sa kanya when she was on her second month. He said that with all the gentleness in his eyes while caressing her still flat belly. Tulad
--Marrius--Mula sa pagkakasadsad sa manibela ay nanlalaking ini-angat ni Marrius ang kanyang mukha. Gimbal sa nangyari."Fuck!" Mura niya ng may maramdamang likido na umagos mula sa itaas na bahagi ng kanyang ulo.Nang tingnan niya ang mukha sa front mirror ng kanyang pick up, doon niya nakita ang sugat sa kanyang noo. Nakuha niya marahil iyon ng masadsad ang kanyang ulo sa manibela dahil sa impact ng kanyang pagpreno.He gritted his teeth. His inside is like magma ready to erupt. Sino ba ang tangang babaeng iyon na bigla nalang tumakbo sa direksyon ng humaharurot niyang sasakyan? He darted his eyes infront, there's no sign of her. Nabangga niya ba ito? O basta nalang itong umalis matapos ang ginawang katangahan?He was annoyed thinking about her foolishness, and thinking about her running away. Magkagayon man bumangon pa rin kahit paano sa kanyang dib-dib ang pag-aalala ng maisip na baka nga nabundol niya talaga ito.Nang maisip iyon, dali-dali niyang hinawakan ang seradura ng pin
"Pwede bang ako naman ang makipagsayaw sa napakagandang bride, Tito Leandro?" Kapwa sila napabaling ni Leandro kay Marrius. "Kanina pa kasi ako naghihintay, pero parang wala ka yatang balak na paupuin siya. Kung hindi ninyo napapansin nakadalawang salang na kayo ng kanta." Natatawa nitong dugtong."When you're this inlove with your wife, hindi mo mapapansin ang oras, Marrius." Nagtaas ito ng kilay. "Yeah, hindi mo na kailangan ipangalandakan sa mukha ko, dahil halata naman. Now, pwede ko na ba siyang hiramin para maisayaw?"Leandro look at her with raised brow. Tila sa kanya nagpapaalam.Isang ngisi ang ibinigay niya rito. "Asikasuhin mo muna iyong mga ibang bisita. Pagbibigyan ko muna ang Marrius na 'to." She said chuckling.Bumitiw siya rito at tinanggap ang nakalahad na kamay ni Marrius."Isang kanta lang Mauricius. Pagod na si Ciel." "No problemo Tito Leandro." Kindat pa nito sa Tiyo."Anyway may ipakikilala nga pala ako sayo mamaya, anak siya ng isang kaibigan. Dapat kahapon
"I-postpone kaya muna natin ang kasal natin, at sa katapusan nalang ng June itutuloy, ano sa tingin mo, sweetheart?"Tanong niya sa asawa habang pinapalitan ang bandage ng sugat nito. Tatlong araw pa lang ang nakakaraan buhat ng umuwi sila galing sa ospital. Ramdam niya ang pagkakatigil ito kaya umangat ang kanyang mga mata sa mukha nito, only to see his furrow brows."At ano ang dahilan na ipo-postpone natin?" Naglapat siya ng kanyang labi."Hindi ka pa masyadong magaling. Hintayin nalang natin na tuluyan kang gumaling bago natin ituloy." "Ang tiyan ko ang may sugat, Ciel. Hindi ang paa at kamay. I can walk you to the altar with no hussle. Maisusuot ko rin sa kamay mo ng maayos ang wedding ring natin. So why do we need to postpone it?" "Eh, kasi nga--""Enough of that thoughts." Agad na putol nito. "Sa pagkakataong ito, hindi ako papayag sa suhestyon mong iyan. Our wedding was already long overdue, and I can't wait another month to marry you."Nagtaas siya ng kilay. She wanted t
Dumating din si Marrius ng gabing iyon, at ganoon nalang din ang pasasalamat nito nang malamang nasa mabuting kalagayan na si Leandro."I'm glad that you're okey now. Sobra akong nag-alala nang tawagan ako ni Yaya Sela kagabi at ibinalita ang nangyari.""Kaya nag book ka ng flight agad-agad?" Leandro raised his brows. "May meeting ka pa bukas kay Mr. Tanagawa. What will you do about it?" "Tinawagan ko na ang secretary niya, pinosponed ko na muna ang meeting. I asked to set another date again.""Paano kung hindi pumayag si Mr. Tanagawa? Marrius, you lost a possible investor for the Cebu plantantion, alam mo ba iyon?" "Then maghahanap ako ng ibang investors."Dinig na dinig niya iyon sa labas ng pinto. Lumabas lang siya sandali at ito ang maririnig niya. Arguing over business. She rolled her eyesballs. Pati ba naman dito?"Do you think that it was that--""Woah..woah.. woah!" Palatak niya ng buksan ang pinto. Kapwa dumako ang tingin ng dalawa sa kanya. "Why are you arguing over bus
"L-Leandro..." Iyon na lamang ang tanging nasambit ng kanyang mga labi.Isang marahan na ngiti ang namutawi sa labi nito."H-Hi sweetheart.." paos nitong sabi.She swallow hard. Parang may kung anong humaplos sa kanyang puso na makitang gising na ito. Nagsimulang mamuo ang kanyang luha, at bago iyon tuluyang naglandas sa kanyang pisngi ay walang inhibisyon na siyang bumaling saka yumuko. Isang mahigpit na yakap ang ginawa niya rito at kasabay niyon ang malakas niyang hagulgol."A-Ang sama mo.. ang sama-sama mo para takutin ako ng ganito!" Sumbat niya, bagama't napakahigpit naman ng kanyang yakap."S-Sweetheart, nadadaganan mo ang s-sugat ko." He chuckled.Nang marinig iyon, agad siyang bumitiw. Bumahid ang pag-aalala sa kanyang mukha. She immediately darted her eyes on his stomach, partikular sa sugat nitong nababalutan ng bandage."I-I'm sorry..." Kagat-labing sabi niya. "I-I will call the Doctor, para--" Ngunit pinigilan nito ang tangka niyang pagtayo. "Mamaya na. Dito ka muna.