CHAPTER SEVEN
Natutulog ang lalaki.
Kaya nagbalik na lang uli si Catherine sa itaas.
Kinabukasan na siya nagtungo sa silid ni Ruel.
"Good morning, Arminda," bati ng lalaki pagkakita sa kanya.
Mukhang wala itong sumpong dahil masayang nakangiti.
"G-good morning, Ruel," ganting-bati niya nang makalapit na siya sa kama. "Tapos ka na bang mag-almusal?"
Umiling ang lalaki. "Hindi pa. Hinihintay nga kita, e."
Tumango si Catherine habang lumalapit sa intercom. "Ano ba'ng gusto mong kainin?"
"Fruits."
Gayon nga ang hiningi niya sa kusina.
Habang naghihintay sila sa pagdating ng isa sa mga katulong ng mansiyon, naupo siya sa paborito niyang footstool.
"Kumusta ang araw mo k
CHAPTER EIGHT Walang imik ang lalaki nang makita siya. "R-Ruel? Pasensiya ka na. Nakatulog kasi ako at--" "Huwag ka nang magpakahirap na humabi ng mga kasinungalingan, Arminda," pakli nito. Malamig ang tono. "Hindi ako nagsisinungaling, Ruel," bawi niya. "Umuwi ako kanina. Hindi ka pa raw puwedeng tumanggap ng bisita, nung nasa ICU Room ka." Nagngalit ang mga bagang ng lalaki. "Hah! Asawa kita, Arminda. Puwede kang sumama sa akin kahit na saan ako dalhin!" singhal ni Ruel. Napatigagal si Catherine. "A-ang ibig mong sabihin, puwede kitang lapitan kanina--k-kung sinabi ko lang na ako ang asawa mo?" Kumunot ang noo ni Ruel. "Bakit? Hindi mo ba sinabing asawa kita?" pananalakab nito. Umiling si Catherine. Nanlulumo siya. Nanghihinayang.&nbs
CHAPTER NINE HINDI nag-i-ilusyon si Catherine na imposibleng madiskubre ni Ruel ang tungkol sa tutoong pagkatao niya. Palagi itong nakabantay sa bawa't salita at kilos na gagawin niya. Isang pagkakamali lang ang hinihintay nito. Tiyak na matatapos na siya. Aywan niya kung bakit. Ngunit nararamdaman niyang mayroon itong itinatagong suspetsa. Malimit niya itong mahuling nakatitig sa kanya. Para bang ngayon lang siya nakita... Papalapit siya sa pool nang marinig ang malutong na pagtawa ng lalaking laman ng isipan. Nangaligkig si Catherine. Napaka-sensuwal ng tunog. Parang mga labing humahagod sa kanyang pisngi at punong-teynga. Doon ang paboritong lugar na palaging hi
CHAPTER TEN Tumawa nang patuya si Ruel. Tinunghayan nito ang mukha niya. "Bakit ba kailangan ko pang malaman 'yon?" Ito rin ang sumagot sa sariling tanong. Habang unti-unti na namang pinagagapang ang nagbabagang bibig sa kanyang leeg, papaakyat. "Ang importante, sa akin ka na uli ngayon, mahal ko." Pasipsip na hinagkan nito ang kanyang mga labi. Ipinilig ni Catherine ang ulo. Ilang ulit iyon. Inilalayo niya ang mukha. Ngunit nakuntento ang kaniig sa kanyang punong-teynga. "Umuwi ka na uli sa akin," sambit nito. Napalunok si Catherine. Kailangan niyang iwaksi ang pagkalasing na idinulot ng naglalagablab na pagnanasa ni Ruel. "Sa akin ka na lang, Arminda. Kaya kong ibigay sa 'yo ang lahat-lahat ng ibig mo," pangako nito, paanas.&nbs
CHAPTER ELEVEN Nagmistulang panaginip na lang ang tagpong nangyari sa swimming pool. Nang sumunod na mga araw, naging payapa ang atmospera sa pagitan nilang dalawa ni Ruel. Ginagampanan pa rin niya ang kanyang papel bilang 'dutiful wife' nito. Habang pinaglilingkuran niya ang lalaki, unti-unti siyang nakakalimot. Unti-unti siyang nababaliw. Para bang nais na niyang maniwala sa pagkukunwaring ginagawa. Ano kaya ang pakiramdam ng maging isang tunay na asawa para kay Ruel Cervantes...? "Iha? Tila napakalalim ng iniisip mo, a? May problema ba kay Ruel?" Napapitlag si Catherine. Hindi niya namalayan ang paglapit ni Auntie Mina sa kinauupuan niya. "Huh! K-kayo pala, Auntie." Pinilit niyang ngumiti. "W-wala naman po akong pr
CHAPTER TWELVE HINDI inaasahan ni Catherine ang mala-paraisong lugar na naghihintay sa kanilang pagdating. Ubod nang lawak ang puting buhanginan na nakalatag sa paanan ng matayog na istruktura ala-lighthouse ang disenyo. "Nung maliit pa si Auntie, nangarap siyang magkaroon ng sarili niyang lighthouse. Kaya ganitong bahay ang pinili niyang ipatayo," pagkukuwento ni Ruel habang naglalakad sila sa dalampasigan kinabukasan. Dapithapon na sila nakarating dito matapos ang halos limang araw na paglalayag sa dagat. Sakay sila ng pribadong yate na pag-aari din ng mga Cervantes. Kasalukuyang nakadaong sa di-kalayuan ang naturang yate. Arminda. Nagsikip ang dibdib ni Catherine nang mabasa ang mga letrang nakapintura sa gilid ng puting sasakyang-tubig. Sinikil niya ang maling nararamdaman.
CHAPTER THIRTEEN Hindi kumibo si Catherine. Itinuon niya ang buong konsentrasyon sa pagkain. Pinilit niyang ubusin ang laman ng pinggan niya. Pati ang sa tasa niya. "Nagmamaktol ka ba?" untag ni Ruel nang tumagal nang tumagal ang katahimikan. Umiling ang dalaga. "Hindi." "Bakit hindi ka na nagsalita?" "Wala naman akong sasabihing importante," katwiran niya. "I see." Muli silang natahimik. Nang magsalita uli ang lalaki, tapos na sila parehong kumain. "C'mon, magpunta na tayo sa studio ko," aya nito. Tumango si Catherine. "Tatawagin ko lang si Maya para mailigpit ang mga ito." "Hihintayin kita sa sala." Nakasalubong nila si Maya sa koridor
CHAPTER FOURTEEN Kinusut-kusot ni Ruel ang mga mata. Para bang ginigising ang sarili kung sakaling bangungot na naman ang nagaganap. "Talaga bang nandito ka na ngayon uli sa piling ko, Arminda?" tanong nito, paanas. "Oo, Ruel," tugon ni Catherine. Nangingilid sa luha ang mga mata. "Hindi ka na aalis?" Umiling si Catherine nang magkaroon ng bara ang lalamunan. "God, Arminda!" bulalas nito habang isinusubsob ang mukha sa kanyang leeg at balikat. "You didn't know how I hated myself! How I felt guilty--nung mawala ka!" Halos wala sa loob, hinaplos ng mga daliri niya ang matatag na hubog ng mga pisngi at panga ni Ruel. "Ssh, tama na 'yan," anas niya. Ang tanging alam ni Catherine, nais niyang maibsan ang paghihirap ni Ruel.  
CHAPTER FIFTEEN Who is this woman? tanong ni Ruel sa sarili. Magmula pa nang una niyang makita ang babaeng sinasabi ni Auntie Mina na si Arminda, nawalan na siya ng katahimikan. Paano'y inuusig na naman siya ng kanyang konsensiya. Niloloko niya ang kanyang tiyahin, ang kanyang sarili--at ang babaeng ito. Ngunit hindi niya magawang ipagtapat ang tutoo. Nais rin niyang magkunwaring nasa piling pa nga niya si Arminda. Ayaw niyang matapos agad ang panaginip... Tinitigan niya ang babaeng nagpapanggap na asawa ni Ruel Cervantes. Ano ang motibo ng babaeng ito? Pera. Ipinilig niya ang ulo nang sumulak ang pagkadisgusto sa kanyang kalooban. Nais sana niyang magpatuloy ang pagkabighani niya para dito--kahit na hindi it
The Girl in His Dreams - Chapter10 Hindi gaanong nakatulog si Alona kaya medyo matamlay ang pagkilos niya pagbangon kinabukasan. "Good morning, neighbor!" Nagsasalang siya ng tubig sa takuri nang sumungaw ang ulo ni Brenda sa munting bintana na nasa pagitan ng kanilang mga kusina. Napangiwi siya dahil nagulat. Umalingawngaw kasi sa tahimik na paligid ang boses ng kaibigan. "Good morning din, " tugon niya, sabay ngiti ng pilit. "May coffee ka na?" "Wala pa," hikab nito. "Puwede bang tumawid d'yan? Wala kang kasama?" "Puwede. Wala akong kasama dito," banayad ang tugon niya kahit na bahagyang namumula ang mga pisngi. Sa isang iglap lang, nakatawid na si Brenda. Hindi nito itinatago ang matinding kuryosidad tungkol sa kanilang dalawa ni Rafael Morales. Wala ring itinago si Alona. Sinabi niya ang lahat-lahat, maliban sa mga detalye ng kanilang kap
The Girl in His Dreams - Chapter9 PAGKATAPOS ng napakahabang panahon, ngayon lang uli nalasap ni Rafael ang kumpletong kapayapaan sa sarili. Halos nakalimutan na niya kung ano ang pakiramdam ng lubos na satispaksiyon ng katawan. Napatigagal siya, matapos makarating sa kasukdulan. Gayundin ang nakatalik. Kapwa sila nawalan ng tinag. Nagmistulang mga estatwa, maliban sa malakas na paghingal at sa masasal na pagkabog ng dibdib. Aywan kung gaano katagal silang nanatili sa gayong ayos. Ang babae ang unang gumalaw. At ang unang bumasag sa katahimikan. "Uh, e-excuse me?" sambit nito, pabulong. "G-gusto kong pumunta sa bathroom, please?" Halos paigtad na umalis si Rafael sa pagkakadagan sa dalaga. "I'm sorry," wika niya. Mababa ang tono. Parang nalilito na di mawari. "I didn't realize," dagdag pa. Maliksi niyang inalalayan sa pagbangon ang babae. Nahagip ng mga mata niya ang puting roba
The Girl in His Dreams - Chapter8 WALA silang imikan habang nagmamaneho si Rafael. Tila napakalalim ng iniisip nito. Habang si Marie ay nakikiramdam. Nag-usap lang sila sandali nung nagtanong ng direksiyon ang lalaki patungo sa duplex house na inuuwian nila ni Brenda. "Will you let me come in?" tanong ng lalaki matapos nitong iparada sa tapat ng mababang gate ang sasakyan. Hindi na nag-isip si Marie. Tumango siya, bilang pagpayag. "C-come in," sambit niya habang itinutulak pabukas ang pinto ng tarangkahan. Esklusibo ang subdibisyon na iyon. Mahigpit ang seguridad kaya hindi na kailangan ang mga ultra-moderno at matataas na gate. Tanging ang standard na burglar's alarm lamang ang bantay sa mga bahay doon. "Sino ang nakatira d'yan sa kabila?" tanong ni Rafael habang naglalakad sila sa pathwalk na sementado. "Si Brenda." Wala sa loob ang pagtugon dahil nakatutok ang pansin s
The Girl in His Dreams - Chapter7PIGIL-HININGA si Marie habang naghihintay ng magiging tugon si Rafael Morales.Isinugal na niya ang lahat--para lang makita at makilala ang anak na kinasasabikan. Huwag naman sana siyang matalo...Habang umuusal ng panalangin, napapadalas ang pagsimsim niya sa alak. Hidi rin siya tumitingin sa gawi ng lalaki upang makapagkunwaring balewala sa kanya kung tumanggi ito. Ayaw niyang masaksihan nito ang pagkamatay niya, kung sakaling mabigo."Wine, ma'am, sir?" tanong ng isang waiter na napadaan sa tabi ng mesang kinaroroonan nila.Sabay pa silang tumango at tumugon. "Sure.""Thank you," aniya, pagkatanggap sa panibagong kopita ng alak. Agad niyang nilagok ang kalahati niyon upang magkaroon ng dagdag na lakas ng loob. Itinutulak na siya ng desperasyon.Nang mag-angat siya ng tingin, nakatitig na naman sa kanya si Rafael. Hidi na siya nakaiwas pa. Tuluyan na
The Girl in His Dreams - Chapter6HINDI inaasahan ni Marie ang patudyong tanong na iyon.Namula muna siya, bago nanginig. Naumid rin ang dila niya. Nawala pati ang boses.Kaya nakalipas ang sandali ng pagtanggi. Ang pananahimik niya inakalang pagpayag sa nais ni Raffy Morales."May I have this dance, Miss Santos?" tanong uli nito. Naging mas masuyo pa ang malalim na tinig.At para bang sila na lamang ang mga nilalang sa mundo nang mga sandaling iyon. Parang naglaho sina Brenda at Steve..."Nakakainggit naman sila, sweetheart," sambit ng kaibigan. "Sayaw din tayo."Nawalan ng saysay ang pasikretong paghingi niya ng saklolo dito. Walang anuman na tinalikuran siya upang iwan sa mapanganib na presensiya ni Rafael."Puwede ba kitang maisayaw, Marie?" untag nito. Tila paanas na. "Puwede na ba kitang tawaging 'Marie'?" Tila napakalapit na nito sa kanya."Uhm, o-oo," sambit niya,
The Girl in His Dreams - Chapter5NAKABAWI rin agad si Marie sa pagkabigla niya. Maraming Pilipino ang may apelyidong Morales."G-goodbye, sir," sambit niya bago minadaling pihitin ang ignition key."Bye." Kinawayan niya ng isa ni Mr. Reyes bago tumalikod para bumalik sa opisina.Malayu-layo na ang natakbo ng sasakyan nang ihinto ni Marie para tuluyan siyang makabawi ng sarili. Nanginginig siya na di niya mawari. Para bang ninenerbiyos. Ganitung-ganito ang naramdaman niya nung gabing iyon...Pero wala siyang dapat na ikatakot. Ayon kay Brenda, may ilang taon na ang nakakaraan, wala daw sa Pilipinas ang mag-anak ni Rafael Morales. Nagtungo raw sa Amerika dahil may itatayong bagong negosyo.Ngunit matagal na matagal na iyon. Atsaka, tsismis lang daw. Nasagap lang ng kaibigan mula sa mga sosyalan na hilig nitong daluhan.Pitong taon na ang nakakaraan--pero hindi ko pa rin sila makalimu
The Girl in His Dreams - Chapter4"Welcome to our humble company, Miss Marie Santos," ang masiglang bati ng may edad na general manager ng kumpanyang kumuha sa serbisyo niya bilang senior financial analyst.Pormal ang ngiti ni Alona, alyas Marie Santos.C.P.A. na si Alona pero mas nagustuhan niyang mamasukan sa mga pribadong kumpanya dahil mas challenging ang trabaho. Bukod sa malaki ang susuwelduhin niya."Thank you, sir," ang magalang na tugon niya. Prupesyonal ang matipid na ngiting isinabay niya. "I'm very much honored to be able to work for you," dagdag pa niya."Ho! ho! With your work track record, kami ang dapat na nagsabi n'yan, iha. I won't ever forget na kinailangan ka pa naming suyuin nang husto para mapapayag na magtrabaho ka sa amin.Bahagyang namula ang mga pisngi niya sa tinuran ng kaharap. "I applied for the job, sir," pagtatama niya."Only because I advised you to do so
The Girl in His Dreams - Chapter3Maliban sa ilang mga panloob, pantulog at pambahay na pawang mga pambuntis, wala siyang naiwang bakas upang matunton siya sa kinaroroonan.Ngunit ang mga bagay na iyon ay nabigyan lamang niya ng sapat na pansin nung makalipas ang isang mahabang buwan. Hindi lang ang sugat ng operasyon ang ginamot at pinagaling niya. Pati ang depresyon na gustong umalipin sa katinuan niya ay pinilit rin niyang palisin."Talagang ganyan lang sa umpisa, Alona," pang-aalo naman palagi ni Brenda. "Masasanay ka rin kapag tumagal-tagal.""Hindi ko inisip na mangungulila ako sa baby ko, Brenda," pag-amin niya. "Ang akala ko. Puwede kong ikondisyon ang sarili ko na trabaho lang ang lahat."Masyado mo naman kasing pinag-ukulan yata ng pansin, e," paninisi ni Brenda, pero magaan ang tono. "Ang rule number one sa pagiging babymaker: 'Be detached'. Kunwari hindi sa 'yo ang katawan mo habang nagbu
The Girl in His Dreams - Chapter2MULA sa ospital, nagtuloy si Alona sa bahay ng kaibigan na pinanggalingan ng ideyang lulutas sa mga problema niya."O, bakit hindi ka naman nagpasundo?" Nag-alala agad si Brenda, pagkakita sa maputlang mukha niya. "Grabe namang si Mrs. M na 'yon! Hindi ka man lang ba tinulungan umuwi? Basta na lang umalis pagkatapos kunin ang kailangan sa 'yo?" Patuloy ito sa pagbubusa habang tinutulungan siyang pumasok sa loob ng two-storey apartment."Gan'on ang usapan namin, Brenda, " paliwanag niya sa nanghihinang tinig. "M-malakas naman ang pakiramdam ko...""P'ano'ng magiging malakas? Ayan at sapo mo na ang sugat mo? Kelan ka pa ba nasa ospital? Bakit 'di mo man lang ako pinadalaw d'on? Para naman may nag-asikaso sa 'yo do'n," pang-uusig nito habang tinutulungan siya sa pag-upo sa malambot na sopa. "A, oo nga pala, 'yon ang usapan n'yo," bawi nito matapos balikan ang dalawang bag niya