Katahimikan.
Wala ni isa sa amin ang nagsalita. Napatingala na lamang ako at kinalma ang sarili.
"I need to go to the Blood Clan," mariing sambit ko at binalingan si Nay Celeste. “Kailangan kong makasigurong buhay nga ito at nasa kamay ni Mavireck.”
"Ice, please, pag-isipan mo ito nang mabuti," agarang sambit ni Nay Celeste sa akin. "It's too dangerous! Baka… baka patibong lang ito ng mga Blood! Ikakapahamak mo lang ito!"
"Pero paano kung totoo ang mga sinabi ni Dawnson? My mom could be alive somewhere inside the Blood Clan!"
"Damnit, Dawnson! Ipapahamak mo pa talaga itong si Ice!" galit na turan ni Nay Celeste sa kapatid.
I sighed. Biglang nawala ako sa focus. My parents... are they dead or alive? I need to know!
"I need to know if my parents are alive," mahinang sambit ko at humugot ng isang malalim na hininga.
"Ic
"Claire, I need you to calm down now," mahinang sambit ko dito habang pinagmamasda ito nang mabuti. Kita kong unti-unti na itong tumitigil sa pagwawala niya. Ipinilig ko ang ulo pakanan at pinakinggan nang mabuti ang tibok ng puso nito. Hindi na ito bayolente ngayon kagaya kanina. Maging ang paghinga nito ay bumabalik na rin sa normal. She's calming now. "Claire, can you hear me? Claire?" ulit ko sa pagtawag dito habang hindi pa rin inaalis ang paningin sa babae. Mayamaya lang ay natigilan ako noong makitang unti-unting bumabalik sa normal ang anyo nito. Lumipas ang ilang minuto, wala na ang kakaibang anyong nakita ko sa kanya. She's back to her normal self now. "I-Ice," mahinang tawag nito sa akin habang marahang hinawakan ang ulo nito. Napabuntong-hininga na lamang ako. Lumapit na ako sa kanya at lumuhod sa harapan nito. Kinalas ko ang pagkakatali sa kanya at inalalayang tumayo ito. Nanghih
"Ang alam ko ay may sampung bantay sa main gate ng Blood Clan palace." Natigilan ako sa paghakbang ng mga paa sa sinabi ni Claire. Ten guards? Sa main gate pa lang iyon? That's too much for us! "Wala bang ibang daan para makapasok tayo nang matiwasay roon?" tanong ko dito habang iniisip ang maaaring kaharapin naming dalawa kung ipagpapatuloy namin ang pagtungo sa main gate na sinasabi nito. Kita ko ang pag-ngiwi ni Claire sa akin at humugot ng isang malalim na hininga. "There is another way, Ice," she answered. "Pero mas mahirap dumaan roon. Traps are everywhere, Ice. Masyado lang akong suwerte at nakadaan ako roon at buhay na nakalabas." "Iyon ba ang daang itinuro sa’yo nila Aki and Mavi?" tanong kong muli dito. "Yes,” agarang sagot niya. Damnit! Kung iiwasan namin ang main gate, mas mahihirapan kaming makapasok kung sa isang lagusan kami daraan.
Hindi ko magawang makapagsalita at pinagmasdan lamang si Mavireck at ang mga tauhan nito.Think, Ice! Nandito na ang Blood na kailangan mo! Kailangan ko na lang gawin ngayon ay ang makausap ito tungkol sa nais kong mangyari! End of mission! Damn!"You bring her here, huh, Claire?"Ramdam ko rin ang takot ni Claire sa likuran ko kaya naman ay humakbang na ako papalapit kay Mavireck. Naging alerto ang mga kasama nito na siyang ikinakuyom ko ng mga kamao ko."I'm here for a talk, Mavireck," sambit ko nang ikinatigil nila. Kita ko kung paano pumilig ang ulo nito pakanan at kumunot ang noo habang nakatingin pa rin sa akin. "As the current leader of the Lunar Organization, I'm here for a talk."Ngumisi ito sa akin."You rule that organization now? What about Stephen? What happened to him?" namamanghang tanong nito sa akin."Dead," agarang sagot
Hindi ko na inalis pa ang espadang itinarak sa dibdib ng tauhan ni Mavireck. Umayos na lang ako nang pagkakatayo at hinarap na nang mabuti ang lalaking walang pusong binawian ng buhay si Claire. "You killed your own child," mariing sambit ko dito na siyang ikinatigil niya. "You’re cruel. You disgust me, Mavireck! Iyan din ba ang gagawin mo kay Mavi? Huh? For power, you're willing to sacrifice your own child!" Hindi nakapagsalita si Mavireck at nanatiling nakatingin sa akin. Mayamaya pa'y ngumisi ito na siyang nagpaalab ng galit ko sa lalaking kaharap. "They were just a piece of me, Beatrice. Nothing more," naiiling na sambit nito na siyang nagpaawang ng labi ko. Unbelievable! I can't believe him! How can he say those words? They’re his child! His own flesh and blood! Damn this monster! My parents did everything to save me before! Na kahit ikapapahamak nila ito, ginawa nila ang lahat para magi
"Lasombra?" mahinang bulalas ko at inisip nang mabuti kong narinig ko na ba ang salitang ito noon. Lasombra. No. This is new to me. Wala akong alaala tungkol dito. Napakunot-noo na lamang ako at napabaling sa gawi ni Mavi. Akmang magtatanong na sana akong muli noong mabilis akong natigilan sa kinatatayuan ko. Napakagat na lamang ako sa pang-ibabang labi ko noong mamataan ko itong nakatingin na ngayon sa walang buhay na katawan ni Claire. Damn it! Alam niya bang kapatid niya ito? "She brought me here," mahinang sambit ko at nag-iwas nang tingin dito. “She helped me find this place and told me how you two helped her to escape before.” Napabuntong-hininga ako. “She tried her best to help me but… I failed to protect her from him.” I really felt bad to what happened to Claire. I didn't keep my promise to her. Hindi ko ito na protektahan laban sa sariling ama nito. Namatay siya dahil sa kapabayaan
Hindi na ako nagulat pa noong mabungaran ko ang iilang sasakyan noong makalabas kami ni Mavi sa pasilyong tinahak. Pagkabukas ni Mavi ng pinto kanina ay mabilis itong lumapit sa isang itim na sasakyang na narito sa garahe nila."We're going south," mabilis na sambit nito at sumakay na. Napakagat na lamang ako ng labi at sumakay na rin sa sasakyan nito."Kailangan kong makabalik sa Lunar Organization, Mavi," sambit ko noong naupo na ako sa may passenger seat. Hindi niya ako kinibo at binuhay na nito ang makina ng sasakyan niya. "Kung hindi ako makabalik doon ay tiyak kong iisipin nilang bihag na ako ni Mavireck dito sa Blood Clan palace.""You will but not now, Ice," seryosong wika nito at pinaandar na ang sasakyan. Mabilis kong ikinabit ang seatbelt sa katawan noong mapansing mabilis ang pagpapatakbo nito. Damnit! "This car is bulletproof. Hindi ko lang alam kung kakayanin nito ang mga balang ipapaulan ng mga Lasombra sa
"You’re a de Falcon?" mahinang tanong ng isa sa dalawang lalaki na siyang ikina-arko ng isang kilay. Humakbang ito palayo sa akin at nilapitan ang kasama. Ramdam ko ang tensiyon nilang dalawa kaya naman ay sinamantala ko na ito."Now, you take your gun away from him or I'll take you down. Both of you.""If you're really a de Falcon, then, who are you?" seryosong tanong ng isa pang lalaki sa akin at inalis na kay Mavi ang pagkakatutok ng baril. Ipinilig nito ang ulo pa kanan at mabilis na itinutok sa akin ang baril nito.Much better. I can handle his bullet. Mas mabuti ang ganito kaysa naman na kay Mavi ang buong atensiyon nilang dalawa."Mahalaga pa bang malaman kung sino ako?" Nagtaas ako ng kilay sa kaharap at umayos nang pagkakatayo. "Lasombra," mahinang sambit ko pa sa pangalan ng grupo nila. "Wala kayong mapapala sa akin, sa amin. Now, leave this mansion immediately. We're not Mavireck's m
Isang pamilyar na silid ang nabungaran ng mga mata ko noong iminulat ko ito. Mabilis akong napaupo at ipinalibot ang paningin sa kabuuan ng silid.This was my old room.Mariin kong ipinikit ang mga mata at dinama ang sakit na nararamdaman ko ngayon. Damnit! This was the place where I grew up! Ito iyong lugar kung saan nabuo ang masasayang alaala ko kasama sa mga magulang ko.I sighed.Iminulat kong muli ang mga mata at marahang tumayo mula sa kama. Bumalot ang lamig sa mga paa ko noong itapak ko iyon sa malamig na sahig. Napakagat labi na lamang ako at wala sa sariling napabaling sa isa sa kabinet na mayroon ang silid kong ito.Dahan-dahan akong naglakad patungo roon at binuksan ito. Napaawang ang labi ko noong unti-unting kumikirot ang puso ko. All I can see inside this cabinet was the young Beatrice, scared, trying not to cry and praying for her parents’ safety.&n
BREAKING THE CURSE "Lady Alexa, stop running!" "Lady Alexa, please, stop! Mapapagalitan ka na naman ng mommy mo kung ipagpapatuloy mo ito!" "Lady Alexa!" "Puwede ba!" Inis na sigaw ko sa dalawang taga-bantay ko. Tumigil ako sa pagtakbo at masamang tiningnan ang mga ito. "I know what I'm doing here. Huwag niyo na akong sundan pa. Go back to your headquarters and just do whatever you want to do! Leave me alone, please!" "We can't do that, Lady Alexa. Alam mo namang hindi ka namin maaring iwan na lang." seryosong sambit ng isa at umayos nang pagkakatayo sa harapan ko. Napairap ako at napatingin sa isa pang taga-bantay ko. "May sasabihin ka rin?" mataray na tanong ko dito at hinawi ang buhok sa balikat ko. "Alright, hahayaan ka namin ngayon, Lady Alexa, sa kung anong nais mong gawin-" "Div
Maingat akong naupo noong bahagya akong makaramdam nang paghilo. Humugot muna ako ng isang malalim na hininga at dahan-dahang tumayong muli. I need to move and prepare. Hindi ako maaring manatili lamang dito sa silid ko. Kailangang may gawin din ako ngayong araw! Mabilis akong nagtango sa banyo at nag-ayos ng sarili. Maingat ang bawat galaw ko dahil hindi talaga maganda ang pakiramdam ko ngayong umaga. Damn! What's happening to me? May nakain ba akong masama kaya naman ay naging ganito ang pakiramdam ko? Napailing na lamang ako at nagpatuloy sa paglilinis ng sarili. Noong matapos na ako ay agad na lumabas ako sa silid ko. Tahimik akong naglalakad patungo sa silid ng aking ina na tiyak kong abala na rin sa paghahanda sa okasyon dito sa headquarters. Tipid ko namang nginingitian ang mga Lunar na nakakasalubong ko. Mukhang naglaan talaga sila ng oras nila para sa araw na ito!  
Napakunot ang noo ko habang binabasa ang papel na hawak-hawak. Mayamaya pa'y kusang umawang ang labi ko noong mapagtanto ko kung ano iyon! Seriously? Bakit may ganito? "Mommy!" Mabilis kong binuksan ang pinto ng opisina ni mommy at mabibigat ang mga hakbang palapit sa puwesto niyo. Namewang ako sa harapan nito at inilapag ang hawak-hawak na envelope. "What's the meaning of this?" I asked her. Kita ko ang pagtaas ng isang kilay nito at binitawan ang binabasang libro. Dinampot niya ang inilapag kong envelope at ngumisi noong makita ang laman nito. "Oh, this is an invitation, darling," she said then waved the envelope in front of me. "Yes, an invitation, mommy. Obviously," I rolled my eyes. “At bakit may ganito?” Tumawa ito at tumayo mula sa kinauupuan. Naglakad ito papalapit sa akin at hinila ako patungo sa sofa ng opisina niya. Naupo kaming dalawa
Nagising ako dahil sa kung anong kakaibang pakiramdam sa paligid ko. Marahan kong iminulat ang mga mata at nabungaran ko ang isang hindi pamilyar na silid. Ilang segundo akong nanatiling nakatitig sa kisame nito hanggang sa bumukas ang pinto ng silid na kinaroroonan ko. Isang magandang babae ang bumungad sa akin. Agad itong natigilan noong magtagpo ang mga paningin naming dalawa. Seconds passed, she smiled at me then walked towards my direction. "Mabuti at gising ka na," anito at naupo sa bakanteng upuan sa gilid ng kama. "Kumusta pakiramdam mo, hija?" "I feel nothing," walang emosyong sagot ko dito. "Wala akong maramdamang masakit o kahit ano sa katawan ko." "That's good to hear. I'm Celeste by the way.” Pagpapakilala nito sa akin at matamang tinitigan ako. "My husband found you in the middle of the forest, almost lifeless. Tell me, what happened to you, young lady? Ba
Napapitlag ako noong may kung anong tumama sa bintana ng silid ko. Agad akong napaatras muli hanggang sa bumunggo na ako sa gilid ng kama ko. Mariin kong ikinuyom ang mga kamao at tiningnan ang nakasarang bintana. Nasundan pa ng isa pang putok ang ingay na narinig kanina kaya naman ay napako ako sa kinatatayuan ko. Oh my God! They're targeting my window! Mayamaya lang ay napabuntong-hininga na lang ako noong maalalang bullet proof ang mga salamin ng bintana ko. Bahagya kong ikinalma ang sarili at kinagat ang pang-ibabang labi. Ito marahil ang dahilan kung bakit dito ako nais manatili ng mga magulang ko sa silid kong ito. Dahil sa pagkakagawa sa silid na ito, tiyak kong magiging ligtas ako laban sa mga atake mula sa labas ng mansiyon namin. Naglakad akong muli patungo sa kabinet kung saan nakalagay ang mga baril ko at matamang tiningnan ang mga ito. Dumampot ako ng isa pang baril at mabilis na inilagay ito sa likura
Bata pa lang ako ay alam ko na kung ano ang mga espesyal na kakayahan ko. I’m a hybrid, an offspring of a Lunar and Blood from Underworld. My mother is Esmeralda Lunar, the current leader of Lunar Organization. She’s fierce, talented and can use a special spell that makes her the best Lunar of her generation. Benjamin de Falco, a Ventrue, ruler of Blood Clan, is my father. My parents saved both Lunar Organization and Blood Clan, but in the end, they were both betrayed. Peace. That was all they wanted. They wanted to end the war between the Lunars and Blood. They wanted us to be civil with each other but… not everyone wanted that to happen. Napamulat ako ng mga mata ko noong makarinig ako ng ilang kaluskos sa paligid. Mabilis kong inilagay sa magkabilang tenga ang mga kamay at hindi binigyan pansin ang mga naririnig ngayon. Muli kong ipinikit ang mga mata at pinilit ang sariling matulog.
Pilit akong gumalaw mula sa pagkakaupo upang pigilan si Mavireck. No! He can't kill Nay Celeste! Not on my fucking sight! Damn it! "Sige, ituloy mo ang binabalak mo at nang matapos na rin ang buhay mo," mapanganib na banta ni mommy at inilapat na ang dulo ng baril nito sa sintido ni Mavireck. "Let her go now, Mavireck. Hindi ko na uulitin pa ito. Bitawan mo na si Celeste,” dagdag pa ni mommy at humakbang ng isang beses palapit sa dalawa. “Don't test my patience, Mavireck. Alam mong kaya kong kalabitin ang gatilyong ito nang walang pagdadalawang-isip." Halakhak ni Mavireck ang namayani sa buong silid na kinaroroonan namin ngayon. Ilang saglit lang ay binitawan na nito si Nay Celeste at nagtaas ng dalawang kamay at humarap kay mommy. Agad namang hinila ni Zachary, na kanina pa sa likod ni mommy, si Nay Celeste at dinala sa likuran nito. Hindi ako kumibo sa kinauupuan at matamang tiningnan lamang ang dalawa. &
Umayos ako nang pagkakatayo at matamang tinitigan si Mavireck sa harapan ko. Ramdam ko ang mas lalong pagtaas ng pressure sa loob ng silid na kinaroroonan namin. Sa kabilang bahagi ng silid, abala pa rin si Mavi at Johnson sa kanilang laban samantalang heto ako, pilit nag-iisip nang paraan kung paano matatalo si Mavireck. "Ice!" Napakurap ako noong marinig ang pagsigaw ni Mavi sa pangalan ko. Napamura na lamang ako at halos mapaatras noong mamataang nasa harapan ko na pala ang ama nito! Damn it! "You'll end up dying here, de Falcon. Ako ang kalaban mo kaya dapat ay nakatuon lang sa akin ang buong atensiyon mo," anito at mabilis na naman akong hinawakan sa may leeg ko. Damn! Pakiramdam ko ay namamaga na ito dahil sa pagsakal niya sa akin nang paulit-ulit! "Let her go!" rinig kong sigaw ni Mavi habang patuloy pa rin sa pakikipaglaban sa tauhan ng ama. Masama kong tiningna
"Ice!"Natigil ako sa pagtakbo noong marating ko na ang silid kung saan ko nararamdaman ang malakas na presensiya ni Mavireck. Mabilis na nakalapit ang dalawa sa akin at tahimik na pinagmasdan na rin ang pinto na nasa harapan namin ngayon."This is not his office," ani Mavi at hinawakan ako sa braso ko. "Be careful, Ice. My father..." he sighed then let go of my arm. "He's cruel. Hindi kita pipigilan sa nais mong mangyari but please, be careful."Marahan akong napalunok at binalingan si Mavi sa tabi ko. Tinanguhan ko ito at muli kong hinarap ang pinto sa unahan ko at mabilis na binuksan ito. Agad kong itinaas at itinutok ang hawak kong baril noong mamataang prenteng nakaupo si Mavireck sa isang silya sa loob ng silid. Seryoso itong nakatingin sa akin at mayamaya lang ay tumayo na."Beatrice de Falcon," bigkas nito sa pangalan ko na siyang ikinataas ng mga balahibo ko. Damn! Naramdaman ko na ang ganit