"You’re a de Falcon?" mahinang tanong ng isa sa dalawang lalaki na siyang ikina-arko ng isang kilay. Humakbang ito palayo sa akin at nilapitan ang kasama. Ramdam ko ang tensiyon nilang dalawa kaya naman ay sinamantala ko na ito.
"Now, you take your gun away from him or I'll take you down. Both of you."
"If you're really a de Falcon, then, who are you?" seryosong tanong ng isa pang lalaki sa akin at inalis na kay Mavi ang pagkakatutok ng baril. Ipinilig nito ang ulo pa kanan at mabilis na itinutok sa akin ang baril nito.
Much better. I can handle his bullet. Mas mabuti ang ganito kaysa naman na kay Mavi ang buong atensiyon nilang dalawa.
"Mahalaga pa bang malaman kung sino ako?" Nagtaas ako ng kilay sa kaharap at umayos nang pagkakatayo. "Lasombra," mahinang sambit ko pa sa pangalan ng grupo nila. "Wala kayong mapapala sa akin, sa amin. Now, leave this mansion immediately. We're not Mavireck's m
Isang pamilyar na silid ang nabungaran ng mga mata ko noong iminulat ko ito. Mabilis akong napaupo at ipinalibot ang paningin sa kabuuan ng silid.This was my old room.Mariin kong ipinikit ang mga mata at dinama ang sakit na nararamdaman ko ngayon. Damnit! This was the place where I grew up! Ito iyong lugar kung saan nabuo ang masasayang alaala ko kasama sa mga magulang ko.I sighed.Iminulat kong muli ang mga mata at marahang tumayo mula sa kama. Bumalot ang lamig sa mga paa ko noong itapak ko iyon sa malamig na sahig. Napakagat labi na lamang ako at wala sa sariling napabaling sa isa sa kabinet na mayroon ang silid kong ito.Dahan-dahan akong naglakad patungo roon at binuksan ito. Napaawang ang labi ko noong unti-unting kumikirot ang puso ko. All I can see inside this cabinet was the young Beatrice, scared, trying not to cry and praying for her parents’ safety.&n
Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko. Itinuon ko sa may pintuan ang buong atensiyon at noong maramdaman ko na ang presensya ni Aki at Klaus sa labas ng silid ay mabilis kong itinago ang kwintas at sulat na nakita ko kanina. Saktong naisilid ko na ito sa bulsa ko ay siya namang pagbukas ng pinto ng silid. Napaayos ako anng pagkakatayo at napabaling muli roon. "Lady Beatrice," bati agad ni Akisto sa akin noong magtama ang paningin naming dalawa. "Aki," ani ko at bahagyang tinanguhan ito. "You're here,” dagdag ko pa at napabaling sa lalaking nasa tabi nito. Tahimik lang itong nakamasid sa amin. "Mabuti at ligtas kang nakaalis sa Blood Clan palace." "They helped me," sambit sabay baling sa tahimik na si Klaus. Napatingin din ako sa puwesto ito. "Master Benjamin." I froze where I’m standing. "A-anong sabi mo, Akiston?" naguguluhang tanong ko habang m
Hindi ako kumibo at tiningnan lang nang mabuti si Klaus. Mayamaya lang ay humugot ito ng isang malalim na hininga na siyang ikinakunot ng noo ko. "Beatrice-" "Cut the act," putol ko sa dapat na sasabihin dito. "Sino ka ba talaga?" "Benjamin de Falcon." Napairap ako sa sinabi nito. Hindi ba talaga siya tititigil kakapanggap tungkol sa katauhan niya? He’s not the real Benjamin de Falcon. Kahit anong sabihin nito, hindi na niya ako mapapaniwala sa kung sino ito! "I know my father, Klaus, at hindi ikaw iyon," mariing sambit ko dito at napailing na lamang muli. “Just tell me the truth. Bakit mo ito ginagawa?” Hindi kumibo si Klaus kaya naman ay ipinilig ko ang ulo pakanan. Nakatingin lang ito sa akin at muling napabuntong-hininga. Mayamaya lang ay umiling ito at bahagyang yumukod sa harapan ko. "Lady Beatri
Naabutan kong nagsasagutan ang mga taong naiwan ko sa loob ng mansyon kanina. Kunot-noo ko silang pinagmasdan at pinakinggan ang bawat salitang binibitawan nila sa isa’t-isa."That's not a good idea, Klaus!" It was Nay Celeste. Nasa tabi nito si Tay Manuel at pinipigilan ang pagsugod kay Klaus.Now, what the hell is happening here?"Iyon lang ang tanging paraan, Celeste. Look, Mavireck is just out there. Nasa paligid lang natin siya at kung hindi tayo kikilos ngayon, baka mahuli na tayo! We can't let our guards down. Alam natin ang kung anong kayang gawin ng Blood na ito!" bulalas ni Klaus na siyang ikina-arko ng isang kilay. So, it’s about Mavireck."Your idea is insane! I won't let my daughter become a freaking bait!" Nay Celeste hissed."Celeste, calm down," mahinang suway ni Tay Manuel dito. "Pakinggan muna natin ang buong plano ni Klaus. Alam kong maganda ang int
"Manuel," mahinang iyak na naman ni Nay Celeste habang hawak-hawak ang kamay ng walang buhay na asawa. Napapikit ako at mabilis na inalis ang mga luha sa mata. I can’t still believe this. Hindi ko nagawang iligtas ang isa sa taong mahalaga sa akin. Tay Manuel did everything to save me before and now that it’s my time to return the favor, my time to save him, I failed. I failed to protect and save my family. "Let's burn his body now, Celeste," mahinahong sambit Dawnson at pilit inilalayo ang kapatid sa katawan ni Tay Manuel. Napaawang ang mga labi ko at pilit na nilalabanan ang emosyon. Damn! What the hell just happened? Totoo ba talaga ito? Kanina lang ay nandito si Tay Manuel. Kasama namin at pinag-uusapan ang maaring gawin namin para matapos na ang gulong ito. Buhay na buhay tapos ngayon, wala na ito. He’s dead, damn it! "No.” Iyak muli ni Nay Celeste at nagpupumiglas
Tahimik lang kami sa loob ng sasakyan.Nakatingin lang ako sa labas ng sasakyan samantalang walang imikan sina Klaus at Akiston na kapwa kasama ko ngayon dito sa loob ng sasakyan. Nasa kabilang sasakyan naman si Zachary at iba pang Lasombra."Lady Beatrice," basag ni Akiston sa katahimikang mayroon kami ngayon. "You already knew Klaus real identity, right?" nag-aalangang tanong nito sa akin.Hindi ako kumibo at nanatili lang nakatingin sa labas ng sasakyan."We're so sorry. Hindi namin sadyang lokohin ka at ang lahat ng miyembro ng Lasombra. It's for your own safety, too."Napapikit akong muli. My own safety?"Bakit lahat na lang kayo ay kaligtasan ko ang unang inaalala? Let me remind you, Akiston. I'm not a child anymore," ani ko at walang emosyong binalingan ito. "I can handle myself now from the enemy. Mas dapat niyong pagtuunan nang pansin ang mga sarili
Mabilis ngunit naging maingat ang paggalaw namin noong makapasok kami sa safe house ni Mavi. Nasa unahan namin ni Zachary si Akiston. Dere-deretso ang lakad naming tatlo hanggang sa marating namin ang dulo ng hallway na dinaraanan naming ngayon. "Be ready," ani Akiston at itinutok ang baril sa pintong nasa harapan na namin ngayon. Inihanda ko na rin ang baril na hawak-hawak at itinutok na rin ito dito. Nagkatinginan kaming tatlo at noong tinanguhan ko si Akiston ay mabilis nitong binuksan ang pinto. Agad akong naging alerto sa paligid at ginalabit ang gatilyo ng baril noong mamataan ang isang tauhan ni Mavireck sa harapan namin. "That was fast," rinig kong komento ni Zachary sa likuran ko at nagpaputok na rin. May limang kalaban dito sa silid na napasukan namin. Hindi na kami nagsayang pa ng oras at agad na pinatamaan ang mga ito. "Fuck! Nakapasok na sila!" Sigaw ng isa
"Finally.""Celeste?""Ikaw ang puno't-dulo nang paghihirap ko. Ikaw ang dahilan kung bakit namatay si Manuel! At ikaw din ang magiging dahilan kung bakit mawawala sa akin ang anak ko!"Mariin kong ipinikit ang mga mata ko at ipinilig ang ulo pakanan. Stop, Ice! Hindi mangyayari iyong mga nakita mo kanina! Calm down!"Lady Beatrice! Sa likuran mo!" rinig kong sigaw ni Akiston kaya naman ay napakurap ako at mabilis na bumaling sa likuran ko. Napaawang ang labi ko noong mamataan ang pagbaril sa akin ng isang tauhan ni Mavireck. Damnit! This is not good! Hindi ako makapag-focus dahil hindi maalis sa isipan ko ang mga nakita kanina!Kanina, pagkalabas namin sa training room ni Mavi, tumambad sa amin ang nagkakagulong hallway. Nakapasok na rin ang mga Lasombra dito sa safe h
BREAKING THE CURSE "Lady Alexa, stop running!" "Lady Alexa, please, stop! Mapapagalitan ka na naman ng mommy mo kung ipagpapatuloy mo ito!" "Lady Alexa!" "Puwede ba!" Inis na sigaw ko sa dalawang taga-bantay ko. Tumigil ako sa pagtakbo at masamang tiningnan ang mga ito. "I know what I'm doing here. Huwag niyo na akong sundan pa. Go back to your headquarters and just do whatever you want to do! Leave me alone, please!" "We can't do that, Lady Alexa. Alam mo namang hindi ka namin maaring iwan na lang." seryosong sambit ng isa at umayos nang pagkakatayo sa harapan ko. Napairap ako at napatingin sa isa pang taga-bantay ko. "May sasabihin ka rin?" mataray na tanong ko dito at hinawi ang buhok sa balikat ko. "Alright, hahayaan ka namin ngayon, Lady Alexa, sa kung anong nais mong gawin-" "Div
Maingat akong naupo noong bahagya akong makaramdam nang paghilo. Humugot muna ako ng isang malalim na hininga at dahan-dahang tumayong muli. I need to move and prepare. Hindi ako maaring manatili lamang dito sa silid ko. Kailangang may gawin din ako ngayong araw! Mabilis akong nagtango sa banyo at nag-ayos ng sarili. Maingat ang bawat galaw ko dahil hindi talaga maganda ang pakiramdam ko ngayong umaga. Damn! What's happening to me? May nakain ba akong masama kaya naman ay naging ganito ang pakiramdam ko? Napailing na lamang ako at nagpatuloy sa paglilinis ng sarili. Noong matapos na ako ay agad na lumabas ako sa silid ko. Tahimik akong naglalakad patungo sa silid ng aking ina na tiyak kong abala na rin sa paghahanda sa okasyon dito sa headquarters. Tipid ko namang nginingitian ang mga Lunar na nakakasalubong ko. Mukhang naglaan talaga sila ng oras nila para sa araw na ito!  
Napakunot ang noo ko habang binabasa ang papel na hawak-hawak. Mayamaya pa'y kusang umawang ang labi ko noong mapagtanto ko kung ano iyon! Seriously? Bakit may ganito? "Mommy!" Mabilis kong binuksan ang pinto ng opisina ni mommy at mabibigat ang mga hakbang palapit sa puwesto niyo. Namewang ako sa harapan nito at inilapag ang hawak-hawak na envelope. "What's the meaning of this?" I asked her. Kita ko ang pagtaas ng isang kilay nito at binitawan ang binabasang libro. Dinampot niya ang inilapag kong envelope at ngumisi noong makita ang laman nito. "Oh, this is an invitation, darling," she said then waved the envelope in front of me. "Yes, an invitation, mommy. Obviously," I rolled my eyes. “At bakit may ganito?” Tumawa ito at tumayo mula sa kinauupuan. Naglakad ito papalapit sa akin at hinila ako patungo sa sofa ng opisina niya. Naupo kaming dalawa
Nagising ako dahil sa kung anong kakaibang pakiramdam sa paligid ko. Marahan kong iminulat ang mga mata at nabungaran ko ang isang hindi pamilyar na silid. Ilang segundo akong nanatiling nakatitig sa kisame nito hanggang sa bumukas ang pinto ng silid na kinaroroonan ko. Isang magandang babae ang bumungad sa akin. Agad itong natigilan noong magtagpo ang mga paningin naming dalawa. Seconds passed, she smiled at me then walked towards my direction. "Mabuti at gising ka na," anito at naupo sa bakanteng upuan sa gilid ng kama. "Kumusta pakiramdam mo, hija?" "I feel nothing," walang emosyong sagot ko dito. "Wala akong maramdamang masakit o kahit ano sa katawan ko." "That's good to hear. I'm Celeste by the way.” Pagpapakilala nito sa akin at matamang tinitigan ako. "My husband found you in the middle of the forest, almost lifeless. Tell me, what happened to you, young lady? Ba
Napapitlag ako noong may kung anong tumama sa bintana ng silid ko. Agad akong napaatras muli hanggang sa bumunggo na ako sa gilid ng kama ko. Mariin kong ikinuyom ang mga kamao at tiningnan ang nakasarang bintana. Nasundan pa ng isa pang putok ang ingay na narinig kanina kaya naman ay napako ako sa kinatatayuan ko. Oh my God! They're targeting my window! Mayamaya lang ay napabuntong-hininga na lang ako noong maalalang bullet proof ang mga salamin ng bintana ko. Bahagya kong ikinalma ang sarili at kinagat ang pang-ibabang labi. Ito marahil ang dahilan kung bakit dito ako nais manatili ng mga magulang ko sa silid kong ito. Dahil sa pagkakagawa sa silid na ito, tiyak kong magiging ligtas ako laban sa mga atake mula sa labas ng mansiyon namin. Naglakad akong muli patungo sa kabinet kung saan nakalagay ang mga baril ko at matamang tiningnan ang mga ito. Dumampot ako ng isa pang baril at mabilis na inilagay ito sa likura
Bata pa lang ako ay alam ko na kung ano ang mga espesyal na kakayahan ko. I’m a hybrid, an offspring of a Lunar and Blood from Underworld. My mother is Esmeralda Lunar, the current leader of Lunar Organization. She’s fierce, talented and can use a special spell that makes her the best Lunar of her generation. Benjamin de Falco, a Ventrue, ruler of Blood Clan, is my father. My parents saved both Lunar Organization and Blood Clan, but in the end, they were both betrayed. Peace. That was all they wanted. They wanted to end the war between the Lunars and Blood. They wanted us to be civil with each other but… not everyone wanted that to happen. Napamulat ako ng mga mata ko noong makarinig ako ng ilang kaluskos sa paligid. Mabilis kong inilagay sa magkabilang tenga ang mga kamay at hindi binigyan pansin ang mga naririnig ngayon. Muli kong ipinikit ang mga mata at pinilit ang sariling matulog.
Pilit akong gumalaw mula sa pagkakaupo upang pigilan si Mavireck. No! He can't kill Nay Celeste! Not on my fucking sight! Damn it! "Sige, ituloy mo ang binabalak mo at nang matapos na rin ang buhay mo," mapanganib na banta ni mommy at inilapat na ang dulo ng baril nito sa sintido ni Mavireck. "Let her go now, Mavireck. Hindi ko na uulitin pa ito. Bitawan mo na si Celeste,” dagdag pa ni mommy at humakbang ng isang beses palapit sa dalawa. “Don't test my patience, Mavireck. Alam mong kaya kong kalabitin ang gatilyong ito nang walang pagdadalawang-isip." Halakhak ni Mavireck ang namayani sa buong silid na kinaroroonan namin ngayon. Ilang saglit lang ay binitawan na nito si Nay Celeste at nagtaas ng dalawang kamay at humarap kay mommy. Agad namang hinila ni Zachary, na kanina pa sa likod ni mommy, si Nay Celeste at dinala sa likuran nito. Hindi ako kumibo sa kinauupuan at matamang tiningnan lamang ang dalawa. &
Umayos ako nang pagkakatayo at matamang tinitigan si Mavireck sa harapan ko. Ramdam ko ang mas lalong pagtaas ng pressure sa loob ng silid na kinaroroonan namin. Sa kabilang bahagi ng silid, abala pa rin si Mavi at Johnson sa kanilang laban samantalang heto ako, pilit nag-iisip nang paraan kung paano matatalo si Mavireck. "Ice!" Napakurap ako noong marinig ang pagsigaw ni Mavi sa pangalan ko. Napamura na lamang ako at halos mapaatras noong mamataang nasa harapan ko na pala ang ama nito! Damn it! "You'll end up dying here, de Falcon. Ako ang kalaban mo kaya dapat ay nakatuon lang sa akin ang buong atensiyon mo," anito at mabilis na naman akong hinawakan sa may leeg ko. Damn! Pakiramdam ko ay namamaga na ito dahil sa pagsakal niya sa akin nang paulit-ulit! "Let her go!" rinig kong sigaw ni Mavi habang patuloy pa rin sa pakikipaglaban sa tauhan ng ama. Masama kong tiningna
"Ice!"Natigil ako sa pagtakbo noong marating ko na ang silid kung saan ko nararamdaman ang malakas na presensiya ni Mavireck. Mabilis na nakalapit ang dalawa sa akin at tahimik na pinagmasdan na rin ang pinto na nasa harapan namin ngayon."This is not his office," ani Mavi at hinawakan ako sa braso ko. "Be careful, Ice. My father..." he sighed then let go of my arm. "He's cruel. Hindi kita pipigilan sa nais mong mangyari but please, be careful."Marahan akong napalunok at binalingan si Mavi sa tabi ko. Tinanguhan ko ito at muli kong hinarap ang pinto sa unahan ko at mabilis na binuksan ito. Agad kong itinaas at itinutok ang hawak kong baril noong mamataang prenteng nakaupo si Mavireck sa isang silya sa loob ng silid. Seryoso itong nakatingin sa akin at mayamaya lang ay tumayo na."Beatrice de Falcon," bigkas nito sa pangalan ko na siyang ikinataas ng mga balahibo ko. Damn! Naramdaman ko na ang ganit