Chapter 4

“Anong sabi mo?” pagpapa-ulit ko sakaniya ngunit hindi niya na lang ako sinagot at tuluyan nhg binuksan ang pintuan.

“Please lead the way,” 'yan ang tugon niya sakin.

Nakakunot man ang noo ko ay sinunod ko na lamang ang sinabi nito. Iniisip ko kasi na baka ito na talaga at makalalabas na ako dito.

“Ahh sir? Asan po si Mike?” tanong ko sakaniya habang naglalakad pa din ako at nasa likuran ka siya.

“Why are you looking for Beta?” balik tanong niya sakin na ikinagulo na naman ng isip ko.

Sino na naman si Beta na yan!?

“Si Mike yung tinatanong ko po?” pag clarify ko sakaniya dahil baka iba talaga pagkaintindi niya.

“Yeah, he’s away for now and don’t mind him,” sagot niya sakin.

Magtatanong ulit sana ako ng bigla niyang hinigit ang braso ko at saka kami lumiko. Doon ko nakita ang daan palabas pero may iba na naman kaming pinuntahan.

Hindi na puro puting pader ang nasa magkabilang gilid ko kundi blurry glass walls. Dahil Malabo ang salamin ay hindi ko makita kung ano ang nasa loob nun.

Huminto kami sa isang glass door at saka siya nag-swipe ng parang card sa gilid at bumukas na ang sliding door nay un. Pagpasok naming ay saka rin ito kusang nagsarado.

Doon ko napansin na para itong meeting hall. May nag-iisang lamesang salamin na napakahaba at mayroong anim na upuan doon. Sa harapan ay isang projector screen at lamesang babasagin din sa harapan na para sa mag-pepresent.

“Please take a seat,” alok nito sakin at saka itinuro ang upuang nasa pinaka gitna.

Wala naman akong reklamong umupo doon. Hahayaan ko na lang muna siyang mag-salita saka ko sasabihin ang kaso ko.

“Good day, I’m Johan Sy, Seniorito’s secretary and Alpha’s leader. I’m here to welcome you and discuss why are you here,” pauna niya sakin at pinindot ang pointer kaya biglang may nag project sa screen.

Napakunot ang noo ko ng wala naman akong makita sa first slide kundi puro puti. “Ahh? May nakikita ka bang hindi ko nakikita?” tanong ko at ginalaw-galaw pa ang ulo ko dahil baka dahil sa ilaw kaya wala akong makita.

“This is Blank Organization,” sagot niya skain.

“Teka, teka lang! Una sa lahat, gusto ko na talagang umalis dito. Wala akong pakielam kung anong organisyon kayo o sindikato. Gusto ko na talagang umalis,” pagpigil ko sakaniya at saka tumayo.

“You signed the contract,” usal niya na ikinatigil ko.

Saka ko naalala kung paano ko pinirmahan ang kontrata. “I was forced to,” matigas na sagot ko sakaniya.

“You still signed it with your own volition,” he stated in his cold tone.

“I left no choice. I need to get out in here and signing it was my last choice,” I countered him.

He crossed his arms above his chest and speak, “You have the choices but you choose to sign it,” he shot back at me.

Kaagad na nang-init ang ulo ko sakaniya lalo pa’t wala man lang bakas na kahit anong reaksiyon sa mukha niya. Nakaka insulto!

“The only choice I have been is to sign or die and I need to live,” sagot ko na naman sakaniya.

“But you still choose to sign it,” he insisted na ikina irap ko at naisipa ko na lang ang upuan sa inis.

“Palabasin mo na ako dito,” utos ko sakaniya at tiningnan siya ng masama.

Hindi pa siya nakakasagot ay may narinig akong tunog ng cellphone na napakapamilyar sakin. Kasunid noon ay nakita o siyang may kinuha sa ilalim ng coat niya.

Nanlaki ang mata ko ng makita ko ang cellphone ko at saka niya ito tinungtong sa lamesa. Kaagad ko naman itong hinawakan at saka sinagot ang tumatawag na si tita Apple.

“Oh! Stella!” rinig kong bati sakin ni tita.

“Tita! Ano po kasi, may nangyare lang kaya po hindi ako nakauwi,” napatigil ako ng magsalita siya ulit.

“Ay nako Stella, ayos na wag ka ng mag-alala,” aniya na ikinanuot ng noo ko.

“Po?”

“Yung gamit mo at lahat na ay naandyan na sayo dahil stay in ka diba? Tsaka wag mo ng alalahanin kung sino ang papalit sayo. Ang mga bago ay magagaling na din, oh segi at may kailangan pa akong gawin. Mag-iingat ka diyan ha? Wag kang tatara-tara,” rinig kong sabi niya na parang nagmamadali.

“Teka lang po tita—“ hindi ko napatapos kung ano ang sasabihin ko ng binabaan niya na ako.

Napatingin ako kay Johan at napasinghal, “Anong ibig sabihin nito?” taas kilay kong tanong sakaniya.

“You were bought for 1,000,000,000 pesos,” saad niya na mas ikinataas pa ng kilay ko.

“Isang milyon?” pag-uulit ko. “You trade me for 1 milion pesos!?” sigaw ko habang nanlaki na ang mga mata ko.

“Yep!” he agrees at may pinindot na naman sa pointer kaya may bago na namnag naka flash sa screen. “I negotiated to that lady and she agreed to take you with us with that amount of money. Don’t worry you can earn million a day in here to help your father,” sabi niya.

“Anong alam mo sa buhay ko?” tanong ko sakaniya.

Nakita ko sa screen ang parang bio data ko at detalyado ang lahat doon na ikinamura ko. Tiningnan ko siya ng masama, “Ano ba talagang gusto niyo sakin?” tanong ko sakaniya.

“Simple,” he paused. “Be a deceiver of this organization,” he stated and played something on the screen.

Ang video na nakikita ko ay nung hinalikan ko si Mike kasunod nun ay ang pagtakbo ko palabas. Sabi ko na nga ba at may camera ang orasan na yon!

“Mike Torefiel, the leader of Beta, is known for being firm but you managed to deceived him. That’s why we want you to be part of this organization. You are going to be our ace,” pag-eeksplika niya sakin.

“In short, gagawin niyo kong panggulo sa magiging kalaban niyo? Ano ako? Gamit!? Hindi! Hindi ako papayag!” tinalikuran ko siya matapos ko siyang sigawan at tinungo ang pinto.

“We can kill your father and older brother at this instant if you’ll still continue that attitude,” he threatened me.

Kaagad akong tumakbo papunta sakaniya at saka binuhat ang bakal na upuan na iyon at binato sakaniya. Naka iwas siya at narinig ko na lamang ang pagkabasag ng lamesa sa harap.

Bago ko pa maipikit ang mata ko ay nakita ko na lang ang pagtalon ni Johan at paghawak sa leeg ko saka niya ako binagsak sa sahig at may baril ng nakatutok sa ulo ko.

Pigil ang paghinga ko at naramdaman ko na lang ang nagbabadya kong mga luha. Ang mga mata ni Johan ay hindi ko manlang makitaan ng kahit anong pagdadalawang isip na patayin ako.

Ang daliri niya ay nasa gatilyo na at wala paring expression ang mukha niya. Habang ako itong nanginginig na sa takot at napaluha na lamang.

Naramdaman ko na namna ang pagsikip ng dibdib ko pero hindi koi to mamasahe dahil hindi na rin ako makagalaw.

“Alpha!” rinig kong sigaw mula sa pinto.

Hindi ko man ito nakikita ay alam kong boses iyon ni Mike. Kaagad na lumuwag ang pakiramdam ko ng malaman kong andito na siya.

Inialis ni Johan ang kamay niyang nakasakal sa leeg ko at saka tumayo ng maayos. Ibinalik niya sa ilalim ng coat niya nag baril niya saka ipinagpag ang damit nito.

Kaagad naman akong nilapitan ni Mike at tinulungang makatayo. Napakapit ako sa braso niya para kumalma ako. Tinapunan niya ako ng tingin at nakita ko ang maliit na pag-ngiti nito.

Kahit papaano, komportable ako sakaniya.

“Get her out of here and take her back to her room,” utos ni Johan sakaniya at saka na siya lumabas sa kwartong ito.

“Are you okay?” tanong ni Mike sakin na halatang may pagaalala. “You should haven’t done that,” pagpatuloy niya pa.

Lumayo ako sakaniy at tiningnan siya ng masama. “So dapat pa hayaan ko siyang pagsalitaan ako ng ganun? Ha!?” sigaw ko sakaniya.

“No, that’s not what I meant. You don’t know him and what he’s capable of, don’t attack him like that because he won’t let you live the next time you’ll do that even if Seniorito favours you,” sagot niya sakin at saka siya tumalikod.

Hinawakan ko ang braso niya para tumigil siya sa paglakad. “Anong ibig sabihin nung huling sinabi mo?” tanong ko sakaniya.

Napabuntong hininga siya bago niya inalis ang kamay ko sa braso niya. “Don’t mind that. Let’s just go to your room,” he said instead at saka na kami tuluyang umalis doon.

Naglakad na naman kami pabalik sa pamilyar na daan kung saan nila ako unang kinulong pero lumiko kami at ibang wall design na naman ang naandito.

Para kaming nasa maze.

Tumigil kami sa isang pinto at napakunot ang noo ko ng makita ang apelyido ko sa harapan. Binuksan ni Mike ang pinto saka kami pumasok.

Nakita ko doon ang mga maleta ko at iba pang personal na gamit. Maluwang ang kwarto at pero wala na talagang bintana dito. Gray ang motif, may sarili akong vanity at walk in closet.

“Again,” pagsalita ni Mike kaya napatigil ako sa pag-usisa sa kwarto. “Since you made a mess earlier with Alpha, you’re going to meet him again tomorrow,” he stated.

“I don’t like him,” I stated without any hesitation.

“Neither I,” pagsang-ayon din sakin ni Mike kaya napatingin ako ng diretso sa mga mata niya. “But I can’t. He’s my senior and I need to respect him,” he added.

“Hindi porket senior mo siya kailangan mo ng respetuhin,” pagtatama ko naman sakaniya.

“Not in here,” he countered. “In this organization, respect is equal to your strength and he’s stronger than me,” he added.

Napa-irap naman ako at napabuntong hininga na lang. “So bukas ba? Anong gagawin ko kasama siya?” tanong ko na lang.

“He’s going to introduce to you what organization this is and what are you going to do,” sagot ni Mike sakin.

Napatango ako, “Okay,” simpleng pagtugon ko.

“You’re really joining us now?” he asked.

I looked at his eyes, “Do I have any choice?” I asked him.

Napatawa siya ng mahina at saka tumango-tango. “Kung ganon, I need to seal you now,” sabi niya.

“What do you mean?” I frown.

“Wash or do whatever you want. Prepare yourself, I’m going to wait for you outside,” sabi niya at saka na siya umalis sa kinatatayuan niya.

Nang isarado niya na ang pinto ay saka ko naman itinungtung ang maleta ko sa kama at saka iyon binuksan. Kumuha ako ng pajama at naghanap ng damit pang-itaas.

Pagkatapos kong makapili ng susuotin ay binuksan ko ang closet. Nanlaki ang mata ko ng makita ang naka pile up na mga T-shirt dun. Kulay puti at itim ang mga ito. Nang kinuha ko ang isa ay saka ko napansin na katulad ito ng suot kong damit ngayon.

Yung aakalain mong plain T-shirt pero may nakalagay palang Seniorito sa may dibdib.

Ano ba to? Uniform? Di ko talaga gets kung ano tong pinasukan ko.

Umiling nalang ako at saka pumsaok sa CR para maligo. Nag stay pa nga ako doon ng ilang minutes para lang umiyak. Naguguluhan pa din kasi ako sa mga nangyayare.

Matapos kong maligo at magbihis ng spaghetti strap lang na damit saka nag jacket ay lumabas na ako. Nagsimula na naman kaming maglakad palabas at kung may ano na naman kaming pinasukan.

Nilapat niya yung relo niya sa isang scanner at saka bumukas ang pinto. Pagpasok ko ay napanganga na namna ako sa nakita ko. Hindi naman ito ganun kalaking kwarto pero mas napahanga ako sa mga gamit na andito.

Mga gamit pang tattoo.

“Upo ka dito,” utos niya sakin kaya naman sinunod ko.

“Anong gagawin natin dito?” tanong ko sakaniya matapos kong umupo.

May kung ano siyang hawak pero sigurado akong nakita ko na iyon sa mga nag tatattoo. “I’m going to seal you,” sagot niay sakin.

Matapos ng kung anong checking na ginagawa niya ay lumapit na siya sa kinauupuan ko. Inilapag niya muna sa lamesa ang hawak niya saka itinaas ang sleeve niya.

Nakita ko doon ang tattoo at bigla kong naalala yung tattoo na nakita ko sa may bandang leeg in Johan. “This is the Blank Organization’s seal,” sabi ni Mike.

Letter S iyon pero makikita mo ang hayop na inirerepresenta nito at yun ay isang ahas. “So, lalagyan mo din ako niyan?” tanong ko sakaniya.

“Yep! You should,” sagot niya sakin. “The size don’t matter, we can make it really small or huge. Impportante meron ka, so saan mo gusto ilagay?” tanong niya sakin.

Napa-isip naman ako. Sabi ni Johan ang magiging trabaho ko ayisang deceiver. Isang pain gamit ang katawan ko. Ayoko mang mag-isip pero ganoon na nga ang labas noon.

Hinubad ko ang jacket ko at nakit ako ang bahagyang pagkagulat ni Mike saka siya napa-iwas ng tingin. “Dito,” sabi ko at itinuro ang daliri ko sa may kaliwang dibdib ko.

“Are you sure?” he asked me and the cleared his throat.

“Yeah,” I confirmed.

“Then, please lay down in here and,” he paused and cleared his throat again. “Please take of your shirt,” he added.

Pinigilan kong matawa sakaniya at saka na umupo sa isang parang mataas na kamang iyon at hinubad ang damit kong paitaas.

Nang makita niya iyon ay napaubo na naman siya at saka tumalikod sakin. “Wow, you’re really making hard things for me,” I heard him whispered.

“May bra naman ako, kung maka-asta ka diyan parang hindi ka pa nakakita ng dibdib ng babae,” puna ko sakaniya.

Hinarap niya na ako at saka lumapit sakin, “Hindi talaga,” rinig kong sabi niya. “Ibababa ko lang to ng onti,” sabi niya at dahang dahang ibinaba ang strap ng bra ko paputang kaliwang balikat ko.

Tapos binuksan niy ayung ilaw sa taas at nag-umpisa na siya sa kung ano ang dapat niyang gawin. Unang lapat pa lang karayom sa balat ko ay kaagad na akong napasinghap.

“Agh,” I moaned making him stop what he’s doing.

Tiningnan niya ako sa mga mata ko, “Stop making unnecessary sounds please,” saad niya.

Naitikom ko naman ang bibig ko, “Sorry,” I apologized.

Hindi na ako gumawa pa ng kahit anong tunog at napapakapit na lang ako sa kama. Sobrang hapdi nito. Ito din ang unang beses na nagpatattoo ako.

“Done,” rinig kong sabi ni Mike matapos ang ilang minute. Tinulungan niya rin akong makatayo. “There’s the mirror,” sabi niya pa at tinuro ito.

Naglakad ako papunta doon at saka ko nakita ang repleksiyon ko sa salamin. Kitang-kita ko ang hindi kalakihang marka at ang pamumula nito.

Myembro na talaga ako ng organisasiyong ito?

Naglakad ako pabalik kay Mike at hawak niya ang damit at jacket ko. Sinuot ko naman iyon sa harapan niya. “Salamat,” sabi ko at ngumiti.

“Just an advice to a rookie like you and me as your senior, don’t wander at night alone in the mansion especially in the kitchen. Don’t go back to where we locked you up. Don’t ever go above without Seniorito’s permission. Lastly, be brave and be strong,” he advices.

“What if I’ll die?” I asked him and looked down.

“Then die as a member of this organization,” he answered.

“What if I’ll betray the organization?” I asked again.

“Then die as a traitor,” he replied that made me look at him.

“If I’m going to do a good job, will Seniorito let me go?” I asked him.

“Talk to him. He’s the only one who can answer that,” sagot niya sakin.

Napatango na lang din ako, “Paano ko siya makakausap?” tanong k okay Mike.

“Do a good job first and,” tumigil siya sa pagsasalita saka hinawakan ang palapulsuhan ko saka niya ako kinuhaan ng dugo mula sa gitnang daliri ko.

“Ahh!” pagsinghap ko sa sakit. “Tangina,” mura ko pagkatapos niya akong bitawan.

Kaagad kong pinunasan ang lumalabas pang dugo saka ko siya tiningnan ng masama. “Always offer your blood, sweat, and tears in the name of organization,” he stated.

Hindi ko siya sinagot at saka ko tiningnan ang daliri ko kung nagdurugo pa ba. “You want to talk to Seniorito?” he asked me.

Tiningnan ko siya sa mata, “Oo bakit?”

“Impress him,” he stated.

Matapos naming mag-usap ay sinamahan niya na akong bumalik sa kwarto ko. Bago ako natulog ay napa-iyak na naman ako sa sakit ng lood.

Kinapa ko ang tattoo ko sa may dibdib ko at ramdam ko pa din ang hapdi nito. Hindi ko alam kung ano ang dadalhin sakin ng tadhana ngayong andito na ako sa isang masamang organisasyon pero sisiguraduhin kong makaka-akyat ako sa opisina ni Seniorito.

Pag nangyare yun ay yun na ang magiging huli dahil aalis na ako dito at lalaya na ang tatay ko.

Kinabukasan ay maaga pa akong ginising ng isa sa mga kasambahay kaya nagbihis lang ako ng leggings, shirt at tsaka yung itim na jacket ko.

Ang hassle nga kasi hindi naman ako palasuot ng mga mahahabang damit. Parang gusto kong hubarin any minute.

“Welcome again, Ms. Marquez,” bati sakin ni Johan pagkapasok ko sa kung saan din kami kahapon.

Ang lamesang nabasag ko ay binago na at napakalinis na naman ng lugar. Umupo ako sa gitnang upuan at saka sumandal at tiningnan siya ng masama.

“Umpisahan mo na,” pauna ko.

“Let me see your seal first,” sabi niya.

Walang ano-ano at hinila ko pababa ang zipper ng jacket ko saka ipinakita sakaniya iyon ng walang halong emosiyon.

He nods and gestured na isuot ko ng muli yung jacket ko. “Why did you decided to put that in there?” tanong niya.

“Pakielam mo?” naghahamong tanong ko sakaniya.

He scoffs, “I also heard that you want to talk to Seniorito,” he paused and laughs sarcastically. “Strip in front of him and you two will surely talk,” he suggested.

I smirked, “What an easy task. I’m a stripper, remember?” I talk back.

He glared at me na parang gusto niya na talaga akong patayin. “Aantayin ko ang araw na makaka-akyat ka na don sa opisina niya. Pero bago mo yan magawa, dadaan ka muna sakin,” sabi niya.

Tumayo ako at kaagad na inilapit ang mukha ko sakaniya. Nakita ko ang pagkagulat niya at kaagad niya rin itong itinago. Ngumisi ako sa harapan niya.

“Let’s start this hell on.”