“S-sino po kayo?”
“Maari ba kitang makausap sandali?” tanong niya habang nakangiti.
Tiningnan ko lang siya at tumahimik ang pagitan naming dalawa kaya napatawa na lang ito. May kinuha siya sa loob ng jacket niya at saka niya sakin ipinakita ang I.D niya.
“I’m PNP Chief Investigator of Narcotics Unit, Roel Cardinad.”
Kaagad namang namilog ang mga mata ko matapos niyang magpakilala. Kinabahan ako sakaniya pero nakangiti lang din ito sakin. Huminga ako ng malalim bago ko siya matapang na tiningnan.
“Ano pong kailangan niyo sakin?” tanong ko sakaniya.
“Small talks?”
Hindi ko alam ang tumulak sakin at sumama ako sakaniyang maglakad papunta sa isang corner ng floor kung saan nakikita ko ang labas ng hospital mula sa malaking glass wall.
“Pasensiya ka na
“I’m asking you for the last time Stella, are you really sure about this?” tanong sakin ni Mike habang nasa loob na kami ng sasakyan.“Yes!”“Why are you so energetic? You’re creeping me out,” komento niya at saka na siya nag drive.“HAHAHA! Well, may gusto lang akong malaman,” saad ko.“At bakit kay Uno ka pupunta?” usisa niya.“Basta! At kung sakaling hanapin ako ni Seniorito, sabihin mong ayaw ko munang umuwi,” I instructed.“Why? But it’s actually good if you won’t go home for now,” saad niya.Ikinagulo ko naman ang sinabi niya, “Bakit? Ano ba talaga ang nangyayare sa mansiyon?” tanong ko.“Theya re fixing their own mess. Maraming supplier ang umatras out of sudden dahil sa nangyare,”
“There’s a car outside waiting for you. It’ll drop you off to wherever you want,” saad niya at saka siay tumalikod.“Uno,” I called him kaya napahinto siya. “Do you think, Seniorito will let go me as you expect?”“No, that’s why I want you to dump him as hard as you can,” he paused and looked at me. “So, that he’ll resent you and will never love you again.”That’s what he said before he left inside the room, alone.Pinunasan ko ang mga luha ko at saka ko binitbit ang gamit ko palabas ng kwarto. Bungad naman sakin si Miss K na bumalik na ang ngiti sa mga labi pero hindi ko na siya pinansin pa.Nang makalabas na akong mansiyon ay may kaagad namang kumuha ng gamit ko at ipinasok sa kotse. Wala ng kung ano-ano at saka na din ako sumunod doon.Kumatok si Miss K sa bintana kay
“I was just kidding that time,” Mike said.Napakunot ang noo ko sa sinabi niya. Napaka seryoso ng mukha niya at hindi ko alam kung nagbibiro ba talaga siya sakin ngayon. Unti-unti kong binitawan ang kamay niya at saka ako tumayo.“Mike, I really want to go away in here. Now,” pagpupumilit ko sakaniya.Tumayo rin ito at saka niya ako hinarap, “From where are you running away to?” naguguluhan niyang tanong sakin.“I’m not running away, Mike. I want to go away from here,” I corrected.“You’re running away from Seniorito, aren’t you? Why? What Uno told you? What’s the truth he said to you?” tanong nito sa akin.Nakikita ko sa mga mata niya ang pagkabahala. Ang mata niyang may senseridad na nagtutulak sa akin na sabihin sakaniya kung ano ang dahilan ko.“
“You’re so weird. When did you get so annoying?”He chuckles, “Am I? Well,” he leaned forward and put his hands on his desk. “If you’re worried about the sales, don’t worry about that anymore. The days you were locked up are the days Uno fixed everything. It’s all been settled,” he explained.“Totoo!?”“Yep! You should go and talk to him,” he suggested.“Why?”“What do you mean why?” takang tanong niya sakin.“W-well, I just can’t face him right now,” sagot ko sakaniya.“Why?”“Too ashamed, maybe? You know… just because of everything,” hindi ko siguradong sagot.Tumango naman ito, “I see, I don’t know about your issues. So, if you&
“Why the heck are you in here? Huh!?”I didn’t move an inch when Chen started pushing my shoulder when he saw me inside their house.“Stop doing that, Chen,” kuya Vann warned.“Why is she in here? Hey! Don’t you know how much lose we had because of you? Just what the heck is your boss thinking huh!? Selling to an undercover agent? You are all bunch of crazy!” he yelled.I looked directly at his eyes, “How about you? Planting a mole inside the organization? Aren’t you being crazy doing it too?” I shoot back.He suddenly frowned, “What the fuck is she talk—““Stella, get some rest now,” kuya Vann cut him off.Chen faced our older brother, “You’re really going to make her stay?” takang tanong nito.“Why? Doesn&
“C-china?”“Yes please?” he pleaded.Napayuko ako at saka siay muling tiningnan at nakangiti. “Sure, I’m going in there,” I agreed at bigla niya akong niyakap.“Thank you! Akala ko ay mahihirapan pa akong kumbinsihin ka. Sobrang salamat,” saad niya na ikinangiti ko naman.“Sabi ko naman diba? Ayaw ko ng mag cause ng trouble at ayaw kong maging panggulo sa kung ano man ang mangyayare dito. Don’t worry kuya, I’m going to leave,” paliwanag ko naman.We didn’t stay there for that long sa labas dahil pagod din siya galing sa ospital. Dahil kagigising ko lang din ay pahirapan naman akong makatulog ulit.Nakita ko ang jacket kong nakatungtung sa lamesa kaya naman ay kinuha ko iyon at ng kapain ko ang loob ng jacket ay muli kong nakita ang calling card ni Chief Cardinad.
Nagising ako sa mga boses ng kalalakihan na nag-uusap. Nang imulat ko ang mga mata ko ay nasa iisang lamesa sila at naglalaro ng baraha. Wala naman akong makitang alak o droga sa paligid nila o kahit mga perang pangtaya man lang. Naamoy ko lang ay sigarilyo.Dun ko narealize na nakaupo ako sa isang metal folding chair at nakaposas ang kamay ko doon. Kung hindi din ako nagkakamali ay nasa isang lumang building kami. Nanlaki ang mga mata ko ng maalala kung sino ang huling nakasama ko.Hindi ko inakalang magagawa niya sakin to. Ang hirap talaga magtiwala sa kahit sino. Nakagawa ako ng ingay kaya naman ay napatingin sila sakin at saka nila hininto ang ginagawa nila.May isang lalaking lumapit sakin at saka niya kinuha ang cellphone niya mula sa bulsa niya at saka nagsalita, “Boss, gising na siya,” saad niya sa kausap niya.Matapos nun ay pinatay niya na ang tawag at saka niya ako tiningnan na
“Napaka walang hiya mo!” sigaw ko sakaniya at seryoso niya lang akong tiningnan. “Sino!? Sino huh!? Sino ang mata mo sa loob ng mansiyon!?” galit kong sigaw sakaniya.“Hindi mo na kailangang malaman. Bakit pa? Hindi ba’t umalis ka na dun?” tanong niya sakin.Naitikom ko ang bibig ko at naikuyom ko ang kamao ko. Hindi ko siya sinagot at kaagad ko siyang sinukob ng suntok. Inilihis ng ang ulo niya at iwinaksi niya ang kamay ko kaya hindi ko siya natamaan.Mula sa likuran ay sinubukan ko siyang sipain pero nahawakan niya din ang paa ko at saka niya ako itinulak na ikinatumba ko naman. Nilapitan niya ako at saka siya nagsalita.“Ano kayang mangyayare ngayon, Stella?”“Hindi ka magtatagumpay,” saad ko.Hinawakan niya ang baba ko at ramdam ko ang pagkahigpit nito, “Talaga ba? Tingnan natin pagn