Third Person’s POV“Keep your mouth shut, ALDRIN. Don’t you ever stop what we’ve started,” ani Damon bago sila maghiwalay ng landas ni Aldrin. Nasa gawing kanan kasi ang silid ng Ice Breakers at ang kanya ay nasa gawing kaliwa, sariling silid. Napabuntong-hininga naman si Aldrin saka napalingon sa bawat paligid. Madilim na ang buong dormitoryo ng initiates sa oras ng ala syete ng gabi. Nakasanayan na kasi itong sleeping hours ng mga nagsasanay sa bloody training para ma restore ng buo ang kanilang lakas sa kinabukasan na pagsasanay. Napatabi naman sa isang statue si Aldrin nang marinig niyang may yabag na paparating. Buong akala niya ay isang blood army na rumoronda sa dormitoryo para i-check kung may mga gising pang initiates. Ngunit kilala niya ang pigura na ilang pulgada na ang layo sa kanya. “Sean…” kahit mahina lang ang pagkakabigkas niya sa pangalan ni Sean ay narinig pa rin ito ni Sean dahil sa katahimikan na bumabalot sa buong hallway ng dormitory. Huminto ito sa paglalakad
5 YEARS AGO...Aldrin's POV“Ano ang kailangan niyo sa amin? Bakit niyo kami dinala rito?” tanong ko sa kanila. Nagtawanan naman sila sa akin at ilang minuto pa ang tawanan nila bago huminto. “Chill… Villareal. Just chill… we don’t want to hurt you and your Dad and company,” tingin niya kila Demitri at Dad. “I am making you a deal. Just a deal between the three of you…” “What make you think na papayag ako sa deal na ‘yan?” Sa pagngisi nito ay nakaramdam ako ng hindi maganda lalo pa’t may ipinakita siyang mga video at larawan ng isang babae na nasa incubator. Nagtataka naman ako sa mga nakikita ko. Maging si Dad ay ganun din. Nagtatanong ang mga mata namin sa mga ipinakita sa amin. “Subject 56. Girl. Seventeen years old, blood type of AB+ born on June 16, 2005. After she gave birth, she became one of our successful human innovations.She was one of the most successful human innovators after she was born. They said she lost her heartbeat for thirty minutes, but when she was placed in
Aldrin's POVNAPATINGIN ako kay Sean na parang hindi na gumagalaw sa kanyang kinauupuan. Nakanganga lamang ito at tila hindi makapaniwala sa mga kinuwento ko sa kanya. Alas nuebe na pala ng gabi. Nagsalang ulit ako ng alak sa aking baso at sumimsim. “I-ikaw… di nga…? Shit, nananagnip ba ako?” at hindi nga talaga siya makapaniwala. Napangisi naman ako sa kanya. “Kaya pala! Kaya pala parang nag iba kilos ni Damon kasi si Senyor ‘yon?! Shit, information overload!” “Yeah… gusto lang ni Dad na makasama na namin si Zyra. Naaalala mo naman yung napaghinalaan naming si Zyra noon si Arthyrn, right?” tumango naman siya saka napasimsim din ng alak. “Si Damon si Senyor Agustin… si Aldrin ay ang totoong Damon… laki ng pagbabagong ‘to! Teka, bakit mo pala sinasabi ito ngayon?” Pinaglaruan ko ang baso ng alak sa aking kamay. “Dahil gusto kong tulungan mo akong mabantayan si Arthyrn doon sa Alyana,” nakita ko naman ang pagtataka niya. “She is not a human… She is a human cyborg. Mission niyang ma
Third Person’s POVKINAUMAGAHAN. Malakas ang tunog ng bell upang sa bagong pagsisimula ng pagsasanay sa araw na iyon. Nagtataka naman sina Dominic at Grey nang mabilis kumilos si Sean para mauna sa quarter pit na pagdarausan ng panimula sa naturang pagsasanay. Hindi naman nakaligtas kay Alyana ang kinikilos ni Sean kaya’t napasubo siya ng lollipop habang nakatingin kay Sean na madaling-madali. “Tol, bloody speed ba ngayon?” hindi na nakatiis si Dominic na mag tanong ito kay Sean. Napabuntong-hininga naman si Sean at isinuot ang combat shoes niya. “Hahaha. Hindi naman. Masaya lang ako at energetic!” ani Sean at pasimpleng bumaling sa gawi ni Alyana habang nag-aayos siya ng sapatos. At doon niya nakumpirmang totoo nga ang sinasabi ni Aldrin, mukhang mamanmanan siya ng Alyana, isang Human Cyborg. Dahil kanina pa ito nakatingin sa kanya. Hindi ako puwedeng makipag eye to eye contact sa cyborg na yun. Hindi pwedeng ako ang makakasira ng mga plano nila Aldrin at ng mga nakakataas na Roya
Third Person's POV“Next is the Type E, the low belly crawl. Literal na gagapang kayo rito at iwasan ninyong madikit sa mga maninipis na alambre. Hindi ‘yan basta alambre, dahil once na kayo ay madikit dyan, makukuryente kayo o kung madikit lang ng konti, masusunog ang balat ninyo. Meron din pala kayong makakasama dyan sa paggapang niyo, mga beetles at iba’t-ibang insekto,” nakita naman sa video ang sandamakmak na mga insekto habang gumapagapang patawid ang nagsasanay, may mga nagtagumpay ngunit may mga namatay, nakita nila ang pagkasunog ng balat ng ilan at ang ilan ay tuluyang nakuryente nang mayroong pumasok sa kanyang katawan na insekto. “Lastly, the Type F… the Dangerous Weaver and Slide for life, kung makikita niyo sa video, ang initiates ay kailangang tawirin ang bawat trunk gamit ang kanyang katawan. pumulupot niya ang katawan sa yellow trunk patawid sa kabilang yellow trunk. Continue the process na hindi nahuhulog o nagpapadaig na nasa ilalim ng weaver, isang buwaya, kumapit
Third Person’s POVLAHAT ay nakahanda na sa kanilang bagong haharaping pagsasanay. Ang Obstacle Blood Course. Hindi naman lubos maiwasan ng mga initiates na mapahanga sa kabila ng kanilang kaba na nararamdaman. Dahil ang nakikita nila na mula sa kaninang pinanuod sa video tila mas na-enhance at nagkaroon ng improvement ang mga facility dito sa training na ito. Halos hindi naman sila makapaniwala nang makita nila ang dalawang buwaya na nasa training ng Dangerous Weaver and Slides of Life. Kapag kasi nahulog sila nito o naabot sila nito sa lubid, siguradong gagawin sila ng mga ito na hapunan. Ginanap ang kanilang Obstacle Blood Course dito sa Devil's Pentagon. Ang lugar na kung saan ay malulula ka sa nagtataasang mga pader, mga trunk ng puno at mayroon ding isang ektarya na pinasadyang sapa. Dito kasi namumugad ang mga buwaya kapag hindi sila sinasama sa training ng bloody stages. Ang buong lugar ay hugis pentagon ang itsura kung kaya’t ito rin ang tinawag sa paggaganapan nila ng pagsa
Third Person's POV“Damn it!” halos mapasigaw naman si Jared nang matusok siya sa basag na bote. Hindi rin niya napansin ito dahil sa dilim na bumabalot sa paligid at tila bumubuhos pa na ulan. Nakita naman niya si Arthyrn may limang pulgada ang distansya sa kanya at napansin din niya ang pagdurugo ng talampakan nito. “Shit,ang makinis na legs waley na–Aray, bakit nambabatok?!”“Don’t worry, babe, ako na bahala mag ayos ng mga undies mo na may napkins. Para hindi ka na mahirapan sa paglalagay. Bibilhan din kita ng new undies mo ngayon, okay?” “Yana, ‘wag kang mag-alala, kapag ako ang kasama mo hindi ka masusugatan! Promise ko ‘yan!”“I love you, Yanababes”“What the…” halos mahilo si Jared sa mga memorya na nag flashback sa kanya sa dati niyang pagkatao bago pa siya maging si Jared Bienmar. Bawat hakbang niya ay hindi na niya kontrolado dahil sa mga nagpakitang mga imahe sa isip niya. Doon din niya nakita na nilalagyan niya ng napkin ang undies ni Arthyrn o mas magandang sabihin na
Grey’s POV“Shit, kambal!” hindi ko mapigilang isigaw ito kahit alam ko naman na hindi niya ako maririnig dahil sa lakas ng ulan. Hinayaan ko na lamang siyang nasa tabi ni Arthyrn at inalalayan siya para gumising. Habang nanunuod ako ay napasulyap ako sa makakakumpetensya ko sa obstacle. Si Alyana. Ewan ko ba, parang iba ang pakiramdam ko sa babaeng ito. Pero nakikita ko sa kanya ang dating bersyon ni Arthyrn na Alyana din sa dating pagkakakilanlan niya. Pirmi lamang siyang nakatingin sa screen at ilang saglit pa ay nagulat ako nang lumingon ito sa akin. Nginitian niya ako na halos kinilabutan ako sa klase ng ngiti niya. Ibang-iba sa ngiti na ipinapakita niya sa lahat. Parang ngiti na may binabalak ang pinakita niya sa akin. “Good luck, Grey!” aniya at tinuon ang tingin sa blood army na nakalapit na ngayon sa amin. “Pick your obstacle, Grey Collins,” napatingin ako sa fish bowl. Napabuntong-hininga pa ako dahil sa kabang nararamdaman ko sa obstacle na ito. Hindi namin ito naranasan