Chapter 3

Maayos na nga lahat sa loob lamang ng tatlong araw, naging tila napakabilis naasikaso ni Don Simon Montefalcon ang lahat. Iba talaga ang nagagawa ng pera at koneksyon.  

Kaharap nya ngayon ang abogado at ang ang pinagkakatiwalaan ni Don Simon, dala ng mga ito ang marriage certificate nila ng anak ni Don Simon. Nandoon na ang lagda nila ng anak nito. 

Nagtataka parin sya kung papanong naikasal sila at nakakuha ng sertipiko. Magtatanong sana sya kay Delfin ang kanang kamay ni Don Samuel subalit tila nabasa nito ang naiisip nya, ngumiti ito sa kanya bago nag wika. 

"Money can do everything hija, marahil nagtataka ka kung papano kayo naikasal ng hindi man lang naihaharap sa altar. Pasensya kana masyado kasing abala ngayon si Drei, napakaraming bagay nyang inaasikaso sa kumpanya. Nag e expand na naman kasi sila, knowing Drei he is always a hands on business man. Pero wag kang mag alala, dala namin ang regalo nya para sayo, at bukod pa doon tanggapin mo ito".

Iniabot nito sa kanya ang dalawang card. Namilog ang mata nya ng makita ito, credit card iyon at sa hula nya hindi ordinaryong credit card lng iyon, milyon ang credit limit niyon. Gulat syang nakatingin sa nakangiting lalaki sa harap nya. 

"Hindi ko po kailangan nyan Mr.  Delfin may sarili naman po akong pera, saka malaki na ho ang naitulong sakin ni Don Simon. Sobra sobra na ho iyan." 

"Naku hija hindi mo maaring tanggihan yan, isa kana ngayong Montefalcon at ang lahat ng mga magagandang bagay ay nakalaan na para saiyo. Tanggapin mona iyan, pwede mong itago mo na yan at baka sakaling magamit mo isang araw. Syanga pala, halika at ipapakita ko sayo ang regalo ni Drei sa iyo."

Iginiya nya ako sa labas ng mansion at habang naglalakad kami ay nasabi nyang hindi ako mapupuntahan muna ni Don Simon sapagkat nasa Europa ito at kasalukuyang busy sa isang branch ng Montefalcon. Ang Montefalcon distillery na isa lamang sa mga malalaking negosyo nila. Tipid na ngiti lamang ang isinukli ko sa kanya. Nagtataka ako sapagkat tila patungo kami sa may garahe ng mansion. 

Tila nanlambot ako saking kinatatayuan ng mahagip ng aking tingin ang isa mamahaling sasakyan na nakaparada sa harap namin. May ribbon pang nakakabit dito, atubili akong humarap kay Mr. Delfin at mas lalong nanlambot ang aking mga tuhod ng tumango sya at kinumpirmang iyon nga ang regalo ni Drei Montefalcon sa akin. 

Kahit nag tatakay, hindi ko maiwasang mangiti, nasa isip ko na baka mabait ang napangasawa ko buruin mo niregaluhan nya ang stranger wife nya ng isang mamahaling sasakyan. Ang swerte ko naman pala kahit papaano. 

Nilingon ko si Mr. Delfin at nagpasalamat, bagaman sinabi ko sa kanya na hindi naman na kailangan na gastuhan pa ako ng asawa ko o ni Don Simon sapat na sa akin ang mga naitulong nila. Habang buhay ko ng ipagpapasalamat iyon. 

Malungkot akong nahiga sa loob na aking silid. Bukas na bukas babalik na akong Maynila.  Bukas na rin makikita ko na si Baste. Miss na miss ko na sya.

Tila yata na miss nya rin ako dahil saktong kakaisip ko sa kanya ay bigla namang tumunog ang cellphone ko. I took a deep breath before I answered his call.  

Pinilit kong pasiglahin ang boses ko ng sa gayon ay hindi nya mahalatang malungkot ako. 

"Hello" panimula ko. 

"Hello love, how are you? Miss na miss na talaga kita. Gusto sana kitang puntahan dyan kaso baka ma bad trip ka sakin, ayaw na ayaw mo pa namang sinusorpresa kita," tuloy-tuloy na sabi nito. Bigla na lamang tumulo ang mga luha nya. Dali dali nyang tinakpan ang bibig nya baka kasi marinig nito ang pag hikbi nya. 

"Hoy love, hindi kana sumagot dyan. Sus alam ko miss na miss mo na rin ako" sabi pa nito sabay tawa.

Kahit kailan talaga napaka sweet nito at napaka bait. Minsan nga nag selos pa sya dahil sa sobrang bait nito kahit nakikipaglandian na sa kanya ang ibang mga babae eh hindi nito iyon magawang suwayin dahil, nakakawalang respeto daw iyon. Tuloy ang ending palagi nya itong inaaway, at palagi rin naman sya nitong sinusuyo. 

Hindi na nya napigilan ang pag iyak nya. Tuluyan na syang napahagulhol ng iyak. Hindi nya alam kong papaano nya sasabihin dito ang lahat. It hurts her more to break his heart. It feels like she was killing herself instead. 

"Hoy love" nag aalalang sambit nito. "Were you crying? Why? Did something happen in there? Do you want me to come and get you?" patuloy na tanong nito na mas lalo nyang iniyakan. 

"Ano ba, Maddy nag aalala na ako? What's happening to you? May umaway ba sayo?" ramdam nyang kabado na ito kaya pinilit nyang pakalmahin ang sarili at magkunwaring masigla. 

"N-no, No love I'm fine. Na miss lng kita".

"Tch. Jesus Love, tinakot mo ako, alam mo bang nasa labas na ako ng bahay, at pasakay na ng kotse, makakarating ako dyan ng naka boxer lang" tatawa tawang wika nito. 

Pinigilan na naman nyang muling maiyak. That's one of Baste's characteristics that made her fall inlove with him. He cares and loves her so much. Na sa tuwing in trouble sya ay parati itong natataranta ang ending nagiging katawa tawa ang itsura nito. 

"I love you love" she whispered with her hands holding her heart. Naninikip ang dibdib nya. 

"I love you more love, I really love you so much" Baste answered and that made her tears spring in her eyes again. While uttering in her mind 

"I'm sorry love" she whispered in her mind. 

"Are you sure your fine?" Paninigurado nito sa kabilang linya. 

"Y-yeah, yeah I am".

"You sure?" tila hindi ito kumbinsido sa sagot nya. 

"I am don't worry".

"I always worry about you, you know that. Im always here for you no matter what so if your feeling not okay just tell me and I'll be very happy to help you out" malambing na wika nito. 

"Thank you love. Thank you so much." 

"Anything for my future wife" biglang sambit nito na muling naghatid ng pait at sakit sa puso nya. 

She can no longer be his wife. She was now belong to someone else's. Someone already owned her and whatever love she felt for Baste is no longer allowed. She should learn to forget her and start a new life without him.