Iyak pa rin ako ng iyak at hindi ko matanggap na wala na talaga ang asawa ko ng mga oras na 'yon. Bumuhos ang matinding luha sa mga mata ko, sapagkat hindi ko na mapigilan ang hinagpis na nararamdaman ko ang bigat bigat sa kalooban ko. Ngayon lang ulit kami nagkita at magkakasama kaso binawi kaagad ito. Ganito ba ako talaga kasama at kaya't wala akong karapatan na sumaya man lang. Almost six years ang nawala sa amin ng pamilya ko, b..bakit kong kailan alam ko na ang lahat saka pa nangyari ang lahat ng 'to. Ang sakit sakit naman.."Dude! Dude." boses ni Kenner at tinatawag niya ako. Nang idilat ko ang mga mata ko. Bigla akong nagising sa masamang panaginip at habol hininga ako pagka gising ko."Kenner? Kanina ka pa ba dito?" tanong ko. "Hindi naman kadadating ko lang kaso umuungol ka kaya ginising kita. Masama yata ang panaginip ko dude. Ano ba 'yon?" tanong nito."Ahmm! Oo, e' hindi maganda." ani ko.Salamat! Salamat! Isang masamang panaginip lamang pala." usal ko. Napatingin ako sa
One Week Later ng makalabas ako ng ospital at nang makabalik akong company. Ilang araw ko na ring hindi napapansin si Mr. Danford hindi ko alam kong nasa business venture ba ito at ayoko rin namang mag tanong kay Kenner at baka kong anong isipin pa niya. Ayokong saktan ang taong walang ginawa kundi pangalagaan at mahalin kami ng mga anak ko. I was wondering if siya na nga ba talaga ang itinakda para sa akin. Para pumalit sa puso ko kay Andrew. After six years nang namatay ito wala na akong pinapasok sa buhay ko at tanging si Kenner lang ang pinapansin ko, siguro kasi malaki ang utang na loob ko dito at siya ang dahilan kong bakit nakapasok ako sa company as fashion designer. Kenner is a one of a kind man that deserved to be loved, kaso hindi siguro ako 'yon. Habang nagta trabaho ako sa office ko ng pumasok si Janice at nang abala. If I know may nasagap na naman itong tsismis."Bie, busy ka?" tanong nito. Sa tono ng boses nito ngayon mukhang seryoso ang sasabihin niya. Kaya napatigil
Nang maisipan kung umalis ng resort at bumalik ako sa Manila. Mabilis akong nag hanap ng mapa parking-an para mag stop over muna sa 24/7 stores at may ilang kailangan lang akong bilhin. Para sa camping balak ko lalo na't hanggang ngayon ay wala pa rin akong lakas ng loob para magpakita sa mag-i-ina ko at 'di ko rin alam ang sasabihin ko. Kaya't ganito muna ako magpapakalayo layo nang makapag isip-isip ako at baka sakaling magkaroon na ako ng maraming lakas ng loob. Matapos akong makapamili ng mga gagamitin ko para sa camping inilagay ko na lahat ito sa compartment ng sasakyan. At pagkatapos pumasok na ako sa loob para mag drive ulit papalalayo sa stores kong saan ako napa stop-over. Nagpatuloy na ako sa pagmamaneho at hindi alintana ang sobrang init ng panahon. Malayo layo pa naman ang Quezon Province kaya malamang hapon o gagabihin na ako pag dating doon.Medyo malayo layo na rin ako sa stores ng biglang kumilimlim na tila nagbadyang bumuhos ang malakas na ulan at maya maya nga lang
KINABUKASAN Nagising ako sa sunod sunod na tawag mula sa pag ring ng cellphone ko. Napabalikwas ako ng bangon para i-check kong sino ba ito. It was Janice. Ano kayang kailangan ng gaga sa akin. Kaya sinagot ko kaagad ang tawag niya. "Hello! Bie, nasaan ka ba?" tanong nito."Sa bahay. Bakit, day-off ko ngayon." sagot ko habang nagpupunas ng muta na natuyo sa gilid ng mga mata ko. "Gaga ka! Anong day-off kanina pa nagwawala si Miss. Lara dito at hinahanap ka." anya."What??? Sige, bie, salamat, kita na lang tayo sa office." wika ko sabay off ng call. Hindi na ako kumain pagkatapos kong maligo at nagmamadali na rin kasi, knowing Miss. Lara, dragon 'yon sobra at ayaw niyang pinag hihintay siya ng matagal.Mabilis akong sumakay ng kotse ko at pina andar kaagad ito papalayo ng bahay. Buong byahe ko kanina pa ako nabubugnot sa walang tigil na pag tawag ng secretary ni Mr. Lara sa cellphone ko kaya sa inis ko nag off ako ng cellphone at baka maaksidente pa ako sa ginagawa nito. Dala nang
Two days later after the accident. Back to work na ulit ako. Katatapos lang rin ng board meeting at maayos naman ang presentation kasalukuyang nagpapahinga ako sa kabilang room ng biglang tumawag ang na hired kong private investigator. Para matuldukan ng ang lahat ng mga agam-agam ko patungkol sa boss ko. Kaagad kong sinagot ang tawag niya, sapagkat gusto kong ng malaman ang totoo."Hello!" bungad na bati ko dito."Hello, ma'am. Pwede na po ba tayong magkita? May impormasyon na akong nakalap tungkol sa taong pinapaganap nyo." ani nito."Okay, sige, kong oka lang pwede amaya magkita tayo sa resto mga 3 p.m. Salamat." wika ko. "Okay, sige po ma'am." sagot nito sabay off ko na ng call button.Itinabi ko na ulit ang cellphone ko at nag ayos nang ilang gamit ko para mamaya hindi na ako magahol pa ng oras. Na drained na ang utak ko sa presentation kaya kailangan ko munang mag pahinga kahit saglit lang, para bumalik ang energy ng katawan ko. Marami na akong problema ngayon at kaya ayoko na
Nang malaman ko kay Janice ang lahat isa lang ang naiisip ko na pwedeng gumawa sa akin nito ang bweset na boss kong si Mr. Danford Dawson. Teka, anong kaso ko ba sa kaniya? What grounds??? Gusto kong pumunta ng supreme court ngayon sa gigil ko dito ng maalala kong nasa ospital pa pala ang sira ulo na 'yon kaya mabilis kong pinasibat ang sasakyan ko patungong ospital kong saan naka confined ang baliw na 'yon. Hinayupak na lalaking 'yon, tinulungan mo na nga lahat lahat ganito pa abg igaganti sa akin. Pwes, mag hintay siya makikita niya ang hinahanap niya. At kong alam ko lang na gagantihin niya ako sana, hindi ko na lang siyang tinulungan at hinayaan ko na lang siyang mamatay. Bweset!!." inis na wika ko sa ginagawa ng baliw na 'yon.Pagkarating ko ng ospital mabilis akong nag park ng kotse at bumaba diretso ako sa admin staff para magtanong dito kong hindi pa ba nadi-discharge ang baliw na 'yon, ngunit sa kasamaang palad na discharge na pala siya two days ago pa. Dam* saan ko naman h
Pagkatapos nang nangyari, halos hindi niya ako ini-imik at hindi pinapansin. How many times have I explained my side to her, but she refused it. E' wala naman talaga akong ginawa kanina, natulog lang ako and so be it. Pag tulog ka naman wala ka ng alam sa paligid mo. Alangan namang gising ako at alam ko ang ginagawa ko. Haixt!!!"Amars, please talk to me. Promise talagang hindi kita pinag samantalahan o minanyak gaya ng naiisip mo. Nagkataon lang na naka yakap ka sa akin kanina at ayon na.."Huh! Ako pa talaga ang sinisisi mo. Ang kapal mo din ano. Ako yayakap sa'yo? In your dreams!!Bahala ka kong yan ang ini-isip mo. Maiba nga tayo hanggang kailan ba talaga tayo dito? Gustong gusto ko na kasing umuwi. I miss my kids, alam mo naman 'yon." wika niya na halatang paiyak na."Hmmm! Kausapin mo muna ako and then after baka maisipan ko ng iuuwi ka." walang gana kong sagot. May itatanong ka pa ba?" tanong ko."Wala naman na." tipid na sagot niya"Okay, kong wala na maiwan muna kita dito at
KINABUKASANNagising ako na parang pinipiga ang ulo ko sa sobrang sakit. Napatingin ako sa bandang gilid ko at sa sarili ko. Halos mapamura ako ng pabulong. "What should I do? Anong nangyari kagabi?" mga tanong na pumasok sa isipan ko. Inisip ko ng inisip kong ano nga ba talaga ang nangyari ngunit wala akong maapuhap ni katiting na sagot. Ang gaga mo talaga, Amara!!! Ang gaga mo!" paninisi ko sa sarili ko.Babangon sana ako kaso lang paano naka hubad ako at maging siya. Panay kilos ako hanggang sa magising ito. Nasira ang plano kong pag takas. Haixt!"Good Morning." bati nito with his sexy bedroom voice. Bakit ba ako nababaliw sa boss ko e' kamukha lang siya ng dati kong minahal hanggang doon lamang 'yon. At ang mga namagitan sa aming dalawa ay kailangan ko ng ibaon sa limot, dahil maling mali 'yon."May problema ka ba?" tanong nito."Oo, malaki. Anong nangyari sa atin kagabi?" "Ahmm! Listen, hindi kita pinag samantalahan gaya ng tumatakbo dyan sa isip mo. I ask you kong ititigil