NAG-AALANGAN na bumalik si Alex sa bahay ng mga Luthman sa dahilang naroon pa la ang matanda. Nung nakaraan kasi na bumisita siya ay hindi niya nadatnan ang pamangkin niya kaya bumalik siya ngayon.
Ngiting-ngiti pa ito nang papasok sa mansiyon ng mga Luthman. Wala nang harangang nangyari dahil kilala na rin ito ng mga guwardya. Wala nang bungangaan dahil literal na mabunganga talaga ito.
“O, ano? Kakaladkarin niyo na naman ba ako?” Taas kilay nitong bungad sa mga guwardya dahil na kulang na lang ay tumirik ang mata nito kaka-roll eyes. Aba, dapat lang na matakot sila sa akin at sa bunganga ko dahil apo ko ang alas nila rito. Wika niya sa isipan. Saka niya napansin na tila nagbubulungan ang ilang mga katiwala sa loob na tila ba may isang bagay na wala siyang nalalaman.
Saktong pag-apak niya sa mansiyon ay nakasalubong nito sa muli si Zach na may dalang mga gamit. Agad na nangunot ang noo nito na tila iniisip kung an
itutuloy. . .salamat po sa pagbabasa! tuwang-tuwa po ako sa tuwing may mababasa akong comment. hihi marami pong salamat!
“BITAWAN mo ‘ko!” Pagpupumiglas ni Alex nang hawakan ni Zach ang kanyang kamay. Karga nito si Baby Zeph pero ni ayaw niyang mahawakan siya ni Zach. “Alex, ano ba? I’m trying to be nice here!” Tila gustong matawa ni Alex sa mga sinabi nito. Is this being nice? “If you are really a nice person, Zach, hindi mo tatalikuran ang responsibilidad mo.” Pagdidiin niya saka mas lalong inilayo ang sarili kay Zach na siyang nagbuhat ng lahat ng mga bagahe niya. Napatiim-bagang na lang si Zach para manahimik. Sa mga sinabi kasi ni Alex ay tila umatras na ng tuluyan ang dila niya. She’s a hundred percent right. He had been a coward. Pagpasok sa loob ng mansiyon ay agad na napatayo ang tiyahin ni Alex nang makita niya ang pamangkin niya na karga ang anak nito. Kasunod nila sa likod si Zach na mukhang pinagsakluban ng langit at lupa ang mukha. “Mabuti naman at naniwala ka sa ‘kin bata ka! Ngayon, maupo kayong dalawa!” Mariing utos ni
NAESTATWA pa si Alex sa mga narinig niya. Teka, ano? Pfft! This is the ugliest joke she has ever heard! Sa inis niya ay sinipa niya si Zach sa pagitan ng dalawang hita nito. “G*go!” singhal nito sa kanya saka tinalikuran si Zach na hawak-hawak ang kanyang sumasakit na pagkalalak*. Sapul na sapul ito kaya halos mamilipit siya sa sakit. “What the hell! Why did you do that?!” “Puwede ba? Manahimik k--” “Oh, bati na ba kayo?” Nagulat sila sa biglang pagsasalita ng tiyahin ni Alexandra. Walang anu-anong napabalik si Alex sa kinaroroonan ni Zach saka niya ito hinigit para yakapin sa baywang. Ikinagulat iyon ni Zach pero agad rin siyang ngumisi. It’s play pretend time and it feels so exciting and thrilling. Aniya sa isipan. “O-Opo, Tita. Okay na ho kami.” Napataas pa ng kilay ang tiyahin niya. “Totoo ba ‘yon, Zach?” may pagduduang tanong nito.
TULALA lang si Alex sa malawak na balkonahe ng mansiyon. Niyakap niya ang kanyang sarili. The house is big enough for all of them. Naroon sa tiyahin niya si Baby Zeph na simula nang makita nito, hindi na niya binitawan pa. Mukhang balak pa nga nitong doon itabi si Baby Zeph sa kanya sa pagtulog. She never thought that her strict aunt would turn out this way. Mabuti na rin dahil mas lalong napalapit ang loob nito sa kanya. “Coffee?” Napalingon siya sa kanyang likoran nang marinig ang boses ni Zach. Napaangat agad ang kilay niya. Akala niya ba makukuha niya ako sa kape lang? Is he really that motivated to win be back at sinisimulan na niya agad ngayon? “Ayaw ko.” I refused saka binalik ang aking paningin sa labas. Medyo madilim ang paligid. Nagbabadyang umulan. Matutuwa naman ang mga bulaklak nito at madidiligan. Mas gusto ko pang tingnan ang mga bulaklak kaysa ang harapin ang pagmumukha niya ‘no!Wika niya sa kanyang
“PARANG tanga! Nakakainis siya! Akala niya ba kinikilig ako sa mga banat niya? Like duh?” simpleng wika ni Alexandra sa sarili niya habang inaalala ang ganap kanina. Aanhin ko naman ang puso niya? Puso namang ‘di makuntento sa isa! Halos umusok ang ilong niya papasok sa kanyang kuwarto. Walang pinagbago rito. Still the same room she left. Nakaka-miss rin pa la. The crib, the bed, and everything is almost new. Walang kaali-alikabok. Kahit papaano ay kumalma siya. Maya-maya ay pumasok ang tiyahin niya kaya napaiwas siya ng tingin. Err. Naaalala niya pa rin ang nangyari kanina. Nakakahiya talaga ‘yon at sa harap pa talaga ng tiyahin niya. Nakita pa talaga nito ang hindi sinasadyang pangyayari. “O, nandito ka na pa la. Ano, tapos na ba kayo?” tila walang malisyang tanong ng tiyahin niya. Napangiwi agad si Alex. Kinalma niya ang sarili niya saka siya napataas ng kilay. “Tita, ano ka ba. Tapos sa ano? Wala kaming ginagawa kanina. It was purely an accident.” Hindi nagpatalo ang tiyahin
Tanghali na nang magising si Zach. Sobrang sakit ng ulo niya. Pinakiramdaman niya ang sarili niya and he felt better than last night. Dumapo ang kamay niya sa bimpo sa kanyang noo. Nang imulat niya ng husto ang kanyang mga mata ay hindi siya makapaniwala sa nakikita niya. Si Alex na mahimbing na mahimbing na natutulog sa gilid ng kama sa kanyang tabi. Tila ba binantayan siya nito buong magdamag. Napangiti siya. Hindi mo talaga ako matiis 'no, Alex? Aniya sa isipan habang nakangiti ng pagkatamis-tamis. "Wake up, wife." Gising nito kay Alex saka niya ito mahinang tinapik sa balikat. Agad na napaangat ng tingin si Alexandra na tila nataranta pa. "Z-Zach? G-Gising ka na pa la. S-Sandali lang. Ipagluluto lang kita ng soup. T-Teka, mainit ka pa ba--" Hindi na nito natapos pa ang sinasabi niya nang bigla na lang siyang hinigit ni Zach papalapit. Nawalan siya ng balanse. Tuloy ay nasubsob siya sa matitig*s nitong d*bdib. "Stop, cramming, wife. I'm all better. Thanks to you." He said so
CHAPTER 55: A WIFE FOR A DAY“Magpapakaasawa na nga ako sa ‘yo ng isang araw lang, ano pang nginunguso-nguso mo diyan?” Pagtataray ni Alex sa asawang si Zach na ngayon ay nakahilata pa rin sa kama niya at hindi pa rin magawang tumayo.“Parang gusto ko na lang magkasakit para maalagaan mo ako lagi.”“Gusto mong masaktan?”“Saktan mo na lang ako sa ibang paraan. ‘Yung may kasamang sarap--”“Iyang bunganga mo! Kapag ikaw, hindi ka tumayo riyan, wala kang wife for a day.”Alex was about to leave pero biglang tumayo si Zach mula sa pagkakahiga niya. “Magaling na pa la ako, wifey.” Lumundag pa ito sa may bandang likuran ni Alex saka niya ito niyakap mula sa likod at hinalikan ito sa leeg.Nanigas si Alexandra sa ginawa ng asawa niya. Hindi niya malaman kung anong ire-react. Naestatwa na lang siya nang tuluyan.“Uy, don’t tell me, kinilig ka agad doon? Wifey, I can do more than that if you would only allow me.” He winked.Isang malakas na sapak ang binitawan sa kanya ni Alex nang makabalik i
FLOWERS. Hindi alam ni Alex kung paano nagawa ni Zach na makabili o maka-order agad ng boquet gayong magkasama naman silang dalawa sa bahay. Kung sa bagay ay madami naman tong mauutusan. Sa dami ng kuneksyon nito, simple pa nga itong boquet ng bulaklak sa kanya. Nagyaya si Zach na umalis sila pero hindi alam ni Alex kung saan sila pupunta. Basta, ang sinabi lang nito sa kanya ay magbihis ito kung sana siya kumportable na siyang ginawa naman ng asawa niya. Naglagay siya ng kaunting make-up at natural look lang iyon para mas lalong lumabas ang natural niyang ganda. Pinili niya ang pink niyang lipstick dahil mas bagay talaga iyon sa mestisa niyang kulay. Kilig na kilig pa siyang pinagtutulak ng tiyahin niya habang karga karga nito ang anak nila. Siya na agad ang umako na babantayan ang anak niya habang wala silang mag-asawa. Chance na nila iyon para masulit ang araw na silang dalawa lang. “Alex, ang bilin ko sa ‘yo ha? Kung puwede namang ayusin na agad, ayusin niyo na ‘yan. Tingnan mo
Mapanukso at nakakapaso ang sumunod na mga titig ni Zach sa asawa niya. Lalo pa ngayon na naiwan ito sa isang kwarto na si Zach lang ang kasama. Walang kahit na sinong istorbo sa kanilang dalawa. “Wifey, iniisip mo ba ang iniisip ko?” ani Zach pa habang tinataas-taas ang isang kilay niya. Sinubukan agad nito na igapang ang mga daliri niya papalapit sa nagpapahingang si Alex. “Anong pinagsasabi mo diyan? I am going to sleep because I feel sleepy. Napagod ako sa byahe.” Napakamot ng batok niya si Zach. “Wifey, what are you thinking? Gusto ko lang naman na hawakan ang kamay mo, ah? Bawal ba ‘yon?” Hindi pa rin naniniwala si Alexandra. “Sus, mga rason mo. Sinong maniniwala kung ganyan ‘yang mukha mo? Nakuha mo pang ngumisi, e.” “Hmmm. Fine then. Magpahinga na muna tayo. Then, after, bababa tayo to see the sunset. Okay ba sa ‘yo ‘yon?” paglalambing nito. “That’s perfect. I love you,” nakangiting sagot ni Alexandra. “Kulang. Hindi ko kayang tanggapin.” Napabusangot si Alexandra. “I l
THREE YEARS LATER “BABY, don’t run! You might hurt yourself!” sigaw ni Alexandra ang umalingawngaw mula sa garden ng bahay nila. She’s busy with the decorations for Baby Zeph’s birthday today. She just turned three years old today. At wala nang mas excited pa sa birthday niya kundi silang dalawa ng asawa niyang si Zach. “Mommy, Zeph wants to play!” sagot pa nito habang nagpapadyak ng kanyang mga paa. Mukhang minana nito ang kamalditahan niya kay Zachary. “Do you want to see your knees bleed? H’wag matigas ang ulo, Zeph. Come on, darling. Just sit down while we’re waiting for your visitors.” Tila naputulan ng pagpakpak si Baby Zeph. She behaved immediately habang naka-pout pa dahil nagtatampo na naman ito sa mommy niya. Napailing iling na lang si Alex. Siniko siya ng marahan ni Sandra. “Look at your daughter. Parang si Zach kung magtampo, e.” Natawa si Alex sa sinabi nito. “Oo. Ganyan ang mukha niya kapag hindi nakaka-score sa ‘kin tuwing gabi,” sagot pa nito sabay hagikhik. Hin
MAY mga bagay na ginagawa ang tadhana na akala natin, ikasisira natin dahil hindi umayon sa gusto natin. Later, we will realize na hindi tayo nilagay sa ganoong posisyon para lang sa wala. It will always have a purpose. Nakatitig lang si Alex sa mga butin sa labas ng bahay nila. Nasa garden siya at nakatanaw sa langin. The stars shine so brightly. She finds peace just by looking at the sky. Hinihintay niya lang ang pag-uwi ng asawa niya. Kahit isang araw lang silang hindi nagkita ay nami-miss niya agad ito. Ilang sandali pa ay naramdaman niya ang mga palad na siyang napatakip sa dalawa niyang mga mata. His scent. He really knows it. The warmth of his fingers is really familiar to her. How can he forget? Triton, anong ginagawa mo,” saway niya rito. Triton chuckled as he gently removed his hands covering Alex’s eyes. Hinarap nito si Alex. “Hi. I missed you.” Bungad niya agad. Dumako ang mga mata ng dalaga sa maletang dala-dala nito. He’s leaving again? “Bakit ka naparito?” tanong
KAHIT na nalaman na ng mga Luthman ang totoo, hindi pa rin papakampante si Zach na okay na sa asawa niya ang lahat. Nakagawa pa rin siya ng kasalanan at kailangan niya pa ring suyuin ang asawa niya sa kahit anong paraan na kailangan. Habang hawak niya ang boquet ng white roses sa kamay niya ay nag-aalangan pa siyang pumasok sa kwarto nilang mag-asawa. Nagpa-praktis pa siya kung ano ang sasabihin niya. Nariyan ang kaba at tensyon sa kanya ngayon. Walang humpay rin ang pagbuga niya ng mabibigat na buntong hininga sa kaba niya. He is from a week business trip kaya naman atat na atat ito na surpresahin ang asawa niya dahil wala itong alam na ngayon siya uuwi. Miss na miss na niya ito pati na rin ang unica hija nilang si Baby Zephaniah. He opened the door gently. Ulo niya pa lang ang nakadungaw sa pintuan ay nakita agad siya ni Alex. “Zach, please paabot naman nung bottle ni Baby Zeph.” Utos ni Alex sa asawa niya. Busy ito kakaasikaso sa anak nila. Pinaliguan niya kasi ito at ngayon ay
TUMINDI ang tensyon sa pagitan ng lahat nang dumating na si Akira kasama ang Daddy nito na si Mr. Arman. Maging ang mga katulong a bahay ng mga Luthman ay iyon din ang pinag-uusapan. Kalat na rin iyon sa buong angkan nila pero hanggang doon lang iyon. Hindi hinayaan ng mga Luthman na umalingasaw ang buong mga kaganapan nang hindi pa nila nasisigurado ang totoo.Taas noo pa na naglakad si Akira papasok ng office ni Doc. Zacharias kung saan nakapalibot silang lahat. Si Alex na katabi ang tiyahin niya, at si Zach na siyang katabi rin nito. Hindi niya ito kinikibo pero hawak nito ang kamay niya. Hinayaan lang ni Alex na gawin niya iyon para ipamukha kay Akira na kahit anong mangyari, sa kanya kakapit si Zach. Kamay lang nito ang hahawakan ng binata.“Sit down, Mr. Arman.” Utos ni Doc. Zacharias.Ang malamig na kwarto ay napalitan ng init. Gayun pa man, nanlalamig pa rin ang mga palad ni Alex kaya’t pinipisil-pisil iyon ni Zachary.He kept on whispering I love you in her ears. Paulit-ulit.
“RUN AWAY? Nababaliw na ba siya?” Bulalas ni Sandra.Hindi niya inasahan na manggagaling kay Triton ang mga salitang iyon.Nasa kabilang kwarto lang si Triton ng hotel. Maya-maya rin ay uuwi na sila pabalik ng city. Naikwento ni Alex sa kaibigan niya ang naging pag-uusap nila ni Triton kanina kaya naman nag-hysterical agad ito.“Alex, alam ko may kasalanan si Zach dito ha? But I can’t tolerate Triton’s offer to you. This is not a game you’re playing. Parehas na kayong may mga asawa at kasal.”Napayuko si Alex. “Alam ko, sis. At hindi rin naman ako pumayag. Ayaw ko naang dagdagan pa ang apoy at gulo. Tama na. Masyado nang masakit ang ulo at puso ko.”“Mabuti naman kung ganon. Masasapok ko talaga yang si Triton na yan, e.. Kung ano anong pinagsasabi sa ‘yo.” Nakapamewang nitong pangaral sa kaibigan niya.“Ang totoo, hindi pa ako handa na bumalik ng syudad, Sis.”Nagsalubong ang kilay ni Sandra. “Well, kailangan mo nang maging handa. Dahil sigurado ako na hindi na natin mapagtatakpan sa
TAHIMIK na lang na napasandal si Zach sa seat ng chopper plane. Parang nung isang araw lang ay masayang-masaya pa sila ni Alex papuntang isla. Now, he needs to go home alone. Na kay Alex pa rin ang isip niya. Hindi sana ito nangyari kung hindi naagpadalos-dalos si Akira at si Mr. Arman. Now, he needs to talk to the two of them with Doc. Zacharias when they get back home. “Don’t worry, Zach. I’ll help you out with everything. We will investigate what Akira has been doing all these time. We need to make sure that you really are the father of that baby she carries.” “B-But Dad, paano nga kung ako? Something happened between us.” “Many times?” kunot noo pang tanong ng Daddy niya. “It’s just once.” “Hmmm. We’ll see. I will ask my private investigator to work on this matter. Sa ngayon, just relax. You can think about Alex, but don’t stress yourself. “ Payo ng daddy niya. Hindi naman sa tino-tolerate nito ang ginawang kasalanan ni Zach, pero gusto niya lang talagang tulungan ang a
Zach asked all his staffs and even some of his body guards na hanapin ang asawa niya. He had no idea that his will happen. Sobrang sakit at kaba sa dibdib ang nararamdan niya. Halo-halo. Gulong-gulo na siya pero alam niya na kung mayroon mang mas nasasaktan dito, yun ay ang asawa niya at kasalanan niya pa rin ang lahat nang ‘to. He lied. It was a white lie but is still a lie. Gusto lang naman sana niya na pansamantala muna silang makalimot. Na mag-enjoy na lang muna sila until such time na handa na siyang aminin ang pagkakamali niya. But this happened. Hindi niya masisisi ang asawa niya. Walang ibang masisisi kundi siya. Siya ang may kasalanan ng lahat nang ‘to. Nang bumalik siya sa hotel room nilang mag-asawa ay naroon pa ang mga gamit ni Alex. But she’s still nowhere to be found. Kabisado naman ni Zach ang islang to pero hindi lang talaga niya alam kung saan magsisimula. Hindi niya alam kung paano niyang hahanapin ang asawa niya sa isla. Paano kung hindi na ito magpakita sa kanya?
Nagkunwari pang naiiyak si Akira. Sinadya niya na umiyak. Pinilit niya na umiyak para mas makumbinsi ang Daddy nya at lalong lalo na si Zach. Para ipalabas sa mga ito na kahit anong mangyari, siya ang biktima.“Z-Zach. Y-You need to k-know t-the truth. A-At sa t-tingin ko, kailangan din ‘tong m-malaman ni A-Alex.” aniya pa nang may panginginig sa kanyang boses.Hindi masukat ang kaba nina Alexandra at Zachary sa dibdib. Ano mang oras ay tila sasabog ang ugat sa ulo ni Alex kakaisip sa kung anong sasabihin ni Akira. Wala siyang alam. Wala siyang ideya. Ang alam niya lang nang mga sandaling ito ay hindi maganda ang mangyayari. Nagsimulang kumulimlim. Senyales na ba ito na may paparating na hindi maganda?“Akira, stop wasting our time and tell it directly to us!” sigaw ni Alex. Hindi na niya kaya pang magpanggap na kalmado. Nanginginig ang mga daliri niya. Maging ang tuhod niya ay nanghihina na rin. Hindi siya handa sa mga maririnig niya but she has no choice but to be ready.Napakapit s
AKIRA has this feeling na nagkabalikan na sina Zach at Alexandra kaya naman heto siya ngayon, thinking of a plan on how to talk to Zach again. He surely blocked her in everything. Para siyang tanga na naghihintay sa wala. Nagbabakasakali na babalikan siya ni Zach. She always go clubbing. Hooks up with different para lang kalimutan pansamantala si Zach. “Is he really playing games on me? Then he should be ready.” Aniya sa sarili habang hinihimas ang kanyang tiyan. She’s holding a pregnancy test in his hand. “Akira, what are you up to? Kung hindi iyan maganda, itigil mo na. That will only cause trouble.” Payo ng daddy niya sa kanya. Her father is a good man. Sadyang, hindi niya lang talaga minana ang kabaitan nito. “Dad, Zach brought trouble to himself. Ako ba ang naglagay sa kanya sa ganitong sitwasyon? Hell no. He chose this, I am just giving it to him. Tingnan lang natin kung magkaroon pa sila ng happily ever after ng asawa niya.” She smirked. Napailing-iling na lamang ang daddy n