Si Daisy ay napangisi nang malamig. “Huwag mong isipin kahit saglit na siya talaga si Hera. Ang kabilang panig ay matalino at tiyak na mauunawaan ang sitwasyong ito. Alam nilang kaibigan ka ni Dylan, kaya siguradong kukuha sila ng mas malakas na tao para kontrolin ka. Kung hindi man lang sila magpapadala ng isang malaking pangalan, bakit pa sila mag-aabala?”Mabilis na sinagot ni Diego ng may pangungutya, “Kahit pa dumating si Hera, sigurado akong kaya ko siyang tapatan. Bukod pa riyan, ilang taon na siyang nawawala. Sino ang makapagsasabi kung siya pa rin ang pinakamahusay? Sa ngayon, bitbit ko lang ang kanyang reputasyon. Lahat ng tao tinatawag akong ‘ikalawang Hera.’ Kung gusto mo akong bigyan ng palayaw, tawagin mo na lang akong Diego! Saan ba nanggaling ang ‘ikalawang Hera’ na iyan?”“Talaga?” sagot ni Daisy nang may matinding panunukso. “Hindi mo pa rin ba matanggap? Noong nasa rurok ng kanyang tagumpay si Hera, ni kalahati ng naabot mo ngayon ay hindi mo pa naaabot. Ngayong may
Si Diego ay mabilis na lumingon at natanaw si Casey. Bahagyang kumunot ang kanyang noo. Noong una, si Casey ang babaeng nagmahal nang labis kay Dylan, perpektong sumasalamin sa imahe ng isang ginang ng pamilya Almendras. Ngunit nagbago na ang lahat—ang tensyon sa pagitan niya at ni Dylan ay naging masyadong lantad, lalo na matapos siyang masangkot kay Lincoln. Hindi maiwasan ni Diego ang makaramdam ng pagkalito sa pagbabagong ito.Ayaw niyang makisali, kaya nanatili siyang nakaupo sa loob ng sasakyan, mabilis lamang na sinulyapan si Casey. Nang maisara na ni Daisy ang pinto, inilipat niya ang kambyo at pinaandar ang sasakyan palayo.Nagliwanag ang mukha ni Daisy sa tuwa habang bumaling kay Casey. “Casey, tingnan mo! Ang dami kong binili! Kamusta ka na?”Napangiti si Casey, bagama’t may bahagyang pag-aalala sa kanyang mga mata. “Ang sarap ng kain mo, ha! Hindi ka ba natatakot tumaba?”“Ipagmamalaki ko itong katawan ko! Hindi ba’t mas masarap kumain nang walang iniisip? Ang gustong magd
Hindi napigilan ni Claudine ang mapangutyang ngumiti. “Baka nga mauna pang ikasal ang dalawa bago pa ang anak ko.”Bang!Malakas na bumagsak ang chopsticks ni Dylan sa mesa, at isang nakakabinging katahimikan ang bumalot sa paligid. Dumilim ang kanyang ekspresyon, na ikinagulat ng lahat. Nagpalitan ng nagtatakang tingin ang mga kasalo niya, walang nakakaalam kung ano ang biglang nagpagalit sa kanya.Agad namang kumilos si Claudine upang pahupain ang sitwasyon. “Anak, huwag mong hayaan na guluhin ka niya. May mas malalaking responsibilidad ka ngayon, lalo na kay Suzanne. Isa siyang mabuting babae—matalino, maunawain, at mapagbigay. Siya ang nararapat maging ilaw ng tahanan ng pamilya Almendras.”Tumango si Lolo Joaquin, sumasang-ayon. “Tama. Bukod pa riyan, kakailanganin natin ng suporta mula sa negosyo ng pamilya Suzanne sa hinaharap. Ang pagpapakasal sa kanya ay magiging isang matalinong hakbang.”Mas lalong kumunot ang noo ni Dylan, halatang hindi komportable sa pinag-uusapan. “Masy
Kinabukasan, dumating si Casey sa opisina ng abugado gaya ng nakagawian. Ngunit napansin niyang lumala ang pakikitungo sa kanya ni Jea. Hindi niya ito masyadong pinansin; hindi naman sila magkasama sa iisang opisina, at mas nais niyang pagtuunan ng pansin ang kanyang trabaho.Habang abala siya, biglang tumunog ang kanyang telepono. Nang makita ang caller ID, unti-unting nagbago ang kanyang ekspresyon—mula sa pagiging kalmado patungo sa bahagyang pag-aalala. Ang numerong ito…Saglit siyang nag-alinlangan bago sinagot ang tawag, pinananatili ang mahinahon at magalang na tono. “Sir?”Saglit na katahimikan ang sumunod bago nagsalita ang nasa kabilang linya. May bahagyang inis sa kanyang tinig. “Napakabilis mong nagbago ng tono.”Kagat-labing tumahimik si Casey, hindi sigurado kung paano sasagot. “Ano ang kailangan mo?”Nagbago ang boses ng kausap niya, lumambot ito, nagkaroon ng bahagyang init. “Anuman ang nangyari sa inyo ni Dylan, tatawagin mo pa rin akong ‘Dad.’ Habang buhay, ako pa ri
Umiling nang mariin si Casey. “Dad, huwag mo pong sabihin ’yan. Wala kang kasalanan sa nangyari. Siguro, talagang hindi lang nakatadhana para sa amin ni Dylan.”Ngunit umiling rin si Francis, may matibay na paninindigan. “Casey, ang tadhana ninyong dalawa ay magkaugnay. Hindi ito basta pagkakataon lamang.”Nag-aalangan si Casey habang tinititigan siya. Narito ba siya upang pilitin silang magbalikan?“Ikaw…” Nag-atubili siyang magsalita, tila hindi sigurado kung paano sasagutin ang sinabi nito.Bumuntong-hininga si Francis, may bahagyang lungkot sa kanyang tinig. “Casey, alam kong iba ang ugali ng anak ko kaysa sa akin. Pero sa kaloob-looban niya, mahalaga ka pa rin sa kanya.”Hindi napigilan ni Casey ang mapait na ngiti. “Dad, alam kong mabuti ang intensyon mo, pero mas mahirap tanggapin ang mga kasinungalingang nagpapalubag-loob lang. Sapat na ang sakit na dinanas ko nitong mga nakaraang taon.”Tinitigan siya ni Francis nang seryoso. “Hindi kita niloloko.”Nanatili siyang tahimik, ha
Si Casey ay nilamon ng pagdududa. Bigla niyang napagtanto na maaaring hindi man lang inalam ni Dylan ang buong katotohanan noon; sa halip, basta na lamang nitong inisip na isa iyong panlilinlang mula sa kanya.Kung alam ni Francis ang totoo, bakit hindi niya ito sinabi kay Dylan? Hindi ba siya naniniwala rito?Kung may isang taong talagang nagsasabwatan laban kay Dylan, siguradong may naging kapalit ang kanilang ginawa. Ngunit bakit hindi pa niya nakilala ang taong ito? O baka naman tahimik na nila itong naparusahan?Habang iniisip ni Casey ang mga katanungang ito, nakatutok ang kanyang tingin kay Francis. Napansin niya ang panandaliang pagpitlag ng damdamin sa mata nito bago agad itong bumalik sa pagiging kalmado.“Alam mo, matindi ang labanan sa mundo ng negosyo,” anito. “Maraming pamilya ang gustong ipasok ang mga anak nilang babae sa buhay ni Dylan. Pero noong kayong dalawa ang nagsama, bigla silang naglaho na parang bula.”Piliting ngumiti si Casey. Kung talagang ginawa ni Dylan
“Oh my gosh!” Napanganga si Sam habang nakatingin sa dalawang taong nakaupo sa ikalawang palapag. “Hindi ba’t ama yan ni Dylan? Paano sila nagkasama nang ganito?”Sa mundo ng mayayamang pamilya, agad na nakilala ni Sam si Francis Almendras, kaya hindi nito maitago ang pagkagulat. Samantala, nanigas naman ang ekspresyon ni Suzanne. Alam niyang laging may respeto si Francis kay Casey. Posible bang sinusubukan nitong kumbinsihin ang dalaga na makipagbalikan kay Dylan?Ayaw niyang mangyari iyon. Kailangan niyang pigilan ang anumang pagbabalikan. Mabilis siyang nag-isip ng paraan. Walang pag-aalinlangan, kinuha niya ang kanyang cellphone at lihim na kinuhanan ng litrato ang dalawang lalaking nag-uusap nang seryoso.Naguluhan si Sam at bumulong, “Suzanne, anong ginagawa mo?”Isang tusong ngiti ang gumuhit sa labi ni Suzanne. “Si Uncle Francis ay pilit na kinukumbinsi si Casey na balikan si Dylan. Kailangan kong ipakita ito sa kanya, para malaman niyang nakikialam na ito sa buhay may-asawa n
“Hindi lang ito basta tsismis! Kalat na ito sa buong social medka. Ang mga litrato niya kasama si Francis Almendras ay nagkalat na. Kung hindi ka naniniwala, silipin mo ang trending sa blue app—siya ang nangunguna ngayon. Aminado ako, ang galing talaga ni Atty. Andrada. Kahit hindi artista, siya pa rin ang pinag-uusapan. Ang galing niyang humatak ng atensyon! Tsk, tsk…”Punong-puno ng panunuya ang boses ni Jea habang sinulyapan ang lalaking nakaupo sa tapat niya. Ngunit si Ivan, na abala sa pagbabasa ng mga dokumento sa kanyang laptop, ay parang hindi man lang nakikinig.Napikon si Jea at muling nagsalita. “Ivan, narinig mo ba ang sinabi ko? Si Casey, mahilig talaga sa gulo!”Sa wakas, itinaas ni Ivan ang kanyang tingin, malamig ang ekspresyon at walang kahit anong emosyon sa mukha. “Tapos ka na ba?”“…Ikaw! Si Casey, siya—”Bago pa makapagpatuloy si Jea, marahas siyang hinila ni Alice, na nakaupo sa tabi niya, at mahinang bumulong, “Jea, tumigil ka na.”Sinenyasan ni Alice si Jea na
Napatigil si Cristopher.Hindi niya talaga balak saktan ang babaeng ito, kaya dahan-dahan niyang inalis ang kamay at malamig na sinabi, “Wala akong interes.”Hindi man malinaw ang narinig ng mga tao sa paligid, halata naman sa kanilang mga mukha ang pagkabigla.“Ano ‘yon? Interesado ba siya sa babaeng ‘yon?”“Anong kalokohan ‘yan? Ang daming taghiyawat ng babae! Sino namang magkakagusto sa kanya?”“Pero hindi pa niya ‘yon nakikita, di ba? Hindi niya alam na may taghiyawat siya.”Sa isang iglap, tila naging sentro ng atensyon si Cristopher. Ang lalaking kilala sa pagiging mailap, at sa pagkabigo ng maraming babae, ngayon ay pinapanood ng lahat kung ano ang gagawin niya.Hindi naman iniinda ni Casey ang mga bulong-bulungan. Tahimik lang siyang tumingin kay Cristopher at marahang nagsalita, “Naalala mo pa ba ang isang mahalagang tao sa buhay mo? Sinabi mo noon na siya ang nagligtas sa’yo, at handa kang suklian ang kabutihan niya kahit buhay pa ang kapalit.”Napako ang tingin ni Cristophe
Casey agad na binaba ang tawag at nagpadala ng mensahe sa blue app.— Casey: [Nasa labas ako, sobrang ingay, hindi ko masagot ang tawag. May kailangan ka ba?]— Daisy: [Wala naman masyado. Nasaan ka? Narinig ko, suspendido raw ang pinsan mo?]— Casey: [Oo, salamat sa’yo~ Gagawa ako ng paborito mong braised pork kapag may oras ako.]— Daisy: [Hahahaha! Ganyan dapat! Pero nasaan ka ngayon? Bakit hindi mo masagot ang tawag ko?]— Casey: [Nasa bar.]— Daisy: [Ano?! Grabe ka! Ni hindi mo man lang ako sinama! Sino kasama mo?!]— Casey: [Mag-isa lang ako. May kailangan akong gawin. Next time, sasama ka na.]— Daisy: [Mag-isa ka? Nasaan ka? Pupuntahan kita! Kung may kailangan kang gawin, dapat may kasama ka! Paano kung may mangyari sa’yo?]— Casey: [Ayos lang ako, walang problema.]Paulit-ulit siyang pinayuhan ni Daisy, pero hindi na siya sumagot. Wala nang nagawa si Daisy kundi paalalahanan siyang mag-ingat.Ibinalik ni Casey ang cellphone sa mesa at inayos ang maskarang suot. Wala siyang ba
Muling napakunot ang noo ni Dylan, at parang lalo pang lumamig ang hangin sa loob ng opisina.Ramdam iyon kahit sa kabilang linya ng telepono, dahilan para manginig si Suzanne.Bahagyang nagbago ang kanyang ekspresyon. Huminga siya nang malalim bago marahang nagsalita, “Na-suspend ako sa kumpanya.”Saglit na natigilan si Dylan.Pero sa sumunod na sandali, tila wala siyang alam sa nangyari at pinanatiling kalmado ang boses. “Ano’ng nangyari?”Napangiwi si Suzanne. Simula pa lang, ayaw na niyang tawagan si Dylan, pero pinilit siya ng kanyang ina. Matagal siyang kinausap nito, pinayuhang idetalye ang lahat upang mas lalo pang lumayo ang loob ni Dylan kay Casey. Kapag nagtagumpay sila, mas madali nilang maisasagawa ang susunod nilang plano.Pero posible ba talaga ito?!Mariing kinagat ni Suzanne ang kanyang labi. Wala na siyang ibang magagawa kundi magpatuloy.“Konektado ito sa ilang sensitibong bagay sa kumpanya, kaya hindi ko maaaring sabihin ang lahat. Pero… hindi ko inaasahan na hindi
Alam ni Casey na hindi niya dapat isiwalat ang lahat ng detalye bago pa maayos ang opisyal na kasunduan. Sa ngayon, ang mahalaga lang ay siguraduhin na mananatiling kumpidensyal ang proyekto at hindi ito mananakaw ng iba.Marami pa siyang kailangang ayusin, at may oras pa para paghandaan ang lahat.Kapag dumating na ang tamang pagkakataon, siya mismo ang haharap sa taong iyon.Bago siya umalis, kinuha niya ang kanyang cellphone at tinawagan si Ingrid.Dalawang ring pa lang, sinagot na ito ng kaibigan niya.“Uy, Casey! Sa wakas naalala mo rin ako! Akala ko nakalimutan mo na ako.”Napangiti si Casey, pero may bahid ng guilt sa mukha niya. “Sorry. Sobrang dami lang talagang nangyari nitong mga nakaraang araw.”Tumawa si Ingrid. “Relax ka lang, joke lang ‘yon! Pero sige, anong kailangan mo?”Hindi na nagpaligoy-ligoy si Casey. “May nahanap ka na bang impormasyon tungkol sa nangyari?”May narinig siyang buntong-hininga mula sa kabilang linya. “Hay naku, ang hirap hulihin ng mga galamay ng
Huminto si Jessica Rue nang marinig ang pamilyar na boses. Dahan-dahan siyang lumingon at tiningnan ang babaeng nakaupo sa tabi niya, ang mga mata ay nagtatago ng pagsusuri.Ang babae—Casey—ay marahang tinanggal ang suot na maskara, inilantad ang isang mukhang hindi estranghero sa kanya.Saglit na natigilan si Jessica Rue, ngunit mabilis niyang tinakpan iyon ng isang banayad na ngiti. “Casey? Hindi ko akalain na dito tayo magkikita.”Muling isinuot ni Casey ang maskara, ang mga mata niya ay kumikislap sa aliw. “Hindi ito aksidente. Talagang ikaw ang pinunta ko rito, Miss Jessica.”Hindi sumagot si Jessica Rue. Sa halip, pinagmasdan niya ang babae nang walang emosyon.Nagpatuloy si Casey, ang boses ay puno ng kumpiyansa. “Pwede ba tayong mag-usap sa mas pribadong lugar?”Dahan-dahang tinanggal ni Jessica Rue ang suot niyang sunglasses, isiniwalat ang malamig ngunit matatalas niyang mga mata. “At tungkol saan naman?”May pilyong ngiti si Casey nang sabihin, “Malalaman mo lang kung pakik
Si Casey bahagyang ngumiti, ngunit ang pagkutya sa kanyang mga mata ay nagsasabi ng lahat—tila ba walang saysay ang pagpupumilit ni Paulo Andrada.Sa pagkakataong ito, walang tumutol sa sinabi ni Paulo, at tuluyan nang natapos ang pulong.Nanatiling nakaupo si Casey, hindi nagmamadali. Nang tuluyang lumabas ang lahat, saka lamang siya tumayo.Kasunod niya agad si Suzanne at walang pasabing hinawakan ang kanyang kamay. “May gusto akong itanong sa’yo,” aniya, may diin sa boses.Tumingin si Casey sa paligid. Napakaraming CCTV sa conference room, at alam niyang hindi ito ang tamang lugar para sa isang pribadong usapan. Ngumiti siya nang bahagya. “Dito?”Napakagat-labi si Suzanne, mas humigpit ang hawak sa braso ni Casey, ayaw siyang pakawalan. “Sumunod ka sa akin,” madiin niyang utos.Dahan-dahang binawi ni Casey ang kanyang kamay at tahimik lang siyang tumingin kay Suzanne. Sa napakahinang tinig na tanging silang dalawa lang ang nakarinig, sinabi niya nang sarkastiko, “Suzanne, marami pa
Huminga nang malalim si Casey habang nakaupo sa harap ni Paulo Andrada, at ng iba pang matataas na opisyal ng Andrada Group. Alam niyang kahit pa ipakita nilang pinaparusahan nila si Suzanne, hindi ibig sabihin ay ipagkakatiwala nila sa kanya ang proyekto.Ineexpect niya na ito.Sa seryosong tono, nagsalita si Paulo Andrada, “Tama ang sinabi ni Suzanne. Baguhan pa si Casey at kulang sa karanasan. Kung magkakamali siya, hindi lang ang Ybañez Group ang maaapektuhan, kundi ang Andrada Group. Malaki ang magiging epekto nito sa ating reputasyon. Kaya ang dapat nating gawin ay humanap ng isang may sapat na kakayahan at karanasan para makipag-ugnayan sa kanila.”Nakasalamin si Vern Quinto at mapanuring tumingin kay Paulo. “Ngunit sinabi rin mismo ni President Ybañez na ang kondisyon para sa pakikipagkasundo ay si Casey ang mangunguna sa proyekto. Kung papalitan natin siya, paano tayo makakasigurong tatanggapin iyon ng kabilang panig?”Kaagad namang sumabat si Owen Saldivar. “Kaya nga kailang
“Dahil…”Pagkasambit ng salitang iyon, biglang hindi na alam ni Suzanne kung paano niya ipagpapatuloy.Napakagat siya sa labi, pilit iniisip kung paano lalabas sa sitwasyong ito.Ang babaeng kaharap niya, si Sheena Alonzo, ay kilalang matalim magsalita at mahilig magtanong ng mga nakakailang na bagay. Lahat ng kasamahan nito sa kompanya ay takot makipagsagutan sa kanya dahil palaging may laman ang kanyang mga salita.Kung ikukumpara, si Ralph Diaz ay mas banayad ang kilos. Magaling itong magtago sa likod ng pormal na ngiti, ngunit si Sheena—diretso, walang paligoy-ligoy, at walang pakialam kung sinuman ang masagasaan.Tahimik ang buong silid.Bahagyang nagbago ang ekspresyon ni Paulo Andrada, ngunit sa sandaling ito, wala siyang magagawa para ipagtanggol ang anak. Kung puprotektahan niya ito, lalabas na tila may pinapanigan siya. Kung papayagan naman niyang magpatuloy ang usapan, parang sinasang-ayunan niyang may pagkakamali nga si Suzanne.Alam niyang may malaking epekto ito sa imahe
Nang makita ni Ralph Diaz na nabasa na ng lahat ang parehong plano at may kanya-kanyang reaksyon sa mukha, isang makahulugang ngiti ang lumitaw sa kanyang labi bago niya muling iniangat ang kopya ng proposal ni Casey.Sa malumanay na tinig, ngumiti siya kay Casey. “Casey, bumalik ka muna sa upuan mo at magpahinga.”Tumango si Casey at agad na bumalik sa kanyang pwesto. Hindi siya nagpakita ng anumang emosyon, ngunit ramdam niya ang titig ni Suzanne na tila ba matutunaw siya sa galit. Kung wala lang sigurong ibang tao sa paligid, malamang ay nasabunutan na siya nito at tinanong kung sinadya ba niyang gawin ito!“Ito ang pinaka-perpektong proposal na nakita ko,” sabi ng isang shareholder na may kasamang paghanga. “Talagang posible itong pagkatiwalaan para sa isang matagumpay na partnership. Naisip na ba ito ni Lincoln?”Tumango si Ralph Diaz at ngumiti. “Oo. At pumayag siya.”Halatang nagulat ang karamihan, ngunit kasabay nito ay naunawaan nila kung gaano kalaki ang oportunidad na ito.