“Anong nangyayari kay President Ybañez ngayon?”“Hindi ko alam. Kahit pa kilala siyang babaero, hindi naman siya madaling mahulog sa mga babae. Kung tutuusin, baka iniisip lang niya na espesyal si Casey kaya siya naglalaan ng oras at atensyon rito. Pero hindi ibig sabihin nito na papayag siyang maglabas ng ganito kalaking puhunan para lang sa kanya! Daan-daang bilyong piso ang pinag-uusapan natin dito!”“Tama, hindi rin ako naniniwalang padalos-dalos si President Ybañez sa ganitong klase ng desisyon. Bukod pa riyan, hindi lang naman siya ang may hawak ng shares sa kumpanya. Kahit na siya ang may pinakamalaking kapangyarihan sa pagpapasya, kailangan pa rin niyang makuha ang pagsang-ayon ng karamihan. Kaya… talagang aprobado na ba ang planong ito?”“Ang alam ko nga, dati pa medyo mahina ang tsansa na maaprubahan ito.”“Binago kasi ni Casey ang planong iyon.”“Hah? May gano’n siyang kakayahan?”“May sasabihin ako, pero siguraduhin niyong walang ibang makakaalam.”Nagkaroon ng biglaang ka
“Hindi sa wala akong tiwala sa’yo, pero hindi ito ang linya ng expertise mo. Kung talagang bihasa at may sapat kang karanasan sa larangang ito, agad kitang papayagan. Pero kailangan mong maunawaan kung gaano kahalaga ang proyektong ito. Kahit pa tanggihan natin ang alok ng Ybañez Group, hindi pa rin kita pwedeng gawing responsable para rito. Pwede ka nang umalis.”Matigas pero halatang may bahid ng panghihinayang ang boses ni Suzanne.Mabilis na sumulyap si Xia Guzon kay Casey, kita sa kanyang mga mata ang pag-aalala. Pero dahil nagdesisyon na si Suzanne, wala na siyang magagawa kundi ang manatiling tahimik.“Miss Casey, tara na.”Saglit na tumingin si Casey kay Suzanne bago ngumiti ng bahagya. “Couz, ikaw ba ang may huling salita sa buong kompanya?”Napansin ni Casey ang panandaliang pag-freeze ng ekspresyon ni Xia Guzon, ngunit hindi ito nagsalita.Hindi sumagot si Suzanne at tinitigan lang siya, halatang hinihintay ang sagot ni Casey.Pero sa pagkakataong ito, ngumiti lang si Casey
Narinig ni Daisy ang buong kwento mula kay Casey tungkol sa nangyari ngayong araw. Agad itong napangiti, kitang-kita sa mga mata niya ang kasabikan.“Cas, kung sinabi mo lang sa’kin agad, sana ako na ang tumira kay Suzanne! Hindi ko alam kung paano gawin ang ‘classy revenge,’ pero pagdating sa ganitong laban, mas bagay sa isang gangster style! Gusto mo bang marinig ang suggestion ko? Pangako, hindi na makakabangon si Suzanne, at ikaw pa ang bida!”Napangiti si Casey. “Sabihin mo.”Pagdating sa ganitong mga bagay, eksperto si Daisy. Hindi siya mahilig sa mapayapang solusyon—mas gusto niya ang may thrill.“Simple lang,” aniya. “Gawin mong malaking isyu! Diba gusto ni Lincoln makipag-cooperate sa Andrada Group? Sabihin mo sa kanya na siya na ang makipag-usap sa kanila. Siya ang pinakamalakas na armas mo. Sa tingin mo ba hahayaan ng Andrada Group na makawala ang ganitong oportunidad? Malaking pera ‘to para sa kanila, at ikaw ang makikinabang.”Nag-isip sandali si Casey bago ngumiti. “Maga
Nang makita ni Daisy ang ngiti sa labi ni Casey, napabuntong-hininga siya nang may halong awa. “Hayaan na natin. Huwag na nating pag-usapan ‘yan. Mas mabuti pang dumiretso na tayo kay Tito Ralph. Kunin mo na ‘yung plano mo.”“Okay.”Agad nilang inayos ang mga gamit at sabay na umalis. Tulad ng sinabi ni Daisy, dumating sila sa bahay ni Ralph Diaz.Matagal nang nakahanda ang mga meryenda at prutas sa mesa. Nang makita ni Ralph na si Casey ang kasama ni Daisy, bahagyang kumunot ang kanyang noo, halatang nagulat. “Hmm?”Magalang na tumango si Casey. “Magandang araw po, Tito Ralph.”Sa totoo lang…Noong siya pa ang anak ng chairman, madalas siyang pumunta sa kumpanya para tumulong sa ama. Dahil doon, naging pamilyar siya sa mga matataas na opisyal ng kumpanya, kabilang na si Ralph.Kaya hindi na rin nakapagtataka kung kilala siya nito.At kung sakali mang hindi pa, sa kasikatan ni Casey ngayon, imposibleng hindi siya kilala.Bahagyang tumango si Ralph bago ngumiti. “Pasok kayo. Maupo muna
Tumango si Casey. “Sinunod ko naman ang tamang proseso, pero noong dumating ako sa pinsan ko, natakot siya na baka magkamali ako at bumagsak ang reputasyon ng kumpanya dahil sa akin.”Ralph Diaz napasinghap nang malamig. “Ang pamilya ng tiyuhin mo, mas lalong yumayabang.”Hindi na nagsalita si Casey at pinili na lang manahimik, pero biglang sumabat si Daisy, halatang galit. “Tama ka diyan, Tito! Alam mo ba ang nangyari noong party ni Madam Almendras? Gusto lang ni Suzanne na higitan si Casey. Ang akala niya, jade bracelet lang ang binili ni Casey para kay Lola Isabel, kaya bumili siya ng napakaraming jade bracelet para lang daigin si Casey.”Ralph Diaz tumango. “Narinig ko na ‘yan.” Tiningnan niya si Casey, at sa mas banayad na tinig ay nagsalita. “Huwag kang mag-alala. Ako ang bahala sa bagay na ‘to. Magpapatawag ako ng pulong bukas sa kumpanya. Pareho kayong dadalo ni Suzanne.”Nagliwanag ang mga mata ni Daisy. “Talaga, Tito? Tutulungan mo si Casey na baliktarin ang sitwasyon?”“Sye
Ngumiti si Casey. “Handa na ako.”Napabuntong-hininga nang malalim si Daisy, saka umiling na parang hindi makapaniwala. “Casey, sa totoo lang, pakiramdam ko ang immature ko sa tabi mo. Magkaedad lang tayo pero parang ikaw ‘yung mas matanda sa ating dalawa.”Napangiti si Casey. “Kung gano’n, tawagin mo na lang akong ‘Ate Casey’ mula ngayon.”Napanganga si Daisy sa sinabi niya. “Grabe ka! Sinamantala mo pa!”Tumawa lang si Casey. “Sige na, magpahinga ka na. Ako na ang bahala sa almusal bukas.”Napangiti si Daisy nang husto. “Wow! Ang bait mo naman! Sige, matutulog na ako para hindi ko ma-miss ‘yang libreng almusal mo!”Napailing na lang si Casey habang pinapanood ang pagtalon-talon ng kaibigan papunta sa kwarto nito. Pareho silang pumasok sa kani-kanilang silid, naghanda para matulog, at maya-maya lang ay tuluyan nang nilamon ng antok.Kinabukasan ay maagang nagising si Casey at naghanda ng almusal. Hindi naman siya nagkamali—halos lamunin ni Daisy ang pagkain sa tuwa.“Grabe ka, Casey!
Kumakabog ang dibdib ni Suzanne, ngunit pilit niyang pinakalma ang sarili. Napakagat siya sa labi, halos manginig sa galit.Bakit hindi niya noon napansin na ganito maglaro si Casey?Napailing siya, pilit na pinigilan ang bugso ng damdamin. Dahan-dahan siyang huminga nang malalim bago lumapit kay Casey at bumulong, “Casey, sa tingin mo ba ay basta-basta ka nalang pupunta rito sa meeting at manood?“Tumango lang si Casey, walang bakas ng kaba sa mukha. “Alam ko namang dedicated ka sa kumpanya, Suzanne, pero alam mo rin na sa bawat desisyon, may pros at cons. Laging may risk sa kahit anong gagawin, hindi ba?”Napangisi si Suzanne, ngunit halatang napipilitan lang. “Ikaw… Talagang para sa planong yon ay umabot ka sa ganito!”Ngumiti lang si Casey, hindi na sumagot.Ayaw na siyang kausapin ni Suzanne. Kailangan niyang makahanap agad ng paraan para pigilan ito.Kung totoo ngang kinuha ni Ralph Diaz si Casey para sa pulong na ito, ibig sabihin ay suportado niya ang plano. Hindi na ito madal
Nang makita ni Ralph Diaz na nabasa na ng lahat ang parehong plano at may kanya-kanyang reaksyon sa mukha, isang makahulugang ngiti ang lumitaw sa kanyang labi bago niya muling iniangat ang kopya ng proposal ni Casey.Sa malumanay na tinig, ngumiti siya kay Casey. “Casey, bumalik ka muna sa upuan mo at magpahinga.”Tumango si Casey at agad na bumalik sa kanyang pwesto. Hindi siya nagpakita ng anumang emosyon, ngunit ramdam niya ang titig ni Suzanne na tila ba matutunaw siya sa galit. Kung wala lang sigurong ibang tao sa paligid, malamang ay nasabunutan na siya nito at tinanong kung sinadya ba niyang gawin ito!“Ito ang pinaka-perpektong proposal na nakita ko,” sabi ng isang shareholder na may kasamang paghanga. “Talagang posible itong pagkatiwalaan para sa isang matagumpay na partnership. Naisip na ba ito ni Lincoln?”Tumango si Ralph Diaz at ngumiti. “Oo. At pumayag siya.”Halatang nagulat ang karamihan, ngunit kasabay nito ay naunawaan nila kung gaano kalaki ang oportunidad na ito.
Casey agad na binaba ang tawag at nagpadala ng mensahe sa blue app.— Casey: [Nasa labas ako, sobrang ingay, hindi ko masagot ang tawag. May kailangan ka ba?]— Daisy: [Wala naman masyado. Nasaan ka? Narinig ko, suspendido raw ang pinsan mo?]— Casey: [Oo, salamat sa’yo~ Gagawa ako ng paborito mong braised pork kapag may oras ako.]— Daisy: [Hahahaha! Ganyan dapat! Pero nasaan ka ngayon? Bakit hindi mo masagot ang tawag ko?]— Casey: [Nasa bar.]— Daisy: [Ano?! Grabe ka! Ni hindi mo man lang ako sinama! Sino kasama mo?!]— Casey: [Mag-isa lang ako. May kailangan akong gawin. Next time, sasama ka na.]— Daisy: [Mag-isa ka? Nasaan ka? Pupuntahan kita! Kung may kailangan kang gawin, dapat may kasama ka! Paano kung may mangyari sa’yo?]— Casey: [Ayos lang ako, walang problema.]Paulit-ulit siyang pinayuhan ni Daisy, pero hindi na siya sumagot. Wala nang nagawa si Daisy kundi paalalahanan siyang mag-ingat.Ibinalik ni Casey ang cellphone sa mesa at inayos ang maskarang suot. Wala siyang ba
Muling napakunot ang noo ni Dylan, at parang lalo pang lumamig ang hangin sa loob ng opisina.Ramdam iyon kahit sa kabilang linya ng telepono, dahilan para manginig si Suzanne.Bahagyang nagbago ang kanyang ekspresyon. Huminga siya nang malalim bago marahang nagsalita, “Na-suspend ako sa kumpanya.”Saglit na natigilan si Dylan.Pero sa sumunod na sandali, tila wala siyang alam sa nangyari at pinanatiling kalmado ang boses. “Ano’ng nangyari?”Napangiwi si Suzanne. Simula pa lang, ayaw na niyang tawagan si Dylan, pero pinilit siya ng kanyang ina. Matagal siyang kinausap nito, pinayuhang idetalye ang lahat upang mas lalo pang lumayo ang loob ni Dylan kay Casey. Kapag nagtagumpay sila, mas madali nilang maisasagawa ang susunod nilang plano.Pero posible ba talaga ito?!Mariing kinagat ni Suzanne ang kanyang labi. Wala na siyang ibang magagawa kundi magpatuloy.“Konektado ito sa ilang sensitibong bagay sa kumpanya, kaya hindi ko maaaring sabihin ang lahat. Pero… hindi ko inaasahan na hindi
Alam ni Casey na hindi niya dapat isiwalat ang lahat ng detalye bago pa maayos ang opisyal na kasunduan. Sa ngayon, ang mahalaga lang ay siguraduhin na mananatiling kumpidensyal ang proyekto at hindi ito mananakaw ng iba.Marami pa siyang kailangang ayusin, at may oras pa para paghandaan ang lahat.Kapag dumating na ang tamang pagkakataon, siya mismo ang haharap sa taong iyon.Bago siya umalis, kinuha niya ang kanyang cellphone at tinawagan si Ingrid.Dalawang ring pa lang, sinagot na ito ng kaibigan niya.“Uy, Casey! Sa wakas naalala mo rin ako! Akala ko nakalimutan mo na ako.”Napangiti si Casey, pero may bahid ng guilt sa mukha niya. “Sorry. Sobrang dami lang talagang nangyari nitong mga nakaraang araw.”Tumawa si Ingrid. “Relax ka lang, joke lang ‘yon! Pero sige, anong kailangan mo?”Hindi na nagpaligoy-ligoy si Casey. “May nahanap ka na bang impormasyon tungkol sa nangyari?”May narinig siyang buntong-hininga mula sa kabilang linya. “Hay naku, ang hirap hulihin ng mga galamay ng
Huminto si Jessica Rue nang marinig ang pamilyar na boses. Dahan-dahan siyang lumingon at tiningnan ang babaeng nakaupo sa tabi niya, ang mga mata ay nagtatago ng pagsusuri.Ang babae—Casey—ay marahang tinanggal ang suot na maskara, inilantad ang isang mukhang hindi estranghero sa kanya.Saglit na natigilan si Jessica Rue, ngunit mabilis niyang tinakpan iyon ng isang banayad na ngiti. “Casey? Hindi ko akalain na dito tayo magkikita.”Muling isinuot ni Casey ang maskara, ang mga mata niya ay kumikislap sa aliw. “Hindi ito aksidente. Talagang ikaw ang pinunta ko rito, Miss Jessica.”Hindi sumagot si Jessica Rue. Sa halip, pinagmasdan niya ang babae nang walang emosyon.Nagpatuloy si Casey, ang boses ay puno ng kumpiyansa. “Pwede ba tayong mag-usap sa mas pribadong lugar?”Dahan-dahang tinanggal ni Jessica Rue ang suot niyang sunglasses, isiniwalat ang malamig ngunit matatalas niyang mga mata. “At tungkol saan naman?”May pilyong ngiti si Casey nang sabihin, “Malalaman mo lang kung pakik
Si Casey bahagyang ngumiti, ngunit ang pagkutya sa kanyang mga mata ay nagsasabi ng lahat—tila ba walang saysay ang pagpupumilit ni Paulo Andrada.Sa pagkakataong ito, walang tumutol sa sinabi ni Paulo, at tuluyan nang natapos ang pulong.Nanatiling nakaupo si Casey, hindi nagmamadali. Nang tuluyang lumabas ang lahat, saka lamang siya tumayo.Kasunod niya agad si Suzanne at walang pasabing hinawakan ang kanyang kamay. “May gusto akong itanong sa’yo,” aniya, may diin sa boses.Tumingin si Casey sa paligid. Napakaraming CCTV sa conference room, at alam niyang hindi ito ang tamang lugar para sa isang pribadong usapan. Ngumiti siya nang bahagya. “Dito?”Napakagat-labi si Suzanne, mas humigpit ang hawak sa braso ni Casey, ayaw siyang pakawalan. “Sumunod ka sa akin,” madiin niyang utos.Dahan-dahang binawi ni Casey ang kanyang kamay at tahimik lang siyang tumingin kay Suzanne. Sa napakahinang tinig na tanging silang dalawa lang ang nakarinig, sinabi niya nang sarkastiko, “Suzanne, marami pa
Huminga nang malalim si Casey habang nakaupo sa harap ni Paulo Andrada, at ng iba pang matataas na opisyal ng Andrada Group. Alam niyang kahit pa ipakita nilang pinaparusahan nila si Suzanne, hindi ibig sabihin ay ipagkakatiwala nila sa kanya ang proyekto.Ineexpect niya na ito.Sa seryosong tono, nagsalita si Paulo Andrada, “Tama ang sinabi ni Suzanne. Baguhan pa si Casey at kulang sa karanasan. Kung magkakamali siya, hindi lang ang Ybañez Group ang maaapektuhan, kundi ang Andrada Group. Malaki ang magiging epekto nito sa ating reputasyon. Kaya ang dapat nating gawin ay humanap ng isang may sapat na kakayahan at karanasan para makipag-ugnayan sa kanila.”Nakasalamin si Vern Quinto at mapanuring tumingin kay Paulo. “Ngunit sinabi rin mismo ni President Ybañez na ang kondisyon para sa pakikipagkasundo ay si Casey ang mangunguna sa proyekto. Kung papalitan natin siya, paano tayo makakasigurong tatanggapin iyon ng kabilang panig?”Kaagad namang sumabat si Owen Saldivar. “Kaya nga kailang
“Dahil…”Pagkasambit ng salitang iyon, biglang hindi na alam ni Suzanne kung paano niya ipagpapatuloy.Napakagat siya sa labi, pilit iniisip kung paano lalabas sa sitwasyong ito.Ang babaeng kaharap niya, si Sheena Alonzo, ay kilalang matalim magsalita at mahilig magtanong ng mga nakakailang na bagay. Lahat ng kasamahan nito sa kompanya ay takot makipagsagutan sa kanya dahil palaging may laman ang kanyang mga salita.Kung ikukumpara, si Ralph Diaz ay mas banayad ang kilos. Magaling itong magtago sa likod ng pormal na ngiti, ngunit si Sheena—diretso, walang paligoy-ligoy, at walang pakialam kung sinuman ang masagasaan.Tahimik ang buong silid.Bahagyang nagbago ang ekspresyon ni Paulo Andrada, ngunit sa sandaling ito, wala siyang magagawa para ipagtanggol ang anak. Kung puprotektahan niya ito, lalabas na tila may pinapanigan siya. Kung papayagan naman niyang magpatuloy ang usapan, parang sinasang-ayunan niyang may pagkakamali nga si Suzanne.Alam niyang may malaking epekto ito sa imahe
Nang makita ni Ralph Diaz na nabasa na ng lahat ang parehong plano at may kanya-kanyang reaksyon sa mukha, isang makahulugang ngiti ang lumitaw sa kanyang labi bago niya muling iniangat ang kopya ng proposal ni Casey.Sa malumanay na tinig, ngumiti siya kay Casey. “Casey, bumalik ka muna sa upuan mo at magpahinga.”Tumango si Casey at agad na bumalik sa kanyang pwesto. Hindi siya nagpakita ng anumang emosyon, ngunit ramdam niya ang titig ni Suzanne na tila ba matutunaw siya sa galit. Kung wala lang sigurong ibang tao sa paligid, malamang ay nasabunutan na siya nito at tinanong kung sinadya ba niyang gawin ito!“Ito ang pinaka-perpektong proposal na nakita ko,” sabi ng isang shareholder na may kasamang paghanga. “Talagang posible itong pagkatiwalaan para sa isang matagumpay na partnership. Naisip na ba ito ni Lincoln?”Tumango si Ralph Diaz at ngumiti. “Oo. At pumayag siya.”Halatang nagulat ang karamihan, ngunit kasabay nito ay naunawaan nila kung gaano kalaki ang oportunidad na ito.
Kumakabog ang dibdib ni Suzanne, ngunit pilit niyang pinakalma ang sarili. Napakagat siya sa labi, halos manginig sa galit.Bakit hindi niya noon napansin na ganito maglaro si Casey?Napailing siya, pilit na pinigilan ang bugso ng damdamin. Dahan-dahan siyang huminga nang malalim bago lumapit kay Casey at bumulong, “Casey, sa tingin mo ba ay basta-basta ka nalang pupunta rito sa meeting at manood?“Tumango lang si Casey, walang bakas ng kaba sa mukha. “Alam ko namang dedicated ka sa kumpanya, Suzanne, pero alam mo rin na sa bawat desisyon, may pros at cons. Laging may risk sa kahit anong gagawin, hindi ba?”Napangisi si Suzanne, ngunit halatang napipilitan lang. “Ikaw… Talagang para sa planong yon ay umabot ka sa ganito!”Ngumiti lang si Casey, hindi na sumagot.Ayaw na siyang kausapin ni Suzanne. Kailangan niyang makahanap agad ng paraan para pigilan ito.Kung totoo ngang kinuha ni Ralph Diaz si Casey para sa pulong na ito, ibig sabihin ay suportado niya ang plano. Hindi na ito madal