SANYA
Nagtuloy-tuloy ang kasiyahan hanggang sa maglabas na sila ng bote ng alak.
Inilapit sa akin ni Princess ang bote ng alak. I choose to have the lightest one dahil kahit ganitong nasa tamang edad na ako, I'm not used with this kind of adult thing, unlike others.
"Okay, ganto! Laro tayo." biglang sabi ni Geraldine. Tumayo ito saka may kinuha sa likod ni Support Pau at naglakad pabalik sa kanyang upuan na may dalang bote na walang laman. "Truth or Truth tayo."
Kumunot naman ang noo ni Support Charlie, "truth or truth? Ano na namang kalokohan yan, Ge?"
Ngumisi ito. "Simple lang. We will spin the bottle at kada ikot dalawa ang sasagot. First truth, the mouth part of
SANYA"W-Will you let me explain?"Napatigil ako sa paglalakad nang marinig ang mga salitang matagal ng hinihiling ng puso ko sa kanya. I've been dying to hear his explanation before that I've even made a decision to forgive him, just to give me one concrete, precise and an acceptable reason.But he never intended to do so.Pagak akong tumawa at saka siya hinarap, "para saan pa?"Malamlam ang kanyang mga mata at mukhang nagmamakaawa. Namumula din ang kanyang pisngi.Lasing ba to?Napailing na lamang ako. "You're explanation was way too late now Klein! I've been waiting for four fucking years!"
SANYA"Good morning to you, Mr. Cordova, this are the OMs and..." Miss Taliya look at me at nilakihan ako ng mata. Napatayo naman ako bigla kaya gumalaw ang swivel chair at bumangga sa lamesa na nasa likod ko.Ngumiwi ako dito. Miss Taliya look at the man in front again, "and TL Sanya. OM Jane ask for her to be her substitute since under naman si TL Sanya ng Cluster ni OM Jane."Deretso lamang ang tingin ni Klein at walang emosyon ang mukha nito. Tumango si Klein at nang sumalubong sa akin ang mga mata nito ay napaiwas ako ng tingin."You can all seat now."Nagsi-upo naman ang mga OM na kasama ko habang ako ay naglakad patungo sa swivel chair ko na lumipad patungo sa
SANYA"Tigilan mo na nga ako Klein, pwede ba!"Kesa makinig ay ngumisi pa ito lalo at mas lalong tumabi sa upuan ko. Napahilot na lamang ako ng aking sintido at hinarap ang mapanuri at mapang-asar na ngiti ng team ko.It's been what?Two days after that confrontation.At hindi na niya ako tinigilan matapos non. He occasionally stays on my station to freaking look at me. Ang masama pa, na-i-issue ako!I've learned my lesson about this kind of thing from my past company at ayoko ng maulit pa iyon, not in my watch.Padarag kong binaba ang mouse ko saka sinamaan ng tin
3 R D"Did you talked to her already?"Justin gazed at the cold glass, poured with hard class of liquor that can instantly drain your throat because of its flavor.Justin shook his head lightly and heaved a sigh, "I tried to, but she's really angry with me. She doesn't even want to see an inch of my existence." His answer to his brother, Jestin.His friend Mckenzie smirked, "you cannot expect her to be nice to you though."Jairo nodded, "precisely."For the years past, many things happened. But one thing never change, his heart.There's so many things happened for
SANYAMASAKIT ang buong pangangatawan ko. Gusto kong maigalaw ang katawan ko pero pinipigil ako ng sakit.Puro amoy ng gamot ang nalalanghap ko kaya panigurado na nasa ospital ako. Marahan kong iminulat ang aking mata dahil nasisilaw ito ng ilaw. When I fully opened my eyes, the white ceiling welcomed me.Tanging tunog lamang ng aircon ang naririnig ko at ang mahihinbg hilik ng isang tao. Dahan-dahan kong ginalaw ang ulo ko at halos lumuwa ang mata ko ng makita si Klein na naka-ub-ob sa kama habang natutulog.Huminga ako ng malalim at sinubukan igalaw ang katawan ko at makaupo sa kama. But boy pain stops me kaya marahas akong napahigaw muli. I saw how Klein wo
SANYA"Bakit ba kasi ta-tanga ka tumawid? Alam mong daanan ng sasakyan pero para kang naglalakad sa buwan kung maglakad!" singhal ni mama habang nakatayo sa gilid ko. Umago non nang dumating sila nang ibalita daw sa kanila ng isang lalaki ang nangyari sa akin. Napasugod sila dito at bitbit pa ni mama sila Saysay at Leley, buti na lamang at pinapasok sila.I bit my lower lip saka napayuko, "sorry po." tanging nasabi ko na lamang.Mabilis naman niyang inangat ang kamay at hinampas ako sa braso."Aray ko naman, ma!" daing ko sabay himas sa pinalo niya.Dinuro niya naman ako, "hoy, Sanya! Hindi kami nagpagod na p
SANYA"You can go home now, Miss Lacson. Just don't overwork yourself and rest for a while. I recommend a two to four days rest before you go back to your work. Reresetahan na lamang kita ng gamot na makakatulong bumilis ang pagbalik sa normal ang katawan mo, okay?"Tumango ako saka ngumiti sa doktor. Ngumiti rin ito at hinarap si Klein na nakakunot ang noo habang nakamasid sa amin.Kinausap pa si Klein ng doktor bago ito tuluyang lumabas at naiwan kaming dalawa sa loob ng silid."You will be discharged later so I will just drive you home."Umiling ako, "h'wag na, baka busy ka. Saka malapit lang ang tinutuluyan ko dito. I don't live with my parents anymore."
SANYA"Let go of me, Klein."Mabilis itong umiling saka mas lalong humigpit ang pagkakayakap sa akin. "No! No, Sanya. I-I can't..."Napabuntong hininga na lamang ako at pinilit na makawala sa pagkakayakap niya, but to no avail ay tumigil na rin ako."Baby..." he whispered while, still, silently crying on my shoulders. His whole body's shaking at ilang segundo na lamang ay bibigay na ang kanyang tuhod."Pakawalan mo na ako, Klein.""No! No!" sigaw niya.Buong lakas akong kumapit sa tagiliran niya at buong lakas siyabg tinulak. Fortunately, I was able to loosen his f