HARRY’S P O VNamamasyal kami noong gabing iyon sa isang park at magkahawak-kamay habang pinapanood ang makulay at mailaw na paligid. Parang ang sarap lang ng ganitong pakiramdam, ‘yung tahimik lang at masaya.Nagkasundo kaming pumunta isang bar at uminom ng konti. Pinapanood ko siya habang iniinom ng dahan-dahan ang alak sa baso niya, nang biglang nagvibrate ang cellphone ko.“Anong oras ka uuwi? Kumain ka na ba?” iyon ang mensaheng ipinadala sa akin ni Tam.“May meeting pa ako. Oo kumain na ako. Huwag mo na akong hintayin baka gabihin ako, Ang dami pa naming pinag-uusapan dito sa office.” I replied to her. “Goodnight. I love you…”At nagreply naman agad ito ng, “Goodnight. I love you, too…”Pinatay ko ang cellphone ko at saka ko ito ibinalik sa bulsa ko.“Was that Tamara?” tanong ng kasama ko, ang kaninang kislap sa mga mata at ngiti sa mga labi ay biglang naglaho. “Is she becoming possessive?”Nagsimula ang lahat nang isang araw ay bigla na lamang nagext sa akin ang bestfriend ni T
HARRY’S P O V“That was fun. Gawin natin ulit kapag free tayo pareho…” Nagulat ako sa sinabing iyon ni Wendy bago kami maghiwalay. Bago ako umuwi kay Tamara. “Text me, okay? I'll wait for it...” Umiling ako, hindi dahil sa ayoko. Dahil hindi ko alam ang isasagot ko.“Kailan ulit kita makikita?” she asked again, and I staed at her for a moment, confused, but it didn’t show on my face.My mind went blank for a moment, before I told her, “Itetext na lang kita. Kailangan ko nang umalis. I'm sorry, Wendy. Bye…” And then I walked away.My heart was pounding hard. After ten steps, I turned around, and I saw her still standing there, watching me with a sad expression in her eyes.The crowd walking along jostled against her and then swallowed her up. I turned around nervously, and continued on my way.What was that all about? Something’s changed and it felt unsettling. Parang masyado na siyang naaattached sa akin. Hindi ito ang napag-usapan namin.Pinara ko kaagad ang unang taxing dumaan sa
HARRY’S P O VPagpasok ko sa kusina ay napahinto ako nang makita ko ang asawa ko. Hawak-hawak ni Tam ang cellphone nito at nakatitig lamang siya dito habang nakasandal sa lababo.“Good morning…” bati ko upang kunin ang kanyang atensiyon bago ako nagsalin ng mainit na tubig sa tasang nasa lamesa bago ko ito tinimplahan ng kape. “Gusto mo timplahan pa ulit kita?” tanong ko ditto nang mapansin kong ubos na ang laman ng tasa nito.“No, thanks…” anito at ibinaba ang cellphone nito sa mesa, pero nang muling tumunog ito, indikasyon lamang na may bagong mensahe, ay hindi na nito ito tinignan, bagkus ay kinuha ang tasa at dinala ito sa lababo.“Aren’t you going to read your new message?” tanong ko habang pinapanood kong hinuhugasan nito ang tasang ginamit.“No. Hindi naman 'yan importante…” sagot nito pagkatapos punasan ang mga kamay sa kitchen towel na nakasabit sa ref.At muling tumunog ang cellphone nito.“Mukhang importante ah. Nagtext na naman ang kausap mo.” Naririnig ko ang sarili kong
HARRY’S P O VMay ipinakita pang isang litrato si Abby sa akin. Ito ay ang plate number ng kotse ko para daw maniwala ako na nakita niya talaga ako noong gabing iyon. At sa ikatlong picture ay ang ulo ni Wendy na nakasubsob sa pagitan ng aking mga hita habang ang isang kamay ko ay hawak-hawak ang buhok niya, ang mga mata ko ay nakatirik, at nakabuka ang aking bunganga.Pakiramdam ko ay huminto ang pagtibok ng puso ko. Ang unang unang pumasok sa isip ko ay, hindi ito kailangang malaman ng asawa ko.“Isa siyang kaibigan…” medyo nanginginig pa ang boses ko nung sinagot ko si Abby. “Nag-away sila ng asawa niya, kaya… dinadamayan ko lang siya sa problema niya.” Pagsisinungaling ko dito.“Talaga ba?” Abby chortled. “Pero bakit naghahalikan kayo? Ang dalawang magkaibigan ay hindi maghahalikan dahil lamang sa isang problema sa pamilya. Huwag kang magsisinungaling sa akin kuya.”Hindi siya naniniwala sa akin. Sino ba namang tanga ang maniniwala sa mga sinabi ko?"Sasabihin mo ba sa ate mo?” ta
HARRY’S P O VNung tumawag si Wendy at sinabi sa akin na nakunan si Tam, pakiramdam ko ay para akong pinagbagsakan ng langit at lupa. Kasalanan ko ang lahat kung bakit nangyari iyon. Ako ang may dahilan kung bakit siya nakunan. Kay tagal kong hinintay na magkaanak kaming dalawa. Kay tagal naming sumubok, ngunit mawawala lamang ito sa isang iglap dahil sa mga panlolokong ginawa ko.Naalala kong napag-usapan pa namin ito ni Wendy noong una kaming nagkita sa isang coffee shop. Hindi ko malaman kung paano napunta doon ang usapan namin pero bigla na lamang itong binanggit ni Wendy. Hindi ko rin alam na nasabi ito ni Tamara sa kanya.“Sabi ni Tam, tinatry niyo daw magkaroon ng anak? Totoo ba?” tanong nito, at sinagot ko ito ng marahang tango sabay ngiti, pero tinignan niya lang ako nang may awa sa kanyang mga mata na ikinakunot ng aking noo. “Hindi mo nga siya masatisfy, paano mo pa siya mabubuntis?” she sighed, and I secretly rolled my eyes. “Huwag kang mag-alala, ituturo ko ang lahat sa’
TAMARA’S P O VIt’s been two months. Two months had passed since the day I found out about Harry and Wendy’s secret affair. At magmula noon ay natahimik na ang buhay ko. Nalaman kong niloloko ako ng asawa ko, fine. Ipinagpalit niya ako sa iba, at sa sarili kong kaibigan, fine. Huwag na huwag lang nila akong guguluhin, lalong lalo na ang anak ko dahil talagang magsasampa ako ng kaso para sa kanilang dalawa. Gusto ko sanang ngayon na gawin, pero ayoko na ng gulo. Gusto ko na lamang manahimik para sa kapakanan ng anak ko.Nagdesisyon na rin akong umalis sa bahay na ipinundar naming mag-asawa at nagsabi sa mama ko na doon muna kami sa kanya sa bahay nito sa Sampaloc.Sinimulan ko nang ayusin ang mga gamit namin ni Lily at inilagay ang mga ito sa mga boxes at bags. Lilipat muna kami sa bahay ni mama. Doon muna kami titira dahil ayoko nang manatili pa sa bahay na ito. Maraming mga alaala ditto na gusto ko nang kalimutan.Si Harry ay hindi malaman ang gagawin habang pinapanood ang mga tagaha
TAMARA’S P O VNapagdesisyunan kong ibigay na lamang kay Harry ang bahay. Ipinagpipilitan nito na kailangan daw naming maghati kapag naibenta na niya ito. SIyempre hati kami. Hindi ako papayag na mapunta lang ang perang mapagbebentahan namin sa babae niya. At saka mas lugi ako dahil may anak ako. Alam ko naman na hindi siya magsusutento kay Lily, at hindi ko naman talaga hihingin iyon sa kanya, at kahit magpumilit pa ito ay hindi ko tatanggapin dahil wala siyang obligasyon sa anak ko. Wala na siyang karapatan ngayon sa anak ko, dahil lahat ng pagkakataon na ibingay ko ay binalewala lang nito. Hindi nito pinahalagahan ang pagmamahal na ibinigay sa kanya ng anak ko.Isang araw ay tumawag ito pero hindi ko ito sinagot kaya naman nag-iwan na lamang ito ng mensahe sa voice mail.His voice cracked with emotions as he said, “Natanggap ko na ang annulment papers kaninang umaga lang. Gusto kong malaman mo na… hindi ako kumokontra dito. Nagkasala ako sa’yo. Niloko kita, at alam kong hinding-hi
TAMARA’S P O VUmiiyak na si Harry sa harap ko. At nagsimula na naman itong maglitanya. Mga araw-araw na message niya sa akin na parang sirang plakang inuulit-ulit niya ngayon.“I’m sorry, Tamara. Please forgive me. Please… pwede pa tayong magsimula ulit. Hindi ko kakayanin ang mawala ka. Ang mawala kayo ni Lily sa buhay ko. Mahal na mahal kita, Tam. Please…”He looked up at me. And I was reminded of the way he had looked up at my mom as we sat in the living room of her house six years ago. Ang kanyang mga mata ay punong-puno ng sinseridad habang kinakausap ang mama ko para hingin ang mga kamay ko. He was so raw and honest, like his words, stumbling, yet so sweet and gentle.“Alam mo, mabuti na lamang at hindi ikaw ang tunay na ama ng anak ko.” Hindi ko na mapigilan ang sarili ko sa sobrang galit na namuo sa dibdib ko. Dahil sa tuwing nakikita ko siya ay naaalala ko ang mga pagdurusa ni Lily. Sa tuwing sinasabi nito na, ''hindi na ako mahal ni daddy, mommy,'' para akong sinasaksak ng