[ Madilim na Kwento ng Pamilya ni Mark ] Ang rock music ang gumising kay Laura na natutulog. "Bakit laging abala ang umaga ko," bulong niya. Tumakbo ang kamay ni Laura sa gilid ng kanyang kama para hanapin ang kanyang cellphone. Binuksan ni Laura ang kanyang cellphone, maya-maya lang ay sunod-sunod na pumasok ang mga message notifications. Isa sa kanila ay mula kay Laila. [Nasaan ka, sabi ni Mark tumakas ka sa bahay?] [Laura, huwag mo akong alalahanin. Nakipag-ugnayan sa akin si Mark at sinabing maghihiwalay na kayo.] [Laura, please reply to my message. Ayokong may mali sayo.] Bakit, totoo naman. Sa kasalukuyan, si Laura ay nasa isang komportableng lugar na may magandang tanawin sa paligid niya kapag binuksan niya ang mga kurtina. Kaso... kaso. "Laura, kain na tayo!" "Oo, Ma." Inayos ni Laura ang higaan kung saan siya natutulog saka lumapit kay Zia. Luminga-linga si Laura sa paligid at wala ni Zia at Teddy doon. "Nasaan sila." Hindi nagtagal, narinig ang tawana
'Yung may kagagawan, tama. Bakit kailangan kong makuha ang palayaw na iyon, hindi ba si Laura ang kumuha sa akin ng Mark,' Patuloy na sinisisi ng isip niya si Laura, kahit tahimik lang ang babae at ni minsan ay hindi napigilan ni Liona na lapitan si Mark. "Argh, damn. Bakit ang sama mo, Liona," ungol niya. Kumatok... kumatok. Napatingala si Liona nang may kumatok sa kanyang mesa. "Sorry for the long wait," sabi ng lalaki na kararating lang. "Walang problema, kakadating ko lang din," ani Liona sabay higop sa kanyang inumin. Nagtaas ng kamay si Ralph para tawagin ang waiter. Gayunpaman, sinabi ni Liona, "Tumayo ka at pumunta ka sa cashier." Umangat ang sulok ng labi ni Ralph saka siya pumunta sa cashier's desk. Lumipas ang limang minuto at dumating siya na may dalang tray na naglalaman ng dalawang slice ng tiramisu at kape niya. “Kumain ka na,” ani Ralph sabay lipat ng tiramisu sa harap ni Liona. "Ano ang gusto mong pag-usapan?" Inilipat ni Liona ang tiramisu na binigay
Nanatili ang katahimikan, parehong nanatili sa kanilang posisyon sina Laura at Mark na parang ayaw nilang batiin ang isa't isa. "Laura, halika dito." Hinila ni Dan ang kamay ni Laura palapit kay Mark. "Ito si Mark, ang nag-iisang anak ni Mr Teddy, kilala mo pa ba siya?" "Ah oo sir, kilala ko na po si Mr Mark. Di po ba sir?" Nataranta si Mark nang may sinabi si Laura sa kanya. "O-oo, matagal na tayong magkakilala." "Then I'll excuse myself, sir, tapos na ang oras ng trabaho ko. Excuse me." Lumabas si Laura. Hindi maalis ng mga mata ni Mark ang likod ni Laura na palayo ng palayo. Gusto niyang habulin si Laura ngunit patuloy pa rin sa pagdaldal si Dan na para bang pinipigilan itong makipag-usap kay Laura. Samantala, mabilis na naglakad si Laura papunta sa ikalawang palapag. [Mamah, andito si Mark .] Nagpadala ng mensahe si Laura sa kanyang in-laws. Ayaw niyang lumala muli ang sitwasyon dahil sa hindi pagkakaunawaan. "Tara, Mah, kunin mo ang phone ko," bulong ni Laura.
[ Bumalik Sama-sama ] Isang bugso ng hangin ang tumama sa katawan ni Laura na nakatayo sa dalampasigan. Sarap na sarap siya sa paglubog ng araw na unti-unting naglaho at napalitan ng dilim ng gabi. "Sorry." Napalingon si Laura sa pinanggalingan ng boses. "Sorry para saan?" "Pasensya na dahil mas pinahirapan ko pa ang mga problema natin." "Bakit ka humihingi ng tawad, tutal mali naman ang kasal natin sa simula pa lang," paliwanag ni Laura. Huminga ng malalim si Mark sinusubukang maging kalmado nang kaharap si Laura. Sa ilang kadahilanan, kapag nakikipag-usap sa kanyang asawa, palaging lumilitaw ang pagiging bata ni Mark. "Hindi naman mali ang kasal natin, mali ang kasunduan natin. Kaya naman inaayos namin ang kasal namin at nakalimutan namin ang kontrata." Umiling si Laura. "I don't want to marry a guy who is still haunted by the past." "Anong ibig sabihin nito?" "Oo, hindi ka pa rin nakaka-move on kay Liona. Kung naka-move on ka na, hindi kagaya kahapon ang reaksyo
[ Magkaroon ng Kapayapaan sa Isang Haplos ] Ramdam ni Laura ang hininga nito na tumatama sa kanyang bibig. Hindi siya naglakas-loob na iangat ang ulo dahil nahihiya siya pagkatapos niyang hawakan muna ang labi ni Mark. "Gusto kita Laura." Ang balahibo sa leeg ni Laura ay nanlalambot nang magsimulang tumibok ang kanyang puso ng hindi maayos. Inilapit muli ni Mark ang kanyang mga labi, dahan-dahang idiniin sa mga labi ni Laura na siyang sumalubong sa kanya. Saglit na nadala si Laura nang magsimulang magtrace ang dila ni Mark sa loob niya at sumayaw sa dila ni Laura na parang ayaw magpatalo. Hinawakan ni Mark ang mga pisngi ni Laura, itinagilid ang ulo, pinalalim ang kanilang halikan, na napabuntong hininga silang dalawa. "Pwede ko bang kumpirmahin na hinding hindi na muling hahawakan ng dati mong asawa ang katawan mo?" Ngumisi si Mark, kahit sa dulo ng kanyang pagsinta, may oras pa rin si Laura para pag-usapan si Liona. "Nagdududa ka pa ba?" Tumango si Laura. Dahan-dahan
[ Naninibugho Apoy ] Humalukipkip si Mark sa kanyang dibdib, habang si Laura ay walang gana pa ring nakatingin sa cell phone ni Mark na nakahiga sa kanyang kama. Huminga ng malalim si Mark. "Bakit mo hinagis ang cellphone ko? Alam mo na ang password kaya ano pang hinahanap mo!" Nainis si Mark ng makitang nasira ang kanyang cellphone dahil sa kinikilos ni Laura. Ilang minuto lang ang nakalipas ay nagkaayos na sila at ngayon ay kailangan nilang mag-away dahil lang sa problema sa cellphone. "Sorry, hindi ko sinasadya. Na-curious lang ako sa number na na-save mo na may pangalan ng dating amo mo." Nabulunan ang boses ni Mark nang marinig ang sinabi ni Laura. "Dating amo... number ni Mamah yan." "Huh, Mama?" Napasabunot si Mark sa buhok dahil sa frustration, hindi niya talaga maintindihan na makitang nagseselos ang asawa at hindi pa rin naniniwala sa kanya. Dahan-dahang lumapit si Mark kay LAURA, hawak ang magkabilang balikat niya. "Actually ano ba ang hinahanap mo. Hinahanap
[ Kataas-taasan ] Nandito si Laura, kailangan niyang maramdaman ang init at pagka-suffocation ng kabiserang lungsod matapos manirahan ng ilang araw sa Cebu. Nakapulupot ang mga kamay ni Mark sa tiyan ni Laura, nakasubsob ang ulo sa leeg ni Laura. "Nagsisisi ka bang sumama sa akin pabalik ng Maynila?" Umiling si Laura. "Naaawa lang ako kay Mama." "Mommy?" Natigilan si Mark sa sinabi niya saka inikot ang katawan ni Laura para harapin siya ng diretso. "Anong meron kay Mama?" Huminga ng malalim si Laura. "Siguro alam mo na kung ano ang nangyari sa kasal nina Mamah at Papa. Kahit mukhang normal si Mamah, ang ngiti niya ay may dulot na sakit." "Nagkwento si mama?" Tumango ulit si Laura. "Actually, matagal na 'to noong high school pa lang ako, pero hanggang ngayon parang ang layo ng relasyon nila kahit mukhang intimate silang dalawa kapag malapit sa amin." "Hm... I understand why Mama can act like that. Maybe according to men the problem is solve by saying sorry. Samantalang
[ Ikatlong Panauhan ] Nakatuon ang lahat kay Laura, na walang pakialam sa pagkain, hindi pinapansin ang mga taong nakatingin sa kanya. "Suuuttt... Laura," bulong ni Laila na nasa iisang table. Hindi na nag-abala pa si Laura na magsalita mag-isa ang kaibigan. "Laura," tawag niya ulit. "Ano?" Tanong ni Laura na inilihis ang atensyon ng lahat ng kumakain, pati si Grace at ang mga kasamahan nito. Pagod na pagod na tumingin si Laila, sigurado siyang ibubully siya ng lahat ng senior niya sa opisina. "Tapos na ang kasaysayan ko," he hissed. Nakaramdam ng kakaiba sa inasta ni Laila, may tina-type si Laura sa kanyang cellphone. [Sa cellphone na lang tayo mag-usap.] Nang makita ang message notification mula kay Laura, agad na sinagot ni Laila ang mensahe ng kaibigan. [Mag-ingat kayo kay Grace at sa kanyang tatlong kaibigan. Bu-bully nila tayo dahil ayaw nila sa mga bagong bata na malapit sa mga staff na matagal nang nagtrabaho.] [Natatakot ka ba, kadalasan ikaw ang pinak
[ Maligayang Pagtatapos ] Lumipas ang isang buwan, mas naging malapit ang relasyon nina Laura at Mark. Kailangan man niyang sumailalim sa long distance relationship, hindi ito naging hadlang sa pagmamahal ni Mark sa kanyang mga anak at asawa. "Morning, Honey." Dahan-dahang iminulat ni Laura ang kanyang mga mata nang marinig ang isang baritonong boses na bumubulong sa kanyang tainga. "Kailan ka dumating dito?" "Five minutes ago. Namimiss kong yakapin ang katawan mo, mahal." Agad na binuksan ni Laura ang kanyang mga mata. "Axel, nasaan siya?" Hinigpitan ni Mark ang kanyang mga braso. "Nasa baba siya kasama Papah at tita Diane." "Oh." Nagpakawala lang ng tawa si Laura saka itinaas ang kumot na nakatakip sa katawan niya. "Saan ka pupunta?" "Gusto kong magluto ng almusal," sagot ni Laura, tinali ang kanyang buhok. Gayunpaman, hinila ni Mark ang katawan ni Laura hanggang sa nakahiga ito sa kanyang kama. "I still miss you, dito ka lang saglit." Hinayaan ni Laura si Mark
[ Pakiramdam ng Pag-aasawa ang Pakikipag-date ] Ang tunog ng tilamsik ng tubig ang gumising kay Laura mula sa kanyang pagkakatulog. Tinanggal niya ang kumot na nakatakip sa katawan niya at- "Argh." Histeryosong sigaw ni Laura nang makita ang hubad na katawan na walang sinulid. "Anong nangyari, nasaan ang mga damit ko?" Pagmamaktol ni Laura. Hindi nagtagal, narinig niya ang tunog ng pagbukas ng pinto. Agad na nagtalukbong si Laura ng kumot sa katawan na nagkunwaring tulog para makita kung sino ang lumabas sa banyo. Unti unting iminulat ni Laura ang kanyang mga mata at nadatnan si MArk na suot ang kanyang damit pagkatapos maligo. "Mark kasama ko siya natulog. Teka, bakit ko naman makakasama si Mark?" naisip niya. Sinubukan ni Laura na alalahanin ang nangyari sa club kagabi. Nagsimulang tumugtog ang kanyang mga alaala na parang record at natapos nang hinalikan niya si Mark. Sarap na sarap si Laura sa halik kaya ayaw na niyang bitawan kahit isang segundo ang pagkakataon. "Ma
[ Mahal Kita, Mark ] Napakalakas ng tugtog na nakakataing sa tenga. Gayunpaman, talagang naakit nito ang kapaligiran sa paligid, na ginagawang madala ang mga tao sa club sa ritmo ng musikang ginagampanan ng isang DJ. "Laura, bumaba ka na!" tanong ni Sarah nang makapasok sila sa nightclub. "Sa bar na lang ako maghihintay, okay?" “Huwag ka na lang maghanap ng mesa sa bar,” sabi ni Sarah. Luminga-linga ang mga mata niya sa paligid para maghanap ng bakanteng lugar. Gayunpaman, mahal walang bakanteng lugar. Halos lahat ng mesa ay napuno ng mga taong nagsasaya sa kanilang mahabang gabi. "Teka, di ba mark yun? Samahan na lang natin siya sa table niya." Hinawakan ni Laura ang kamay ni Sarah, ngunit patuloy na lumalayo sa kanya ang babae. Sa gusto o hindi, sinundan ni Laura si Sarah hanggang sa huminto siya sa tapat ng table ni Mark. "Hi, Mark. Mag-isa lang ako, pwede bang sumali?" Umirap si mArk nang hindi nagsasalita ay lumipat siya bilang senyales na niyaya niya silang umup
[ Bulag na Selos ] Naagaw ang atensyon ni Laura kay Roni at Sarah na nag-uusap. Kahit tapos na ang meeting at masaya pa rin silang dalawa. "Ito." Napatingin si Laura sa gilid nang bigyan siya ni Raka ng kape. "Salamat." "Bahala ka." Nilingon ni Laura sina Sarah at Roni, ngunit wala na sila roon. "Saan sila nagpunta?" "Sino? Oh Mr. Roni at Mrs. Sarah, karamihan sa kanila ay pupunta sa hotel." "Huh, paano naman magiging ganoon kabilis?" Tumawa ng malakas si Romar ng makita ang gulat na ekspresyon ni Laura. "Huwag mag-alala, tinitingnan nila ang mga lokasyon para sa paglalagay ng mga item." "Oh," sabi ni Laura, nakahinga ng maluwag. Pinili ni Laura na sumilong sa ilalim ng isang makulimlim na puno saka ibinaba ang kanyang pwetan sa buhangin. "Ano sa tingin mo, Mrs. Sarah at Mr. Roni?" "Anong ibig sabihin nito?" Ngumiti si Romar saka sumagot, "Matagal ko nang katrabaho si Mr. Roni, alam kong interesado siya sa amo mo. "Naku, hindi yata si Mr. Roni ang tipo n
[ Selos ] Matapos magkita nina Sarah at Mark, patuloy na pinatahimik ng babae si Laura na parang naiinis sa kanya. Hindi alam ni Laura ang gagawin dahil nanatiling nakatingin sa malayo si Sarah. "I'll be there in a moment, itutuloy mo pa ba ang pag-arte niyan?" Umirap si Sarah at ginalaw-galaw lang ang katawan na parang walang pakialam kay Laura. Inis na inapakan ni Laura ang preno hanggang sa madapa ang katawan ni Sarah. "Argh ... Baliw ka, gusto mo ba akong mamatay?" "Tingnan mo buhay ka pa at sumisigaw ng malakas." Umirap si Sarah, matikas niyang hinimas ang buhok. "Naiinis ako kasi hindi mo sinabi sa akin na nandito si Mark." "Hindi ko rin alam na pumunta siya dito. Tsaka kaninang umaga ko lang siya nakita. Teka, bakit ka ba naiinis sa akin. Inaasar mo pa ba siya?" "Hah, totoo naman. Paano ko naman gustong makasama ang isang hiwalay na, pati ang dati kong empleyado," panunuya niya. Tumawa si Laura at bumalik sa pagmamaneho ng kanyang sasakyan. "Stop lying, the
[ Ang isang halik ay nagpapabagal sa puso ] Ang ganda ng paghampas ng alon ay sinasabayan si Laura na umiinom ng kape sa madaling araw. Hindi siya makatulog ng maayos nang malayo siya sa kanyang nag-iisang anak. Kaso, kaso. "Excuse me, room service." Lumingon si Laura sa pintuan saka tumayo mula sa kanyang upuan. Nagulat si Laura nang makita ang staff ng hotel na nagdadala ng almusal sa kanyang kwarto. "Sorry hindi ako nag-order, baka mali yung kwarto." Tiningnan ng staff ang card para masiguradong wala silang maling kwarto. "Kasama si Mrs. Laura, room 210 "Oo, ako si Laura, pero hindi ako nag-utos," ani Laura, sinusubukang magpaliwanag. Hindi nagtagal, tumunog ang cell phone ni Laura at nakita ang pangalan ni Mark. "Hello." [Enjoy your breakfast.] "Ano, kaya mo pinadala itong pagkain. Paano mo nalaman na nandito ako sa hotel na ito?" [Magsaya, mahal.] Pinatay ni Mark ang tawag nang unilateral. Sa gusto o hindi, niyaya ni Laura ang mga tauhan na pumasok at is
[ Bakasyon Habang Nagtatrabaho ] Nag-impake ng ilang damit si Laura sa isang maleta. Hindi niya nakalimutang maglagay ng ilang files sa kanyang bag. "Nailagay mo na ba lahat? Mag-ingat ka kung may namimiss ka!" sabi ni Diane habang niyaya si Axel na maglaro. "Mukhang ayos na ang lahat. Mom, iiwan ko muna si Axel ng ilang araw, okay?" "Yes, you don't have to worry. Aalagaan ng mabuti ni Mom si Axel, tsaka andyan din si Mr. Teddi for sure tinutulungan niya si Mom na alagaan si Axel." Ngumiti si Laura saka bumangon sa sahig. "Maghahanda muna ako." Para bang naiintindihan niya, niyaya ni Diane si Axel na lumabas ng kwarto ni Laura. Kaso, kaso. "Excuse me." Bumaba ng hagdan si Diane at lumapit sa mga bisitang kararating lang. "Sino po?" Tanong ni Diane habang naglalakad papunta sa kanya. "Kaibigan iyon ni Mrs. Laura," sagot niya. "Oh Sarah. Painumin mo si Sarah." Lumapit si Diane kay Sarah na nakaupo sa sofa. "Uh, Sarah." "Tita, hi Axel," sabi ni Sarah nang makita
[ Bouquet of Flowers para kay Laura ] Ang ingay sa paligid ay hindi naka-distract kay Laura sa mga files na nasa harapan niya. Sandaling katahimikan, lahat ng tao sa meeting room ay tahimik na nakatingin kay Laura. "Bakit iba ito?" Inilipat ni Laura ang file sa harap niya. "Nagbago na ang financial report, mali 'yan! Suriin mo muna bago ipadala. Eto na naman, imbes na magpalit ng upuan ang kliyente natin, bakit nakasulat pa rin ito bilang upuan na may parehong tatak?" "I'm sorry, ma'am, but Mrs. Sarah already agreed with that brand," paliwanag ni Kevin. Agad na napalingon si Laura kay Sarah. "Ano, hindi ko alam. Kevin, grabe ka, dapat sinabi mo na pinalitan ang item, hindi ko alam." Agad namang nilapit ni Sarah ang upuan kay Laura na parang inaatake si Kevin. Halos lumuwa ang mga mata ni Sarah para titigan si Kevin, maging ang bibig nito ay bumubulong na parang sinasabi sa kanya na tumahimik. "I-clear mo lahat, gawin mo ng mabuti at maigi. Sige, sarado na ang meeting n
[ Pag-alala sa Nakaraan ] Alas dos na ng madaling araw ang orasan, gising pa si Mark habang nakayakap kay Axel. Yes, he ended up staying overnight at his ex-wife's apartment dahil tuloy-tuloy ang pag-iyak ni Axel na humihiling na samahan siya nito. Iba ang naramdaman ni Mark nang hindi nakatulog si Laura sa tabi niya. Dahan-dahang bumangon si Mark sa kama para umuwi sa kanyang apartment. "Laura," bulalas niya nang makitang nakahiga sa sofa ang dating asawa. Bumalik si Mark sa kwarto para kumuha ng kumot saka tahimik na tinakpan ang katawan ni Laura. "Magandang gabi, mahal." Dahan-dahang nilapit ni Mark ang mukha ni Laura na balak humalik sa pisngi niya at- "Argh." Bumagsak ang katawan ni Mark sa sahig, laking gulat niya nang makitang biglang bumukas ang mga mata ni Laura. "Pasensya na naabala ang tulog mo." Umupo si Laura at hinimas ang mukha niya. "Bakit ka sa labas, tulog na si Axel?" "Hm, mahimbing ang tulog niya. Gusto ko nang umuwi, doon ka na lang matulog sa kwarto n