[ Ang Plano ni Teddy para kay Laura ] Pinandilatan ni Liona si Randy na nakatayo sa tabi niya. Lumapit siya kay Mark na naglalakad papunta sa kotse niya. "Mark, wait. We have to talk!" Inalis ni Mark ang kamay ni Liona, saka sumakay sa kanyang sasakyan. Sumakay na rin si Liona sa sasakyan ni Mark na para bang iniwan lang siya nito. Mabilis na pinaandar ni Mark ang kanyang sasakyan para mabilis na makarating sa bahay ni Liona. "Hindi ko alam kung anong problema ang bumabagabag sayo. Gusto ko lang humingi ng tawad dahil baka isa ako sa mga dahilan ng problema mo." Sa halip na sumagot ay inihinto ni Mark ang kanyang sasakyan sa balikat ng kalsada. "Pababa." "A-ano?" "Sabi ko bumaba ka na." Natahimik si Liona. "Argh!" Sigaw ni Mark na parang naglalabas ng emosyon. Nasa upuan pa rin si Liona na naghihintay na kumalma si Mark. Sumandal ang lalaki sa driver's seat at pumikit na para bang pinipigilan niya ang kanyang emosyon. Limang minuto ang lumipas, pareho pa rin silang t
[ Madilim na Kwento ng Pamilya ni Mark ] Ang rock music ang gumising kay Laura na natutulog. "Bakit laging abala ang umaga ko," bulong niya. Tumakbo ang kamay ni Laura sa gilid ng kanyang kama para hanapin ang kanyang cellphone. Binuksan ni Laura ang kanyang cellphone, maya-maya lang ay sunod-sunod na pumasok ang mga message notifications. Isa sa kanila ay mula kay Laila. [Nasaan ka, sabi ni Mark tumakas ka sa bahay?] [Laura, huwag mo akong alalahanin. Nakipag-ugnayan sa akin si Mark at sinabing maghihiwalay na kayo.] [Laura, please reply to my message. Ayokong may mali sayo.] Bakit, totoo naman. Sa kasalukuyan, si Laura ay nasa isang komportableng lugar na may magandang tanawin sa paligid niya kapag binuksan niya ang mga kurtina. Kaso... kaso. "Laura, kain na tayo!" "Oo, Ma." Inayos ni Laura ang higaan kung saan siya natutulog saka lumapit kay Zia. Luminga-linga si Laura sa paligid at wala ni Zia at Teddy doon. "Nasaan sila." Hindi nagtagal, narinig ang tawana
'Yung may kagagawan, tama. Bakit kailangan kong makuha ang palayaw na iyon, hindi ba si Laura ang kumuha sa akin ng Mark,' Patuloy na sinisisi ng isip niya si Laura, kahit tahimik lang ang babae at ni minsan ay hindi napigilan ni Liona na lapitan si Mark. "Argh, damn. Bakit ang sama mo, Liona," ungol niya. Kumatok... kumatok. Napatingala si Liona nang may kumatok sa kanyang mesa. "Sorry for the long wait," sabi ng lalaki na kararating lang. "Walang problema, kakadating ko lang din," ani Liona sabay higop sa kanyang inumin. Nagtaas ng kamay si Ralph para tawagin ang waiter. Gayunpaman, sinabi ni Liona, "Tumayo ka at pumunta ka sa cashier." Umangat ang sulok ng labi ni Ralph saka siya pumunta sa cashier's desk. Lumipas ang limang minuto at dumating siya na may dalang tray na naglalaman ng dalawang slice ng tiramisu at kape niya. “Kumain ka na,” ani Ralph sabay lipat ng tiramisu sa harap ni Liona. "Ano ang gusto mong pag-usapan?" Inilipat ni Liona ang tiramisu na binigay
Nanatili ang katahimikan, parehong nanatili sa kanilang posisyon sina Laura at Mark na parang ayaw nilang batiin ang isa't isa. "Laura, halika dito." Hinila ni Dan ang kamay ni Laura palapit kay Mark. "Ito si Mark, ang nag-iisang anak ni Mr Teddy, kilala mo pa ba siya?" "Ah oo sir, kilala ko na po si Mr Mark. Di po ba sir?" Nataranta si Mark nang may sinabi si Laura sa kanya. "O-oo, matagal na tayong magkakilala." "Then I'll excuse myself, sir, tapos na ang oras ng trabaho ko. Excuse me." Lumabas si Laura. Hindi maalis ng mga mata ni Mark ang likod ni Laura na palayo ng palayo. Gusto niyang habulin si Laura ngunit patuloy pa rin sa pagdaldal si Dan na para bang pinipigilan itong makipag-usap kay Laura. Samantala, mabilis na naglakad si Laura papunta sa ikalawang palapag. [Mamah, andito si Mark .] Nagpadala ng mensahe si Laura sa kanyang in-laws. Ayaw niyang lumala muli ang sitwasyon dahil sa hindi pagkakaunawaan. "Tara, Mah, kunin mo ang phone ko," bulong ni Laura.
"Makinig ka, Laura! Walang masama kung magpahinga ka sa kolehiyo at ituloy mo ito sa susunod na taon." "Tama! Kawawa ang kapatid mo, gustong ipagpatuloy ang master's degree sa America." Natahimik si Laura Anderson nang marinig ang sinabi ng kanyang mga magulang. Simula pagkabata, laging priority ng mga magulang niya ang kanyang nakatatandang kapatid na babae, habang siya ay laging pumapangalawa. Kung tutuusin ay hindi na nagtrabaho ang kanyang ate mula nang maka-graduate.Parang ayaw din niyang makakuha ng kahit anong work experience. Kaya, dapat bang sumuko si Laura? "Sorry, Mom. Magko-kolehiyo pa rin ako," buong tapang niyang sabi, "kahit wala ang pera mo." Biglang ikinagulat ng tatlong taong nasa harapan niya ang sinabi ni Laura. "laura Anderson!" putol ng ama, "Dare you fight?" "Kung sigurado kang mababayaran mo ang pag-aaral mo, baka umalis ka na sa bahay na ito!" Naikuyom ni Laura ang kanyang mga kamao para pigilan ang kanyang emosyon. Gayunpaman, siya ay ta
"I didn't expect Mark Santivaniez to start being attracted to innocent girls." Bago umalis, pinanood ni Laila at ng kanyang kasama si Laura na tinapos ang inumin ni Mark. Ang malamig na lalaki ay bihirang makalapit sa mga batang babae at kusang-loob na nag-aalok sa kanila ng inumin. Gayunpaman, ang Laura ay isang pagbubukod. Ang nakakatawa, natapos ito ni Laura sa isang lagok! Ito ay ginawa Mark he was impressed. "Mahilig ka bang uminom?" tanong niya. Sa di malamang dahilan, gusto niyang ibuhos muli ang inumin sa baso ni Laura. Tumango lang si Laura habang humigop muli ng inumin sa kanyang harapan. Uminom nga siya ng de-latang beer - ang mga tira ng kanyang kapatid. Ngunit, hindi gaanong. Kaya lang, kailangan ba niyang ipaliwanag ito kay Mark? Kung tutuusin, pareho lang naman diba? Tsaka kakakilala lang nila at hinihintay niya lang si Laila dito. "Tito, alam mo ba kung saan nagpunta ang kaibigan ko?" biglang tanong ni Laura. "Tito...?" Sa halip na sumagot, natawa
"Gusto mo samahan kita?" pang-aasar niya kay Laura na agad namang inikot ng mata. "If you have to work like that-" Napatigil si Laura, nalilito pa rin sa kanyang pinili. Drrtttt! Buti na lang at nagvibrate ang cell phone ni Laila - naputol ang awkwardness sa pagitan nilang dalawa. "Teka, tumatawag ang boyfriend ko," sabi niya, "Hello, darling." "Laila, kasama mo ba si Laura?" Imbes na boyfriend niya, si Mark ang nagsalita. Biglang napatingin si Laila sa screen ng cellphone niya, nalilito. Gayunpaman, naroon ang pangalan ni Randy. Agad na gumana ang utak ni Laila. Yung matandang tinutukoy ni Laura... Mark? "Um... bakit mo siya tinatanong? Pagkatapos ng ginawa mo sa kanya, hindi mo man lang siya binigyan ng kahit isang sentimo!" agad niyang sambit. Mula sa kabila, maririnig na huminga ng malalim si Mark. "Naiwan ni Laura ang cellphone niya sa apartment ko. Tsaka may seryoso akong pag-uusapan sa kanya." Nilingon ni Laila si Laura na kumakain ng fried chicken na in
"Then, I agree," sabi niya, tumango. Nagulat ito kay Mark. "Ganun kadali?" tanong niya - sinisigurado. "Uncle, alam mo naman na inabandona ako ng sarili kong pamilya. Tapos, willing si Uncle na tustusan ang pag-aaral ko at bigyan ako ng matitirhan. I don't think that's a problem." Biglang inilayo ni Mark ang mukha. “So money can really solve everything,” hindi makapaniwalang naisip niya sa inosenteng ugali ni Laura. Napansin niyang parang may tinatype ang babae sa kanyang cell phone. Huwag kalimutan, parang pinipirmahan ni Laura ang pangalan niya doon. “Please sign this as legal proof of our agreement,” bigla niyang sabi. Kinuha ni Mark ang cellphone ni Laura. Saglit na binasa niya ang isang collaboration na tila hindi nakakaabala sa kanya. Isang pilyong ngiti ang sumilay sa mukha ng guwapong lalaki. "Okay, pumayag ako." *** Pagkatapos noon, sinadya ni Mark na ihatid ito. Gayunpaman, tumanggi si Laura. Gusto niyang gulatin si Laila ngayong gabi. Kaya nama