A week later, nag-focus ako sa studies ko. Hindi ko siya tinawagan o ginulo, inaral ko lahat ng notes ni Yeon na binigay niya na sa akin. Pagkatapos ng klase ko ay lumabas na ako ng room pero halos bumalik ako sa loob ng room sa sahig sa malakas na tulak ni Riley na hindi ko inaasahan. Umawang ang labi ko sa sakit ng pagtama ng pwet ko sa sahig, “What the hell is your problem?” Galit na sabi ko. “Ikaw, ano pa ba?” Kumuyom ang kamao ko at tumayo sa sarili kong paa. Wala kasi ang mga kaibigan ko rito. “Naiinis ka ba sa akin dahil nalalamangan na kita sa score sheet?” Asar ko lalo sa kaniya. Gigil na gigil niya akong tinignan, “Maybe you’re making Yeon Villamos answer your school papers!” Umawang ang labi ko at natawa. “Bakit ko gagawin ‘yon?” Sumbat ko. “At first Riley, baka nakakalimutan mong ako ang nanguna sa klase noon?” Mariing sumbat ko sa kaniya upang maalala niya na parati ko siyang nasa ibaba noon. “Noon na ‘yon—“ “Ano ngayon?” Balik tanong ko, mainit ang ulo
After a week, he came to me. He contacted me first, I don’t get why he did this pa. I’m the only one who likes him. Itinago ko ang cellphone ko at hindi muna inisip ang bagay na nakakapanakit sa akin. Gusto ko matahimik, kahit sandalian lang. And having Yuno in my mind is messing me up, distracting and hurting me. I can’t afford Yuno to make me feel this way. After an hour's drive he slowed down and glanced at me. “Are you alright?” Yeon kept on checking me, siya naman ang may problema. “Four-eyed hindi ako sanay sa ganiyang trato mo ha,” natatawang asar ko sa kaniya. “Ah, Edi huwag na,” maarte niyang sabi kaya natawa ako, he kept on driving and I was enjoying the view. Kahit hindi kami gaano nag-uusap ay nage-enjoy ako, “Sa tingin mo ba anong klase ang meron na buhay ako?” biglang tanong ko. “Just put your feet on my shoes. What do you think of my life?” I curiously asked, gusto ko lang malaman kung anong tingin niya sa buhay ko. “Well, your parents love you so much
“Pag hinalikan kita diyan edi kinilig ka, wews.” Asar ko.“Try me, Sie. So we’ll see.” That rhymed well, ano ba ‘yan!“K dot.” Singhal ko at uminom na lang.“Kumusta kayo ni Yuno?” Biglang tanong niya, natigilan ako nang alisin niya ang salamin at isabit sa dibdib niya.“Wala, ‘di ko alam.” Sagot ko.“Hmm, nag-usap na kayo?” “Yeah, we argued.” “I’m talking about usap,” paglilinaw niya.“Halata naman na gusto niya si Jami, kaya hindi niya masabi na may girlfriend siya kasi umaasa pa rin siya.” Masungit ko na sabi, nasasaktan.“But he’s coming back to you tho?”“Yeah, he is. But how about his heart who stayed on my cousin? Wala. Walang silbe lahat.” Kwento ko pa sa kaniya.Hindi na siya umimik kaya humiga na lang ako, “I’m sleepy na.” Bulong ko.Naalimpungatan ako nang magising dahil sa bango nang yakap-yakap ko na unan, sobrang hangin rin at ang nakayakap na kumot sa akin ay sobrang kapal.Napamulat ako ngunit halos maitulak ko si Yeon na nagulat rin at napabangon. “What happened?” G
“You think I would be thankful BECAUSE I’m the only woman you kissed like that?!” Bulyaw ko. “Yeah.” Sumama ang loob ko sa sinabi niya. “Ano bang tingin mo sa akin Yuno? Ganto lang ang gusto?” Tinulak ko siya sa dibdib sa galit ngunit nanatili siya sa pwesto. Seryoso akong tinitigan. “You think it is simply jealousy? Gago ka ba h—“ Napahawak ako kaagad sa braso ni Yuno nang halikan niya ang labi ko at lumayo, gulat na gulat ako. “Yuniko—“ Napapikit ako nang muli niya akong halikan sa labi. “Marshall ano ba!” Singhal ko at pinaghahampas siya. Mahina siyang natawa, “Why are you still mad? Sasabihin ko na nga na girlfriend kita eh.” I smacked his arms harder and kicked his legs. “Gago ka talaga! Nakakainis ka!” Galit na galit kong sabi. “Sierah, sorry na.” Pinipilit niya akong yakapin kaya mas pinaghahampas ko siya sa dibdib. “Ano ba ako sa’yo ha! Side chick?! Nakakapikon ka na Yuno!” Bulyaw ko naiiyak na. “Hindi mo man lang ako magustuhan! Ginagawa ko naman lahat—“
“I brought food, nag-aaral ka ba?” Tanong ni Yeon matapos sulyapan ang sala ko na maraming libro. “Yeah,” matipid na sagot ko at bumalik sa pagkakaupo, naupo siya sa single sofa at nilabas ang food. “How’s your grades?” Ngumuso ako sa tanong niya. “Okay pa naman.” “Siguro.” “Okay.” Matipid niyang sagot at inabutan ako ng pagkain, maya-maya ay napansin niya na nahihirapan ako dahilan para maupo siya sa tabi ko at ituro lahat ng hindi ko maunawaan. Sa totoo lang napapadali niya lahat ng mahirap dahil sa pagtuturo niya, “Yeon, paano ‘to?” Tanong ko at inabot sa kaniya ang notebook. Natigil siya sa pag-gamit ng cellphone at kinuha ‘yon, “Get in here.” He tapped the space beside him kung kaya’t lumapit ako. Itinuro niya ‘yon na naintindihan ko naman, inabot kami nang siyam-siyam para lang sa iisang math subject. Madilim na talaga sa labas nang matapos ko maunawaan lahat, “Kaya pa?” Tanong niya. “Kaya pa,” natatawang sabi ko. Pinanood ko naman siyang alisin ang salamin n
Nang nasa condo ko na ay gininaw ako bigla, “Lamig,” bulong ko at kumuha ng extra towel para sa kaniya. “What happened in your condo? Binagyo?” nanlalait niyang sabi kaya ngumuso ako, “H-Hindi ah.” “Why are your eyes red? Rain have acids hindi ka dapat naliligo sa ulan,” inis niyang sabi at nanlaki ang mata ko nang lingunin ko siya ay hinuhubad niya na ang polo na suot kaya napatalikod ako agad. “And it’s already evening. You’re really stupid, Sie.” Mahina akong natawa sa sinabi niya, siraulo ‘to ah? Nakakailang tanga na eh. “Maliligo ka ba?” tanong ko. “No, I didn’t get wet that much. Just spare me some shirts.” Tumango ako at giniginaw na humanap ng shirt na malaki sa closet ko kaya nang makita ko ang shirt ko na paborito ko dahil oversized ay ‘yon na ang binigay ko sa kaniya. Tsaka ako nagmamadaling pumasok sa banyo at naligo. Ngunit nang matapos ay napatigil ako nang ma-realize na wala akong twalya at damit. Gagi! Ngunit dahil hindi ako naging maayos at organize
“I won’t ask if you’re okay. Halata naman sa mukha mo—“ “Isa ka pa eh, mang-aasar ka pa nalulungkot na nga ako.” Napatitig si Yeon sa akin kaya napatitig rin ako sa kaniya hanggang sa magpigil ngiti siya ay napanguso ako at nahampas siya tsaka natawa. “Dumb four-eyed,” sumbat ko. “You’re the one who is dumb, you made yourself pathetic.” Ngumuso ako at tsaka tinitigan siya. “Shirt ko pala suot mo, makikilala ‘yan ng kapatid ko,” natatawang wika ko bigla, nayuko at natignan niya ang sarili. “It’s bagay,” He said. Mabango ba?” Ngising tanong ko. “Hmm, amoy babaeng ‘di naliligo.” Nanlaki ang mata ko at nahampas siya sa braso. “Gago ka ba?” He just chuckled. Napatigil ako nang ma-realize kung gaano kabilis nagbabago ang mood ko, nababaliw na yata ako. Kasalanan ‘to ng kurso ko eh ang hirap. I just miss the old days when Yuno and I were so close and we depend on each other, pag kailangan ko siya at kahit hindi nasa tabi ko siya. Why did the two of us go wrong? “I’ll j
Third Person’s Point Of View. After a week of looking for Laze, Yeon and Yuno are very distant. Not until one day that the both needed to be together to look for Laze. They didn't want to talk with each other but ended up talking as Yeon tried to confront Yuno. “What are you, Yuno?” “What kind of man are you? A jerk or just someone who can’t lose both?” Yuno’s brows were furrowed but Yeon didn’t bat an eye. He stared at Yuno. “Do you like my girlfriend?” On Yuno’s rebat, Yeon plastered a smile on his lips. “Maybe? Maybe I could take her away from you since you’re just hurting that woman’s innocent heart. Dumbass.” Yeon chuckled, sarcastically. “Take her away from me? I don’t think you can.” Yuno placed his arms on Yeon’s shoulder and pulled Yeon closer. “Don’t you even try, because you really can’t snatch my woman.” Yeon didn’t know if it was a threat but he sighed after Yuno left. “What a possessive fucking jerk.” Yeon whispered and glanced at the team who’s about to