Later that night, nag-bihis ako ng formal to meet with them and as Yeon is the one who escorted me sinubukan ko siyang kausapin. Ngunit napansin ko ang sugat sa gilid ng labi niya at ang bahagyang pagkulay green o violet no’n. Even though it’s light mapapansin sa skin niya. “What’s your plan?” Kwestyon ko. “I don’t know yet, dumb. I’m not having hard time so don’t worry—“ “I am not even worried, the slightest.” I said instantly, napatigil siya at inayos ang salamin niya. “Okay..” “Yeah.” Bulong ko. Hindi naman ako worried, nagtaka lang ako sa nangyari sa pisngi niya sino ba sumapak sa kaniya? “Nagalit pero family mo?” Bulong ko. “Lolo ko lang.” Pabulong niyang sagot. “Ah, yung grandparents ko kasi supportive.” Bulong ko. “Wala silang pakialam kung sinong i-date ko as long as I’m safe.” I calmly explain. “I didn’t ask.” Napatigil ako sa tugon niya dahilan para hawakan ko ang siko niya at kurutin dahil sabi nila kahit kurutin ‘yon o ipitin ng sipit ay hindi masak
Pasimple ko siyang nilapitan ngunit pagkalapit ko ay napamulat kaagad siya kaya ngumiti ako. “Why are you here?” I started. “I-Ikaw ba? Bakit kauuwi mo lang? Kanina pa kita hinihintay.” Umayos siya ng upo at inayos niya rin ang magulong mga buhok. “I just went out.” “To fix the issue right away,” I stated and rested my back. “Are you okay? Lasing ako last time, I’m sorry.” Nang sabihin niya ‘yon ay naalala ko ang pagtawag niya sa nakababata kong pinsan. “I’m sorry, Sierah.” Napatitig ako sa kaniya nang sandaling kuhanin niya ang kamay ko at hawakan ‘yon. “If I said something wrong, I’m really sorry Sierah.” Napalunok ako at ilang beses na napalunok habang nakatitig sa kaniyang mukha, tumikhim ako. “I’m not hurt, saan naman ako masasaktan?” Maangan ko, he probably remembered what he said on the call. And he’s aware that I really like him. “I just want to apologize, just in case.” Mahinahon niyang tugon at dahan-dahan na binitiwan ang kamay ko. Ngumiti ako sa kani
Nakagat ko ang ibabang labi nang mahawakan niya ang labi niya at napansin ko kaagad ang pamumula ng tenga niya. “Babae ka, huwag ka mag-first move—“ “Sanay na ako.” Ngising sabi ko pa. “Isa pa—“ “Sie! Bagay sa’yo nickname mo, Sierah-ulo.” Natawa ako sa sinabi niya kaya humalagapak ako at umirap. “Ang OA mo akala ko ba sanay ka?” Napatigil siya. “Oo pero ako yung ano— a-ano na tawag doon, ako yung malikot.” Ngumisi ako tsaka ininuman ang orange juice niya. “Hoy! Indirect kiss.” Turo niya sa baso. “Ano naman? Hinalikan ka na nga.” Mayabang na sabi ko. “Alam mo Sierah, parehas tayong may katawan kaya tigil tigilan mo ‘yang pagiging naughty mo.” Banta niya kaya natawa ako ng sobra. Tila bigla ay nakalimutan ko na may gusto siya sa pinsan ko, buong oras na tumambay siya ay nanood pa kami ng horror. Bigla ay tinitigan ko siya, sa sobrang close namin ay iisipin ng iba na may relasyon kami ngunit wala. “So what happened the last time you called me?” Napasulyap ako kay
Sierah’s Point Of View. Pumasok na ako sa klase ko dahil hindi ko na rin naman na-tyambahan si Yuno, sayang nakatulog ako kagabi. I didn’t get to asked his thoughts about it tuloy. While walking in the hallway, suddenly a girl with a notebook and a pen came up to me. “Yes?” I asked. “Just gonna ask some few questions lang po, are you really dating the eldest of the Villamos?” Napakurap ako ng maraming beses dahil saktong nakita ako ng mga kaibigan ko. What should I do? Oh my gosh. “Uhm, can I not answer that for now?” I questioned. Sasagot pa lang sana yung babae pero tumunog yung hawak kong cellphone at si Yeon ito, alanganin kong naitago ang screen ng cellphone ko. “Excuse me.” Paalam ko sa dalawang journalist tsaka ko sinenyasan ang mga kaibigan, sinagot ko naman ang tawag. “Why are you calling me right now? Oh my gosh four-eyed.” Singhal ko, napatingin ang mga kaibigan ko na may panlalaki ng mata. “Dumb, I was texting you early in the morning.” Tumaas ang isang k
Tinahak namin ang daan papunta sa company nila at binati siya ng halos lahat, ngunit hindi talaga mawawala ang pagiging chismosa ng mga tao. Intriga na intriga sila sa akin, ang iba ay alam na ako yung nasa issue ngunit ang iba ay walang alam. Habang naglalakad ay sumunod lang ako kay Yeon hanggang sa makarating sa office niya, I thought it would be spotless yet it’s full of folders, scattered pens, and papers. May two tablets pa sa center table at isang laptop sa desk niya, bumuntong hininga ako. “Ang kalat mo.” Turo ko sa lahat. “Don’t ever touch them, I know it’s messy but I know where I can find what I need. That’s organized for me,” mahabang sabi niya at inalis lang ang isang folder sa magkatapat niyang sofa. The entertainment area of his office, “Ang kalat,” mahinang reklamo ko at inikot ang tingin sa kwarto. “Sie, just sit down.” Turo ni Yeon kaya umirap ako at hindi na tinignan ang iba pang folders. “Nakaka-curious.” Tugon ko pa ngunit dineadma niya na ‘
Pagkarating sa condo ko ay inalis ko ang suot na black shoes at tsaka ako sandaling pumasok sa kwarto ko upang magbihis.After 5 minutes ay nilabas ko na si Yuno sa sala, nakaupo lang siya at tahimik na magkahawak ang kamay. Naupo ako sa single sofa dahilan para mapatingin siya.“W-What is it?”He sighed and stared at me, “I wanted to talk to you and I have a lot of things to say but right now, I don’t know what to say,” naiilang niyang sabi.“T-This is what I’m scared of, the things are awkward for both of us now.” Kumabog ang dibdib ko habang pinakikinggan siya.What about the kiss?“I’m sure that I don’t have any feelings for you, Sierah.” Sa sinabi niya ay pinilit kong ngumiti but then he stopped my forceful smile, “But at some point I wanted to try.” Lumiwanag bigla ang mukha ko sa sinabi niya na para bang glow in the dark ang mukha ko, “I wanted to see how feelings develop.” “I wanted to check more, if I could like you because you’re likeable and adorable.” Pinigilan ko ngumit
Si Yeon naman kasi! Baka mamaya bawiin na ni Yuno ang sinabi niya edi wala na? Game over! Pagkapasok ko sa condo ko ay tumawag si Yuno kaya sinagot ko, kinakabahan pa rin.“Where are you?” kwestyon ko.“Otw to you,” mahinang tugon niya, seryoso ang tinig kaya kinakabahan ako ng sobra.“Sige, I’ll leave my door unlocked, pasok ka na lang,” paalam ko.“Okay,” malamig niyang tugon.Nag-handa ako ng meryenda to subside his anger, if he is mad at me, inilagay ko sa center table ‘yon tsaka ako nagpabango para naman presentable ako tignan.Nang bumukas ang condo ko ay tinitigan ko siya, ngunit deretso niya lang akong tinignan at inilihis ang sleeves ng suot niyang longsleeve.Tsaka siya naupo sa sofa ko ay pinagkrus ang braso sa dibdib niya, parang galit. “Galit ka?” bulong ko.Dahan-dahan ako na lumapit sa kaniya at naupo sa kabilang dulo ng sofa, “Hindi, baby,” he mocked Yeon and made me bite my lips.“Mali ka ng iniisip,” mabilis kong sabi.“Of course not baby,” he sarcastically mimicked
Tinitigan ko si Yeon na seryosong inaayos yung ibang notes, why is he lying? “Bagong sulat ‘to oh.” Turo ko.“That one is bago, I rewrote it because I lost the original copy,” he explained that confirmed my confusion.“Why are you doing this?” I asked.He stopped and fixed the v-neck collar of his shirt that showed his collar bone, “What?” He looked at the notes, “This?” He pointed out.“Yeah.”“Because I don’t want my girl dumb, in the eyes of the people and from the eyes of my people.” Talking about his company, ah so that’s the only reason?“I am not dumb—““You are, a little dumb.” Umirap ako sa pag-diin niya no’n.“Edi ikaw na matalino, pala desisyon ka eh,” sumbat ko, hindi na siya umimik.“Is your balcony open?” He asked, tumango naman ako.“Can I smoke?” He pointed my balcony that made me ngiwi and rolled my eyes at him, “Go ahead, bawi dahil binigyan mo ‘ko ng notes mo.” He nodded and grabbed the packet of cigarettes in his pocket.Binuksan niya ang balcony at sinarado, inayo
=Sierah’s Point Of View= AFTER A FEW YEARS… Nasapo ko ang noo habang nakatitig ng matalim kay Yeshua na alanganing nakangiti at nagkakamot ng kanyang kilay. He is already 18 and damn it, ang tigas ng ulo! “Anong bilin ko sa’yo, Yeshua?!” gigil na singhal ko. “Mom… I aced my exam and dad allowed me to have a party at our house naman po…” magalang na paliwanag niya at nahihimigan ng lambing. Nabasag lang naman ng mga kaibigan niya ang sliding door sa pool area dahil sa nalasing ang mga kasama niya. “Pero hindi ganito, Yeshua! I-Iyang ulo mo talaga, napakatigas! Nawala lang ako saglit dahil bumisita ako sa Palawan at eto ka oh, ito ka na naman! Kanino ka ba nagmana, ha?” sermon ko at halos paluin siya sa pwetan ngunit malaki na siya para doon. “Mommy, sorry na…” nakalambing na hingi ng tawad ni Yeshua kaya nasapo ko ang noo. Sinubukan kong magpasensya sa anak ko. “Fine… Get someone to fix that glass door or else I’ll marry you off to your dad’s daughter!” sermon ko pa at dahil doo
=Third Person’s Point Of View=MATAPOS ang lahat ng preparasyon…Nakatayo si Sierah Garcia sa harap ng salamin, ang puso niyang mabilis na tumibok habang pinagmamasdan ang masalimuot na detalye ng kanyang wedding gown. Ang tela ay akmang-akma sa kanyang katawan, ang lacework ay kumikislap sa malambot na liwanag ng silid. Hindi siya makapaniwala na ngayon na ang araw na siya ay pakakasalan si Yeon Gavrill Villamos, ang lalaking nagpaligaya sa kanyang mundo sa kanyang alindog at walang kondisyong suporta.Habang maingat niyang inaayos ang belo na bumabagsak sa kanyang likod, bumalik sa kanyang isipan ang mga alaala—ang kanilang unang pagkikita, ang hindi mabilang na mga pag-uusap sa gitna ng gabi, at ang mga sandaling nagbukas sa kanila ng mas malalim na koneksyon. Ang bawat alaala ay tila isang mainit na yakap, at hindi niya maiwasang ngumiti sa pag-iisip ng kanilang hinaharap na magkasama.“Handa ka na ba, Sierah?” ang boses ng kanyang ina ay nagpagambala sa kanyang pagninilay, puno n
=Sierah’s Point Of View= Ngayon ay sobrang tahimik namin ni Yeon, walang imikan. Parehas lang kaming nakaupo sa bawat dulo ng sofa niya. Nakatitig sa TV na nakapatay naman. “Aren’t you going to apologize?” mahinang sabi niya kaya pasimple akong umirap at nilingon siya. “Edi sorry,” bulong ko. “So insincere,” ngiwi niyang sabi halatang nadidismaya. “Paano ba mag-sorry?” maktol ko. “Ayan.. Panay kasi pride ang pinapataas mo, hindi ‘yang konsensya mo. Noon pa lang talaga ma-attitude ka n—” Natigilan siya nang umusod ako at yumakap sa kanya, mariin akong napapikit dahil alam ko sa sarili ko na sobra ko siyang namiss. Ang tagal kong nagtiis at nagpanggap na maayos na ako. “Damn it...” rinig kong sobrang hinang bulong niya at inayos ang mga braso upang makasandal ako sa kanyang dibdib. His hands were on my back, gently tapping it. “I’m sorry,” sobrang hinang bulong ko at hinigpitan ang yakap sa kanyang bewang. Humigpit rin ang yakap niya at naramdaman ko ang kanyang labi sa aking
“We had a lot to talk to, Sie.. After our son’s party,” mariing sabi niya at ramdam ang pagbabanta.Dahil doon ay naging balisa ako buong party, natatakot ako sa galit na nararamdaman ni Yeon. Mapapatawad niya pa kaya ako?Matapos ang birthday party ay nakatulog kaagad si Yeshua at si Yeon ang bumuhat sa kanya papunta sa kama. Pagkatapos no’n ay halos mabigla ako nang hablutin ni Yeon ang aking pulsuhan at tangayin sa kung saan.Nang dalhin niya ako sa condo niya mismo ay wala akong nagawa kundi manahimik. “Now... Tell me, w-what’s the point of hiding my son from me?” salubong na kilay niyang sabi, nagpamewang sa aking harapan.Bumuntong hininga ako. “Y-You’re married, you have your own family. M-May iba pa bang dahilan—”“Kasal? Ako? Saan mo naman napulot iyang balita na ‘yan, Sie?” nagtataka niyang sabi dahilan para noo ko ang mangunot.“Tanga ka ba o sadyang bingi ka lang huh?” gitil ko. “Kalat na kalat sa articles ang rumor na iyon! N-Ni hindi mo nga nagawang i-deny sa harapan ko
I licked my lips due frustration before smirking. “If it’s your child, wouldn’t you know better?” Napipikon ako pero hindi ko lang pinahahalata sa kanya.He gawked. “That’s why I was asking, even before..”“It’s not your child.” I looked away and faced my desk as I pretend I’m fixing the papers.“Makakaalis ka na, Mr. Villamos—”“Once I find out, Sie. Once I find out, I’ll make you regret it.”“You’re not gonna find out anything, Yeon. Dahil wala naman talaga,” I flawlessly lied before giving him a once-over before staring him at his hazel eyes.“Alis na,” taboy ko pa dahilan para nakangisi siyang tumalikod at naglakad na parang ang bigat ng sapatos niyang itim dahil sa tunog na nagagawa nito.Nang makaalis siya ay basta-basta na lang akong napaupo sa swivel chair ko habang kapa-kapa ang dibdib dahil sa kabang naiparamdam niya.‘Lintek na Yeon, ang lakas makiramdam!’A few weeks later.. Yeshua’s birthday is around the corner, wala akong imik habang may inaayos sa event ng anak ko. Bu
“Who do I look like then po?” My innocent son asked, hindi ako nakasagot, hindi rin naka-imik si Yuno. The question was for Yeon. It was his to begin with..“Why don’t we ask your mom?” ngising sabi ni Yeon dahilan para samaan ko siya ng tingin.“Stop it. You’re confusing my son,” masungit kong sabi.“Hmm, he asked me to come. I guess you’ll have to bear my presence. Can you handle it?” That was an annoying question, I’m sure he somehow found out I was avoding him.“Just come if you want, if you’re that shameless. I guess nothing’s new?” pabulong na sabi ko. Tumaas ang kilay niya at pigil na napangisi. “I’m really shameless..” pabitin niyang sabi bago sinulyapan si Yuno at Yeshua na naglakad papalayo sa amin. “Yeshua looks exactly just like me, don’t you agree?” he sarcastically added which made me roll my eyes before leaving him behind and walking away.Sumama talaga si Yeon sa amin sa restaurant, tuwang-tuwa naman sa kanya ang anak ko. I’m afraid to admit that Yeshua really looked
Sunod na araw ay isinama ko na lang rin sa opisina si Yeshua, mabuti at natitignan siya nang assistant ko.Habang kumakain sa office ay tulog si Yeshua dahil sa kakalaro niya. Pumasok ang assistant ko at napangiti nang makita si Yeshua na tulog.“Ma’am, kung hindi niyo po mamasamain.” Dahan-Dahan siya lumapit kaya nginitian ko siya.“Ano ‘yon?”“K-Kahawig niya po si Mr. Villamos,” napalunok ako at mahinang natawa.“Pinaglihi ko yata sa kanya,” pagsisinungaling ko.Ngumiti ito, napansin na umiiwas ako sa usapan. Kalaunan ay wala akong choice kundi makaharap si Yeon dahil sa isang project na bagong establish kasama ang ibang investor.“Your dad signed this when he was handling your company, you didn’t change your mind, do you?” He sat and glanced at Yeshua who’s sleeping peacefully.“I didn’t change my mind since it will benefit my company, based on my dad malaki ang balik because it’s in demand right?”“Yes, your father is right. Anyway, we’ll have a board meeting and I’m telling you
Papunta elevator ay hindi ko na naman inaasahan na makakasabay namin si Yeon, tahimik siya at hawak ang susi niya na nilalaro niya sa daliri. “Mister..” Natigilan ako nang tawagin siya ng anak ko, hindi ko maawat si Yeshua dahil baka magtaka at magduda si Yeon kung bakit iwas na iwas ako. “Hmm?” He softly respond, ang tibok ng puso ko ay hindi mabilang sa sobrang bilis at lakas ng tibok nito. Ang amoy ni Yeon ay mabilis na kumalat sa kung saan man siya naroroon, amoy na amoy ito. “We met before, didn't we?” Tumikhim ako. “He’s just like that, I hope you don’t mind him.” Paghinging sorry ko kay Yeon. “It’s okay, he reminds me of someone.” Yung anak niya siguro sa asawa ang tinutukoy. “I don’t think we did, little guy.” “Mm, I really think it was you, big guy.” Sa pag-gaya ni Yeshua sa tono ng pananalita ni Yeon ay hindi ko mapigilang mangiti. “Yeshua, that's bad.” I unconsciously said which made Yeon glanced. “Yeshua huh?” Tumikhim ako sa tinuran niya. “His father
Sierah’s Point Of View. Mabilis na lumipas ang buwan hanggang sa isilang ko ang lalakeng anak, tulad ng ama niya ay sobrang gwapo niya rin. Madalas na nakuha niya ay ang hitsura ni Yeon. Nanatili naman si Yuno sa tabi niya at hindi niya ako pinilit na mahalin siya. Sa tingin ko ay mas mahal niya na ang anak ko kumpara sa akin. “Yeshua anak,” Lumapit si Yuno rito dala-dala ang paper bag. “Huwag mo i-spoil Yuno,” Sita ko dahil lagi na lang siyang inaasahan ni Yeshua na may pasalubong. Tatlong taon pa lamang si Yeshua ngunit kahit na ganoon ay tingin ko batid niyang hindi niya tunay na ama si Yuno. “Ito naman, yung bata na nga lang iniisip ko, papansin ka pa. Inggit ka ‘no?” Sa asar ni Yuno ay pairap ko siyang siniringan. Maya-maya ay nagulat kami sa biglaang pag pasok ni daddy sa kwarto, “D-Dad nakakagulat ka naman.” “Well, this is urgent anak. Yung kumpanya mo sa city, inatake na naman ng virus.” “What!?” Gulat na tanong ko. “Hindi na naman na-back up?” inis na sam