LOGINShare
KABANATA 51
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56I was left with my knees down. I felt like my heart's being crushed. Ang sakit-sakit makitang ganito ang maabutan ko. Lumapit ako sa kanila pero pinigilan ako ng mga pulis.
"Mga magulang ko sila, padaanin niyo ako!!!" I shouted at them but they still won't let me go. I wanted to hug my parents even for the last time.
I screamed with all my might. I don't care how bad I look right now. I wanted to let it all out. Lahat ng sakit.
"Sir, maawa po kayo. Gusto ko po silang mayakap. Pakiusap po. Nagmamakaawa ako sa inyo. Kahit ngayon lang po." Pagmamakaawa ko kay mamang pulis. Kita sa mukha niyang naaawa siya sa itsura ko ngayon. May biglang lumapit na isang pulis na mukhang mas nakatataas sa kanila. Hinayaan ako nitong makalapit sa mga magulang ko. Mabilis akong tumakbo papunta kina tatay at nanay. I cried loud and hugged both of them so tight.
Maraming mga taong nakakaalam sa paghihinagpis ko kaya maraming nais na tumulong sa akin sa pagpapalibing sa kanila.
Related chapters
The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 52
Kanina ko pa tinitingnan nang masama si Dustin. Nakaupo siya ngayon sa harapan ko habang nakangiti. He looked so calm. Ang terror Chemistry prof naman namin ay nakaupo sa kanyang desk. Seconds have passed, but none of us decided to speak. Hindi ko talaga inaalis ang mga mata sa lalaki. Hindi ko na rin nga pala siya nakausap, matagal-tagal na rin. At hindi ko pa nga na-confirm sa kanya kung ano ang relasyon niya kayprof. Magkapareho sila ng apelyido kaya malamang magkadugo sila."Alam mo, iha. Matutunaw ang anak ko sa ginagawa mo."Nanlalaki ang mga mata ko sa narinig. Inilipat ko ang tingin kay prof. She was smiling. Ibang klaseng ngiti na ang nakikita ko. Hindi na iyong threatening smile o killer smile. But a pure, bright aspect."Anak niyo po si Dustin?" Paninigurado ko."Do I have to repeat myself?" Bigla na lang nanlilisik ang mga mata niya. I faked a smile and looked at Dustin. Kaloka ang lalaking ito, hindi man lang sinabi sa akin na mommy pal
The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 53
"How could that happen?" Tanong ko sa kanila. Hindi ako makapaniwala. Si Art ang tunay na anak ni nanay? Napasabunot ulit ako ng sariling buhok. Nalilito na ako. Hindi ko na naiintindihan ang nangyayari ngayon."Si Arthur Cameron ang unang anak ni Abigail. Alam kong itatanong mo sa akin kung paano napunta sa mga Cameron ang bata, kaya pangungunahan na kita. You may not believe this. But Alvin Cameron, Arthur's dad, and Abigail, were once lovers."Kumunot ang noo ko. Si tito at si nanay? Naging magkasintahan noon? Pero mukha namang hindi sila magkakilala no'ng lumipat ang mga Cameron sa kapitbahay namin."Sadyang malupit ang tadhana. Pinaglayo talaga ang dalawa. They were so in love. I even cheered for them." Pagpapatuloy niya. Naging interesado ako sa kwento kaya nanahimik lang ako at nakinig sa kanya. She seemed to enjoy the story-telling as well."Andrew Augustus was a ruthless gangster. He was so obsses
The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 54
"Sumama ka sa 'kin, Rora. Itatago kita." Aniya at hinila ako pero hindi ako nagpadala sa kanya. Tiningnan niya ako nang kunot ang noo."Hindi ako sasama sa 'yo!" Seryoso kong sabi sa kanya. I can't just follow him. Hindi ko dapat siya pagkatiwalaan. Baka ang totoo ay magkakampi talaga sila ng dad niya and they're just setting a trap para makuha nila ako at mapatay."Rora, kailangan na nating umalis sa lugar na ito! I have to take you somewhere safe! Sa labas tayo!""Ayoko sabi e! Hindi ka mapagkakatiwalaan!" Pwersa kong binawi ang kamay ko dahilan para mabitawan niya ako."Umalis ka na rito! Iwan mo ako! Hindi ko kailangan ng tulong ng kahit sino! Not even from you! Hindi ko na alam kung sino ang pagkakatiwalaan ko!" Sigaw ko sa kanya. Andito pala kami sa loob ng men's CR. Mabuti na lang at walang tao rito."Hindi kita pwedeng iwan dito! Please, Rora! Wag nang matigas ang ulo!" Pagpupumilit niya at parang hahawakan niya ulit ang kamay ko. Ngunit in
The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 55
Lumipas na ang ilang segundo pero hindi pa rin ako sinasagot ni Diego. Inalis na niya ang tingin sa akin at ibinaling na lang ito sa dagat."Actually..." Mukhang nagdadalawang-isip siyang sagutin ang tanong ko so I chuckled as I faced him. Napansin niyang hinarap ko siya kaya napalingon na rin siya sa akin."Joke lang iyon. Ikaw naman. Masyado kang seryoso." I chuckled again."E bakit mo ba kasi naisipang itanong iyan?" He pouted. Naalala ko lang kasi si Art. He is willing to kill his dad, maipaghiganti lang ang mom niya. Pero namatayan rin ako. Namatay ang mga magulang ko pero kailanman ay hindi sumagip sa isipan kong ipaghiganti sila. Galit na galit ako sa mga pumatay sa kanila pero hindi ko magawang isumpa man lang ang mga ito sa kamatayan.I formed my hands into fists. Ang bumabagabag pa rin hanggang ngayon sa isip ko ay kung sino ang pumatay kina nanay. Posible ba talaga na si Art? Kahit na ayokong paniwalaan iyon ay hindi ko pa rin maalis sa isipan
The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 56
I woke up gasping for air. May tubig din na lumabas mula sa bibig ko. Biglaan ang paggising ko. Like I was really forced to wake up. I was forced to going back to reality."She's awake!" Rinig kong boses ng isang babae.I looked above and saw the bright blue sky. My back felt different. Parang ang gaspang at ang tigas ng hinihigaan ko. This is when I realized, nakahiga pala ako sa buhangin."Rora! Anong nararamdaman mo? Okay ka lang ba? May masakit ba sa 'yo?" I can see in Diego's eyes that he is worried about me. Nasa gilid ko siya at parang siya ang gumagawa ng paraan para mabuhay ako. He's the one who performed CPR just to save me! Nakapalibot naman sa amin ang mga foreigners, kasali na doon ang limang babaeng lumapit sa akin kanina."Thank God you're awake! You had us worried back then." Sabi ni Shan. I don't like this girl. Maihahalintulad siya sa mga taong plastic at mapagkunwari. She and her friends almost killed me tapos aarte silang parang hindi
The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 57
Matapos niyang sabihin iyon ay tumawa siya nang malakas na para bang inaasar lang niya ako. Here I am, still confused, hindi ko alam kung totoo bang inaamin na niya o sadyang trip lang niya kaya niya sa sinasabi iyon.Pagkalipas ng ilang segundo ay tumigil siya sa kakatawa. His face became dead serious."Now, I want you to come with me." Nanlalaki ang mga mata ko nang hatakin niya ako. We went to the direction that is not to Diego's place. He's taking me to the opposite side. Naiwan na namin sina Shan doon na nakatulala."Bitiwan mo nga ako! Ano bang kailangan mo sa akin?!""Tumahimik ka!" He just said and continued to drag me."Ano ba, Sebastian!!""Sabing tumahimik ka na e!! Or else...""Ano?! Anong gagawin mo?!"Napapansin kami ng mga taong nadadaanan namin. Para silang nanonood ng pagtatalo ng mag-asawa at talagang wala silang balak na pigilan man lang ang lalaking kasama ko. They just think this is a simple quarrel of husb
The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 58
"Paano mo nalamang andito ako?" Tanong ko kay Diego. Andito na kami sa tabi ng kalsada. Pareho kaming nakaupo dito matapos ang muntik na disgrasya. Nagawa pang tumigil ng sasakyan na muntik na sumagasa sa akin. Lumabas doon ang isang lalaking may edad na, mukhang businessman, pero halatang hindi siya iyong klase ng tao na iiwan lang sa ere ang biktima. He is not the kind of man na may bokabularyong hit and run. He worriedly asked us kung okay lang ba kami at wala bang nasaktan sa amin."Okay lang po, kuya." Sagot ko dito. He let out a sigh of relief and apologized na para bang siya ang may kasalanan."You don't have to apologize. Ang importante, okay na si Rora." Diego said and tapped my back. I looked at him who's beside me and smiled."Thank you for saving my life, Diego.""I can't bear losing you, you know. I must save you. Even if it includes risking my own life." He smiled genuinely. Ang bait-bait ni Diego, no traces of impure expressions on his face
The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 59
Tahimik lang kaming nakaupo dito sa mesa. Katabi ko si Diego at kaharap namin si Art. We're in a long rectangle table kaya naman maraming mga upuan dito na walang taong nag-o-occupy. Wala ring mga maids dito. Malamang ay sina Art at Sebastian lang ang nakatira dito."Kumain na kayo." Si Sebastian ang nagluto para sa amin. I never thought na magaling pala siya sa gawain sa kusina. He placed the dishes on the table. Marami rin ang naluto niya. Mukhang mga pangmayaman pa at hindi pamilyar sa akin. Matapos niyang ilagay lahat ay pumwesto siya sa tabi ni Art.Ni minsan ay hindi ko sinusulyapan si Art dahil pakiramdam ko ay kanina pa niya ako tinitingnan. Nakakaramdam ako ng pagkailang pero pinipilit ko ang sarili kong balewalain siya."Rora, kain ka na." Nginitian ko si Diego nang lagyan niya ng kanin ang plato ko. He smiled back."Why the hell are you there?" Biglang nagsalita si Art. I gulped. I felt the coldness of his voice. Mukhang nagdadalawang-isip tulo
Latest chapter
The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] AUTHOR'S NOTE
Ang kwentong ito ay tungkol sa isang lalaking napuno ng poot at galit dahil sa kanyang amang pumatay sa kanyang ina. A man who has anger. An angry man loses his reason. In anger, a man will do what he afterwards regrets. From anger arise hatred, revenge, quarreling, blasphemy, contumely, and murder. This is a sin against the fifth commandment. "Thou shall not kill" (Ex. 20:13) Hatred is a kind of habitual anger, a strong dislike of or ill-will towards anyone. When a person hates someone, he sees no good in the one hated; he would like to see evil rain down on the one hated; he rejoices in all misfortune of the one hated. Hatred is a sin because it violates God's commandment: "You shall love your neighbor as yourself." If we hate certain qualities of a person, but have no antagonism towards the person himself, our feeling is not necessarily sinful. It is not hatred to detest evil qualities of others; we must hate the sin, but not the sinner. We
The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] WAKAS
Have you ever been blinded by hatred and revenge? You wouldn't realize that dahil nga, nabulag ka na. Like you didn't care about right and wrong as long as you stick to what you decide on. Iyong tipong wala ka nang pakialam sa sasabihin ng iba.Revenge was the only thing that comes into my mind when my mom was killed by dad. Siyempre, siya ang pinakaimportanteng babae sa buhay ko. He's my mom. At gagawin ko ang lahat para lang sa kanya, gagawin ko din ang lahat para lang maipaghiganti siya, even if it's dad that I should fight against.I planned everything, did everything to be the person that is worthy to be a rival of someone like dad. He was known as an elite and powerful member of the mafia. I was just a mere gangster who only do streetfights. I asked for the help of my fellow gangsters Felicity Veloso and Dustin Erojo, who were in a relationship since senior high.Dustin Erojo is someone I can count on. I always ask h
The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 106
"Felicity? Anong ginawa mo? B-bakit mo sila binaril?"Nakahandusay na ngayon sa sahig sina Irina at Johnson. Mga wala na rin silang malay. They were shot by Felicity alone."Hindi magdadalawang-isip si Irina na patayin ka, hindi mo ba nakikita iyon? Tuluyan nang nabilog ang ulo niya at tuluyan na rin siyang nabulag sa pagmamahal niya sa lalaki! Ngayon, dapat pa nga ay magpasalamat ka sa akin e!""Sa tingin mo magpapasalamat ako sa 'yo? Hindi! Dahil gusto ko na ring mamatay! Iniwan na ako ng lahat ng taong importante sa akin! Ano na lang ang natitira sa akin? Wala!""Nagkakamali ka!!"My eyes widened. Mukhang hindi rin magpapatalo ang babae."Andito pa kami!! Ako, si Arthur, si Dustin, si Mrs. Erojo, si Mr. Ochoa! Lahat kami, andito pa! Mahal ka namin! At importante ka sa amin! Ngayon, ang tanong, importante rin ba kami sa 'yo?!"Tears fell off my cheeks. May kakaibang pakiramdam sa aking puso na nagdudulot ng saya sa akin. Despite eve
The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 105
Lumabas ako ng Simbahan na nakatulala. Why does this always happen to me? Bakit palagi na lang? Bakit ako na lang ang palaging nakakaranas nito?"Aurora?!"Natigil na ang barilan, pero hinahanap ko ang sinumang nagpasimuno nito. Gusto kong ako naman ang isunod nito. Gusto kong mamatay na rin kasama ni Diego. Ano pa ang silbi ng buhay ko kung wala na ang taong mahal ko?"Aurora!!"Napaluhod ako nang dahan-dahan. Tumulo na naman ulit ang luha ko imbis na tumigil na ito at natuyo na rin sa sarili kong mukha."Aurora, tara na!!" May taong lumapit sa akin at pilit aking pinapatayo. I looked at her face and I saw Irina."I-irina. S-si Diego... Wala na siya." Mahina kong sambit at tulala pa rin."Mamaya na iyan, Aurora! Kailangan na nating umalis dito para madala kita sa isang ligtas na lugar!" Hinila na niya ako at nagpadala na rin ako sa kanya. Hindi ko alam kung saan niya ako dinala pero wala na rin akong pakialam. Alam kong dadalhin niya
The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 104
"Seryoso ka ba diyan sa sinasabi mo, Felicity?" I asked her. Gusto kong isipin na nagjo-joke lang siya pero napakaseryoso lang ng kanyang mukha."Please tell me you're kidding." Ulit ko pero wala siyang balak na magsalita dahilan para mainis ako sa kanya."Umalis ka na ngayon din, Felicity." I pointed the door."Maniwala ka sa akin, Aurora. Irina is not what you think she is—""UMALIS KA NA NGAYON DIN! HINDI KO KAILANMAN TATANGGAPIN ANG MGA TAONG NANINIRA SA BESTFRIEND KO!" Napasigaw na talaga ako dahil hindi ko na kaya. Ayaw ko sanang sabihin ito kay Felicity dahil nagiging kaibigan ko na rin siya. But she's way too much! Sinisiraan na niya ang kaibigan kong si Irina! Ni wala nga siyang ebidensya para mapatunayan ang sinasabi niya e! She just accuse people!Napatungo siya at umalis na ng mansyon nang walang sinasabi. Sinusundan ko na lang siya nang tingin hanggang sa tuluyan na siyang makaalis."Young lady." Tawag ni Mr. Simon. Mukhan
The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 103
"Wow, congrats, Aurora! I'm so happy for you talaga!" Bati sa akin ni Irina nang sabihin ko sa kanyang magpapakasal na ako kay Diego. Natatawa talaga ako sa lalaking iyon. Masyado ba namang excited. Gumawa pa ako ng rason para hindi mapadali ang kasal namin. Like, paano ako nito bubuhayin? I can't believe that he would answer right away. He said that he has many businesses. Mayaman rin naman kasi ito kaya hindi na rin kaduda-duda. Si Irina pa lang at si Mr. Simon ang nakakaalam nitong kasal. Balak ko rin sanang sabihin kay Mr. Ochoa, kasi siyempre boss ko ito kaya iimbitahin ko rin ito sa pinakaimportanteng pangyayari sa buhay ko.I was also planning to tell this to Felicity. Ewan ko ba kung bakit kailangan ko pa itong imbitahan e ang sama ng ugali no'n. Char lang. Siyempre kaibigan ko na ang babaeng iyon kaya dapat lang din na imbitahan ko ito sa kasal ko. I know that she will tell Art about this kaya hindi ko na kailangan pang sabihin dito. It is up to him kung pupunta siya
The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 102
I went to the comfort room at doon ay naghilamos. Napatitig muna ako sa mukha ko ng ilang minuto. Am I just assuming o talagang si Art ang nagfire doon sa unang secretary? Is it just me or talagang si Art iyong humila sa babae noong araw na iyon? But why would he do that?I sighed. I wiped my hands dry before I decided to go outside."Hey." Agad na dumikit ang mga paa ko sa sahig. Kahit na hindi ko pa tingnan ay alam kong si Art ang nakasandal dito sa gilid sa labas ng CR na para bang hinihintay ako. Gusto kong itanong agad sa kanya kung ano ang totoo."So, magkaibigan pala kayo ni Jennie. She's a great person. Hindi siya plastik at hindi rin masama ang ugali niya." He stated. Hindi ko pa rin siya nililingon. I remained my eyes at my front habang siya ay pinapakinggan. May parte sa akin na umalis na lang dahil ayoko naman siyang makausap man lang. I don't want to communicate with him. Pero kailangan, kasi marami rin akong mga katanungan sa kanya na gusto kong ma
The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 101
That was strange. Nakaramdam na nga lang ako ng paninindig ng balahibo ko dahil wala namang tao sa labas."Sino iyon?" Tanong ni Diego pagbalik ko."Wala, kalimutan mo na iyon." I wanted to forget about it. Sa totoo lang ay nakakatakot. I know I shouldn't be because I still believe that God is all-powerful. Siguradong mayroong tao doon kanina at umalis kaagad. Pero, sino naman kaya?Bumalik ako sa trabaho. I told Diego that he has to stay here and take a rest dahil kapag break time ko ay babalikan ko siya dito at mabibigay ko kung ano ang kailangan niya.Nagsimula na akong gawin ang trabaho ko. Sa break time ko ay naisipan ko munang pumunta sa opisina ni Sir bago ko puntahan si Diego sa clinic. Baka kasi gising na si Sir at baka ay nahimasmasan na iyon. Sana.I knocked on the door but no one answered. I knocked again, still, no answer kaya naisipan ko nang buksan ang pinto. I rotated the doorknob and I realized that it's locked. Napapaisip ako. Hin
The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 100
There is a clinic here kaya dinala ko na siya rito. Noong una ay ayaw pa nga niyang pumunta dito pero pinilit ko siya. Siyempre hindi ako magpapatalo, alam ko namang hindi niya ako matitiis."I never thought na magkakasakit din pala ang isang Diego Archibald." I joked."Tss, I'm still human." Nakahiga siya ngayon sa kama. May towel na nakalagay sa kanyang noo. Ako naman ay nakaupo sa kanyang tabi. Ang nurse na assigned dito ay umalis muna at babalik din daw agad."Hindi ako magtatagal dito. Kailangan kong balikan si Mr. Ochoa doon dahil lasing at baka kung ano pa mangyari sa kanya doon." Tatayo na sana ako pero napatigil ako sa tanong niya."Naniwala ka ba sa sinabi niya sa iyo?"I sighed. I know that this is going to be about what Mr. Ochoa told me, na anak ako nito. Lasing ang tao, mas papaniwalaan ko ito kung nasa matino itong pag-iisip."Diego, may alam ka ba rito?" I asked him back."Maybe?""Ano ba talaga ang totoo?"
